Τα μεγαλύτερο θύμα της μνημονιακής πολιτικής είναι η εργαζόμενη γυναίκα. Σήμερα δεν είναι μία μέρα επετειακή, φολκλόρ, αλλά μια μέρα που πρέπει να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι πλήττεται η εργαζόμενη γυναίκα σε κάθε έκφανση της ζωής της από την πολιτική του μνημονίου, από την πολιτική της κοινωνικής καταστροφής.
Η ανεργία αφορά κυρίως τις γυναίκες, σε βαθμό εξωφρενικό. Αγγίζει το 30%.
Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας περικόπτει επιδόματα τα οποία είχαν κερδηθεί με αγώνες για να στηρίζουν τις εργαζόμενες μητέρες.
Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε έναν κοινωνικό κανιβαλισμό.
Πρέπει να στηρίξουμε τους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών. Πρέπει οι ίδιες οι εργαζόμενες γυναίκες να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους και το μέλλον τους.
Η παρουσία μας εδώ στην Εργατική Εστία, σε μια στοιχειώδη αλλά πάρα πολύ ουσιαστική δομή κοινωνικής προστασίας η οποία απειλείται με κλείσιμο από την καταστροφική πολιτική του μνημονίου, έχει ένα διττό συμβολικό χαρακτήρα. Να στηρίξουμε τον αγώνα των εργαζόμενων και να αναδείξουμε τα μεγάλα προβλήματα που βιώνει σήμερα η εργαζόμενη μητέρα, η εργαζόμενη νέα γυναίκα.
Ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός και να είναι αγώνας για την ανατροπή αυτών των πολιτικών που μας οδηγούν στον εργασιακό μεσαίωνα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS