(ΒΙΝΤΕΟ ΟΜΙΛΙΑΣ) http://www.youtube.com/watch?v=9SRHXkQf9sQ
(ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΕΤΑΛΩΤΗ) http://www.youtube.com/watch?v=pvzUV_slzjE
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΑ΄
Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2012
Συζήτηση με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς η Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης, κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Νέα Υόρκη 1907, οι εργάτριες στον ιματισμό και την υφαντουργία κατεβαίνουν στους δρόμους ζητώντας μείωση του ωραρίου από δεκαέξι σε δέκα ώρες, ίσες αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Η Αστυνομία θα χτυπήσει ανηλεώς τις διαδηλώτριες. Πολλές γυναίκες θα συλληφθούν και θα δολοφονηθούν.
Δυο χρόνια μετά όμως το πρώτο σωματείο των εργατριών είναι γεγονός.
Νέα Υόρκη 1909, είκοσι χιλιάδες εργάτριες υπό το σύνθημα «ψωμί και τριαντάφυλλα», ξεχύνονται στους δρόμους διεκδικώντας δεκάωρη βάρδια, καλύτερες συνθήκες εργασίας, ίσο μισθό με τους άνδρες, την κατάργηση της παιδικής εργασίας και το δικαίωμα ψήφου. Η Αστυνομία επιτίθεται και πάλι.
Κοπεγχάγη 1910, η δεύτερη Σοσιαλιστική Διεθνής των εργατριών υιοθετεί την πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν. Οι σοσιαλίστριες όλων των χωρών να οργανώνουν κάθε χρόνο μια μέρα των γυναικών που θα αφιερώνουν πρώτα απʼ όλα στον αγώνα τους για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.
Νέα Υόρκη, 1911: Στις 25 Μάρτη εκατόν σαράντα έξι εργάτριες μεταξύ δεκατριών και δεκαοκτώ ετών καίγονται ζωντανές στο εργοστάσιο πουκαμίσων «ΤΡΙΓΩΝΟ». Οι εργοδότες είχαν κλειδώσει όλες τις πόρτες για να μη μπορούν να μπουν οι συνδικαλίστριες. Η απεργία του 1909 είχε ξεκινήσει σε αυτό το εργοστάσιο.
Υπάρχουν και άλλα πολλά. Το 1977 ο ΟΗΕ θα αναγνωρίσει και θα καθιερώσει την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Σήμερα, όμως, δεν είναι η γιορτή των λουλουδιών, αλλά σήμερα είναι μια ημέρα τιμής των πρώτων αγώνων των εργατριών στον ιματισμό, ημέρα τιμής για τις εργάτριες που έχασαν τη ζωή τους, παλεύοντας για καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερες συνθήκες ζωής. Ερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα να τιμήσουμε τις εργάτριες, δέκα ημέρες μετά την ψήφιση ενός από τους σκληρότερους αντεργατικούς νόμους που αναιρεί βασικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, για τις οποίες τόσοι εργάτες και τόσες εργάτριες έχουν δώσει και τη ζωή τους, όπως και αυτές που σήμερα η Βουλή τιμά. Ανακόλουθο; Οξύμωρο; Νομίζω πως δεν αποτυπώνουν αυτές οι λέξεις την επίπλαστη τελικά συζήτηση που κάνουμε, διότι τις εργάτριες, τις εργαζόμενες, τις αγρότισσες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις γυναίκες τις τιμά μια πολιτεία μόνο όταν παίρνει μέτρα προστασίας για αυτές, αλλά και για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Οι γυναίκες εργάζονται σε μεγάλο ποσοστό με το βασικό μισθό, τον οποίο η «μαύρη» Κυβέρνηση έκοψε κατά 22%, οδηγώντας τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση. Ήδη υπήρχαν εργαζόμενοι που βρίσκονταν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Τώρα, όμως, αυτή η συγκυβέρνηση θεσμοθετεί μισθό κάτω από τα όρια της φτώχειας. Για τις γυναίκες οι οποίες λαμβάνουν κατά 6% μικρότερους μισθούς για εργασία ίσης αξίας και οι οποίες εξακολουθούν να είναι πρωταθλήτριες στην ανεργία, παρόλο που η ψαλίδα έχει μικρύνει, γιατί δυστυχώς έχει αυξηθεί και η ανεργία των ανδρών, το πρόβλημα της στοχοποίησης έχει αρχίσει εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα σήμερα τα πράγματα να είναι δραματικά, ειδικά για εκείνες που συντηρούν μόνες τους τις οικογένειές τους.
Στον τομέα της συνταξιοδότησης οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια έχασαν όλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις, χωρίς ωστόσο να έχουν εξαλειφθεί οι αιτίες που τις έκαναν αναγκαίες. Το Υπουργείο Εργασίας, όμως, φέτος προχώρησε και πέρα από την άρση των ευνοϊκών ρυθμίσεων. Με μια εξαιρετικά επείγουσα εγκύκλιο εισάγει για πρώτη φορά στην ασφαλιστική ιστορία του ΙΚΑ ως προϋπόθεση για τη χορήγηση πλήρους σύνταξης και μόνο για τις γυναίκες την πραγματοποίηση εκατό ημερών ασφάλισης για κάθε ένα από τα πέντε προηγούμενα χρόνια, για να λάβουν πλήρη σύνταξη στο εξηκοστό έτος της ηλικίας τους. Αυτό ακυρώνει τη δυνατότητα συνταξιοδότησης για πάνω από δέκα χιλιάδες γυναίκες, οι οποίες θα βγουν σε πέντε ακόμη έτη, αν και εφόσον καταφέρουν να έχουν εκατό ένσημα ανά έτος.
Ακόμα περισσότερο η ισοπέδωση των δομών κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας από τους παιδικούς σταθμούς, που ακόμη και εκεί όπου υπάρχουν δημοτικοί παιδικοί σταθμοί συνήθως έχουν τροφεία, μέχρι τη Βοήθεια στο Σπίτι, που παραπαίει και την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας, σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες πατριαρχικές νοοτροπίες, που θέλουν τη γυναίκα να φροντίζει παιδιά, ηλικιωμένους και ανήμπορους στην οικογένεια, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις συνθήκες ζωής και την καθημερινότητα των γυναικών, ενώ δυσχεραίνει κατά πολύ την πρόσβαση στην πλήρη απασχόληση.
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ως μια παρένθεση ότι για πολλές δεκαετίες -είναι γνωστό αυτό- η γυναίκα αποκλειόταν λόγω νοοτροπίας από την εκπαίδευση και βέβαια και από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Στο γενικότερο πλαίσιο απαξίωσης των δομών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, από τα πρώτα θύματα ήταν οι ξενώνες κακοποιημένων γυναικών. Το μόνο που έχουμε είναι μια υπόσχεση ότι θα ξανασυγκροτηθούν αυτές οι δομές που η Κυβέρνηση φρόντισε πρώτα να διαλύσει. Το δεδομένο είναι, όμως, ότι έχουμε πολύ λίγες εκατοντάδες κλίνες και πολλές χιλιάδες τηλεφωνήματα στη γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας από γυναίκες που χρειάζονται υποστήριξη, ενώ ακόμα και σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί η νομοπαρασκευαστική διαδικασία για την εκπόνηση νόμου για τη βία κατά των γυναικών. Το αποτέλεσμα; Οι κακοποιημένες γυναίκες να μην έχουν καμιά ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία.
Ακόμα και σήμερα, όσες καταφέρνουν να απεγκλωβιστούν από βίαιες σχέσεις, τα καταφέρνουν επί της ουσίας με ίδια μέσα, ενώ το έγκλημα της βίας κατά των γυναικών παραμένει τις περισσότερες φορές ατιμώρητο.
Οι γυναίκες που σήμερα βλέπουν τη ζωή τους να διαλύεται από τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική του μνημονίου οι γυναίκες που βιώνουν τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση, οι γυναίκες που, αν και δουλεύουν σκληρά, δεν μπορούν να συντηρηθούν, οι γυναίκες που δεν έχουν δουλειά, οι γυναίκες που βλέπουν το μέλλον τους να καταρρέει για να πληρωθούν οι «τοκογλύφοι» της χώρας και να πλουτίσουν οι ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες, αυτές οι γυναίκες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τα Κόμματα του Μνημονίου, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ. Για τις γυναίκες ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι η μόνη πραγματική διέξοδος.
Τα λόγια εκείνων των γυναικών των αρχών του αιώνα είναι ο οδηγός για τις γυναίκες σήμερα, που θέλουν να κερδίσουν, όπως και εκείνες, τη ζωή τους: «Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες». Το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας. Όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες, δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει, αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στα αγαθά της ζωής.
Ψωμί και τριαντάφυλλα! Ευχαριστώ.
(ΒΙΝΤΕΟ ΟΜΙΛΙΑΣ) : http://www.youtube.com/watch?v=9SRHXkQf9sQ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο, λοιπόν, έχει ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Γεώργιος Πεταλωτής.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα μπορούσα να πω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό καλύφθηκαν οι ανάγκες σημερινής συζήτησης από τις προλαλήσασες συναδέλφους, οι οποίες πραγματικά έθεσαν το ζήτημα της ισότητας πάνω σε πολύ σωστές βάσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γʼ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Όμως, εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι όσο πανθομολογούμενο είναι ότι υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα προστασίας κυρίως κοινωνικής και όχι τόσο νομοθετικής των γυναικών, άλλο τόσο, κατά την άποψή μου, θεωρώ ότι πραγματικά προσβάλλει το νόημα της σημερινής μέρας η κατάληξη των ομιλιών και του ΚΚΕ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ στο ότι στα δεινά των γυναικών, στα δεινά που υφίστανται οι γυναίκες σήμερα και στη μη προστασία που υπάρχει φταίνε τα Κόμματα του Μνημονίου. Συνεπώς, τίθεται σε μια μικρόψυχη και μικροκομματική βάση το όλο ζήτημα.
Θεωρώ εξίσου ανεπίτρεπτο να υπάρχει αυτή η καπηλεία σήμερα, καταλήγοντας σε μικροκομματικά συμφέροντα.
Θα προτιμούσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειδικά του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον από την αριστερή προοδευτική πλευρά, την οποία ισχυρίζεστε ότι εκπροσωπείτε εδώ στο Κοινοβούλιο, να ακούσω για γενικότερα παραδείγματα -συνολικότερα και ειδικότερα- πραγματικού ελλείμματος, πέρα από την κοινωνική προστασία και νομοθετικού ελλείμματος.
Αναφέρομαι στο ότι θα πρέπει, επιτέλους, κάποτε σε αυτό το Κοινοβούλιο, σε αυτήν την κοινωνία, να ανοίξουμε μια συζήτηση για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που υπάρχουν στην περιοχή μου, στην περιοχή της Θράκης, την οποία γνωρίζετε και την οποία επισκέπτεστε, κυρία Πασχαλίδου, συχνά. Θα περίμενα πραγματικά σήμερα να γίνει μια νύξη, όχι από εσάς μόνο, αλλά από όλους μας πρέπει να γίνει κάποτε, για τα δικαιώματα της γυναίκας της μειονότητας, όπου εκεί, όχι απλώς έχουμε καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά έχουμε και εφαρμογή ενός αναχρονιστικού νομοθετικού συστήματος, της σαρίας, όπου τα δικαιώματα των γυναικών…
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: … (Δεν ακούστηκε)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Δεν άκουσα, όμως, να τα βάζετε αυτά τα ζητήματα.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Δεν προλάβαμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Δεν προλάβατε. Μάλιστα. Προλάβατε να πείτε για το μνημόνιο, για το κακό μνημόνιο, για τα κακά κόμματα που στηρίζουν το μνημόνιο, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, να πείτε στο τέλος να ψηφίσουν οι γυναίκες ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για να επέλθει ισότητα, αλλά τις πραγματικές περιπτώσεις ανισότητας τις ξεχάσατε.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Εʼ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Υποδείξεις δεν κάνουμε.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Αυτές είναι προσωπικές αιχμές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Παρακαλώ, κυρία Αμμανατίδου.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Εʼ Αντιπρόεδρος της Βουλής): … (Δεν ακούστηκε).
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Τον είχατε για αρκετά λεπτά, κυρία Νικολαΐδου. Σας άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή. Ήταν μια απέραντη ευλογία στα κόμματα της Αριστεράς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μη διακόπτετε, παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Θα περίμενα σήμερα -και περιμένω από αυτό το Κοινοβούλιο και το θέτω εγώ ως θέμα συζήτησης για να το ανοίξουμε κάποτε- να δούμε τι γίνεται με τα δικαιώματα αυτών των γυναικών.
Από κει και πέρα, είναι σαφές ότι σήμερα η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα, ορόσημο, στην απόδοση του οφειλόμενου φόρου τιμής στις γυναίκες για να μπορούμε να μιλάμε για μια κοινωνία με όρους ισότητας και να προσπαθούμε να συζητήσουμε, να συμβάλουμε όλοι τουλάχιστον με τη συζήτησή μας, στην ενίσχυση των ενεργών πολιτικών πρόληψης και ανακούφισης ακόμα και ακραίων επιθέσεων εναντίον τους.
Σήμερα, η 8η Μαρτίου αποτελεί μια μέρα συστράτευσης για τα αυτονόητα σε πολλές περιπτώσεις δικαιώματα των γυναικών και όχι γιορτής, όπως είπαν και οι συναδέλφισσες, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία για τη χώρα μας, όπου διαπιστώνουμε και με νούμερα και με την πραγματικότητα πως οι γυναίκες πλήττονται δυσανάλογα από την οικονομική κρίση και πως χρειάζεται να βρίσκονται σε ακόμη περισσότερη εγρήγορση για ίσα δικαιώματα, για ίση συμμετοχή στην εργασία. Πρέπει να διατηρείται ζωντανή η αγωνιστικότητα για την ουσιαστική συμμετοχή στην πολιτική και τη λήψη αποφάσεων για τη διεκδίκηση μιας ζωής χωρίς βία, γιατί πολύ απλά η βία δεν έχει τέλος και διαλύει ανθρώπους και κοινωνίες, αρχίζοντας από τα ασθενέστερα μέρη τους.
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σήμερα είναι τελικά η στιγμή για να δεσμευτούμε όλοι για ισότητα, για δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους. Εδώ θα ήθελα να πω ότι πραγματικά ως πολιτεία έχουμε επιδείξει ένα πολύ μεγάλο έλλειμμα σε αυτό που ονομάζαμε «κοινωνικό δίχτυ προστασίας», γιατί δεν προετοιμαστήκαμε και δεν προετοιμαζόμαστε ακόμη και σήμερα, όπως πρέπει και όπως οφείλαμε, για να ενισχύσουμε εκείνους τους θεσμούς που θα απαλύνουν τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης, στην οποία μπήκαμε αθωράκιστοι ως πολιτεία και ως κοινωνία, αλλά ολιγωρήσαμε ακόμα και στο αποκορύφωμα της κρίσης αυτής να δημιουργήσουμε θεσμούς τέτοιους, που πραγματικά να παρέχουν μια στοιχειώδη προστασία σε αυτούς τους συμπολίτες μας, των οποίων ένα μεγάλο μέρος είναι οι γυναίκες που πλήττονται ιδιαίτερα από την κρίση.
Η σημερινή μέρα, βέβαια και η σημασία της έχουν διεθνή διάσταση που δεν περιορίζεται στα όρια της Ελλάδας και αφορά μια παγκόσμια ανάγκη προστασίας των γυναικών, αλλά και εξασφάλιση ισότιμου ρόλου στην ανθρώπινη ιστορία. Συμφωνώ ότι για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος και για να μπορούμε να μιλάμε για πραγματικά στοιχεία απαιτείται πολλή δουλειά. Γυναίκες και ανήλικα κορίτσια σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα διακρίσεων και βίας που τις εμποδίζουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή με θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Ευτυχώς, παρά τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες που λογικά εμφανίζονται, εξακολουθούν οι γυναίκες να αγωνίζονται για να αλλάξουν την πραγματικότητά τους. Κάθε πολίτης και πολύ περισσότερο πολιτικός οφείλει να συμπαρασταθεί ενεργά και αποφασιστικά σε αυτόν τον αγώνα, όπου οι γυναίκες είναι και οφείλουν να είναι και πρωτοπόρες. Οφείλουμε να ολοκληρώνουμε όλες τις πολιτικές που ξεκινούν προς τη σωστή κατεύθυνση και να δημιουργούμε συνεχώς νέες, ειδικά σε αυτήν την περίοδο για τη χώρα μας.
Θα ήθελα να αναφέρω το θετικό στοιχείο σε αυτήν τη συζήτηση και να αναφερθώ με ιδιαίτερη ικανοποίηση, διαβάζοντας και βλέποντας και το συνοπτικό απολογισμό της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, που είχε ενταχθεί από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, η οποία συνεχίζει μέσα από τις πολιτικές και τις δράσεις της να επιλαμβάνεται ζητημάτων που βελτιώνουν τη ζωή των γυναικών και προωθούν την ουσιαστική ισότητα των φύλων μέσα από τα έργα του εθνικού προγράμματος για την ουσιαστική ισότητα των φύλων 2010-2013. Πρόκειται για ένα εθνικό πρόγραμμα φιλόδοξο, το οποίο έχει κάνει πολύ μεγάλα βήματα, τα οποία φυσικά οφείλουν να γίνουν και πράξη και μάλιστα με τις πιο σύντομες διαδικασίες.
Είναι σημαντικό ότι υπάρχει αυτή η καθιέρωση της τηλεφωνικής γραμμής SOS 15900, που αναφέρθηκε και η κυρία Πασχαλίδου. Είναι σημαντικό ότι ενισχύονται περισσότερο οι οργανώσεις και περαιτέρω οι οργανώσεις που εργάζονται για την ισότητα. Είναι πολύ σημαντικό ότι είναι προγραμματισμένη η λειτουργία για τους επόμενους μήνες οκτώ συμβουλευτικών κέντρων της Γενικής Γραμματείας της Ισότητας που δεν υπήρχαν μέχρι τώρα -δεν καταλύθηκαν και δεν καταργήθηκαν για να γίνουν ξανά- όπως και είκοσι ξενώνων των δήμων για γυναίκες-θύματα βίας, όπου σαφώς και δεν επαρκούν να καλύψουν τις ενισχυμένες και τις πολύ μεγάλες ανάγκες ειδικά της σημερινής εποχής, αλλά είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα για να δείξουμε επιτέλους έμπρακτα αυτά που έπρεπε να γίνουν αυτονόητα εδώ και πολλές δεκαετίες.
Είναι σημαντικό ότι στην υπόθεση αυτή συστρατεύονται δήμαρχοι και περιφερειάρχες και υπογράφηκε μάλιστα από εκατόν πενήντα πέντε δημάρχους της χώρας και δεκατρείς περιφερειάρχες η ευρωπαϊκή χάρτα για την ισότητα των φύλων στις τοπικές κοινωνίες, συμφωνώντας με την άποψη ότι η υπογραφή αυτή στέλνει αισιόδοξο μήνυμα ότι η κατοχύρωση της ισότητας δεν είναι αποκλειστικό και δεν πρέπει να είναι αποκλειστικό θέμα της κεντρικής διοίκησης, αλλά πρέπει να προωθείται σε όλα τα επίπεδα και οι τοπικές κοινωνίες μέσα από τους οργανωμένους θεσμούς να συμβάλουν έμπρακτα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η σημερινή μέρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας υπενθυμίζει ότι έχουμε πολλά να υλοποιήσουμε ως χώρα, ως πολιτεία, παρά το γεγονός ότι διαθέτουμε και εμείς, αλλά και πολλές άλλες χώρες, νομικά δεσμευτικές συμφωνίες για την προστασία και προαγωγή των δικαιωμάτων των γυναικών. Αν, όμως, πραγματικά δούμε τι γίνεται στο δικαίωμα στη ζωή, στη φυσική ακεραιότητα, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην ελευθερία από τη βία, παραμένει αυτό το πρόσταγμα, το νομοθετικό πρόσταγμα πολλές φορές, ακόμα και μέσα από συμβάσεις διεθνείς που κυρώνουμε, κατά ένα μεγάλο μέρος ανεκπλήρωτο και σε πολλές μάλιστα διεθνείς περιπτώσεις, όχι απλώς ανύπαρκτο, αλλά και σε αντίθετη κατεύθυνση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Πρέπει λοιπόν σε εθνικό, αλλά και σε διεθνές περιβάλλον, να προβληματιστούμε για το τι έχουμε να κάνουμε ακόμη και να ενισχύσουμε τα μηνύματα, τα οποία πρέπει να δώσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια κοινωνική ιδεολογία, η οποία θα προάγει τα δικαιώματα και για μια προοδευτική κοινωνική ιδεολογία, η οποία θα αντικατοπτρίζεται και στην καθημερινότητα.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι πραγματικά ακούστηκαν και ακούγονται λόγοι, συνθήματα και θα ακουστούν τη σημερινή μέρα, πολύ δικαιολογημένα τις περισσότερες φορές.
Εκείνο, όμως, που κατά την άποψή μου και κατά την άποψη του Υπουργείου Δικαιοσύνης θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι, μέσα από το όλο πλέγμα και το νομοθετικό και το πρακτικό και κυρίως το πλέγμα των μεγάλων ελλείψεων που έχουμε, είναι ότι καμμία πρόοδος δεν μπορεί να επιτευχθεί με ανθρώπους οι οποίοι δεν προστατεύονται από τη γενική αρχή της ισότητας. Καμμία πρόοδος δεν είναι δυνατή χωρίς τις γυναίκες. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε και να το υλοποιούμε στην πράξη.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Δεν υπάρχει διαδικασία, κυρία Αμμανατίδου. Είναι οργανωμένη συζήτηση, δεν υπάρχουν δευτερολογίες. Δεν υπάρχει διαδικασία.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο; Δεν είναι θέμα δευτερολογίας. Είναι επί προσωπικού.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ακούστε λίγο, σας παρακαλώ. Είναι μία συζήτηση οργανωμένη, είναι αφιερωμένη στην παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, τα κόμματα μίλησαν, είπαν την άποψή τους, είναι καταγεγραμμένη. Θα ανοίξουμε σε μία τέτοια διαδικασία αντιπαράθεση;
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Είναι επί προσωπικού, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Επί προσωπικού;
Ορίστε, κυρία Αντιπρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, η Κυβέρνηση μπορεί σε κάθε επέτειο να κάνει μια μουσειακή αναφορά ή να κάνει αναφορές στο τι έκανε. Δεν έχει, όμως, το δικαίωμα να προσβάλλει τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου και να λέει μάλιστα ότι είναι προσβολή για το Κοινοβούλιο –και έκανε συγκεκριμένα αναφορά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας- η παρουσίαση της αλήθειας. Κάποια πράγματα μπορεί να πονάνε τον Υπουργό, αλλά θα τον παρακαλούσαμε να σταματήσει να είναι προκλητικός και να κοιτάει την πραγματικότητα. Οι άγριοι αυτοί νόμοι είναι προσβολή στο ελληνικό Κοινοβούλιο, οι νόμοι που περνάει η Κυβέρνηση, όχι μόνο το τελευταίο διάστημα –και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν το ίδιο- που έχουν εξαφανίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Γιʼ αυτό ακριβώς κάνουμε τις αναφορές. Δεν είναι μόνο προσωπικό, αλλά είναι πρόκληση να κάνει υποδείξεις κάθε Υπουργός –δεν είναι ο μοναδικός- και να μιλούν με ύφος ούτε λίγο ούτε πολύ στρατηγού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρία Αντιπρόεδρε, το προσωπικό περιμένω να ακούσω.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σας παρακαλώ, προσωπικό είναι. Όταν προκαλείται κάποιος, είναι προσωπική πρόκληση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Λέτε ότι προκλητικός είναι ο νόμος που ψηφίζεται. Ο νόμος ψηφίζεται με μια πλειοψηφία.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Το ότι προσβάλλουμε το Κοινοβούλιο δεν είναι προσωπικό θέμα, κύριε Πρόεδρε; Αυτήν την αναφορά έκανε ο κύριος Υπουργός στους εκπροσώπους των κομμάτων στους οποίους μίλησε και του απαντάμε ότι προσβολή στο Κοινοβούλιο είναι αυτά που ψηφίζουν και η όλη κατάσταση που δημιούργησαν.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εσείς επί προσωπικού;
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Μάλιστα. Αναφέρθηκε τόσες φορές ο κύριος Υπουργός σε εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Εγώ άκουσα να αναφέρεται και θετικά σε αυτά που είπατε, όχι μόνο αρνητικά.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Να τον ευχαριστήσω; Η επίθεση αυτή που γίνεται συντονισμένα στην Αριστερά και στον ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία βδομάδα είναι απίστευτη.
Η αναφορά μου ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ για αυτήν την ημέρα ήταν πολύ συγκεκριμένη. Για τη σαρία έχουμε μιλήσει, έχουμε τοποθετηθεί δημόσια. Είναι γνωστές οι απόψεις μας. Από εκεί και πέρα, δεν επιτρέπω σε κανέναν να βγαίνει και να λέει ότι δεν θα μιλάμε εμείς για το μνημόνιο, τη στιγμή που αυτό είναι που έχει αφανίσει και τις γυναίκες και τους άνδρες.
Θα μπορούσε να αναφερθεί, αν ήθελε ο κύριος Υπουργός, στην περιοχή του -που την έχω όντως επισκεφθεί πολλές φορές και θα το ξανακάνω- για τη ΦΑΡΚΟ, για τα κουφάρια του Λαναρά και τελευταία για τη ΣΕΛΜΑΝ. Εκεί είναι η ανεργία, εκεί είναι τα προβλήματα.
Ευχαριστώ.
(ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΕΤΑΛΩΤΗ) http://www.youtube.com/watch?v=pvzUV_slzjE
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μα, παίρνουμε το μικρόφωνο κάθε φορά για να κάνουμε ξανά μία τοποθέτηση; Παρακαλώ, υπάρχει Κανονισμός και πρέπει να τηρείται.
Πού συνίσταται το προσωπικό; Στο να ξαναπείτε για το μνημόνιο και για τους νόμους που ψηφίζονται; Οι νόμοι ψηφίζονται με μία πλειοψηφία.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Τι λέτε, κύριε Πρόεδρε; Δεν ακούσατε; Δεν ήσασταν εδώ;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, θέλετε το λόγο;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Τι να απαντήσει;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Εσείς μόνο κατέχετε τη μοναδική αλήθεια.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS