ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄
ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ
Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
ΡΙ΄
Τετάρτη
21 Μαρτίου 2012
«Κύριε Πρόεδρε, ας προσπαθήσουμε σήμερα να αξιοποιήσουμε τα θετικά απέναντι στα αρνητικά των επετείων και να ξεφύγουμε από τα επετειακά και να μιλήσουμε για δύο, τρία ζητήματα ουσίας.
Η ημέρα, λοιπόν, σήμερα της Μεσογείου αφιερωμένη στο ζήτημα της νεολαίας και της απασχόλησης σε μια Μεσόγειο μήτρα πολιτισμού της ανθρωπότητας και του πολιτισμού γενικά, μια Μεσόγειος που διακρίθηκε για την ανταλλαγή των πολιτισμών και των πληθυσμών και σήμερα κινδυνεύει να είναι ένας τόπος που θα είναι πεδίο της κρίσης.
Ερχόμαστε, λοιπόν, να μιλήσουμε για αυτή την ημέρα της Μεσογείου κυρίως μιλώντας για τη νεολαία και την απασχόληση. Εκείνο που μπορούμε με σιγουριά να επισημάνουμε είναι ότι σε όλη την περιοχή της Μεσογείου οι συνθήκες και η κατάσταση που διαμορφώνεται για τη νεολαία είναι τραγικές με ποσοστά ανεργίας που έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και εργασιακές σχέσεις γαλέρας.
Ζητούμενο σήμερα στη Μεσόγειο, περισσότερο στο νότιο κομμάτι της, δηλαδή στις Μεσογειακές χώρες του Νότου, είναι η δημοκρατία με όποια μορφή της, αλλά και κάτι άλλο. Το νερό και η διαχείρισή του είναι πιο έντονο από οπουδήποτε αλλού στη Μεσόγειο. Επίσης, το φαινόμενο της ερημοποίησης είναι πια εμφανές και πιο Νότια, αλλά και στην Κρήτη. Υπάρχουν φαινόμενα σήμερα που δείχνουν ότι δεν είναι ένας κίνδυνος που έρχεται, αλλά είναι ένας κίνδυνος που ήδη έχει έρθει και έχει σχέση και με το νερό και με τα υπόλοιπα.
Ανοιχτές πληγές έχει η Μεσόγειος. Εκτός από το Κυπριακό είναι και το θέμα της Παλαιστίνης και να θυμίσω και το θέμα της Γάζας αλλά και τη συμπεριφορά της Ελληνικής Κυβέρνησης που αλλάζει παραδοσιακά ειωθότα και δεν βοηθάει στο να παραμείνει η Μεσόγειος ελεύθερη μέσα από μια ελεύθερη Παλαιστίνη, μια ελεύθερη Μεσόγειο.
Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι το θέμα του πολιτισμού και της παιδείας και της εκπαίδευσης μπορεί να πει κανείς ότι υπηρετείται από ένα μόνο τμήμα που έχουμε, το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο και αυτό έχει δεκάδες προβλήματα. Είναι από εκείνα τα τμήματα που απορεί κανείς γιατί έγιναν, ενώ θα έπρεπε να αιτιολογεί καθημερινά το πόσο χρήσιμο είναι στον πολιτισμό, στις ανταλλαγές και σε αυτό που θα θέλαμε όλοι να είναι η Μεσόγειος, δηλαδή μια Μεσόγειος της συνεργασίας των λαών και μια Μεσόγειος της ειρήνης. Δεν συμβάλλει, λοιπόν, όσο πρέπει η χώρα μας και μέσα από την παιδεία και μέσα από τον πολιτισμό και σε αυτό.
Στη χώρα μας η ανεργία των νέων που είναι κάτω των 25 ετών αγγίζει το ποσοστό του 52%. Καταφέραμε και τουμπάραμε την πλειοψηφία από την αντίθετη πλευρά. Το ποσοστό των νέων ανέργων, όσοι εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας, αγγίζει το 24%. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι στο 24,5%. Είναι σημαντικά υψηλότερο από εκείνο των ανδρών που είναι στο 17,8%, ενώ το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15 έως 29 ετών και συγκεκριμένα είναι στο 39,5%, το οποίο για τις γυναίκες φτάνει στο 44,9%.
Και δυστυχώς, δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Ίδια περίπου ποσοστά έχουμε και στην Ισπανία, ενώ και για τις υπόλοιπες χώρες δεν είναι πάρα πολύ καλύτερα τα πράγματα και δυστυχώς και το μέλλον δεν διαγράφεται προς το καλύτερο, αντίθετα προς το χειρότερο.
Οι νέοι, λοιπόν, είναι πρωταθλητές και στις ευέλικτες μορφές εργασίας για την περίπτωση που θα καταφέρουν να βρουν μία δουλειά είναι χαμηλοαμειβόμενοι και συχνά δεν έχουν καμία ελπίδα να βρουν δουλειά συναφή των προσόντων τους και των σπουδών τους. Αυτή την κατάσταση την αντιμετωπίζει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας στον ευρωπαϊκό Νότο. Είναι διαπιστωμένο πως οι μεσογειακές περιφέρειες συγκαταλέγονται στις περισσότερο φτωχές περιοχές της Ευρώπης και ότι τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας είναι τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την άλλη και στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής της Μεσογείου εκτός από τις ευρωπαϊκές τα πράγματα είναι πραγματικά πολύ χειρότερα. Στην περίπτωση των νέων η ανεργία έχει αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις και σίγουρα ήταν παράγοντας που σχετίζεται με τις πρόσφατες εξεγέρσεις που είδαμε εκεί, άσχετα με το ποιος κρύφτηκε πίσω από αυτές. Στην Τυνησία και την Αίγυπτο η ανεργία βρίσκεται σε τεράστια ποσοστά. Παράλληλα, παρατηρούνται τεράστιες τάσεις αστυφιλίας και εγκατάλειψης της υπαίθρου που αυτό προοιωνίζει χειρότερα πράγματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Επίσης, σε όλο το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής έχουμε φτώχεια, ανεργία, πείνα και όλα τα συναφή.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα διατηρήσουν και μάλλον θα αυξήσουν τις μεταναστευτικές τάσεις και κάποιοι ξεχνώντας ανθρώπινες αρχές και αξίες, θα ζητήσουν ανθρωποφαγία, οπλοχρησία, το νόμο του Λύντς, και θα το θέσουν κυρίαρχο θέμα και στις επερχόμενες εκλογές για να χαϊδέψουν τα πιο χαμηλά αντανακλαστικά.
Πρέπει να τονίσουμε και τη θέση στην οποία βρίσκονται οι νέες γυναίκες στη Μεσόγειο, να μιλήσουμε για τη βία και για την θρησκευτική κάλυψη σε ορισμένες μορφές βίας, αλλά κυρίως να πούμε ότι σήμερα τα κύματα μετανάστευσης αλλάζουν ροή και μορφή. Η βαθύτατη κρίση ωθεί κυριολεκτικά νέους ανθρώπους του ευρωπαϊκού Νότου προς το Βορρά και ακόμα πιο μακριά στην Αμερική και την Αυστραλία.
Όλη αυτή η κρίση, η υψηλή ανεργία και οι χαμηλές αμοιβές δημιουργούν κύμα μετανάστευσης νέου επιστημονικού κυρίως πληθυσμού και αναζητούν διέξοδο και τρόπους επιβίωσης. Τι απομένει σήμερα σε έναν νέο, σε μια νέα στον ευρωπαϊκό Μεσογειακό Νότο; Ανεργία, υποαπασχόληση, ανασφάλιστη εργασία, άθλιες εργασιακές συνθήκες και σχέσεις μεσαίωνα.
Η πλειονότητα των νέων που φεύγει, ενώ είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, γίνεται μετανάστης εδώ και εκεί. Η κατάσταση είναι χειρότερη για τις νέες γυναίκες. Ήδη το περιέγραψα. Τα συναισθήματα που κυριαρχούν στους νέους σήμερα σε όλη την περιοχή της Μεσογείου είναι φόβος, αβεβαιότητα, απόρριψη, απελπισία.
Αυξάνεται το χάσμα μεταξύ του Μεσογειακού Βορρά και του Μεσογειακού Νότου, ενώ όμως μειώνονται οι διαφορές μεταξύ του Ευρωπαϊκού Νότου και του Αφρικανικού Βορρά.
Σε ό,τι αφορά τη δική μας πραγματικότητα, όπου έχουν εφαρμοστεί τα πακέτα «σωτηρίας» - ακούστηκαν, επαναλαμβάνονται αυτά εδώ, οι «σωτηρίες»- μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο.
Εμείς λέμε ότι υπάρχει ελπίδα, ότι υπάρχει διέξοδος και αυτή βρίσκεται στην κοινωνία και τους λαούς, στην ενεργοποίησή τους, στη συνεργασία των λαών της Μεσογείου και θα έλεγα ότι είναι και στην Αριστερά, είναι σε ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο που θα χαρακτηρίζεται από δημοκρατία, ειρήνη, αρμονική συνεργασία χωρίς ανισότητες, όπου και ο Μεσογειακός χώρος δεν θα αποτελεί απλά μια περιοχή όπου ο έλεγχός της θα είναι για τα συμφέροντα των ισχυρών.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS