Εκτός από την ανεργία, οι έλληνες ναυτικοί αντιμετωπίζει και το σοβαρότατο πρόβλημα μη πληρωμής των αποδοχών, ακόμα και εάν οι σχετικές απαιτήσεις του, έχουν επιδικασθεί με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Μια από τις σημαντικότερες αιτίες για αυτό είναι ότι, οι έλληνες ναυτικοί υποχρεούται αν επιβάλει κατάσχεση στο πλοίο (έστω και συντηρητική) ή απαγόρευση του απόπλου είναι υποχρεωμένος (ο ναυτικός) να τοποθετήσει φύλακα στο πλοίο ακόμα και στην περίπτωση όπου σε αυτό υπάρχει πλήρωμα.
Αυτό προβλέπεται από το ΠΔ 280/2000 χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η περίπτωση – που αποτελεί και τον κανόνα - κατά την οποία ο ναυτικός δεν έχει τα απαιτούμενα χρήματα για να πληρώσει τον φύλακα. Επισημαίνεται ότι μέχρι να γίνει η διανομή του εκπλειστηριάσματος απαιτούνται τουλάχιστον 6 έτη. Οπότε τίθεται το ερώτημα: για πόσο καιρό είναι σε θέση οι ναυτικοί να πληρώνουν φύλακα του πλοίου.
Επιπλέον, το ίδιο Προεδρικό Διάταγμα προβλέπει και την επιβολή προστίμων, όσο και την ποινική δίωξη του επισπεύδοντος του πλειστηριασμού ναυτικού στην περίπτωση που αδυνατεί να τοποθετήσει φύλακα στο πλοίο.
Τα ανωτέρω έχουν ως συνέπεια αφενός τα πλοία να σαπίζουν στα λιμάνια και η αξία τους να μειώνεται σταδιακά, αφετέρου τα πληρώματα να παραμένουν απλήρωτα και να μην μπορούν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του φαύλου κύκλου είναι οι περιπτώσεις Αγούδημου και Μανούση.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
• Προτίθεται να τροποποίηση το ΠΔ 280/2000 ώστε να μην είναι αποκλειστική υποχρέωση του ναυτικού η τοποθέτηση φύλακα στα υπό κατάσχεση πλοία;
• Θα μπορούσε το έργο της φύλαξης να ανατίθεται στην Λιμενική Αρχή ή σε άνεργους ναυτικούς με επιδότηση της τους μέχρι τον πλειστηριασμό του πλοίου;
Ο ερωτών βουλευτής
Δημήτρης Παπαδημούλης