Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
15/05/2001

Συνέντευξη Τύπου εκπροσώπων του "Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ "ΧΩΡΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ:


Α.ΞΥΔΗ: Καλημέρα σας. Για όσους δεν με γνωρίζουν ονομάζομαι Αγγελική Ξύδη. Πρώτα θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής του χώρου για διάλογο και κοινή δράση της Αριστεράς, τα ΜΜΕ που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας και βέβαια τις φίλες και τους φίλους δημοσιογράφους που καλύπτουν τη συνέντευξη.

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι με τη σημερινή συνέντευξη ο χώρος για διάλογο και κοινή δράση της Αριστεράς, ουσιαστικά αυτοπαρουσιάζεται. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε σήμερα, είναι να κάνουμε γνωστό, να επικοινωνήσουμε στο ευρύ κοινό τους λόγους που μας ώθησαν στη συγκρότηση του χώρου και γι' αυτό ιδιαίτερα ζητάμε την αντικειμενική παρουσίαση των δημοσιογράφων.

Ταυτόχρονα θέλουμε να παρουσιάσουμε τους πολιτικούς προβληματισμούς, τις θέσεις και τα σχέδια στα οποία συμπίπτουν οι δυνάμεις της Αριστεράς που εμπλέκονται στο εγχείρημα.

Σύντομα αλλά αναλυτικά -κι ας φαίνεται αντίφαση αυτό- θα παρέμβουν εισηγητικά στα ζητήματα αυτά, η κα Τασία Χριστοδουλοπούλου και ο κ.Γιάννης Θεωνάς.

Πρώτα η Τασία Χριστοδουλοπούλου θα μιλήσει για το γιατί φτάσαμε στο χώρο διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς, πως, ποιες είναι οι αγωνίες και οι ελπίδες μας, τι προσδοκούμε από τη διαδικασία αυτή.
Η κα Τασία Χριστοδουλοπούλου έχει τον λόγο.

Τ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ: Γεια σας και από εμένα. Κατ' αρχήν στην αυτοπαρουσίαση δεν μπορούμε να παραλείψουμε να τονίσουμε ότι η πρωτοβουλία αυτή αποτέλεσε προϊόν μιας ώριμης πολιτικής ανάγκης και ως τέτοια κυρίως την παρουσιάζουμε σήμερα.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία στελεχών της Αριστεράς που ανήκουν σε Κόμματα, αλλά και ανένταχτων μελών των κοινωνικών Κινημάτων, της οικολογίας και του φεμινισμού, ανθρώπων της Αριστεράς που έχουν τις ίδιες αγωνίες και αναζητούν μια διέξοδο στη σημερινή κρίση.

Πρόκειται για μια πολιτική πρωτοβουλία που το ιστορικό της, έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διατυπώθηκε μια πολιτική πρόταση γραπτά, από στελέχη της Αριστεράς που ανήκουν σε όλο της το φάσμα, η οποία πολιτική πρόταση - πρόσκληση, απευθύνθηκε σε όλα τα Κόμματα της Αριστεράς, με επίσημο τρόπο. Τα περισσότερα την αποδέχτηκαν. Υπήρχαν και αρνητικές απαντήσεις, υπήρχαν και επιφυλάξεις.

Σήμερα έχουμε τη χαρά και την ικανοποίηση ν' ανακοινώσουμε τη συγκρότηση της πρωτοβουλίας μας, την οποία στηρίζουν επίσημα και συμμετέχουν: ο Συνασπισμός, η ΑΚΟΑ, η Πρωτοβουλία για την επανίδρυση της Αριστεράς, το Δίκτυο υπεράσπισης κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, οι Οικολόγοι - Εναλλακτικοί, η Αριστερή πολιτική, η Ιδέα, η Πράσινη πολιτική, η ΚΕΔΑ και παρατηρητές έχουν δηλώσει το ΔΗΚΚΙ και το ΣΕΚ.

Όπως καταλαβαίνετε από τη σύνθεση των Κομμάτων και όλων αυτών που υποστηρίζουν το εγχείρημά μας, δεν πρόκειται για την αναγγελία σήμερα ενός νέου Κόμματος της Αριστεράς. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται για μια ομοσπονδία Κομμάτων, ή για μια πολιτική κίνηση, μ' ένα μονοσήμαντο πολιτικό στόχο.

Πρόκειται για μια πολιτική πρωτοβουλία που στηρίζεται σ' ένα οργανωμένο πλαίσιο για το διάλογο και την κοινή δράση της Αριστεράς και το ενδιαφέρον είναι ότι συναποτελείται από ανθρώπους που έχουν διαφορετικές πολιτικές διαδρομές στο παρελθόν, έχουν διακριτές πολιτικές επιλογές στο παρόν, αλλά έχουν κοινή αγωνία και κοινή ανησυχία για το μέλλον. Επιπλέον, έχουν συμπτώσεις και κυρίως σύμπτωση, στην πολιτική αναγκαιότητα αυτού του εγχειρήματος.

Η πολιτική συγκυρία, η οποία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αν και ρευστή, η οποία κυρίως σφραγίζεται από τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στο Ασφαλιστικό, αλλά και από την κυβερνητική υποχώρηση, παρ' όλο που δεν αποτέλεσε την αφορμή αυτή της πρωτοβουλίας, νομίζω όμως ότι επιβεβαίωσε με πραγματικούς όρους, δηλαδή επιβεβαιώθηκε από την ίδια τη ζωή, οι λόγοι και η ανάγκη που μας κινητοποίησε.

Υπ' αυτή την έννοια σήμερα αυτοπαρουσιαζόμαστε και δώσει ένα πλήρη φάκελο για να ενημερωθείτε. Το πολιτικό μας πλαίσιο δεν μπορεί να είναι παρά αυτό που αναδεικνύει η συγκυρία, δηλαδή η ανάγκη για τους αγώνες των εργαζομένων ν' αποκρούσουν όλες τις επιθέσεις ενάντια στο εισόδημα, για τον κοινωνικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, για την απόκρουση του τρομονόμου, για την ειρήνη στα Βαλκάνια, για την απόκρουση της νέας τάξης πραγμάτων, για το περιβάλλον με όλα όσα με τόσο δραματική επικαιρότητα καταλαβαίνουμε ότι αναπτύσσονται σήμερα στη χώρα μας.

Παράλληλα για την αλληλεγγύη και κυρίως για τη διεθνή αλληλεγγύη, μέσα από την υποστήριξη κινητοποιήσεων, διαδηλώσεων των Κινημάτων, όπως αυτό που σχεδιάζεται στη Γένοβα τον Ιούλιο του 2001 και που όπως καταλαβαίνετε, μετά και την εκλογή του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία.

Ολοι εμείς που συμμετέχουμε σε αυτή την πρωτοβουλία καλυπτόμαστε πίσω από το σύνθημα: "Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη", γιατί πραγματικά αυτό συμπυκνώνει και τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες και τη σημερινή συγκυρία. Συμπυκνώνει, εκφράζει και εμπνέει όλους όσους συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα.

Στις κινητοποιήσεις στο Πόρτο Αλέγκρε οι διαδηλωτές είχαν ως κεντρικό σύνθημα "Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός". Αυτό, το πιστεύουμε κι εμείς. Γι' αυτό τον κόσμο θέλουμε ν' αγωνιστούμε, να τον υπερασπίσουμε, να τον προβάλλουμε, να τον περιγράψουμε στην ελληνική κοινωνία.

Παράλληλα όμως ισχυριζόμαστε ότι και μια άλλη Αριστερά είναι εφικτή. Μια Αριστερά, που να συνδιαλέγεται, που να συναποφασίζει, που ν' αγωνίζεται, που να διεκδικεί.

Ξέρετε όλοι, είναι κοινό μυστικό, ότι έχει περάσει ένας πολύ μεγάλος χρόνος ξηρασίας, μεγάλων αντιπαλοτήτων μέσα στην Αριστερά και χωριστών διαδρομών. Νομίζουμε ότι αυτά πλέον πρέπει ν' ανήκουν στο παρελθόν. Οι ανάγκες είναι επείγουσες και πολύ σημαντικές. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε ο καθένας μόνος του, ο καθένας με τον αυτόνομο λόγο του, ο καθένας με την ανάγκη για κομματική καταγραφή.

Βεβαίως, όπως καταλαβαίνετε, αφού είναι μια πολιτική πρωτοβουλία διαλόγου και κοινής δράσης, τα Κόμματα που συμμετέχουν και στηρίζουν αυτή την πρωτοβουλία, θα συνεχίσουν την ιδιαίτερη πολιτική τους δράση -αλίμονο!- και την πολιτική τους λειτουργία και αυτονομία. Στην προσπάθεια αυτή, θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις, να τη στηρίξουν και να την αναπτύξουν.

Ξέρουμε, επειδή το εγχείρημα είναι πρωτότυπο, δεν έχει ξανασυμβεί στην ελληνική κοινωνία ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο. Ξέρουμε ότι πρέπει να υπερβούμε τους εαυτούς μας, ξέρουμε όμως ότι αυτό το δρόμο αξίζει να τον περπατήσουμε όλοι μαζί, αφού διαπιστώσαμε ότι αποτελεί ανάγκη και να τον προβάλλουμε ως εναλλακτική λύση στην Αριστερά.

Συγχρόνως αυτό που θέλουμε κυρίως να προβάλλουμε, είναι ότι η δική μας πρωτοβουλία αποτέλεσε προϊόν ανάγκης. Συγχρόνως όμως από το πολιτικό φάσμα που τη στηρίζει και συμμετέχει σε αυτήν, μπορούμε να πούμε ότι περιγράφει μ' έναν ανάγλυφο τρόπο το πως όλοι εμείς, θεωρούμε ότι μπορεί να είναι η Αριστερά του 21ου αιώνα, που πρέπει να είναι πολύμορφη, πολύχρωμη και να μπορεί με ποικίλες δράσεις, αντιλήψεις και ιδέες να ζωογονεί το διάλογο που είναι απαραίτητος για να δοθούν οι απαντήσεις στα σύγχρονα προβλήματα, για να εμπνευστούν οι εργαζόμενοι, για να μπορούν να έχουν αποτέλεσμα οι αγώνες, για να μπορούμε να μιλάμε από καλύτερες θέσεις για την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Ευχαριστώ.

Α.ΞΥΔΗ: Ευχαριστούμε την Τασία και θα προχωρήσουμε κάνοντας γέφυρα μ' αυτό που είπε η Τασία, ότι ο χώρος είναι προϊόν ανάγκης. Πραγματικά ο χώρος διαλόγου και κοινής δράσης των αριστερών δυνάμεων είναι προϊόν ανάγκης, ώστε πια δεν μπορεί παρά να ασχολείται, να προβληματίζεται και να θέλει να αρθρώσει λόγο, πάνω στις ανάγκες της συγκυρίας, τις καυτές αιχμές της και μία τέτοια καυτή αιχμή αυτές τις μέρες, πολύ γνωστή σε όλους μας, είναι το ασφαλιστικό.

Ο Γιάννης Θεωνάς θα παρουσιάσει τις πρώτες σκέψεις- θέσεις που καταγράφηκαν από μία συζήτηση που άνοιξε μεταξύ των δυνάμεων που συμμετέχουν στο χώρο και τους προβληματισμούς μας για το ζήτημα αυτό και για το μέλλον του.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ. Και πραγματικά να πω αυτό που είπε η Αγγελική, ότι δεν μπορούσε παρά το θέμα του ασφαλιστικού να αποτελεί την πρώτη κοινή επεξεργασία του χώρου διαλόγου και κοινής δράσης της αριστεράς.

Είναι γεγονός, ότι όλα τα κόμματα και οι κινήσεις που μετέχουν στη διαμόρφωση αυτού του χώρου, έχουν με τον ένα άλλο τρόπο επεξεργαστεί τις θέσεις τους και τις προτάσεις τους για το ασφαλιστικό.

Εδώ προσπαθήσαμε με βάση και τη συγκυρία και τις εξελίξεις, να συγκεντρώσουμε την προσοχή σε ορισμένα θέματα, που νομίζουμε ότι είναι αρκετά σημαντικά και χρειαζόταν την κοινή παρέμβαση της Αριστεράς, για να μπουν κάπως επί τάπητος και να μην εξελιχθεί η υπόθεση σε μια συζήτηση γύρω από τη λογιστική απεικόνιση της κρατικής χρηματοδότησης προς το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, που τείνει να κυριαρχήσει στην όλη συζήτηση.

Θα ήθελα βέβαια πριν απ' όλα, να σημειώσω τη μεγάλη σημασία που έχει η απεργία της Πέμπτης της 17 του μήνα και που πρέπει η Αριστερά στο σύνολό της, να δώσει όλες τις δυνάμεις για τη στήριξη αυτής της απεργίας, γιατί θα παίξει καθοριστικό ρόλο για τη συνέχεια.

Το δεύτερο στοιχείο που θα ήθελα να σημειώσω, είναι το εξής: Είχαμε την προηγούμενη βδομάδα προσπάθεια της κυβέρνησης να ελιχθεί γύρω από το πρόβλημα και από τα προβλήματα που της δημιούργησε το λαϊκό ξέσπασμα της 26 Απρίλη. Θύμισε ξανά το Δεξιά, αντιδεξιά και το φως και το σκοτάδι.

Υποσχέθηκε ανέξοδη χρηματοδότηση από κρατικούς πόρους του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά λύση στο ασφαλιστικό δεν προκύπτει. Θα ήθελα εδώ να σημειώσω, ότι η Αριστερά χρειάζεται να παρέμβει και να αναδείξει τις πλευρές που τείνουν να χαθούν.

Πρώτα απ' όλα, ασφαλιστικό δεν είναι μόνο το συνταξιοδοτικό. Όταν λέμε σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας, πρέπει να περιλάβουμε το συνταξιοδοτικό σύστημα, το σύστημα της υγείας, την ασφάλιση της ανεργίας για την οποία δεν μιλάει κανένας πια στη χώρα μας.

Έχουμε το χειρότερο, το πιο οικτρό σύστημα προστασίας των ανέργων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και το σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας. Ολοι αυτοί οι τομείς, οι κλάδοι, αφορούν στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα και γι' αυτά δεν γίνεται κανένας λόγος.

Δεύτερο θέμα. Νομίζουμε ότι η όλη συζήτηση για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, πρέπει να διευρυνθεί και να περιλάβει τη διασύνδεση που έχει το ασφαλιστικό σύστημα, με την πολιτική της απασχόλησης, με την αντιμετώπιση της ανεργίας, με το χτύπημα της μαύρης εργασίας, τη νομιμοποίηση των οικονομικών προσφύγων, των μεταναστών στη χώρα μας, ώστε να πάψουν να είναι εύκολο στοιχείο εκμετάλλευσης στα πλαίσια της μαύρης εργασίας που ανθεί στη χώρα μας.

Την κάλυψη ασφαλιστικά των ανασφάλιστων ομάδων του πληθυσμού. Τη διασύνδεση του συστήματος με τις εργασιακές σχέσεις. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ και το σημειώνουμε σε ένα σημείωμα που σας έχουμε δώσει αναλυτικότερα, ότι η γενίκευση της μερικής απασχόλησης, η ελαστικοποίηση της απασχόλησης, ανοίγει το δρόμο για την αποσύνθεση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος.

Και εμείς πρέπει να επαναφέρουμε τη συζήτηση για το ασφαλιστικό στη διασύνδεσή του με τις εργασιακές σχέσεις, με το 35ωρο, 7ωρο, πενθήμερο, γιατί η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων ανοίγει το δρόμο σε όσους υποστηρίζουν την προώθηση του περίφημου τριφασικού τύπου ασφαλιστικού συστήματος τύπου Χιλής, που θα αποδιαρθρώσει το ασφαλιστικό σύστημα, θα καταργήσει το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του και θα ανοίξει το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.

Τέλος, πρέπει να διασυνδεθεί το ασφαλιστικό, με την πολιτική της λιτότητας, με την εισοδηματική πολιτική και με την απαίτηση αναδιανομής του εγχώριου προϊόντος, σε όφελος της εργασίας και της κοινωνικής πολιτικής.

Όταν σήμερα η αμοιβή της εργασίας βρίσκεται κάτω από το 1980, ας αναλογιστούν όσοι κάνουν λογαριασμούς, πόσους πόρους έχει χάσει το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, από την πολυετή πολιτική λιτότητας.

Θα θέλαμε επίσης, να σημειώσουμε την ανάγκη το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να στηριχθεί και να διασφαλιστεί η ενότητα της δράσης του, η ενότητα της δράσης της εργατικής τάξης, για την υπεράσπιση των θεμελιακών ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Να προχωρήσουμε σε στήριξη της ενωμένης προσπάθειας των συνδικάτων, γιατί υπάρχει κίνδυνος από τις 17 του μήνα και μετά, η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία, γιατί πρέπει να λέμε ότι και τα δυο μεγάλα κόμματα ενδιαφέρονται για την προώθηση των δικών τους επιλογών στο ασφαλιστικό σύστημα, ίσως δημιουργήσουν και ρήγματα στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Θεωρούμε ότι η αγωνιστική προοπτική πρέπει να στηριχθεί με κάθε τρόπο και στη βάση αυτής της αγωνιστικής προοπτικής, θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά άλλη βάση συζήτησης, από τις προτάσεις των συνδικάτων για τα επιμέρους θέματα της κοινωνικής ασφάλισης και για τα αιτήματα που χρόνια ολόκληρα προβάλουν.

Όπως επίσης, δεν μπορεί να υπάρχει άλλη επιλογή από την απαίτηση να καταργηθεί ο Ν.2084/92 τουλάχιστον στις πάγιες διατάξεις του, που αφορά τους ασφαλισμένους από την 1/1/93 και μετά και που ουσιαστικά ο περιβόητος αυτός νόμος Σιούφα, έχει θεσμοθετήσει για τους νέους ασφαλισμένους, όλες τις επιλογές που πρότεινε ο Υπουργός Εργασίας και υποτίθεται ότι πήρε πίσω η κυβέρνηση.

Αν αυτός ο νόμος παραμείνει, σε δέκα χρόνια θα καλύπτει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και θα φαντάζει ως υποκρισία τουλάχιστον, ότι ξέρετε, με ένα λαϊκό ξέσπασμα, με αγώνες, κάναμε πίσω την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απ' αυτές τις επιλογές που ήδη είναι θεσμοθετημένες και παραμένουν.

Και αφορούν τα όρια ηλικίας για άνδρες και γυναίκες, αφορούν το ποσοστό συνταξιοδότησης, τις συντάξιμες αποδοχές και κυρίως τα κατώτατα όρια συντάξεων, τα οποία αν εφαρμοστεί σήμερα αυτός ο νόμος, περιορίζονται στις 53 χιλιάδες δραχμές με τα σημερινά δεδομένα.

Μετατρέπονται δηλαδή στο προνομιακό βοήθημα που θα αποτελέσει τη βάση του τριφασικού ασφαλιστικού συστήματος τύπου Χιλής, για την λεγόμενη εθνική σύνταξη που προβλέπει. Στη βάση αυτή, θεωρούμε ότι η Αριστερά έχει κύρια ευθύνη να στηρίξει τους αγώνες των εργαζομένων από τη μια, αλλά και να ανοίξει το μέτωπο για ολόκληρο το πλέγμα του ασφαλιστικού συστήματος απ' την άλλη. Σας ευχαριστώ πολύ.

Α.ΞΥΔΗ: Πιστεύω ότι από όσα είπε ο Γιάννης Θεωνάς, έχει γίνει ολοφάνερο ότι το Ασφαλιστικό θα είναι ένα από τα ζητήματα που κυρίως θα μας απασχολήσει στο αμέσως προσεχές μέλλον.

Η σκέψη μας είναι να προχωρήσουμε σε μια πανελλαδική εξόρμηση ενημέρωσης, σε σχέση με το Ασφαλιστικό που να καλύπτει και να βγάζει στην επιφάνεια τις αλήθειες που κρύβονται γύρω από το ζήτημα αυτό και οπωσδήποτε -όπως τόνισε ο Γιάννης Θεωνάς- οι συντονισμένες δυνάμεις του χώρου, θα στηρίξουν τις κινητοποιήσεις και τους απεργιακούς αγώνες που είναι σε εξέλιξη.

Θέλησή μας είναι να μην κάνουμε μόνο κινήσεις κεντρικές ή από τα πάνω, αλλά να βρεθούμε στη βάση κάτω, εκεί που ανησυχούν, αγωνιούν και αγωνίζονται οι εργαζόμενοι. Με ανάλογο πνεύμα θέλουμε ν' αντιμετωπίσουμε και τον τρομονόμο που πρόκειται στο προσεχές διάστημα να τεθεί προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.

Θυμίζω το σημείο που ήδη έχει θίξει και η Τασία, ότι μπροστά μας έχουμε και τη Γένοβα 20-22 Ιουλίου και ο χώρος για διάλογο και κοινή δράση της Αριστεράς, θέλει αφ' ενός μεν να στηρίξει όλες τις πρωτοβουλίες που είναι ήδη σε εξέλιξη από διάφορα σχήματα και συλλογικότητες, στο πνεύμα της Γένοβας, το πνεύμα δηλαδή της κινητοποίησης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αφ' ετέρου σκεφτόμαστε ότι μπορούμε και θέλουμε παρ' ότι πολλοί από εμάς εκείνες τις ημέρες θα διαδηλώνουμε στη Γένοβα, να πάρουμε πρωτοβουλίες για κεντρικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα, στην Αθήνα, να στηρίξουμε μια μαζική και δυναμική κινητοποίηση εκείνες τις ημέρες και στη χώρα μας.

Μέσα από αυτές τις δράσεις που αφορούν το Μάιο που μας τελειώνει και το διάστημα μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού περίπου, πιστεύουμε ότι θα ωριμάσουν οι δυνατότητές μας, για να προχωρήσουμε σε μια κεντρικού χαρακτήρα καμπάνια που να αφορά όλα τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα, που στις αρχές του 21ου αιώνα συνθέτουν αυτό που θα ονομάζαμε ζωή με αξιοπρέπεια, που εντάσσεται στο πλαίσιο του συνθήματος "Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη". Βέβαια, για το ζήτημα αυτό, θα επανέλθουμε σε εύθετο χρόνο, για να ενημερώσουμε πιο συγκεκριμένα.

Όπως επίσης και για τα κομβικά εκείνα σημεία και τις θεματικές, που θα απασχολήσουν το διάλογο που θ' ανοίξουμε και μεταξύ μας, οι δυνάμεις που συμμετέχουμε αυτή τη στιγμή στο χώρο διαλόγου και κοινής δράσης, ένα διάλογο που δεν θα είναι εσωτερικός, αλλά θα είναι ανοιχτός.

Διάλογος ταυτόχρονα με την κοινωνία και διαρκής πρόσκληση σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, να μετέχουν σε αυτή την προσπάθεια, σε αυτό το διάλογο και σε αυτές τις κοινές δράσεις, που θεωρούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι ώριμες και εξασφαλίζουν ελπίδα και έμπνευση για το μέλλον μας.

Στο σημείο αυτό και πριν προχωρήσουμε στις ερωτήσεις σας, θα ήθελα να πω ότι στη συνέντευξη παρευρίσκονται εκπρόσωποι όλων των Κομμάτων, συλλογικοτήτων και Οργανώσεων που μετέχουν στο χώρο, οι οποίοι θα μπορούσαν αν το επιθυμούσαν και να πάρουν το λόγο αυτή τη στιγμή.

Πάντως είναι στη διάθεσή σας για να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τυχόν έχετε και αφορούν όχι μόνο γενικά το χώρο, αλλά και τη συμμετοχή κάποιου συγκεκριμένου σχήματος σε αυτόν κλπ. Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε, δεν ξέρω αν θέλει κάποιος εκπρόσωπος από τις δυνάμεις που συναπαρτίζουν το χώρο, να πάρει τον λόγο.

Το λόγο έχει ο κ.Σπύρος Κουτσουβέλης από το ΔΗΚΚΙ.

Σ.ΚΟΥΤΣΟΥΒΕΛΗΣ: Κατ' αρχήν οποιαδήποτε πρωτοβουλία κινείται στην κατεύθυνση του διαλόγου, της κοινής δράσης και ενδεχομένως και της ενότητας δράσης και συνεργασίας της Αριστεράς, όχι μόνο μας βρίσκει σύμφωνους, αφού όπως γνωρίζετε και το Κόμμα μας, εδώ και μερικούς μήνες έχει πάρει μια πρωτοβουλία, έκλεισε έναν πρώτο κύκλο επαφών, έγιναν ορισμένα δειλά αλλά ελπιδοφόρα βήματα στην κατεύθυνση της συνάντησης των δυνάμεων της Αριστεράς και ήδη έχει ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος.

Από θέση αρχής στηρίζουμε κάθε τέτοια προσπάθεια με τις μικρές δυνάμεις που ενδεχομένως να έχουμε.

Βεβαίως οφείλουμε να πούμε ότι θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια από όλους μας, ώστε από αυτό τον τόσο αναγκαίο και απαραίτητο διάλογο για τη συμπόρευση, να μην λείπει καμία μεγάλη ή μικρή δύναμη της Αριστεράς, γιατί αυτό εκ των πραγμάτων δημιουργεί συγχύσεις και αποδυναμώνει το όποιο εγχείρημα.

Είναι σαφές, το είπε και η συντρόφισσα Τασία, ότι εδώ κανένας δεν διανοείται να φτιάξει ένα νέο Κόμμα, δόξα τω Θεώ έχουμε κάμποσα, κόσμο δεν έχουμε πολύ να τα συσπειρώσει, ούτε κάποια ομοσπονδία Κομμάτων.

Ο Γιάννης έβαλε ένα πλαίσιο εργατικό, διεκδικητικό. Πάνω σε αυτό, δεν έχουμε να προσθέσουμε απολύτως τίποτα. Είναι μέσα στα πλαίσια που κι εμείς έχουμε συζητήσει με το ΚΚΕ που περιμένουμε την απάντησή του για το αν θα συμμετέχει σε αυτή την πρόταση που κάναμε και τον Συνασπισμό ο οποίος αποδέχτηκε. Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα.

Οφείλουμε μόνο να τονίσουμε -αν και δεν χρειάζεται, ίσως να είναι και περιττολογία- ότι οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, δεν άλλαξαν, ούτε ξαφνικά απέκτησαν κάποια περίεργη ταξική συνέπεια επειδή πιέστηκαν από τον κόσμο από τα κάτω.

Είναι και ιστορικά διαπιστωμένο άλλωστε, ότι οι δυνάμεις αυτές, κάποιες φορές, διστάζουν να μπουν ακόμη και επικεφαλείς των αγώνων, για να μπορέσουν στην πορεία να τους εκφυλίσουν και να περάσουν το δικό τους.

Επομένως και αυτό πρέπει να το λαβαίνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας όταν μιλάμε για ενότητα δράσης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με απερίσκεπτες ενέργειες σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για το εργατικό Κίνημα, με άστοχες κινήσεις δικές μας, των δυνάμεων της Αριστεράς, θα πρέπει να προκαλέσουμε συγχύσεις κι άλλα πράγματα που ενδεχομένως θα τα εκμεταλλευτεί η Κυβέρνηση.

Σαφέστατα είπες Γιάννη ότι ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ενδεχομένως θα κοιτάξουν να δημιουργήσουν προβλήματα. Είναι σαφές αυτό και πρέπει να το έχουμε για τα καλά μέσα στο μυαλό μας, προκειμένου να χαραχτεί μια κατά το δυνατόν κοινή δράση.

Βεβαίως είμαστε σύμφωνοι ότι αυτή η πρωτοβουλία πρέπει να πάρει την ανάλογη δημοσιότητα και διάθεση. Αλλά επειδή πάμπολλες φορές έχουν ξεκινήσει κουβέντες και πολλοί από εμάς από εδώ, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο, κατά καιρούς έχουν επιχειρήσει αυτά τα πράγματα, χωρίς όμως ουσιαστικά αποτελέσματα γιατί δυστυχώς η ελληνική Αριστερά φέρει ακόμη τραύματα άλλων εποχών, συσχετισμών και καταστάσεων.

Τονίζουμε ότι πρέπει να γίνει η οποιαδήποτε προσπάθεια και η καλή πρόθεση να ληφθεί από όλες τις πλευρές, ώστε σε αυτές τις κινήσεις που ενδεχομένως θα γίνουν και παραπέρα, να συμμετέχει το σύνολο των δυνάμεων της ελληνικής Αριστεράς, γιατί αυτό κατά τη γνώμη μας, είναι μονόδρομος.

Βεβαίως εμείς συμμετέχουμε με την ιδιότητα του παρατηρητή που δεν σημαίνει καθόλου ότι είμαστε ουδέτεροι απέναντι σε αυτή την κίνηση. Υπάρχει μια δήλωσή μας εδώ την οποία θα τη δείτε. Στηρίζουμε αυτή την προσπάθεια.

Πιστεύουμε ότι όρος εκ των ων ουκ άνευ για την οποιαδήποτε κουβέντα γίνεται μέσα στην Αριστερά, είναι η αυτονομία και η αυτοτέλεια των φορέων των δυνάμεων, ή των προσωπικοτήτων που την απαρτίζουν.

Πάνω σε αυτό, πιστεύουμε ότι είμαστε όλοι σύμφωνοι, ότι δεν υπάρχει η παραμικρή διάθεση φανερή ή κρυφή, αποκλεισμού ή προσεταιρισμού άλλων δυνάμεων με όρους μη πολιτικούς.

Πιστεύουμε ότι με την απεργία της 17 του μήνα πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία κι όχι το κάθισμα που ενδεχομένως κάποιες άλλες δυνάμεις να έχουν στο μυαλό τους και για την ενότητα δράσης που αναφέρθηκε προηγούμενα, αλλά και βέβαια να αποσαφηνιστεί και μέσα στα Συνδικάτα από τις δυνάμεις της Αριστεράς, το περιεχόμενο που η Αριστερά στο σύνολό της και μ' ένα μέσο όρο βλέπει, γύρω από την ενότητα δράσης. Οτι αυτή δεν είναι μόνο αυτοσκοπός, αλλά είναι κι ένας τρόπος κατάκτησης κλπ. Μακρηγόρησα λιγάκι συγχωρήστε με.

Α.ΞΥΔΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Ο Πάνος Γκαργκάνας από το ΣΕΚ έχει τον λόγο.

Π.ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ: Νομίζω ότι πρέπει να δούμε σαν αφετηρία αυτής της προσπάθειας τον άνεμο που έχει φυσήξει διεθνώς σε παγκόσμια κλίμακα, μετά τις κινητοποιήσεις του Σιάτλ. Αυτά τα νέα κινήματα έδωσαν μια νέα ώθηση στην Αριστερά διεθνώς. Ο ίδιος άνεμος φυσάει και εδώ στην Ελλάδα.

Νομίζω ότι η πανεργατική στις 26 του Απρίλη το έδειξε πάρα πολύ καθαρά. Και αυτό είναι που μας σπρώχνει όλους προς την κατεύθυνση να κάνουμε νέα βήματα, νέες προσπάθειες, σαν αυτό που ξεκινάει σήμερα. Πιστεύω ότι προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε κάνει βήματα.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα θα έλεγα είναι η πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ 2001, για τη διεθνή κινητοποίηση στη Γένοβα το καλοκαίρι, που είναι ένας τρόπος για κοινή δράση, που ενώνει τους αγωνιστές και τους ακτιβιστές απ' όλους τους χώρους της Αριστεράς και αυτούς που συμμετέχουν στη σημερινή μας πρωτοβουλία και αυτούς που δεν συμμετέχουν και δίνει χαρακτήρα προοπτικής ενάντια στο σύστημα.

Κάνει το σύνθημα "οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη", σημαία όλο και περισσότερου κόσμου. Τέτοιες πρωτοβουλίες ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να ενθαρρύνουμε, λειτουργώντας σαν χώρος που συζητάει, διαμορφώνει ιδέες και τις προτείνει, σε έναν κόσμο πολύ ευρύτερο.

Αυτή ελπίζουμε ότι θα είναι η προοπτική και προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε και σαν Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

Α.ΖΑΧΑΡΕΑΣ: Μπορώ να κάνω μία πρόταση; Περισσότερο με τον σύντροφο τον Γιάννη Θεωνά ήθελα να συζητήσω. Θα πω ένα παράδειγμα, για τον τρόπο με τον οποίο η συνασπισμένη αριστερά, αυτή που θέλει να συνεργαστεί, μπορεί να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα προβλήματα.

Αναφέρομαι στο θεσμό των κοινωνικών ασφαλίσεων, που κατ' εμέ είναι ο σημαντικότερος θεσμός του σύγχρονου αντιπροσωπευτικού κράτους, ίσως πιο σημαντικός και απ' το Κοινοβούλιο. Το πως χειριζόμαστε το θέμα αυτό. Οτι γράφτηκε μέχρι τώρα, αφορά το που θα βρούμε λεφτά. Στα παράθυρα των εφημερίδων, τα άρθρα κλπ, ότι έχει δημοσιευτεί. Το που θα βρούμε λεφτά.

Η πρόταση της Αριστεράς, να τα αρπάξουμε απ' αυτούς που έχουν και είναι πάρα πολύ σωστό. Δηλαδή, επιχειρηματίες που έχουν λεηλατήσει λαϊκή αποταμίευση, δεν ξέρω τι κάνουν τα χρήματα, να πληρώσουν. Κοιτάξτε, άμα το εξαντλήσουμε το θέμα εκεί πέρα που φτάνουμε, έχει σχέση με την Αριστερά.

Εγώ έχω υπολογίσει αυτοί είναι γύρω στις 100, 150 χιλιάδες άτομα στην Ελλάδα. Δεν αναφέρομαι μόνο στους επιχειρηματίες και στους εισοδηματίες. Εχει μεγάλη σημασία συντρόφισσα και το πως συζητάμε. Αν βρούμε τα χρήματα Γιάννη αυτά, τα πιάσουμε και τους αλλάξουμε τα πετρέλαια, μαζεύουμε γύρω στα 30 δις το χρόνο.

Το έλλειμμα της κοινωνικής ασφάλισης είναι 5 δις την ημέρα. Δεν μπορούμε να μη δώσουμε ως Αριστερά απάντηση, γιατί δεν θέλω να κατηγορηθούμε πια στο 2001 ότι ηθικολογούμε. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Αυτό είναι το ένα.

Το δεύτερο είναι το εξής: Βγήκαμε ως Αριστερά, όλες τις εκφράσεις της, αγωνιζόμαστε και φωνάζουμε που θα βρούμε τα χρήματα. Δεν είναι το σημαντικό, είναι η κορυφή του παγόβουνου για την κοινωνική ασφάλιση και δεν είπαμε τρία πράγματα. Θέλουμε την ίση μεταχείριση ασφαλισμένων και συνταξιούχων, ως θεμελιώδη αρχή του θεσμού των κοινωνικών ασφαλίσεων;

Πέστε μου ένα αριστερό έντυπο που έχει γραφτεί να το λέει αυτό το πράγμα. Που δεν το υπάρχει και το ξέρετε καλύτερα εσείς από εμένα. Μιλάμε ότι για να κουβεντιάσουμε για την κοινωνική ασφάλιση, θέλουμε έναν ορίζοντα 30-40 χρόνων, διαφορετικά δεν συζητάμε τίποτα;

Και το τρίτο. Επιτρέπεται όλος ο πληθυσμός της χώρας, να μην ασφαλίζεται μόνο σε έναν ενιαίο ασφαλιστικό οργανισμό, να εφαρμοστεί δηλαδή η νομοθεσία του 1934; Είναι δυνατόν η Αριστερά να μη μιλάει γι' αυτά; Αν δεν μιλάει γι' αυτά, μιλάει για τα επαγγελματικά συμφέροντα και αυτό δεν έχει σχέση με την Αριστερά.

Α.ΞΥΔΗ: Ευχαριστούμε και τον Αιμίλιο Ζαχαρέα. Πιστεύω ότι πρέπει οπωσδήποτε να περάσουμε στους εκπροσώπους των ΜΜΕ που καλύπτουν τη συνέντευξη. Είμαστε στη διάθεσή σας για ερωτήσεις.

Γ.ΣΙΔΕΡΗΣ ("ΣΚΑΙ"): Απλά δεν έχω καταλάβει, συγχωρέστε με, τι ρόλο θέλετε να παίξετε, δεδομένου ότι υπάρχει η πρωτοβουλία του ΔΗΚΚΙ, υπάρχει η ΚΕΔΑ, τι παραπάνω θα κάνετε; Τι συμπληρωματικό ρόλο θα παίξετε; Μήπως συντονιστικό κάποιων κινήσεων;

Τ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι προσπάθησα με όση σαφήνεια μπορούσα να το εξηγήσω.

Γ.ΣΙΔΕΡΗΣ ("ΣΚΑΙ"): Σε οργανωτικό επίπεδο, συγνώμη.

Τ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό το εγχείρημα είπαμε ότι κυρίως αποτυπώνει την ανάγκη για κοινό διάλογο και κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων και λόγω πολιτικής συγκυρίας έχουμε επιλέξει αυτά τα τρία ζητήματα που τα αναλύσαμε, το ασφαλιστικό, τον τρομονόμο και τις διεθνείς κινητοποιήσεις με πρώτη την Γένοβα.

Κατά συνέπεια, αυτή όλη η προσπάθεια, έχει να κάνει με το συντονισμό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Η ΚΕΔΑ μπορεί να εξηγήσει ακριβώς αν δεν έχετε καταλάβει τι εγχείρημα αποτυπώνει και η πρόταση του ΔΗΚΚΙ για το ασφαλιστικό είναι για ένα συγκεκριμένο ζήτημα και παρόλα αυτά, ακόμα δεν υπάρχουν όλες οι θετικές απαντήσεις.

Κατά συνέπεια αυτό είναι κάτι παραπάνω που θέλει να συντονίσει, θέλει να εκφράσει και θέλει να σηματοδοτήσει κυρίως, την ανάγκη της κοινής δράσης, γιατί θεωρούμε ότι δεν υπάρχει πια πολυτέλεια αυτόνομων κομματικών καταγραφών, αλλά πρέπει όλοι να βάλουμε το χέρι μας, προκειμένου οι αγώνες και να αναπτυχθούν, αλλά κυρίως να έχουν αποτελεσματικότητα.

Γιατί αυτό έχει λείψει από τους εργαζόμενους τα τελευταία χρόνια. Και η απεργία της 26ης Απρίλη αυτό έδωσε και αναπτέρωσε και ελπίδες και δυνάμεις και ανθρώπους, το να συνεχίσουν αυτό τον αγώνα.

Γ.ΜΠΑΝΙΑΣ: Νομίζω ότι η πρωτοβουλία αυτή πρέπει να κριθεί και θα κριθεί βέβαια πολύ σύντομα, στα εξής δύο σημεία, για να δούμε εάν πράγματι αποτελεί μια τομή σε σχέση με τα μέχρι τώρα συμβαίνοντα στο χώρο της Αριστεράς. Το πρώτο και βασικό σημείο είναι ότι μέχρι τώρα γίνονταν διμερείς συναντήσεις, συνεργασίες, συμπαρατάξεις, κοινή δράση από την πλευρά των δυνάμεων της Αριστεράς.

Για πρώτη φορά συναντιούνται όπως βλέπετε πάνω από δέκα συλλογικότητες κομμάτων, κινήσεων, κινημάτων, σ' αυτό το χώρο διαλόγου και κοινής δράσης. Και πρέπει να τονίσω επίσης και ακούστηκε βέβαια αλλά να μην το ξεχνάμε, ότι δεν υπάρχει κανένας αποκλεισμός οπωσδήποτε, αλλά και καμιά αντιπαλότητα απέναντι σε άλλες δυνάμεις, όπως είναι το ΚΚΕ, για να μιλάμε συγκεκριμένα, που μέχρι στιγμής δεν δήλωσαν συμμετοχή, αλλά φαίνεται ότι και αυτοί θα έχουν κάποιο πρόβλημα από την εξέλιξη των πραγμάτων και θα είμαστε σε ευχάριστη θέση να έχουν το πρόβλημα που θα τους οδηγήσει να συμμετάσχουν σ' αυτή την πρωτοβουλία.

Είμαστε ανοιχτοί προς όλες ανεξαιρέτως τις δυνάμεις της Αριστεράς, της Οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων. Αυτό είναι το πρώτο, ότι υπερβαίνουμε το διμερή χαρακτήρα των μέχρι τώρα συναντήσεων κλπ. Και υπ' αυτή την έννοια ο συντονιστικός ρόλος εξ αυτού και εκ των πραγμάτων θα υπάρχει.

Και το δεύτερο στοιχείο είναι ότι αυτός ο χώρος δίνει μία μεγάλη ευκαιρία και με τις αποκεντρωτικές του λειτουργίες που θα δημιουργηθούν αντίστοιχοι χώροι στις συνοικίες και στις επαρχίες, να δώσει μια μεγάλη ευκαιρία να μετάσχει και αυτός ο πολύ μεγάλος, όπως λέγεται ο μεγαλύτερος κομματικός χώρος των ανεντάχτων της Αριστεράς, που χρόνια ζητάνε ένα τρόπο και αυτοί να βρουν την έκφρασή τους.

Και βεβαίως μ' αυτό το βήμα που κάνουμε το αποφασιστικό, νομίζουμε ότι θα δώσουμε και σ' αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να εκφραστούν. Είναι ένα στοίχημα βέβαια, που εμείς πιστεύουμε ότι όλοι πρέπει να βοηθήσουν για να το κερδίσουμε.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: Μόνο μια λέξη, επειδή αναφέρθηκε η ΚΕΔΑ, ότι εμείς δεν είχαμε ποτέ τη φιλοδοξία ότι η Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς, θα μπορούσε να ενσωματώσει τα κόμματα και τις κινήσεις της Αριστεράς στον εαυτό της. Αλίμονο. Ποτέ δεν υπήρχε ούτε τέτοια σκέψη, ούτε θα μπορούσε και να υπάρξει ή να έχει καμιά πιθανότητα προώθησης.

Η ΚΕΔΑ δημιουργήθηκε ακριβώς γι' αυτό εδώ το πράγμα, για να συμβάλει στο μέτρο των δυνάμεών της, στην πορεία διαμόρφωσης ενός χώρου διαλόγου και κυρίως κοινής δράσης της Αριστεράς. Απ' την αρχή δηλώσαμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε ούτε να δημιουργήσουμε κάποιο καινούργιο κόμμα, δεν χρειάζεται η Αριστερά ένα καινούργιο κόμμα, ούτε να προσχωρήσουμε σε κάποιο άλλο απ' τα κόμματα που υπάρχουν στο χώρο της Αριστεράς.

Θέλουμε όμως να συμβάλλουμε με όποιες δυνατότητες και δυνάμεις διαθέτουμε, στο να βρει κοινό βηματισμό πάνω στα προβλήματα, στη βάση των προβλημάτων, ο χώρος της Αριστεράς και να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο λαό και τον τόπο. Και θεωρούμε ότι αυτό εδώ που γίνεται σήμερα, είναι ένα μήνυμα ελπιδοφόρο και προς την κοινωνία ολόκληρη, αλλά και προς ολόκληρη την Αριστερά, που θέλουμε να συμμετάσχει σ' αυτή την προσπάθεια, χωρίς αποκλεισμό κανενός.

Μ.ΜΑΝΗ ("FLASH"): Μια ερώτηση είναι αν απευθυνθήκατε στο ΚΚΕ και τι απάντηση εισπράξατε. Η δεύτερη αφορά στο ΔΗΚΚΙ. Εάν η συμμετοχή του σ' αυτή την προσπάθεια σαν παρατηρητής, θα του δημιουργήσει προβλήματα στη συνεργασία που έχει επιτευχθεί ήδη με το ΚΚΕ, ιδιαίτερα στο εργατικό χώρο με το ΠΑΜΕ.

Α.ΞΥΔΗ: Είναι προφανές ότι απευθύναμε τη γραπτή πρόταση - πρόσκληση και στο ΚΚΕ, είχαμε συνάντηση μαζί του και διευκρινίσαμε την πρωτοβουλία τους στόχους και όλα αυτά. Η απάντηση ήταν αρνητική. Νομίζω ότι πιο αυθεντικά για τους λόγους για τους οποίους αρνήθηκε, ενδεχομένως θα πρέπει ν' απευθυνθείτε στο ίδιο.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: Σε ό,τι αφορά το ΔΗΚΚΙ. Κατ' αρχήν το ΔΗΚΚΙ όπως και όλες οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, έχει το δικό του αυτόνομο και αυτοτελή ρόλο, κάνει τις επιλογές του και καθορίζει το ίδιο τη δράση του χωρίς υποβολείς και χωρίς καθοδηγητές.

Βεβαίως σε πάρα πολλά θέματα που αφορούν το εργατικό Κίνημα και τη δράση του κλπ., έχουμε αναπτύξει μέσω του ΠΑΜΕ μια συνεργασία με το ΚΚΕ και με άλλες δυνάμεις ή ανένταχτες συνδικαλιστικές προσωπικότητες, με συγκεκριμένα κατά την άποψή μας αποτελέσματα.

Αν εμείς συμμετέχουμε σε διαδικασίες που κατά τη γνώμη μας βοηθούν στην ανάπτυξη του διαλόγου και της κοινής δράσης των δυνάμεων της Αριστεράς, αυτό βεβαίως μπορεί ν' αφορά και το ΚΚΕ εμμέσως όπως αφορά και την ΑΚΟΑ και τις άλλες δυνάμεις και τον Συνασπισμό κλπ., αλλά είναι κάτι για το οποίο το αποφασίζουμε εμείς και βεβαίως θα θέλαμε στην επόμενη ίσως μάζωξη -να την πούμε έτσι- να υπάρχουν κι εκείνες οι υπαρκτές δυνάμεις της Αριστεράς, που σήμερα δεν βρίσκονται εδώ, ξεπερνώντας τα όποια προβλήματα και τις δυσκολίες, στο βαθμό που αυτή εδώ η κίνηση διασφαλίζει και από τη σύνθεσή της και από το περιεχόμενο και από την ιστορική της φόρτιση, όλα εκείνα τα εχέγγυα για την ισότιμη παρουσία και δράση των δυνάμεων της Αριστεράς.

Δ.ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΣ ("ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"): Θα ήθελα να ρωτήσω ιδιαίτερα τους παρατηρητές αυτής της πρωτοβουλίας και ιδιαίτερα τον κ.Κουτσουβέλη με βάση όσα ισχυρίστηκε πριν. Είναι αυτονόητο βεβαίως και έτσι πιστεύω τουλάχιστον, ότι η συνεργασία με το ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό Κίνημα κατ' ανάγκη δεν απαγορεύει και την ισότιμη συμμετοχή στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, εκτός αν την απαγορεύει πραγματικά.
Θα ήθελα να μου εξηγήσετε περισσότερο γιατί παρατηρητές. Γιατί με το ένα πόδι έξω και το άλλο μέσα.

Σ.ΚΟΥΤΣΟΥΒΕΛΗΣ: Αγαπητέ Δημήτρη, είναι γνωστό ότι το ΔΗΚΚΙ πήρε μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Μην την επαναλάβουμε. Θεωρούμε τη σημερινή πρωτοβουλία, η οποία μέχρι στιγμής είχε ένα διμερή χαρακτήρα όπως πάρα πολύ γλαφυρά και εύστοχα τόνισε ο Γιάννης.

Αυτή η πρωτοβουλία είναι εν ισχύ και παράγει κατά τη γνώμη μας συγκεκριμένα αποτελέσματα. Τη σημερινή πρωτοβουλία δεν τη βλέπουμε ανταγωνιστική. Τη βλέπουμε συμπληρωματική και χρήσιμη.

Από την άλλη πλευρά όμως έχοντας αναπτύξει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία αυτοτελώς με τα αποτελέσματα που είχε, το να συμμετάσχουμε σε μια άλλη σαν συντονιστές, σαν πρωτοπόροι κλπ., είναι ένα πράγμα, πως να σας πω, όχι αισθητικά, ούτε πολιτικά. Αλλά μήπως θα μπέρδευε τον κόσμο;

Η συμμετοχή μας σαν παρατηρητές διευκρινίζουμε και πάλι δεν έχει το χαρακτήρα ότι ήρθαμε να παρακολουθήσουμε το τοπίο σαν τουρίστες. Είμαστε εδώ πέρα, είναι ένα συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα η εδώ παρουσία μας και βεβαίως δεν ήρθαμε εδώ για να καταγράψουμε μόνο τις διαφωνίες μας, είμαστε εδώ πέρα για να βοηθήσουμε αυτή την ιστορία προσθέτοντας κι εκείνο που εμείς κατά τη γνώμη μας θα ήταν ακόμη περισσότερο χρήσιμο.

Για το ΠΑΜΕ που είπατε, επειδή επανειλημμένα έχει γραφτεί στον Τύπο. Το ΠΑΜΕ είναι μια συνδικαλιστική κίνηση που συμμετέχει ισότιμα και το ΔΗΚΚΙ από την πρώτη στιγμή. Η συμμετοχή του ΔΗΚΚΙ όπως και των άλλων δυνάμεων, χωρίς να υποτιμούμε κανέναν, αποτελεί και την εγγύηση για την πορεία του ΠΑΜΕ που δεν θέλει ούτε να υποκαταστήσει ούτε ν' αλλάξει τίποτε.

Είναι μια κίνηση συνδικαλιστική, ένα μέτωπο το οποίο διεκδικεί, κάνει, φτιάχνει, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν σκέφτεται να υποκαταστήσει και ν' αλλάξει τις δομές και τη διάρθρωση του συνδικαλιστικού Κινήματος. Μακριά από εμάς κάθε τέτοια σκέψη.

Βεβαίως η παρουσία του ΔΗΚΚΙ είναι μια παραπέρα εγγύηση και το ΚΚΕ και των ανένταχτων και όλων των άλλων δυνάμεων για να μην γίνει κανένα τέτοιο ξεστράτισμα, εντελώς υποθετικά.

Κ.ΜΑΡΚΟΥ ("ΠΡΙΝ"): Η πρώτη ερώτηση που ήθελα να κάνω αφορά την περίπτωση των τρομοπροστίμων που υπέβαλλε η Κυβέρνηση και η Βουλή σε μια σειρά από πολιτικές δυνάμεις, χτυπάει κατά κύριο λόγο τις δυνάμεις της Αριστεράς. Είναι πράγματι τρομερό το να επιβάλλεται ένα πρόστιμο συνολικά 400 εκ. στις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Θα ήθελα μια τοποθέτηση επί του θέματος, αν έχετε σκεφτεί κάποιες πρωτοβουλίες για το ζήτημα και μετά να περάσω στην επόμενη ερώτηση.

ΣΤ.ΠΙΤΣΙΟΡΛΑΣ: Δεν έχουμε ακόμη συζητήσει το θέμα. Οπωσδήποτε είναι υπαρκτό όμως. Το βέβαιο είναι ότι η Αριστερά πρέπει να είναι υπέρ της διαφάνειας και υπέρ του ελέγχου της διακίνησης του πολιτικού χρήματος. Δεν μπορούμε να είμαστε κατά αυτής της διαδικασίας. Ομως ο έλεγχος των οικονομικών των υποψηφίων βουλευτών, πρέπει να είναι ουσιαστικός και μέσα από τη διάχυσή του, να μην αναιρείται.

Με τη συγκεκριμένη εξέλιξη αυτός είναι ο κίνδυνος. Έχουμε μία ουσιαστικά επιβολή προστίμων και ποινών σε υποψηφίους βουλευτές που εκ προοιμίου δεν είναι ύποπτοι για τη διακίνηση πολιτικού χρήματος, αντιθέτως δεν έχουμε σοβαρό έλεγχο εκεί που πρέπει.

Αρα είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό που θ' απασχολήσει και τα Κόμματα στη Βουλή κι εμάς ιδιαίτερα. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ν' ανακοινώσουμε κάτι. Ομως το βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για ν' αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.

Η εικόνα μαζικά οι υποψήφιοι βουλευτές να τιμωρούνται με τόσο εξοντωτικά πρόστιμα, δεν είναι εικόνα που θα εξασφαλίζει διαφάνεια στη διακίνηση των οικονομικών των υποψηφίων βουλευτών. Πρέπει να γίνει παρέμβαση και θα γίνει και από την πλευρά του Συνασπισμού υποθέτω και από όλες τις δυνάμεις που μετέχουμε εδώ.

Γ.ΜΠΑΝΙΑΣ: Θέλω απλώς να τονίσω ότι εμείς -και στο εμείς περιλαμβάνω όλους τους υποψηφίους της Αριστεράς- δίνουμε συνεχώς, δεκαετίες τώρα όχι για να έχουμε εκλογικά κέντρα ή για να κατασπαταλούμε το χρήμα του κόσμου σε προεκλογικές δαπάνες, αλλά δίνουμε εκ του υστερήματος και την εκλογική μάχη.

Είναι γνωστό δηλαδή ότι τα Κόμματα της Αριστεράς, βρίσκονται σε μια πάρα πολύ μειονεκτική θέση. Τώρα, να ζητάει η Βουλή από τους υποψηφίους και μάλιστα από ανθρώπους οι οποίοι -μπορούμε να σας πούμε άλλη φορά παραδείγματα συγκεκριμένα, γιατί υπάρχουν ήδη αυτά τα παραδείγματα- δεν ξόδεψαν ούτε μία δραχμή και να ζητάει 900.000 δρχ. πρόστιμο.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του συντρόφου μου του κ.Μπούρα από την Ημαθία που του ζητούν 900.000 να πληρώσει, ενώ ο άνθρωπος δεν ξόδεψε καθόλου. Αντίθετα με εράνους όπως ξέρετε που γίνονται στο χώρο της Αριστεράς, μάζεψαν ακόμη και το παράβολο.

Αυτά είναι αστεία πράγματα. Υπάρχει μια τεράστια υποκρισία εδώ πέρα, την οποία μέσα σε όλα τα άλλα, γιατί είναι ένα ουσιαστικό θέμα για την Αριστερά αλλά και για την κοινωνία μας, πρέπει αυτός ο χώρος να επιληφθεί και να την αποκαλύψει κατά την γνώμη μου.

Κ.ΜΑΡΚΟΥ: Η δεύτερη ερώτηση είναι η εξής: πράγματι πιστεύω ότι είναι φιλόδοξο το σχέδιο της συνένωσης τόσων πολλών δυνάμεων στο χώρο. Ωστόσο όμως νομίζω ότι δεν θα μπορούσατε ν' αποφύγετε δύο σοβαρούς σκοπέλους, οι οποίοι ήδη έχουν έρθει στο προσκήνιο.

Το πρώτο είναι ότι από την πλευρά του ΚΚΕ θεωρείται σαν casus belli για οποιαδήποτε συμμαχία, η συμμετοχή, συνεργασία με την ΚΕΔΑ. Με αυτό τον τρόπο αποκλείεται φυσικά εκ των υστέρων το ΚΚΕ. Ετσι φαίνεται και θα μπορούσε να κατηγορηθεί η κίνηση σαν μια ετεροβαρή κίνηση συσπείρωσης γύρω από το Συνασπισμό.

Μάλιστα έχω υπόψη μου κι ένα δημοσίευμα της "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΥΓΗΣ" της προηγούμενης εβδομάδας που έχει σαν τίτλο "Ο Συνασπισμός πόλος συσπείρωσης της Αριστεράς". Ταυτόχρονα, μαζί με αυτό είναι πως θα αποφύγει ή πως θα συνθέσει ο χώρος τα μεγάλα ζητήματα, όπως π.χ. το θέμα της στάσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική συνολικά, ή απέναντι στο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνολικά.
Υπάρχει διάθεση συζήτησης γι' αυτά; Και σε ποια κατεύθυνση;

Α.ΞΥΔΗ: θα ήθελα να πω δυο λόγια εγώ παρ' ότι η γκάμα το ζητημάτων που βάλατε είναι ευρύτατη. Κυρίως θέλω να σταθώ στο εξής: ο τρόπος που κινηθήκαμε εξ αρχής ήταν τόσο προσεγμένος, δεν απέκλειε κανέναν, ούτε αυτή τη στιγμή αποκλείει κανέναν.

Ηδη έχει τονιστεί ότι τα κύρια χαρακτηριστικά του χώρου για διάλογο και δράση της Αριστεράς είναι πρώτον ότι είναι διαρκώς ανοιχτός, δεύτερον ότι είναι μη ανταγωνιστικός προς άλλες πρωτοβουλίες συντονισμού κοινής δράσης που ήδη υπάρχουν, διμερής, τριμερής ή δεν ξέρω τι άλλο και οπωσδήποτε μη ανταγωνιστικός προς συγκεκριμένα Κόμματα της Αριστεράς στη χώρα μας.

Δεν αποκλείστηκε κανείς, η πρόσκληση υπήρξε προς όλους και παραμένει ανοιχτή προς όλους. Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι είναι ηλίου φαεινότερον ότι αν κάποιος έχει πρόβλημα με κάποια από τη συνιστώσα του χώρου, έχει αυτός το πρόβλημα.

Θεωρώ ότι οι δυνάμεις που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο χώρο, δεν εγκαλούνται για ν' απαντήσουν σ' ένα τέτοιο ζήτημα. Είναι ανοιχτές προς όλους, δεν έχουν πρόβλημα με κανέναν, άρα δεν τις αφορά το ζήτημα αυτό και το ερώτημα αυτό.

Από εκεί και πέρα θέλω να προσθέσω ότι ακριβώς επειδή είναι φανερό ότι ούτε όλα αυτά τα ζητήματα τα έχουμε λυμένα, ούτε όλο το οργανωτικό σχέδιο είναι χαραγμένο στο χαρτί για να σας το δείξουμε αυτή τη στιγμή. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η βασική ιδέα, η κύρια, η πρωτότυπη που καταθέτουμε αυτή τη στιγμή, είναι ότι η σύγκλιση των δυνάμεων της Αριστεράς στη χώρα μας, είναι αυτή τη στιγμή περισσότερο αναγκαία, από ποτέ άλλοτε.

Αν χτες χρονικά και ιστορικά ήταν νωρίς, μη ώριμο, σήμερα είναι αναγκαίο και αύριο θα είναι πάρα πολύ αργά. Οσοι το κατανοούμε, το κατανοούμε. Από εκεί και πέρα μας κρίνει και ο κόσμος που μας ακούει.

ΣΤ.ΠΙΤΣΙΟΡΛΑΣ: Ο Συνασπισμός ήταν ένας από τους αποδέκτες της πρωτοβουλίας. Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε, περιγράφτηκε πως, από πρόσωπα του ευρύτερου χώρου της Αριστεράς. Οι δικές μας διαφορές με το ΚΚΕ είναι γνωστές και δημόσια διατυπωμένες. Και οι αντιπαραθέσεις είναι γνωστές.

Εμείς όμως θεωρήσαμε, ότι αυτές οι διαφορές και αυτές οι αντιπαραθέσεις, δεν ήταν λόγος για να αρνηθούμε τη θετική ανταπόκριση σ' αυτή την πρωτοβουλία. Ξέραμε ότι εάν συνυπάρξουμε σε ένα χώρο κοινό με το ΚΚΕ, αυτό θα δημιουργήσει σε ένα κόσμο συγχύσεις ή θα εκθέσει το Συνασπισμό ενδεχομένως και σε πολεμικές.

Ομως, θεωρήσαμε ότι το μείζον είναι άλλο. Το μείζον είναι σε μια περίοδο ρευστότητας, κινητικότητας πολιτικής και κοινωνικής, μια ρευστότητα που έχει τη βάση της στη χρεοκοπία της συντηρητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, το μείζον είναι αυτή η ρευστότητα και αυτή η κινητικότητα, να μη διοχετευθεί ακόμα πιο συντηρητικά, όπως έγινε χθες στην Ιταλία.

Και ότι είναι ανάγκη η Αριστερά να παρέμβει, υπερβαίνοντας και τις διαφορές της και τις καχυποψίες και τις επιφυλάξεις. Αρα, ο Συνασπισμός αποδέχθηκε την πρόταση, την πρόσκληση, μετέχει σ' αυτό το χώρο, θα είναι ένας ισότιμος συνομιλητής.

Για τον Συνασπισμό θα είναι θετικό να ανταποκριθεί και το ΚΚΕ και να έρθει και να είναι μαζί μας εδώ, όπως και ενδεχομένως άλλες μικρότερες δυνάμεις που δεν μετέχουν. Επομένως, η διαδικασία είναι ανοιχτή και η πρόκληση ανοιχτή σε όλους.

Πιστεύουμε ότι όλοι πρέπει να σκεφτούμε με βάση το κριτήριο που είπα πριν, ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο τελείως διαφορετική και οι όποιες διαφορές, τα όποια προβλήματα, δεν μπορούν να μπουν πάνω από την ανάγκη να παρέμβει αποτελεσματικά σήμερα η Αριστερά.

Α.ΞΥΔΗ: Θα παρέμβουν στο ίδιο ερώτημα με τη σειρά η κα Χριστοδουλοπούλου, ο κ.Γκαργκάνας και ο κ.Θεωνάς.

Τ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ: Επιλέξαμε όπως ανέφερα και στην πρώτη τοποθέτηση, ένα πολιτικό πλαίσιο, που να δυσκολεύει τις αρνητικές απαντήσεις. Δηλαδή προκρίναμε ότι τα προβλήματα στα οποία επικεντρώνουμε την ανάγκη διαλόγου και κοινής δράσης, που είναι το ασφαλιστικό, ο τρομονόμος και η έκφραση αυτής της αλληλεγγύης με τα παγκόσμια κινήματα και οι ανάγκες βασικά των εργαζομένων, θα ιεραρχούντο διαφορετικά απ' τα πολιτικά κόμματα.

Δηλαδή στην ιεράρχηση δεν θα έμπαιναν ζητήματα όπως αναφέρετε στην ερώτησή σας, αλλά προφανώς η ανάγκη να αναπτυχθούν αγώνες και κυρίως να έχουν αποτελεσματικότητα. Φαίνεται ότι διαψευστήκαμε σ' αυτή την εκτίμηση, τουλάχιστον προς το παρόν.

Ελπίζουμε ότι στο μέλλον μπορούν αυτές οι απαντήσεις να διαφοροποιηθούν. Ομως, σε κάθε περίπτωση, εμείς αισθανόμαστε που ξεκινήσαμε αυτή την πρωτοβουλία, σαν στελέχη της Αριστεράς, ιδιαίτερη ικανοποίηση που ο Συνασπισμός απάντησε θετικά και στηρίζει άνευ όρων αυτή την πρωτοβουλία.

Προφανώς την ίδια ικανοποίηση θα είχαμε, αν είχαμε και μία θετική απάντηση από το ΚΚΕ, γιατί καταλαβαίνουμε ότι θα υπήρχε το μάξιμουμ των δυνάμεων της Αριστεράς, το οποίο θα μπορούσε να ανατρέψει και τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα.

Ελπίζουμε ξανατονίζω και είμαστε ανοιχτοί, σε νέες ή αναθεωρήσεις των ήδη κατατεθειμένων απαντήσεων, πάντα στη λογική ότι η ιεράρχηση που απαιτείται σήμερα στις πολιτικές συμμαχίες, πρέπει να λαβαίνει υπόψη τις ανάγκες και τις επιθυμίες των εργαζομένων, για να βγουν απ' το περιθώριο και να αποκρούσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Κατά συνέπεια, σ' αυτά τα ζητήματα υπάρχει πλήρης σύμπτωση και συμφωνία. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω την ερώτηση του κατά πόσο η αντικυβερνητική τροπή αυτής της πρωτοβουλίας θα έχει μέλλον ή δεν θα έχει.

Οπως και δεν μπόρεσα επ' ακριβώς να καταλάβω αυτή τη συσχέτιση μ' αυτό το δημοσίευμα της "ΑΥΓΗΣ", που θεωρώ ότι στο βαθμό που ο Συνασπισμός συμμετέχει σ' αυτές τις διαδικασίες διαλόγου και κοινής δράσης, είναι προφανές ότι πρέπει να το δημοσιοποιήσει και στους φίλους, στα μέλη και στους αναγνώστες της "ΑΥΓΗΣ".

Π.ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ: Νομίζω ότι η ερώτηση είχε δύο σκέλη και το πρώτο σκέλος, όσον αφορά τη σχέση με το ΚΚΕ, πιστεύω ότι δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν στατικά τα πράγματα. Η ίδια η σημερινή εξέλιξη είναι δείγμα κίνησης. Το γεγονός ότι υπάρχουν παρατηρητές, είναι επίσης απόδειξη κίνησης.

Αυτά είναι καταστάσεις που διευκολύνουν και το ΚΚΕ να κάνει και αυτό κάποια κίνηση. Θα μπορούσε π.χ. δεν είναι ανάγκη να αποδεχθεί πλήρως το πλαίσιο, θα μπορούσε να στείλει κάποιον σαν παρατηρητή, με μεγαλύτερες διαφωνίες ή επιφυλάξεις ή οτιδήποτε υπάρχει από τους υπάρχοντες παρατηρητές.

Αυτά πιστεύω ότι είναι το επόμενο διάστημα και νομίζω ότι θα τα δούμε. Νομίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχει τόσο στατική αντιμετώπιση και του ΚΚΕ και της πρωτοβουλίας αυτής.

Ως προς το δεύτερο σκέλος, το θέμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα ήθελα να θυμίσω ότι η μεγαλύτερη κινητοποίηση στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την φιλοκαπιταλιστική πολιτική της, έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη στη Νίκαια, όπου πάνω από 100 χιλιάδες εργαζόμενοι απ' όλες τις χώρες της Ευρώπης, έκαναν μια πολύ μεγάλη διαδήλωση, δείχνοντας τον προσανατολισμό αυτό.

Και η κινητοποίηση αυτή στηρίχθηκε από τη δικιά μας τη μεριά. Επομένως, πιστεύω ότι είμαστε στο σωστό δρόμο για να αντιμετωπίσουμε και αυτά τα ζητήματα. Μακάρι και άλλες δυνάμεις να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός είναι ένας προσανατολισμός.

Σε τελική ανάλυση, στο ερώτημα αν αυτή η πρωτοβουλία θα είναι ετεροβαρής, γιατί ο Συνασπισμός είναι ένα από τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς, το βάρος πέφτει και στο άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα της Αριστεράς και σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς αν τελικά θα είναι ετεροβαρής προς το Συνασπισμό ή και οι υπόλοιποι με τις πρωτοβουλίες τους μπορούν να δώσουν το στίγμα.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: Τώρα θα ήθελα να πω για το casus belli, αυτό ήταν γνωστό ότι θα υπήρχε μια τέτοια στάση απ' την πλευρά του ΚΚΕ, ανεξάρτητα από το ότι θα έπρεπε να μην αξιοποιείται αυτό από κανέναν άλλον για να βγάζει δικά του συμπεράσματα. Θα μου επιτρέψετε να το πω αυτό.

Πιστεύω ότι casus belli έπρεπε να όλους μας να είναι τα προβλήματα και αργά ή γρήγορα, τα προβλήματα θα μπουν στο κέντρο της πολιτικής και των ευθυνών της Αριστεράς, είτε το θέλουν κάποιοι, είτε δεν το θέλουν. Σε ότι μας αφορά πάντως εμάς, δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα, διότι παλέψαμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ενότητα δράσης όλων των αριστερών δυνάμεων.

Ας έρθει το ΚΚΕ και εμείς δηλώσαμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα αποτελέσουμε πρόβλημα για κανέναν. Αλλά δεν θεωρώ ότι αυτή η λογική μπορεί να επιζεί ακόμη στο χώρο της Αριστεράς.

Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές προσεγγίσεις, στα μεγάλα προβλήματα του τόπου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς.

Το ερώτημα που πρέπει να βάλει ο καθένας στον εαυτό του είναι, θα μείνουμε σ' αυτές τις αντιπαλότητες και τις απόλυτες αλήθειες του καθένα, που ο καθένας θεωρεί για τον εαυτό του ότι έχει κατακτήσει την απόλυτη αλήθεια ή θα δημιουργήσουμε μια διαδικασία συζήτησης, αναζήτησης κοινής δράσης, πάνω στα προβλήματα, που θα μας επιτρέψει να λέμε καλημέρα μεταξύ μας, να σταματήσει αυτή η στείρα αντιπαράθεση, αλλά να υπάρξει αντιπαράθεση δημιουργική με βάση και την ιδεολογία και την πολιτική.

Και για να υπάρξει μια τέτοια αντιπαράθεση δημιουργική, πρέπει να βρεθούμε κοντά, να συζητήσουμε, αλλιώς θα παλεύει ο ένας και θα πολεμάει τον άλλον και έτσι δεν καταλήγουμε πουθενά. Ενώ η κοινή δράση με βάση τα προβλήματα, είμαστε βέβαιοι ότι αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσει διαδικασίες και προϋποθέσεις ευρύτερων συγκλίσεων και σε κάποια φάση, μπορεί να έχουμε και κοινή αντίληψη και για τα μεγάλα προβλήματα.

Στο κάτω-κάτω, υπάρχει στάδιο δόξης λαμπρόν να αντιπαλέψουμε τις αρνητικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης που πλήττουν και θίγουν κρίσιμα δικαιώματα των λαών. Νομίζω ότι είναι καθαρό και δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο σ' αυτό.

Α.ΞΥΔΗ: Αλλη ερώτηση; Δεν υπάρχει. Ευχαριστούμε.

To Γραφείο Τύπου