- Ενίοτε η γλώσσα των αριθμών λέει και την αλήθεια. Έχουμε και λέμε λοιπόν ΙΟΒΕ, ύφεση 5%, ανεργία 20%, προβλέψεις του ΙΟΒΕ. Ο προϋπολογισμός πέφτει έξω , το παραδέχεται πλέον και το οικονομικό επιτελείο και τα μέτρα που θα μας έρθουν αμέσως μετά τις κάλπες κατʼ επιταγή της τρόικας τελικά δε θα ναι 11δις αλλά 16δις. Που πάμε κ. Μηλιέ;
Πάμε στη συνέχιση μιας πορείας που προδιαγράφτηκε ήδη από το πρώτο μνημόνιο. Η πολιτική αυτή, η πολιτική των μνημονίων στοχευμένα ήθελε να βαθύνει την ύφεση στην Ελλάδα. Ήθελε να βαθύνει την ύφεση για να τη χρησιμοποιήσει σα μηχανισμό εκκαθάρισης.
- Αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό που μας λέτε κ. Μηλιέ.
Βεβαίως, διότι έχουμε την παγκόσμια κρίση, διότι αυτή βεβαίως αποτελεί το υπόβαθρο, αλλά πάνω σε αυτή την παγκόσμια κρίση έρχονται οι πολιτικές αυτές και μπαίνουμε σε μια κατάσταση που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό που γνώρισαν οι αναπτυγμένες χώρες την περίοδο του μεσοπολέμου. Δηλαδή μετά το Β Παγκόσμιο πόλεμο δεν έχει ξαναυπάρξει στην Ελλάδα και κατʼ επέκταση και στην Ευρώπη μια τέτοια μείωση, μια τέτοια ύφεση, μια τέτοια μείωση του εισοδήματος.
- Λέτε δηλαδή ότι το κεφάλαιο παίρνει αφορμή από την κρίση και προσπαθεί να ανατρέψει τον ιστορικό ταξικό συσχετισμό που είχε διαμορφωθεί αμέσως μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο
Ακριβώς. Και τον ιστορικό συμβιβασμό, των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων αν θέλετε. Το συμβιβασμό ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία και ότι αυτό σήμαινε σε θεσμούς προστασίας , ύψος μισθού, κοινωνικό κράτος , κοινωνικών μισθών κτλ. Βεβαίως επειδή τα πράγματα έχουν και τη δική τους δυναμική, η ύφεση έχει ξεφύγει πέρα από το όριο που είχανε σχεδιάσει και όπως ξέρετε επειδή το κεφάλαιο είναι σχέση, από τη μια μεριά είναι ο κεφαλαιοκράτης και από την άλλη ο εργαζόμενος, όταν η εργασία μπαίνει στη πλειοψηφία της σε επισφάλειας αυτό κλονίζει και τη ίδια τη σχέση του κεφαλαίου, μπαίνει δηλαδή και το κεφάλαιο σε επισφάλεια και πρώτα από όλα αυτό που βλέπουμε, που είναι η έλλειψη νομιμοποίησης πλέον προς το σύστημα, η απαξίωση του παραδοσιακού δικομματικού συστήματος που ρύθμιζε όλα αυτά τα πράγματα κτλ . Επομένως όλο και πιο πολύ και στη γλώσσα της εξουσίας μπαίνει η λέξη ανάπτυξη και αυτό που διαβάσατε από τον ΙΟΒΕ είναι ενδεικτικό, αλλά εδώ πρέπει να δούμε ότι ανάπτυξη έχει και η Κίνα και πολύ υψηλή ανάπτυξη. Επομένως από την μεριά των εργαζομένων, από τη μεριά της αριστεράς, ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται στην εξαθλίωση των εργαζομένων, στη σαλαμοποίηση τους άμα θέλετε, με επισφαλείς μορφές απασχόλησης που δεν έχουν προηγούμενο στις ευρωπαϊκές χώρες με μισοαπασχολούμενους , με μισθούς πείνας, με εργαζόμενους φτωχούς, με συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, με λίγα ενδιάμεσα στρώματα να διαμεσολαβούν σε όλο αυτό δεν είναι κάτι το επιθυμητό. Ίσα-ίσα που είναι μια ανάπτυξη στην οποία πρέπει κανείς να αντιταχθεί . Δηλαδή για να το πω πολύ απλά, αυτό που θέλουν είναι αναδιάρθρωση της κοινωνίας και της οικονομίας σε αντιδραστική κατεύθυνση με συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια για να έρθει ο τύπος της ανάπτυξης που επιδιώκουν
- Αυτό το σπιράλ έχει κάποιο τέλος από τη πλευρά του συστήματος ή πρέπει να υπάρξει η αντίδραση από την πλευρά των εργαζομένων γιατί μόνο τότε δίνεται το τέλος;
Μόνο τότε δίνεται το τέλος. Αν μιλάμε για την κατάσταση, το βιοτικό επίπεδο , τα δικαιώματα των εργαζομένων, η μόνη δυνατότητα να μπει ένα τέλος είναι η αντίσταση των εργαζομένων . Αν μιλάμε για αριθμούς γιατί με αυτό αρχίσατε, αν μιλάμε λοιπόν για τους θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης αυτό θα μπορούσε να γίνει και με ένα διαφορετικό τρόπο αλλά δεν είναι το ζητούμενο. Δεν μπορεί να είναι το ζητούμενο να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπαίνει η γενικότερη οπτική μιας κοινωνίας που θα πάει ή προς τη μεριά των κοινωνικών αναγκών για το οποίο αγωνιζόμαστε εμείς, η αριστερά, αλλά νομίζω πλέον γίνεται όλο και πιο κατανοητό και στα συνδικάτα και στους εργαζομένους και άνεργους ή θα πάει στην κατεύθυνση του αυταρχισμού, της καταστολής, της συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγα χέρια, της κατάργησης των δικαιωμάτων
- Σε αυτό το πλαίσιο αυταρχισμού εντάσσεται και τις χθεσινές δηλώσεις στο σχέδιο που παρουσίασε ο δήμαρχος Αθηναίων για διαδηλώσεις από το πεζοδρόμιο και κατόπιν αδείας της αστυνομίας;
Απολύτως. Όταν η διαδήλωση γίνει απλώς ένα μέσο μιας χαριτωμένης παρουσίας μιας πικετοφορίας λίγων ανθρώπων, ενώ πρόκειται για μια κίνηση μαζών που απαιτεί που διεκδικούν να αλλάξουν τα πράγματα, όταν επομένως δεν μπορεί να διακόψει τη λειτουργία της πόλης, της οικονομίας, της καθημερινής ζωής για να απαιτήσει με την ισχύ της πλειοψηφίας, μια διαφορετική πορεία στα πράγματα ,τότε η διαδήλωση έχει ακυρωθεί . Και αυτό είναι το οποίο πίσω από πομφόλυγες περί δήθεν εκσυγχρονισμού προσπαθεί να μας περάσει ο κ. Καμίνης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS