Γ. ΣΤΑΘΑΚΗΣ (Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης, υποψήφιος στα Χανιά):
Το μνημόνιο ΙΙ, το οποίο φαίνεται να είναι το κεντρικό διακύβευμα αυτών των εκλογών προαναγγέλλει ένα σχέδιο το οποίο είναι, όχι μόνο κοινωνικά απαράδεκτο, οικονομικά μη βιώσιμο, αλλά και εντελώς αναποτελεσματικό. Γι αυτό και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ μας προαναγγέλλει ότι το ελληνικό πρόγραμμα υπόκειται σε υψηλούς κινδύνους, ότι με το χρέος να παραμένει υψηλό πολύ καιρό η Ελλάδα είναι επιρρεπής σε ατυχήματα και ότι οι διαδοχικές επισκοπήσεις της οικονομίας θα οδηγήσουν σε μια επιπρόσθετη βοήθεια από τους ευρωπαίους εταίρους με όρους ακόμη πιο χειρότερους απ΄ αυτούς που προβλέπονται στην προηγούμενη αναδιάρθρωση του χρέους. Κοινώς το ΔΝΤ προαναγγέλλει τον κίνδυνο αποτυχίας του προγράμματος
Ο λόγος είναι άρα πολύ απλός. Και τα τρία στοιχεία που περιλαμβάνει το μνημόνιο Ν.2, τη δημοσιονομική προσαρμογή για την εξυπηρέτηση του χρέους, την απόκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με περαιτέρω μείωση 20%, περαιτέρω εσωτερική υποτίμηση 20% και τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος χωρίς να θιγεί η ιδιοκτησία των τραπεζών από τους σημερινούς μετόχους, κι οι τρεις στόχοι είναι απλά ανεφάρμοστοι.
Το δημόσιο χρέος καλείται να το εξυπηρετήσει με ένα πρωτοφανές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, της τάξης του 5-6%, κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα, δεν έχει συμβεί ποτέ, καλείται να το εξυπηρετήσει με ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων 50 δις σε μια ήδη πολύ ιδιωτικοποιημένη οικονομία –γι αυτό και μετά δυσκολίας, μελετώντας το πρόγραμμα, διαπιστώνεις ότι βγάζεις 9 δις. Από κει και πέρα έως το 50 είναι φαντασιακές καταγραφές- και ταυτόχρονα καλείται να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος με τη μεγαλύτερη δυνατή περικοπή δημοσίων δαπανών που έχει γίνει σε ευρωπαϊκή χώρα και που θα φέρει το επίπεδο των δημοσίων δαπανών στο 34%, κάτω από το επίπεδο της Βουλγαρίας.
Συνεπώς έχουμε μπροστά μας ένα δημόσιο χρέος το οποίο, πριν από το PSI, ήταν 330 δις, μετά το PSI είναι 330 δις και το 2020 θα είναι 330 δις. Αυτό το μη βιώσιμο χρέος λοιπόν καλείται να το προσαρμόσει με μια πολιτική προσαρμογής η οποία δεν θα έχει κανένα απ΄ αυτά τα αποτελέσματα και ταυτόχρονα οι τράπεζες καλούνται να διασωθούν με ένα συνολικό πακέτο 130 δις χωρίς να αλλάξει η μετοχική τους σύνθεση, κάτι το οποίο είναι επίσης αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Συνεπώς το μνημόνιο καλείται να εξυπηρετήσει ένα δημόσιο χρέος, το οποίο δεν γίνεται βιώσιμο χωρίς μια νέα ριζική αναδιάρθρωση του χρέους μέσα στα επόμενα χρόνια, με μια δημοσιονομική προσαρμογή που θα αποτύχει πλήρως λόγω της μεγάλης και ραγδαίας ύφεσης που προκαλεί, έχει ένα εξωφρενικό σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και των μετόχων της παντελώς ανεφάρμοστο, και προτείνεται η συνέχιση της πολιτικής του μνημονίου Ν.1 αναφορικά με την εσωτερική υποτίμηση, παρά το γεγονός ότι το μνημόνιο Νο 1 σε μείον 14,7% το ΑΕΠ της χώρας μας και σε 21% ανεργία, σε πλήρη δηλαδή αποτυχία.
Σπ. Λοβατσιόρας (Λέκτορας Πανεπιστημίου Κρήτης): Συνεχίζοντας αυτά που είπε ο Γ. Σταθάκης, θα πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής: Πρώτον, Αυτή τη στιγμή κατατίθενται απ΄ όλα τα κόμματα τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές προτάσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης με κεντρικό σύνθημα ότι υπάρχει μια κρίση και να συμμαζευτούμε.. Πράγμα το οποίο μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, και γενικότερα τα κόμματα της αριστεράς το βάζουν, είναι το εξής. Ότι υπήρξε μια κρίση το 2008, ένα, αυτή η κρίση, η ένταση και η έκταση που έχει πάρει στη σημερινή κοινωνία και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, κι όταν λέμε ευρωπαϊκές κοινωνίες, στο μέλλον, έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση αφορά όλη την Ευρώπη, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών, οι οποίες είναι υφεσιακές. Να το πούμε κάπως διαφορετικά, με διαφορετικές πολιτικές, η έκταση, η ένταση, τα πράγματα που θα δει η ελληνική κοινωνία από την κρίση του 2008 δεν θα είχαν αυτή την όξυνση της κοινωνικής καταστροφής που παίρνουν στη χώρα μας αυτή τη στιγμή.
Οι πολιτικές αυτές ακολουθήθηκαν από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, ακολουθώντας συγκεκριμένες οικονομικές αναλύσεις, εγχώρια και διεθνώς. Τώρα όχι μόνο έχει αποδειχθεί ότι είναι καταστροφικές, αλλά, όπως φαντάζομαι, μπορεί να γίνει πλατιά και αναγνωρίσιμο, από την πρώτη στιγμή η Αριστερά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, παρακολουθώντας την κρίση από το 2008, είχαν τις προτάσεις και τις διαπιστώσεις για το πού πηγαίνει η πορεία των πραγμάτων, οι οποίες επαληθεύονται σε όλη την πορεία εξέλιξης της κρίσης και των πολιτικών αντιμετώπισης.
Δεύτερο σημείο το οποίο είναι πολύ σημαντικό είναι ότι αυτές οι πολιτικές δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Είναι πολιτικές οι οποίες αφορούν συνολικά την Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε να εξελίσσεται μια κρίση που αφορά την Ισπανία, δηλαδή να έχει μια παρόμοια αντιμετώπιση με την Ελλάδα η Ισπανία, είναι πολιτικές που αφορούν την Ιταλία, είναι πολιτικές που μετά τις εκλογές που θα γίνουν στη Γαλλία θα αφορούν τη Γαλλία, είναι πολιτικές που θα φτάσουν στην καρδιά της Γερμανίας. Είναι πολιτικές που θέτουν το εξής μεγάλο δίλημμα, το οποίο είναι: Ή η Ευρώπη θα αλλάξει αυτή τη στιγμή ή θα καταστραφεί.
Η Αριστερά έχει μια πρόταση. Την έχει καταθέσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ την υπεράσπισε αυτή την πρόταση. Είναι μια πρόταση για συνολικά ευρωπαϊκή αλλαγή, έτσι ώστε οι λαοί της Ευρώπης και ο ελληνικός λαός να έχουν μια ελπίδα απέναντι στον πολύ σκληρό κοινωνικό πόλεμο που κάνουν οι άρχουσες τάξεις αυτή τη στιγμή της Ευρώπης.
Η κατάσταση, έτσι όπως διαμορφώνεται οικονομικά, είναι μια αρκετά κρίσιμη κατάσταση. Δηλαδή οι εκλογές αυτές θα φτιαχτούν σε ένα περιβάλλον όπου τα σύννεφα της ύφεσης, τα σύννεφα πολιτικών αντίστοιχων απλώνονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αυτό θα επηρεάσει, όχι μόνο τις καταστάσεις στην Ελλάδα, θα επηρεάσει συνολικά τις καταστάσεις στην Ευρώπη, δίνει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή η πρόταση της αριστεράς να είναι η πρόταση η οποία δίνει μια διέξοδο για τον τρόπο με τον οποίον θα μπορούσε να λειτουργήσει η οικονομία της Ευρώπης.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ στη Συνέντευξη Τύπου που έχει σαν ειδικό θέμα την παρουσίαση των προτάσεών μας για την οικονομία, που είναι το βασικό αντικείμενο συζήτησης σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση. Και θα ήθελα να σας πω ότι δεν είναι τυχαίο και συγκυριακό το γεγονός ότι επιλέξαμε να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας για την οικονομία στα Χανιά. Και δεν είναι τυχαίο διότι πλαισιώνομαι σήμερα από δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, δύο στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, που θα έλεγε κανείς ότι δίνουν μια στήριξη και τεκμηρίωση βασισμένη σε βαθιά μελέτη και γνώση των ζητημάτων και άρα απʼ αυτήν την έννοια οι εμπεριστατωμένες θέσεις μας έχουν κι έναν αέρα Κρήτης θα έλεγα και ιδιαίτερα εδώ στα Χανιά δύο καθηγητές επιστήμονες και κοινωνικοί αγωνιστές ο Γιώργος Σταθάκης και ο Σπύρος Λαπατσιώρας έκαναν την εισαγωγή στη σημερινή συνέντευξη όπου θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω εννέα άξονες, εννέα κατευθύνσεις , εννέα άξονες μέτρων , που μπορούν άμεσα να αλλάξουν την πορεία εικόνα καταβύθισης της ελληνικής οικονομίας.
Μας ρωτούν αγαπητοί φίλοι ολοένα και περισσότερο αν έχουμε σχέδιο εξόδου από την κρίση. Εμείς τους απαντάμε ότι όχι μόνο έχουμε σχέδιο εξόδου από την κρίση, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνη η δύναμη που πρώτη, πρώτοι εμείς φέραμε στη δημόσια συζήτηση προτάσεις και ιδέες και εναλλακτικές στρατηγικές επιλογές που σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη. Σήμερα έχει γίνει πλέον κοινός τόπος ότι η Ελλάδα δεν το πρόβλημα της Ευρώπης, ότι η κρίση δεν είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά είναι η ελληνική κρίση έκφραση μιας παγκόσμιας και ευρωπαϊκής συστημικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Σήμερα, πολλοί και πολλές οικονομολόγοι σε όλη την Ευρώπη ευρύτερες δυνάμεις, δυνάμεις πέραν της Αριστεράς αναγνωρίζουν ότι τουλάχιστον τα χειρότερα θα είχαν αποτραπεί αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνειζε με τον ίδιο τρόπο που δανείζει τις εμπορικές τράπεζες και τα κράτη. Αν γινόταν έγκαιρα αποδεκτή η πρόταση για έκδοση ευρωομολόγου. Αν υπήρχε μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση αντί της λιτότητας που εφαρμόστηκε ως συνταγή δια πάσα νόσο μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική στήριξης της απασχόλησης, της ανάπτυξης με κοινωνική ανταποδοτικότητα και περιβαλλοντική προστασία.
Σήμερα γίνεται πλέον φανερό, αυτό που πρώτοι εμείς είπαμε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως πειραματόζωο, ως το ευρωπαϊκό πείραμα για να δουν πόσο μπορούν να αντέξουν οι λαοί σε πολιτικές νεοφιλελεύθερου σοκ και αυτό το πείραμα δεν αφορά μονάχα τη χώρα μας, είναι ένα πείραμα που θα εξαπλωθεί αν δεν αντιδράσει το πειραματόζωο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Και στόχο το πείραμα αυτό έχει την εμπέδωση ενός αυταρχικού καπιταλισμού, στον οποίο οι αγορές και τα μεγάλα συμφέροντα θα ελέγχουν την πολιτική αντί να ελέγχονται από αυτήν. Στόχο έχει να δημιουργήσει προϋποθέσεις μεγάλης κερδοφορίας, με μισθούς επιπέδου Βουλγαρίας αλλά και προϋποθέσεις εκποίησης του δημόσιου πλούτου έναντι πινακίου φακής.
Φίλες και φίλοι
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την αρχή υποστήριξε ότι δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος από την κρίση δίχως ανάπτυξη. Το πρόγραμμα και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, το εκλογικό τους πρόγραμμα με το οποίο κατέρχονται στην εκλογική αναμέτρηση δεν είναι τίποτε άλλο από το Μνημόνιο 2, μεταφρασμένο στα ελληνικά . Είναι ένα πρόγραμμα βαθιά αντιαναπτυξιακό, ένα πρόγραμμα βαθιάς ύφεσης, που θα βυθίσει ακόμη περισσότερο την οικονομία σε αυτό το σπιράλ περιδίνησης ύφεση, λιτότητα, ύφεση, αύξηση των ελλειμμάτων, αύξηση του χρέους και ξανά νέα λιτότητα.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω, σε αυτό το σημείο, τη γνωστή ρήση του κ. Ραιχενμπαχ ότι η ανάπτυξη θα ξεκινήσει στην Ελλάδα όταν η οικονομία πιάσει πάτο. Και, σύμφωνα με τον κ. Ραιχενμπαχ, δεν έχουμε πιάσει ακόμα πάτο. Κι αναρωτιόμαστε πότε με όλους αυτούς θα πιάσουμε πάτο. Όταν θα φτάσουμε να έχουμε στρατιές ανειδίκευτων εργαζόμενων που θα εργάζονται για 300 και 400 ευρώ και εκατομμύρια ανέργους, συνεπώς όταν κάποιος θα λέει και ευχαριστώ όταν θα δουλεύει 300 και 400 ευρώ και θα λένε και ευχαριστώ και δεν απολύεται μέσα σε μια νύχτα για να προσληφθεί ο επόμενος.
Το δικό μας λοιπόν σχέδιο για την ανάπτυξη είναι ριζικά διαφορετικό. Απ ΄το σχέδιο το μνημονιακό, το σχέδιο των δύο κομμάτων εξουσίας. Και είναι απολύτως ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Βασίζεται στην αξιοποίηση του υψηλού μορφωτικού επιπέδου των νέων ανθρώπων του επιστημονικού προσωπικού της χώρας μας, που σήμερα αποτελούν το κύριο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας προς το εξωτερικό, διότι εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες τη χώρα.
Βασίζεται αν θέλετε στην συσσωρευμένη γνώση και την επιστημονική έρευνα που μπορεί να εξασφαλίζει εξειδίκευση σε κλάδους που θα ωθήσουν την ανάπτυξη και θα βγάλουν την οικονομία και την κοινωνία από το τέλμα. Βασίζεται σε δίκαιους μισθούς, και σε μια κοινωνία που δεν θα εγκαταλείπει κανέναν και καμία αβοήθητο και αβοήθητη στην κρίση.
Για να επιτευχθούν όμως οι παραπάνω στόχοι, εμείς προτείνουμε όπως είπα εισαγωγικά, εννέα άξονες προγραμματικούς, άμεσα μέτρα, μεταρρυθμίσεις για το σταμάτημα της κατάρρευσης και την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η ελληνική οικονομία στηρίζεται κυρίως στην ελληνική αγορά. Η αύξηση των εξαγωγών δεν μπορεί παρά να είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης και επίπονης διαδικασίας. Όρος λοιπόν για ανάκαμψη δεν είναι η αύξηση των εξαγωγών διαμέσου της εσωτερικής ή νομισματικής υποτίμησης, αλλά η στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και η αύξηση των επενδύσεων. Γι αυτό λοιπόν είναι τελείως λάθος η συνταγή που ακολουθείται τα τελευταία δύο χρόνια στη χώρα μας. Πρέπει να σταματήσει η μείωση των μισθών και των συντάξεων. Αντιθέτως, πρέπει να αρχίσει η αύξησή τους, από τα κάτω προς τα πάνω πρέπει να καταπολεμηθεί η ακρίβεια και τα καρτέλ. Να συρρικνωθεί η ακρίβεια και τα καρτέλ και όχι να συρρικνώνονται οι μισθοί. Και επιπλέον η ευνοϊκή ρύθμιση και η υπό προϋποθέσεις όπως την έχουμε προτείνει διαγραφή ιδιωτικών χρεών, των χρεών των φτωχών νοικοκυριών, των επαγγελματιών, των μικρών επιχειρήσεων, θα είναι αυτή που θα δώσει ζωή και θέσεις εργασίας και θα επανεκκινήσει την ελληνική οικονομία.
Να δημιουργήσουμε μια ασπίδα προστασίας, να αποτρέψουμε η κρίση αυτή η οικονομική να πάρει διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης και ανθρωπιστικής τραγωδίας. Και βεβαίως, να ενισχυθεί αυτό που ονομάζουμε κοινωνική ανάπτυξη.
Δεν ξέρω αν το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά όταν βλέπουμε παιδιά να λιποθυμούν στο σχολείο επειδή δεν έχουν φάει πρωινό, όταν βλέπουμε χιλιάδες νεόπτωχους, ανθρώπους οι οποίοι είχαν καταναλωτικές ανάγκες ιδιαίτερα υψηλές το προηγούμενο διάστημα και στα μεγάλα αστικά κέντρα χιλιάδες αστέγους, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κρίση παίρνει άλλες διαστάσεις και η μόνη δέσμευση που εμείς έχουμε να δώσουμε στην κοινωνία είναι ότι θα κάνουμε το παν προκειμένου να υπάρξει προτεραιότητα όχι για τους πιστωτές αλλά για τα αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Εμείς προτείνουμε την άμεση καθιέρωση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Τη θεσμοθέτηση της εγγυημένης πρόσβασης σε αγαθά πρώτης ανάγκης, όπως νερό, ηλεκτρικό, υγεία, εκπαίδευση, την άμεση υλοποίηση προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας για τους άστεγους, την άμεση διαμόρφωση ολοκληρωμένης πολιτικής ενάντια στη φτώχια για την άμεση προστασία των φτωχών και των νεόπτωχων από τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Όσο διαρκεί αυτή η διαδικασία της δημοσιονομικής εξισορρόπησης, οι δαπάνες για τις πολιτικές αυτές θα πρέπει να καλυφθούν με αναπροσανατολισμό των αδιάθετων κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Ο κ. Παπαδήμος και η κυβέρνηση προσανατολίζεται να διαθέσει τα αδιάθετα του ΕΣΠΑ για να κερδίσουν πάλι οι εργολάβοι όταν έχουμε ανθρώπους να πεινάνε, άλλες είναι σήμερα οι κοινωνικές προτεραιότητες.
Για να υπάρξει ανάκαμψη χρειάζεται ένας συνδυασμός μέτρων και δημόσιων πολιτικών και μια αντίστοιχη πολιτική των τραπεζών, βεβαίως, που θα συνδυάζουν τη στήριξη και όπου είναι δυνατόν, τη διάσωση της καταρρέουσας παλιάς παραγωγικής βάσης, και της αντίστοιχης απασχόλησης με μέτρα και πολιτικές που θα ενθαρρύνουν νέες παραγωγικές δραστηριότητες, με στόχο ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα περιορίζει την εξάρτηση της χώρας από τις αγορές και τον εξωτερικό δανεισμό, που θα στηρίζει την απασχόληση και θα σέβεται το περιβάλλον.
Να το πω απλά, δεν είναι δυνατόν αυτή η χώρα να πατήσει στα πόδια της όταν μια μεσογειακή χώρα εισάγει λάδι και πορτοκάλια και το 70% του κρέατος που καταναλώνουμε.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση, βέβαια είναι αλληλένδετη με την ανασυγκρότηση των εργασιακών σχέσεων, την αναβάθμιση της εργασίας και του ρόλου των εργαζόμενων στην λήψη των αποφάσεων. Η μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα δεν θα γίνει αυτόματα και σίγουρα δεν θα γίνει μέσω των αγορών. Απαιτεί ένα μακρόπνοο και συγκεκριμένο σχέδιο το οποίο είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε και να εκπονήσουμε.
Στην κατεύθυνση αυτή, μπορούν να τεθούν άμεσα σε εφαρμογή οι κλαδικές πολιτικές και αντίστοιχα προγράμματα άμεσης απόδοσης για τη μείωση της ανεργίας για τους νέους ανέργους, τους άνεργους μηχανικούς και άλλους νέους επιστήμονες καθώς και κλάδους που σήμερα πλήττονται ιδιαίτερα από την κρίση, όπως ο αγροτικός, ο κλάδος της οικοδομικής δραστηριότητας, κλάδοι που θέλουν τόνωση.
Αγαπητοί φίλοι δεν θα γίνουμε εμείς απολογητές του δημόσιου τομέα έτσι όπως τον έφτιαξαν κατʼ εικόνα και ομοίωσή τους τα δύο κόμματα εξουσίας.
Εμείς μιλάμε για την ανάγκη μιας ριζικής αναδιοργάνωσης του κράτους και των δημόσιων υπηρεσιών, κατά προτεραιότητα εκείνων που παρέχουν υπηρεσίες και αγαθά στους πολίτες, με τον έλεγχο και την αύξηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημοσίων δαπανών, το δημοκρατικό προγραμματισμό, τη διαμόρφωση θεσμών δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης και μιας νέας σχέσης με την κοινωνία.
Η δική μας απάντηση στον καταρρέοντα δικομματισμό δεν είναι οι πελατειακές πρακτικές, δεν είναι η ιδιωτικοποίηση και η εκποίηση, αλλά η εισαγωγή ενός νέου μοντέλου δημόσιας και συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας με διαφάνεια, με δημόσια λογοδοσία με μακροχρόνιο σχεδιασμό με απόδοση και με όρους δημοσίου συμφέροντος.
Ήδη η αλληλέγγυα οικονομία στη χώρα μας αποτελεί ένα ευρύ πεδίο εκδήλωσης αποτελεί ένα ευρύ πεδίο της αυτενέργειας των πολιτών. Χαρακτηριστικό είναι το κίνημα της πατάτας που πήρε μεγάλες διαστάσεις. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, σε μια σειρά από τομείς βλέπουμε ότι οι πολίτες αυτενεργούν, ψάχνουν και πειραματίζονται σε νέους τρόπους ικανοποίησης αναγκών, ανταλλαγής και προσφοράς προϊόντων και υπηρεσιών, δοκιμασίας νέων σχέσεων οργάνωσης με βάση τη δημοκρατία, τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Εμείς στηρίζουμε πολιτικά και πρακτικά αυτές τις πρωτοβουλίες που πρέπει να διατηρήσουν τον ανοιχτό, δημοκρατικό, συλλογικό χαρακτήρα τους και θα στηρίξουμε στη νέα Βουλή τη θεσμοθέτηση δημόσιων πολιτικών που θα είναι ενισχύουν αυτές τις πρωτοβουλίες, χωρίς βεβαίως να οδηγούν και στον απόλυτο έλεγχό τους από το κράτος.
Είναι αδιανόητο σήμερα η χώρα μας να συνεχίζει αυτό το εξοπλιστικό ράλι. Όταν στη βουλή πριν από ενάμιση μήνα, έθετα το ερώτημα στον κ. Βενιζέλο γιατί κόβει μισθούς και συντάξεις γιατί κόβει το επικουρικό απʼ τους συνταξιούχους, και δεν ψάχνει να βρει αυτά τα χρήματα τα οποία λείπουν από τα δύο υποβρύχια τα οποία ακόμα δεν έχουμε παραλάβει από αυτήν την σκανδαλώδη αγορά, στην οποία φυσικά εμπλέκεται όλη η κυβέρνηση Σημίτη εκείνης της περιόδου αλλά, βεβαίως, πρωτοστάτησε ο κ. Τσοχατζόπουλος. Οπλικά συστήματα τα οποία ήταν αμφιβόλου αποτελεσματικότητας για το ελληνικό ναυτικό. Η απάντησή του ήταν ότι θα ενισχυθεί η ανεργία, αν κοπούν αυτά τα υποβρύχια, μεγάλη η έγνοια του κ. Βενιζέλου για την ανεργία που επί της θητείας του αυξήθηκαν οι άνεργοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες.
Η πραγματικότητα είναι ότι αυτοί οι εξοπλισμοί και τα εξοπλιστικά προγράμματα αποτελούν πηγή διαφθοράς και μεγάλου κόστους για το ελληνικό δημόσιο.
Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να εξοικονομηθούν πόροι και από τα εξοπλιστικά και από το ΕΣΠΑ ώστε να αυξηθεί το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων και να δημιουργηθούν δυνατότητες καταπολέμησης της φτώχειας και στήριξης της απασχόλησης.
Με απλά λόγια να σταματήσει να φορολογείται η φτώχεια σε αυτόν τον τόπο και να φορολογηθεί ο πλούτος. Και εκεί έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για ένα σύστημα δίκαιης φορολόγησης των εισοδημάτων και του συσσωρευμένου πλούτου στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
Βασικός άξονας το περιουσιολόγιο, να υπάρχει πόθεν έσχες για κάθε έλληνα πολίτη, υποχρεωτικό. Και όποιος δίνει ψευδείς δηλώσεις να τιμωρείται, με δήμευση της περιουσίας του ώστε να γνωρίζουμε όλοι τι κατέχουν, ποιος είναι ο πλούτος που έχουν στην κατοχή τους και να φορολογούνται ανάλογα. Να ανακουφιστούν τα λαϊκά εισοδήματα από την υπερφορολόγηση, να μειωθεί ο ΦΠΑ, σε είδη βασικής ανάγκης ώστε να τονωθεί άμεσα η ανάκαμψη. Να πάρουμε δηλαδή πλούτο από τον πλούτο και να σταματήσουμε να παίρνουμε πόρους από τη φτώχεια και μεσομακροπρόθεσμα με ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα μπορούμε να εξασφαλίσουμε εξισορρόπηση των δημόσιων οικονομικών σε ένα επίπεδο εσόδων και δαπανών που να επιτρέπει τη χρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους και των δημοσίων αγαθών χωρίς προσφυγή σε νέο δανεισμό.
θα σταματήσει το πάρτυ. Έχουνε πάρει 200 δις σε ρευστό και εγγυήσεις μαζί με τα 50 που παίρνουνε τώρα. Βεβαίως αντιλαμβανόμαστε ότι οι τράπεζες αποτελούν βασική πηγή της κρίσης , αιτία της κρίσης. Οξύνθηκε το πρόβλημα του χρηματοπιστωτικού συστήματος εξαιτίας της παρατεταμένης και βαθιάς ύφεσης αλλά λόγω και της διαρροής των καταθέσεων, 70 δις έχουνε φύγει με βάση τα επίσημα στοιχεία από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στο εξωτερικό. Από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η πολιτική μόνο για την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών τώρα, θα χρειαστούν 50 δις ευρώ. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτά που θα έρθουν πίσω θα είναι 16 δις , δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, ο έλληνας και η ελληνίδα φορολογούμενοι, θα κληθούν να καλύψουν μία τρύπα 34 δις ευρώ στο επόμενο διάστημα . με δύο λόγια, η διάσωση των τραπεζών αποτελεί πλέον βασική αιτία νέας αύξησης του δημόσιου χρέους. Και την ίδια στιγμή τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν μείνει χωρίς αποθεματικά και οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν τα νέα ελλείμματα. Εμείς από το 2008 καταθέσαμε πρόταση, για το δημόσιο κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών. Όποιος μέτοχος δεν μπορεί να καλύψει την ζημιά να παραδίδει τα κλειδιά στο κράτος, το ελάχιστο που μπορεί να γίνει ώστε ένα μέρος των μελλοντικών κερδών των τραπεζών να καλύψει αυτή τη μεγάλη χασούρα , αυτό το μεγάλο κόστος που αναλήφθηκε από το κράτος για την σωτηρία τους είναι να περάσουν οι τράπεζες τώρα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Ένατο άλλα όχι κατά σειρά προτεραιότητας και κρισιμότητας τελευταίο, ίσως και σημαντικότερο. Να σπάσουμε αυτόν το φαύλο κύκλο της λιτότητας, ύφεσης, χρέους στον οποίο αναφέρθηκα και εισαγωγικά. Πως θα σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο; Εμείς δίνουμε το παράδειγμα της Γερμανίας. Μας αρέσει να μιλάμε για την Γερμανία γιατί είναι η κατʼ εξοχήν χώρα που ηγείται στην ευρωπαϊκή ένωση και μας έχει βάλει το πιστόλι στο κρόταφο. Η Γερμανία βγήκε από την κρίση μετά τον πόλεμο, εξαιτίας σε ένα πρόγραμμα παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που βασίστηκε 1ον στην διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της 2ον στην εξισορρόπηση των φορολογικών βαρών με φορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου 3ον στην άτοκη και χαμηλή χρηματοδότησης της ανάπτυξης και 4ον στην εφαρμογή ενός μακρόπνοου σχεδίου αλλαγών στο κράτος στην οικονομία και στην κοινωνία. Το ίδιο πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Χωρίς μια τέτοια συνολική και ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος δεν θα βγούμε από την κρίση. Θα είμαστε σαν μια από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής ή της Ανατολικής Ευρώπης, με μισθούς πείνας, μπορεί να έχουμε, να συμμετέχουμε ενδεχομένως στην ευρωπαϊκή οικογένεια αλλά ως παρίες της ευρωπαϊκής οικογένειας , θα είμαστε όμως μια χώρα προτεκτοράτο των κρατών με πιστοληπτική ικανότητα 3 Α της ευρωζώνης. Και εμείς λέμε πάρα πολύ απλά, και κλείνω με αυτό μέχρι να υπάρξουν οι όροι για μια τέτοια λύση βασισμένη πάνω σε αυτούς τους 4 άξονες που σας προείπα που ακολουθήθηκαν και στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας αμέσως μετά τον πόλεμο. Μέχρι τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αναστολή των πληρωμών προς τους πιστωτές μέχρι να υπάρξει ριζική λύση, ευρωπαϊκή λύση που θα μας βγάζει από αυτόν τον φαύλο κύκλο, ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει και δεν μπορεί να δίνεται κατά προτεραιότητα για την εξυπηρέτηση του χρέους. Διότι οι ανθρώπινες ανάγκες , οι κοινωνικές ανάγκες, η βιωσιμότητα της κοινωνίας πρέπει να είναι και για εμάς είναι υπέρτατη αξία από το χρέος και πάνω από το χρέος.
Με αυτούς τους 9 άξονες, τις 9 παρεμβάσεις που σας καταθέσαμε σήμερα πιστεύουμε οτι καταθέτουμε στον ελληνικό λαό ένα πλήρες και ειλικρινές πρόγραμμα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο και ζητάμε την ψήφο του ελληνικού λαού όχι για να καταγγέλλουμε όπως με μεγάλη επάρκεια κάναμε έως σήμερα τα κακώς κείμενα αλλά για να προσπαθήσουμε να ανοικοδομήσουμε μια οικονομία και μια οικονομία στέρεη πάνω στα ερείπια τα κοινωνικά που άφησαν τα 2 κόμματα εξουσίας τα 37 αυτά χρόνια που κυβέρνησαν την χώρα.
Σας ευχαριστώ και είμαι στην διάθεση σας.
- Φαντάζομαι το ρεαλιστικό σενάριο προβλέπει και κάποιες συνεργασίες. Με ποιους θα μπορούσε να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να ασκήσει την οικονομική του πολιτική.
Εμείς καταθέτουμε την πρόταση μας στον ελληνικό λαό, και την διαρκή πρόσκληση – πρόκληση που απευθύνουμε στις δυνάμεις της Αριστεράς που τους καλούμε να αναλογιστούν την ιστορική ευθύνη. Έχουμε σημαντικές διαφορές μεταξύ μας, εντούτοις πιστεύουμε πως ετούτη την ώρα το κρίσιμο δεν είναι να αυξήσουμε τους βουλευτές μας στην επόμενη βουλή αλλά οι δικοί μας βουλευτές, όλοι οι βουλευτές της Αριστεράς να αθροίζονται σε ένα σύνολο που δεν θα είναι πλειοψηφικό και που η πλειοψηφία θα παίρνει αποφάσεις ντροπής, θα μειώνει μισθούς, θα μειώνει συντάξεις. Το κρίσιμο που είναι να τα φέρει έτσι η εντολή του λαού ώστε να μπορούμε την επόμενη μέρα να αθροίσουμε δυνάμεις που θα συγκροτούν κυβέρνηση στη χώρα. Εμείς έχουμε καταθέσει τους προγραμματικούς μας άξονες για αυτούς καλούμε τον λαό να μας κρίνει, ζητάμε ψήφο κυβέρνησης, ψήφο εξουσίας, ψήφο σωτηρίας αν θέλετε και όχι ψήφο διαμαρτυρίας και από εκεί και πέρα η ιστορία θα κρίνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όχι μόνο για το αν μπόρεσαν αλλά και για το αν είχαν την ευκαιρία και δεν τόλμησαν να βάλλουν ένα λιθαράκι για να σταματήσουμε αυτή την ιστορική καταστροφή
- Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θα μπορούσε να εφαρμοστεί ίσως αν δεν είχαν πέσει οι υπογραφές και για το Μνημόνιο Ι και για το Μνημόνιο ΙΙ. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο αν ήσασταν κυβέρνηση όπως μας είπατε πριν από δύο λεπτά θα το εφαρμόζατε άνευ Μνημονίου. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο;
Το Μνημόνιο ΙΙ για τη δανειακή σύμβαση την υπέγραψαν ο κος Σαμαράς και ο κος Βενιζέλος στο όνομα του ελληνικού λαού αλλά χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού. Οι υπογραφές τους αφορούν στους εαυτούς τους, τα κόμματα και το σάπιο πολιτικό κατεστημένο που εκπροσωπούν. Δεν αφορούν τον ελληνικό λαό. Και αυτό δεν το λέμε τώρα στο παρά πέντε των εκλογών. Τις μέρες εκείνες εμείς στείλαμε επιστολή σε όλους τους ηγέτες των χωρών κρατών της Ευρωζώνης. Στον κ. Μπαρόζο, στον κ. Γιούνκερ, στην κα Λανγκαρτ και τους εξηγήσαμε ότι οι υπογραφές αυτές δεν δεσμεύουν κανέναν άλλο παρά μονάχα αυτούς τους δύο κι ότι όταν έρθει η ώρα και ο ελληνικός λαός ανακτήσει την κυριαρχία του και αποκατασταθεί η δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, στον τόπο που γεννήθηκε, τότε είναι πολύ πιθανό οι συσχετισμοί να είναι διαφορετικοί και να προκύψει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας που θα καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση και θα ακυρώσει αυτές τις αποφάσεις. Αν θέλετε, ιδρυτική πράξη ενός τέτοιου συνασπισμού εξουσίας θα είναι η καταγγελία αυτής της δανεικής σύμβασης και η ακύρωση του Μνημονίου. Από εκεί ξεκινάμε για να προχωρήσουμε σε μια ισχυρή διαπραγμάτευση με νωπή τη λαϊκή εντολή σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να δοθεί λύση βιώσιμη, λύση δίκαιη, λύση ευρωπαϊκή -δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα, είναι πανευρωπαϊκό- λύση όμως που θα έχει προοπτική αξιοπρέπειας, ελπίδας, ανάσας, προοπτικής, ζωής για τον ελληνικό λαό. Διότι ο δρόμος που μας προτείνουν να ακολουθήσουμε δεν είναι μονάχα ένας δρόμος αναξιοπρέπειας αλλά είναι ένας δρόμος αργού θανάτου. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε μια κοινωνία κόλαση. Και αυτόν τον δρόμο οφείλουμε, στις επόμενες γενιές, να τον αποτρέψουμε.
- Αν υποθέσουμε ότι τον Μάη σχηματίζεται μια κυβέρνηση που ουσιαστικά υιοθετεί τον 9ο άξονα δηλαδή στάση πληρωμών προς τους πιστωτές. Προφανώς αν υπάρξει μια τέτοια απόφαση θα υπάρξουν και αντιδράσεις. Ενδεχομένως να τις έχετε προβλέψει αυτές τις αντιδράσεις. Ποιες θα είναι αυτές και πως θα τις αντιμετωπίσετε;
Έχουμε μια πολύμορφη εμπειρία. Νομίζουν ότι αυτά που προτείνουμε είναι πρωτάκουστα. Δεν είναι ανιστόρητοι όσοι το λένε. Θέλουν να κάνουν τους ανιστόρητους για να τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό. Η νεότερη ευρωπαϊκή οικονομική ιστορία βρίθει από περιπτώσεις όπου κράτη αναγκάστηκαν, προκειμένου να μην καταρρεύσει η κοινωνία τους και να έχουν τα στοιχειώδη για να επιβιώσουν οι λαοί τους, να οδηγηθούν σε αναστολή των πληρωμών προς τους πιστωτές. Κι αν θέλετε, αν ψάξετε και στις καταστατικές συμβάσεις του ΟΗΕ, αυτό που ονομάζουν οι νομικοί “State of Necessity” δηλαδή όταν μια χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης δημοσιονομικής ανάγκης οφείλει να θέτει σε προτεραιότητα την επιβίωση του λαού της και όχι τις απαιτήσεις των πιστωτών. Συνεπώς εγώ θα σας απαντήσω λέγοντας ότι αυτό που προτείνουμε είναι αντί η στάση πληρωμών να είναι εσωτερική δηλαδή να μην πληρώνουμε μισθούς συντάξεις δαπάνες σε νοσοκομεία σε σχολεία σε κοινωνικό κράτος , η αναστολή των πληρωμών να γίνει προς το εξωτερικό μέχρι να πατήσουμε στα πόδια μας, μέχρι να μπορέσουμε να ανοικοδομήσουμε την οικονομία μας, να βάλουμε τη χώρα μας σε αναπτυξιακή τροχιά, να βγούμε από αυτό το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Είμαστε βέβαιοι ότι τίποτε χειρότερο δεν μπορεί να μας βρει από αυτό που μας έχει μέχρι σήμερα βρει. Διότι μέχρι σήμερα μας έλεγαν ότι πρέπει να εφαρμόσουμε αυτά τα μέτρα για να μη χάσουμε μισθούς και συντάξεις. Σήμερα μας λένε ότι οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν ήδη χαθεί, διότι ό,τι έρχεται ως δάνειο ή ως πόροι από τη φορολογική διαδικασία θα πηγαίνουν κατά προτεραιότητα στους πιστωτές και μετά ό,τι περισσεύει θα πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις. Εμείς λοιπόν λέμε ότι στο δίλημμα να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις και να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος, ή να πληρώνουμε μέχρι δεκάρας τους τοκογλύφους έχουμε ξεκάθαρη απάντηση: θα στηρίξουμε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικό κράτος.
Από εκεί και πέρα είναι προφανές, ότι αυτή η μεγάλη αλλαγή συσχετισμών που θα προκύψει από το εκλογικό αποτέλεσμα και θα δώσει τη δυνατότητα σε μια κυβέρνηση αριστεράς να θέσει αυτούς τους όρους, θα αλλάξει τους όρους διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα είναι μια μεγάλη αλλαγή, ένας μεγάλος μετασχηματισμός που δε αφορά μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο της Ευρώπης.
- Σχετικά με το ψηφοδέλτιο επικρατείας;
ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Στην πρώτη θέση επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας έχουμε τη μεγάλη τιμή και τη μεγάλη χαρά να ανακοινώσουμε ότι θα είναι ένα σύμβολο, ένα σύμβολο της εθνικής μας αντίστασης του αγώνα για τη δημοκρατία, για τη λευτεριά για την προκοπή σε αυτόν τον τόπο, ο Μανώλης ο Γλέζος. Ο οποίος σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Σήμερα δεν μπορεί να λείπει από αυτόν τον αγώνα, από αυτήν την μάχη που δίνει ο ελληνικός λαός. Και θα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης, επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της παράταξης εκείνης που επιδιώκει όχι να αυξήσει τους βουλευτές της αλλά να ανατρέψει τους συσχετισμούς. Να ακυρώσει την πορεία προς την καταστροφή, δηλαδή το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.
Το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο εμπεριέχει προσωπικότητες από τον χώρο της διανόησης, των γραμμάτων, των τεχνών, του πολιτισμού αλλά και ανθρώπους αγωνιστές στους κοινωνικούς αγώνες από όλους τους κοινωνικούς χώρους .
Στη δεύτερη θέση είναι η Πανεπιστημιακός, η καθηγήτρια αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του ΕΜΠ, η Θεανώ η Φωτίου. Στην τρίτη θέση είναι ο Δημήτρης ο Τσουκαλάς, π. πρόεδρος της ΟΤΟΕ συνδικαλιστής για χρόνια ιδρυτικό μέλλος του ΠΑΣΟΚ, πιστός όμως στις αρχές και στις αξίες του ΠΑΣΟΚ και όχι στη σημερινή του μετάλλαξης, γραμματέας για χρόνια της ΠΑΣΚΕ των τραπεζικών, περιφερειακός σύμβουλος σήμερα στην περιφέρεια Αττικής και μέλος της Γραμματείας της Ενωτικής Κίνησης των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που συνέδραμαν στην προσπάθειά μας.
Στην τέταρτη θέση είναι η γνωστή ηθοποιός και σκηνοθέτης, η Μάνια Παπαδημητρίου.
Στην πέμπτη θέση ένας άνθρωπος που υπέστη ανήκεστο βλάβη από τις επιθέσεις των δυνάμεων της καταστολής που επί μέρες χτύπαγαν ανελέητα τους ειρηνικούς διαδηλωτές το καλοκαίρι στην Πλατεία Συντάγματος, ένας δημοσιογράφος, ένας άνθρωπος που έχει συμμετάσχει σε μια σειρά από δημοσιογραφικές αποστολές σε εμπόλεμες ζώνες σε περιοχές πολέμου και κατάφερε να γυρίσει σώος αλλά δε γύρισε σώος από τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα όταν δυνάμεις των ΜΑΤ τον βρήκαν μόνο του σε μια στοά και πέταξαν στα πόδια του χειροβομβίδα κρότου λάμψης με αποτέλεσμα να χάσει για πάντα την ακοή του, ο Μανώλης ο Κυπραίος που μπορεί να μην έχει τη δύναμη να μας ακούσει έχει όμως τη δύναμη να αφουγκραστεί. Ότι αυτή η προσπάθεια είναι μια προσπάθεια να ανακτήσουμε τη δύναμη και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.
Στην έκτη θέση είναι η Ιφιγένεια Καμψίδου καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου του τμήματος Νομικής στο ΑΠΘ.
Στην έβδομη θέση είναι ο Στάθης Κουβελάκης διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Πανεπιστημίου του Παρισιού και καθηγητής πολιτικής Φιλοσοφίας στο Kingʼs College του Λονδίνου.
Στην όγδοη θέση είναι η Δέσποινα Σπανού, συνδικαλίστρια, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ.
Στην ένατη θέση είναι μια νέα αγωνίστρια η Ράνια Σβίγκου, προερχόμενη από τη Νεολαία ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, σήμερα αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Στη δέκατη θέση είναι ένα ιστορικό στέλεχος της αριστεράς ο Σπύρος Σακέτας που συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα, έχει υποστεί διώξεις λόγω της δράσης του, από τη μεταπολίτευση τοποθετήθηκε μαχητικά με τις δυνάμεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς και μας τιμά με την παρουσία του στο ψηφοδέλτιο.
Στη ενδέκατη θέση είναι η Ντίνα Βαϊου καθηγήτρια του ΕΜΠ όπου διδάσκει πολεοδομία και σπουδές Φύλου, ασχολείται ιδιαίτερα με τις χωρο-κοινωνικές ανισότητες στην πόλη της Αθήνας, ενεργό στέλεχος του Φεμινιστικού κινήματος.
Και στη δωδέκατη θέση είναι ο γνωστός σε όλους μας Στάθης. Ο Στάθης Σταυρόπουλος ο σκιτσογράφος και σχολιαστής που με την πένα του έχει στηρίξει τις αγωνίες και τους αγώνες του λαού μας για μια καλύτερη προοπτική, για προκοπή, για πρόοδο. Με μακρά θητεία στην αριστερά έχει ταυτίσει τη διαδρομή του με τις αναζητήσεις της αριστεράς από την περίοδο της δικτατορίας μέχρι σήμερα.
Αυτό είναι το ψηφοδέλτιο επικρατείας, ένα ψηφοδέλτιο που πιστεύουμε ότι καθρεφτίζει τη δυναμική και την εμβέλεια του συνδυασμού του. Σε λίγες ώρες θα ανακοινωθούν οι πλήρεις λίστες του συνδυασμού μας.
Πρέπει να σας πω ότι ένας δείκτης αλάνθαστος των εκλογών είναι η προσφορά και η διαθεσιμότητα υποψηφιοτήτων. Πριν από δυο χρόνια ψάχναμε με το τουφέκι να κλείσουμε υποψηφιότητες και λίστες σε όλες τις περιφέρειες. Σήμερα ήμασταν υποχρεωμένοι, έχοντας πενταπλάσιες από τις απαραίτητες κατά το νόμο υποψηφιότητες διαθεσιμότητες, να κόψουμε πολλούς και πολλές. Είμαστε βέβαιοι όμως ότι η στήριξη όλων και ευρύτερων δυνάμεων, του λαού μας στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο στην κάλπη θα είναι εντυπωσιακή και καθοριστική για τις πολιτικές εξελίξεις.
Η πιο ζεστή και πραγματική δημοσκόπηση για μας είναι η επαφή με τον κόσμο, οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται στα ΜΜΕ άργησαν να το καταγράψουν αυτό. Βλέπουν όμως ότι δεν μπορούν να μην το καταγράψουν. Καταγράφουν μια πραγματικότητα που εμείς βιώνουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό: ότι υπάρχει ισχυρό ρεύμα στο ΣΥΡΙΖΑ. Ρεύμα που θα μπορούσε να πει κανείς ρεύμα νίκης, ρεύμα πρωτοφανές, ρεύμα που δεν αφορά στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ψηφοφόρους και πολίτες που βρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και αυτό για εμάς είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS