Τα κόμματα του δικομματισμού πηγαίνοντας προς τις εκλογές και θέλοντας να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους, προσπαθούν να δείξουν πως είναι διαφορετικά κόμματα. Δεν πείθουν όμως, αφού όπως είναι γνωστό έχουν ταυτιστεί πλήρως στις κύριες κατευθύνσεις και μέτρα που θα εφαρμόσουν τα επόμενα χρόνια.
Αν υπάρχουν κάποιες διαφορές, μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι σε επουσιώδη θέματα και όχι σε κάποιο κρίσιμο πεδίο των ασκούμενων πολιτικών( πχ φορολογική, αναπτυξιακή, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, χρέος, χρηματοπιστωτικό σύστημα, δημόσιος τομέας και ιδιωτικοποιήσεις, ενεργειακή πολιτική κλπ)
Στο θέμα ειδικότερα των ιδιωτικοποιήσεων, συναγωνίζονται ποιο Κόμμα πιστεύει και είναι πιο αποτελεσματικό για την προώθησή τους, ποιο κόμμα θα ξεπουλήσει το ταχύτερο δυνατό το δημόσιο πλούτο και τις δημόσιες επιχειρήσεις . Έχουν βάλει πλώρη και τα δύο Κόμματα για επιτάχυνσή των ιδιωτικοποιήσεων μετά τις εκλογές.
Αυτό μάλιστα που φανερώσαμε προ ημερών για την προωθούμενη εγκληματική ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ ΔΕΣΦΑ αντί πινακίου φακής, ισχύει και για τον ΟΣΕ και γι αυτό εκφράζουμε επίσης την έντονη και κάθετη αντίθεσή μας.
Μιλάμε για πραγματικό ξεπούλημα του ΟΣΕ, γιατί πέρα από την καταδικαστέα γενικά πολιτική του νεοφιλελευθερισμού έχουμε και στην περίπτωση αυτή, ξεπούλημα του ΟΣΕ αντί πινακίου φακής.
Η κυβέρνηση προσδοκά από την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ έσοδα 1 δις.?, όταν μόνο η ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ εκτιμάται σήμερα από ειδικούς επιστήμονες του ΟΣΕ σε πάνω από 13 δις.?.
Μιλάμε για ξεπούλημα ολκής, αν ληφθεί υπόψη πως πέραν της ακίνητης περιουσίας, η αξία του ΟΣΕ θα αυξηθεί παραπέρα με την ολοκλήρωση της ηλεκτροδότησης της Γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη που θα μειώσει το χρόνο διαδρομής μεταξύ των πόλεων αυτών σε τρεις ώρες και ένα τέταρτο.
Μεγάλη είναι όμως και η απορία αν δικαιούται να κάνει μια τέτοια κίνηση η κυβέρνηση, όταν όπως είναι γνωστό απαγορεύεται η πώληση της υποδομής.
Να επισημάνουμε τέλος, πως, συμπληρωματικά στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της ασκούμενης πολιτικής από τις κυβερνήσεις, για τον ΟΣΕ, πρέπει να προστεθεί η διαχρονική ανευθυνότητά τους στην περίπτωση του χρέους του ΟΣΕ.
Και τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ διοίκησαν τον ΟΣΕ, χύνουν άπειρο μελάνι για τα ελλείμματα του, χωρίς όμως να αναφέρεται ποια είναι η αιτία των όποιων προβλημάτων του ΟΣΕ. Για να προωθηθεί αυτό το ξεπούλημα έπρεπε να προηγηθεί η πλήρης συκοφάντηση και απαξίωση του ΟΣΕ.
Υπερτονίζεται η αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα γενικά,(που οφείλεται στην λειτουργία του πελατειακού κράτους που δημιούργησαν τα κόμματα που κυβέρνησαν και οι διορισμένες διοικήσεις), με στόχο να αποδοθούν όλες οι ευθύνες για την κακή οικονομική κατάσταση του ΟΣΕ, στους εργαζόμενους. Αυτό όμως το γενικευμένο κατηγορώ, δεν έχει βάση.
Όπως φαίνεται από τα επίσημα δεδομένα της διοίκησης του ΟΣΕ, τα οικονομικά αποτελέσματα χρήσης 2011 (έσοδα μείον έξοδα) ήταν ουσιαστικά ισοσκελισμένα. Το παρουσιαζόμενο έλλειμμα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επιβάρυνση του ΟΣΕ από τα τοκοχρεολύσια των δανείων προηγουμένων δεκαετιών για την εκτέλεση των έργων (κυρίως) της κατασκευής, της αναβάθμισης, της φύλαξης και συντήρησης της γραμμής, (οι χρεωστικοί τόκοι είναι ύψους 500 εκ ? και 700 εκ.? είναι τα τοκοχρεολύσια ανά έτος , δηλαδή το 95% του ετήσιου ελλείμματος ), τα οποία θα συνεχίσει να πληρώνει το κράτος ακόμη και αν κλείσει ο ΟΣΕ. Όπως είναι παγκοίνως γνωστό, το κράτος, αντί να φτιάξει με έξοδά του, (όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη), τις σιδηροδρομικές γραμμές και τις άλλες υποδομές, έβαλε τον ΟΣΕ να δανεισθεί με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, επιβαρυνόμενος με μεγάλα επιτόκια που τελικά εκτόξευσαν το χρέος. Αυτά τα χρήματα θα έπρεπε να δοθούν εξ αρχής από το κράτος όπως γίνεται για τους αυτοκινητόδρομους, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια.
Καμία σιδηροδρομική επιχείρηση παγκοσμίως, δεν παράγει κέρδος. (Π.χ Η OBB στην Αυστρία σήμερα έχει χρέος 15 δις ? και υπάρχει εκτίμηση για αύξηση του χρέους των σε 27 δις ? το 2017).
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρουσιάζεται με πρόβλεψη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού για το 2012.
Η εικόνα λοιπόν που παρουσιάζεται για τον ΟΣΕ, σκοπίμως δεν είναι ολοκληρωμένη και επομένως δεν είναι η πραγματική. Είναι αποσπασματική για να δικαιολογηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που προσλαμβάνουν χαρακτήρα απροκάλυπτου ξεπουλήματος και ενέχουν και ποινικές ευθύνες για τους εμπλεκομένους.
Η Αριστερά και το μαζικό κίνημα, οφείλουν σήμερα, να αποτρέψουν τις αποφάσεις αυτές καθώς και γενικότερα την πολιτική που έχει επιβάλλει η Τρόικα και να ανοίξει μια άλλη αριστερή προοπτική για τον τόπο. Για δημόσιες επιχειρήσεις στην υπηρεσία του λαού και της ανάπτυξης και όχι στην υπηρεσία της οικονομικής ολιγαρχίας.