ΑΛ. ΚΑΛΥΒΗΣ: Σας καλωσορίζουμε στη διακαναλική συνέντευξη του Συνδυασμού ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, ξεκινάμε αμέσως με την εισηγητική παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής του Συνδυασμού ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σας ευχαριστούμε όλους και όλες για την παρουσία σας σήμερα εδώ. Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μια μικρή πολιτική εισαγωγή και μετά να είμαι στη διάθεσή σας.
Να ξεκινήσω από τη μικρή πολιτική εισαγωγή με μια παράφραση μιας ιστορικής ρήσης: Μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές κι ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Το φάντασμα της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης Ελλάδας, ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία, απέναντι σε αυτό το φάντασμα.
Το καταρρέον πολιτικό σύστημα, η εγχώρια διαπλοκή, συντονίζουν τις δυνάμεις τους. Συκοφαντούν, διαστρεβλώνουν, λοιδορούν, κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου αυτό το όνειρο για το λαό αλλά εφιάλτης για τους ίδιους, να μην γίνει πραγματικά.
Δεν τα καταφέρουν όμως. Διότι πλέον τα μηνύματα που παίρνουμε από παντού, από όπου κι αν βρεθούμε σε κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος της χώρας, τα μηνύματα που παίρνουμε είναι ότι αυτή η ιδέα είναι πια πλειοψηφική, εναλλακτική δυνατότητα στη συνείδηση του λαού μας και γι' αυτό τρομοκρατούνται.
Εμείς καλωσορίζουμε αυτή την εξέλιξη, όχι την τρομοκρατία τους, αλλά το γεγονός ότι ο λαός μας έχει πια στη συνείδησή του την εναλλακτική αυτή προοπτική. Επιδιώξαμε αυτή την εξέλιξη και είμαστε ευτυχείς που καταφέραμε να φέρουμε στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης στο επίκεντρο του προεκλογικού διαλόγου, την εναλλακτική πρόταση συγκρότησης Κυβέρνησης Αριστεράς.
Έχουμε έγκαιρα διατυπώσει την ανάγκη για τη συγκρότηση αυτής της Κυβέρνησης, έχουμε έγκαιρα διαβλέψει τις οικονομικές εξελίξεις, έχουμε επανειλημμένα περιγράψει τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει μια Κυβέρνηση της Αριστεράς για να απαλλάξει τον τόπο και τον λαό από τη δανειακή σύμβαση της υποτέλειας και από το Μνημόνιο της καταστροφής και έχουμε επίσης εγκαίρως απευθυνθεί και όχι σε προεκλογικό χρόνο, στις δυνάμεις εκείνες που θα πρέπει να συγκροτήσουν αυτή την Κυβέρνηση.
Και αν θέλετε, αυτό το ψηφοδέλτιο το οποίο καλούμε το λαό να στηρίξει, το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.
Βεβαίως όπως σας προείπα το γεγονός ότι το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα και ταυτόχρονα εφιάλτης για τις γερασμένες δυνάμεις, για τις δυνάμεις της γερασμένης Ελλάδας γι' αυτές που έχουν την ευθύνη που μας οδήγησαν έως εδώ, το γεγονός αυτό τους κάνει να τρομοκρατούνται, να πανικοβάλλονται.
Έφτασαν στο σημείο οι πανικόβλητοι συνεταίροι του Μνημονίου αλλά και η εγχώρια διαπλοκή, να λένε ότι έχουμε συμφωνήσει -παρασκηνιακά μάλιστα- να συνεργαστούμε με Κόμματα, με τα οποία μας χωρίζει προγραμματικό και ιδεολογικό χάσμα. Έφτασαν στο σημείο στα πρωτοσέλιδά τους να λένε ότι χτίζουμε γέφυρες εμείς ανάμεσα στον Στάλιν και στον Χίτλερ.
Δεν μας ξαφνιάζουν. Δεν περιμέναμε μια διαφορετική αντιμετώπιση από όλους αυτούς που μας έχουν προσάψει κατηγορίες για όλα τα γούστα. Που μια μας αποκαλούν τρομοκράτες και κουκουλοφόρους και την άλλη εθνικιστές και χρυσαυγίτες.
Τους απαντάμε όμως να μην ανησυχούν. Η δική μας Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα έχει στα υπουργικά έδρανα ακροδεξιούς όπως ο κ. Βορίδης ή ο κ. Γεωργιάδης, ούτε τη συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη. Η δική μας Κυβέρνηση θα είναι Κυβέρνηση της Αριστεράς, Κυβέρνηση συνεργασίας αριστερών και οικολογικών προοδευτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, θα στηρίζεται από το λαό, με στόχο να μεταφέρει την εξουσία στο λαό, θα βασίζεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων και των ελληνίδων, στη δημοκρατική εγρήγορση του λαού μας, όχι στους διαδρόμους της διαπλοκής.
Φίλες και φίλοι βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικές εξελίξεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Το μήνυμα της κάλπης στην Ελλάδα το παρακολουθούν εκατομμύρια πολίτες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όλη την Ευρώπη. Σήμερα στην Ελλάδα και στην Γαλλία, αύριο στην Ιρλανδία, πριν από λίγο καιρό στις πλατείες της Ευρώπης οι λαοί μπαίνουν μπροστά και γίνονται πάλι πρωταγωνιστές.
Αυτή η κινητοποίηση των ευρωπαϊκών λαών, γίνεται δύναμη αλλαγής που έρχεται να γκρεμίσει τις καταστροφικές πολιτικές επιλογές του διδύμου Μέρκελ – Σαρκοζί.
Το δυστύχημα βέβαια για την Ελλάδα είναι πως την ίδια ακριβώς ώρα που κλονίζεται στην Ευρώπη ο άξονας «Μερκοζί», στην Ελλάδα υπάρχει έστω και μικρή πιθανότητα να κυβερνήσει το δίδυμο Σαμαρά και Βενιζέλου.
Και είναι δυστύχημα, διότι την ώρα που οι επιλογές της κας Μέρκελ αμφισβητούνται από τους λαούς, οι επίδοξοι συγκυβερνήτες της Ελλάδας έχουν δια της υπογραφής τους δεθεί εκ των προτέρων στο άρμα της κας Μέρκελ.
Πρέπει να σας πω ότι ποτέ άλλοτε στην ιστορία του τόπου δεν υπήρξαν τόσο λεπτομερή προεκλογικά προγράμματα από δυο Κόμματα που θέλουν να συγκυβερνήσουν για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία έχουν κοινό πρόγραμμα, το οποίο είναι λεπτομερέστατα εξειδικευμένο. Είναι το Μνημόνιο 2 μεταφρασμένο στα ελληνικά και δια της υπογραφής τους σε αυτό το πρόγραμμα έχουν δεσμευτεί για την επόμενη μέρα σε:
Όλα αυτά προβλέπονται αναλυτικά στο μνημόνιο δύο που είναι το κοινό τους πρόγραμμα. Είναι πραγματικά αστείο να λένε Σαμαράς και Βενιζέλος με μία φωνή ότι θέλουν τώρα να απεμπλέξουν τη χώρα από το μνημόνιο.
Εμείς λοιπόν σήμερα με την ευκαιρία αυτή απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, ανεξάρτητα από τη μέχρι χθες πολιτική και ιδεολογική τους καταγωγή και τους λέμε ότι η μόνη ρεαλιστική δυνατότητα αποτροπής αυτής της καταστροφής που έρχεται αν συγκυβερνήσουν Σαμαράς και Βενιζέλος, είναι η κάλπη της επόμενης Κυριακής να δώσει τη δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς, που θα καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση της υποτέλειας και θα ακυρώσει το μνημόνιο της καταστροφής.
Γιατί μόνο μία Κυβέρνηση της Αριστεράς με ισχυρή λαϊκή στήριξη είναι τους αγώνες του λαϊκού κινήματος να τη στηρίζουν, μπορεί να εγγυηθεί μισθούς και συντάξεις, το κοινωνικό κράτος και να αποτρέψει την κοινωνική λεηλασία.
Γι΄ αυτό και σήμερα καλούμε όλους και όλες, αλλά και τον καθένα ξεχωριστά, όλους εκείνους και εκείνες που είχαν αγωνισθεί για το ΠΑΣΟΚ και το ψήφιζαν έως και το 2009 και τους λέμε δεν αγωνιστήκατε για το κόμμα του μνημονίου, το κόμμα του κ. Βενιζέλου δεν έχει καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ των αξιών και των οραμάτων σας, δεν εγκαταλείπετε εσείς το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του κ. Βενιζέλου σας εγκατέλειψε και στηρίζει πια με πάθος τους προνομιούχους Έλληνες, την εγχώρια διαπλοκή και τη διεθνή τοκογλυφία.
Η δημοκρατική παράταξη της μεταπολίτευσης είναι ο σημερινός νέος συνασπισμός εξουσίας που επιθυμούμε να οικοδομήσουμε, με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ, το Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, για το δημοκρατικό και προοπτικό αύριο της πατρίδας μας.
Απευθυνόμαστε επίσης όμως και στον απλό συντηρητικό ψηφοφόρο, σε αυτόν που αγκομαχά από το μνημόνιο. Το μνημόνιο άλλωστε κονιορτοποιεί τις παλιές διαχωριστικές γραμμές της μετεμφυλιακής Ελλάδας και του λέμε κοιτώντας τον στα μάτια αυτά που μας ενώνουν σήμερα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χώριζαν χθες.
Από τον ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνηση της Αριστεράς δεν κινδυνεύετε εσείς, μόνο το οικονομικό κατεστημένο και οι δανειστές της χώρας μας κινδυνεύουν και γι΄ αυτό προκειμένου να κρύψουν τις ευθύνες τους Σαμαράς και Βενιζέλος, με τον πολιτικό τους λόγο, προσπαθούν να διχάσουν το λαό, να διαιρέσουν το λαό, ενώ εμείς θέλουμε να ενώσουμε το λαό σε έναν δίκαιο αγώνα, για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια.
Απευθυνόμαστε στις αριστερές και στους αριστερούς, στους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες και τους ρωτάμε: Υπάρχει άραγε ιστορικό προηγούμενο, όπου στα κρίσιμα σταυροδρόμια για το λαό και τον τόπο η Αριστερά να πέτυχε επιμένοντας τη διαίρεσή της; Ποιος ωφελείται σήμερα από τη διαίρεση της Αριστεράς; Το οικονομικό κατεστημένο, οι δανειστές και οι διαπλεκόμενοι, μόνο αυτοί.
Καλούμε λοιπόν κάθε κομμουνιστική και κάθε κομμουνίστρια να δώσει τη μάχη της ενότητας, να δώσει ακόμα κι αν δε συμφωνεί σε όλα μαζί μας ψήφο εμπιστοσύνης σε ένα νέο μετεκλογικό Συνασπισμό εξουσίας για την ανατροπή, σε μία Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Τέλος, απευθυνόμαστε σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα και στέλνουμε μήνυμα πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας για τη σωτηρία του λαού και του τόπου. Απευθυνόμαστε σε κάθε άνθρωπο που αγωνίστηκε, που βρέθηκε στις πλατείες αγανακτισμένος, που καταλαβαίνει ότι το μνημόνιο είναι καταστροφή και δεν πρέπει να συνεχιστεί και μπορεί σήμερα να είναι αναποφάσιστος, να έχει αποφασίσει να τιμωρήσει τα δυο κόμματα, αλλά να μην έχει αποφασίσει με ποια επιλογή θα τα τιμωρήσει.
Και τους λέμε: Σήμερα δεν αρκεί η ψήφος της διαμαρτυρίας, η ψήφος αυτή τη φορά πρέπει να είναι αποτελεσματική και χρήσιμη, να συγκεντρωθεί, να γίνει ισχυρή, να γίνει δύναμη πυρός, να γίνει δύναμη ανατροπής.
Αυτές οι εκλογές θα είναι δημοψήφισμα που θα κρίνει την πορεία του τόπου για πάρα πολλά χρόνια. Ή θα δώσουμε λοιπόν ψήφο ανοχής και νομιμοποίησης σε Σαμαρά και Βενιζέλο, να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, ή θα τους ανατρέψουμε με έναν νέο συνασπισμό εξουσίας και Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ψήφος λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι ταυτόχρονα και ψήφος εντολής για σχηματισμό Κυβέρνηση της Αριστεράς. Ας μην αφήσουμε λοιπόν αυτή την ιστορική ευκαιρία που έχουμε την άλλη Κυριακή να πάει χαμένη.
Είμαι στη διάθεσή σας για τις ερωτήσεις σας.
Ν. ΚΑΒΒΑΔΙΑ («ΝΕΤ»): Κύριε Τσίπρα σας έχω ακούσει επανειλημμένως να λέτε ότι στην περίπτωση που λάβετε διερευνητική εντολή εσείς δε θα την επιστρέψετε. Και θα ήθελα να σας ζητήσω να μου πείτε ονομαστικά, εάν έχετε την καλοσύνη, ποια από τα υπάρχοντα κόμματα, από τους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς θεωρείτε εν δυνάμει κυβερνητικούς σας εταίρους, αν είναι δυνάμεις που προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας, αν συμπεριλαμβάνετε και το κόμμα του Πάνου Καμμένου σε αυτές τις δυνάμεις. Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Καββαδία εμείς όχι, δε θα επιστρέψουμε την εντολή τη διερευνητική, διότι αν καταφέρουμε να μας δοθεί η διερευνητική εντολή αυτό θα είναι διότι θα μας τη δώσει ο λαός, δε θα μας τη δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επειδή μας συμπαθεί, αλλά επειδή θα είναι υποχρεωμένος να το κάνει, με βάση το Σύνταγμα να την ψήφο του λαού.
Αν ο λαός λοιπόν μας δώσει ένα τέτοιο όπλο, εμείς τα όπλα του λαού δε θα τα παραδώσουμε, θα τα αξιοποιήσουμε. Θα τα αξιοποιήσουμε, προκειμένου να ανατραπεί η πορεία προς την καταστροφή, αυτή είναι η ιστορική μας ευθύνη τώρα, πως να απευθυνθούμε την επόμενη μέρα στον εργάτης της Χαλυβουργικής, στον μικρομεσαίο καταστηματάρχη που κλείνει το μαγαζί του και βάζει λουκέτο.
Στον νέο και στη νέα που φεύγει στο εξωτερικό με δύο πτυχία γιατί δεν μπορεί να μείνει σε αυτή τη χώρα, λέγοντάς του ότι εμείς θα επιστρέψουμε την εντολή και το όπλο που μας έδωσες για να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια προοπτική ανατροπής αυτής της πορείας προς την καταστροφή.
Με ρωτάτε σε ποιους θα απευθυνθούμε για τη συγκρότηση Κυβέρνησης της Αριστεράς. Η απάντηση αυτή για μας είναι δεδομένη εδώ και ένα χρόνο, από τότε που όταν πρωτοείπαμε την ανάγκη σχηματισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς για να ανατρέψει το μνημόνιο κάποιοι μας λοιδορούσαν διότι αθροιστικά τα κόμματα της Αριστεράς δεν είχαν πάνω από 10%-15%. Σήμερα όμως φαίνεται ότι το άθροισμα αυτών των δυνάμεων μπορεί να είναι πλειοψηφικό.
Απευθυνθήκαμε λοιπόν από την πρώτη στιγμή σε όλο το πολιτικό φάσμα, ας το πω σχηματικά στην πολιτική γεωγραφία από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ ως τα αριστερά της Αριστεράς, από τους αγωνιστές που δεν μπορούν να δουν τον εαυτό τους μέσα σε ένα ΠΑΣΟΚ μεταλλαγμένο σε ένα νεοφιλελεύθερο μνημονιακό κόμμα, έως τις δυνάμεις της «εξωκοινοβουλευτικής» αριστεράς.
Και ζητήσαμε πολύ συγκεκριμένα ενότητα πάνω σε μία συγκεκριμένη προγραμματική βάση. Εμείς τη διακυβέρνηση του τόπου δεν την ορίζουμε ως μία σημαία ευκαιρίας, για να υπάρξει Κυβέρνηση έστω και σε μίνιμουμ προγραμματικό πλαίσιο πρέπει να υπάρχει προγραμματική σύγκλιση. Δεν μπορεί να υπάρξει λοιπόν προγραμματική σύγκλιση με δυνάμεις που μας χωρίζουν σημαντικές πολιτικές και προγραμματικές διαφορές, όχι μονάχα ιδεολογικές κα Καββαδία.
Ο κ. Καμμένος και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν ένα οικονομικό πρόγραμμα, λένε ότι είναι αντιμνημονιακοί, όμως το μνημόνιο είναι η συμπύκνωση του νεοφιλελευθερισμού, δεν μπορείς να είσαι αντιμνημονιακός θέλοντας να τα έχεις καλά με όλους και δεν μπορείς να βγεις από το μνημόνιο εάν ταυτόχρονα δε διεκδικήσεις μία εναλλακτική προοπτική δικαιοσύνης.
Σε αυτόν τον τόπο, τα τελευταία χρόνια, κέρδιζαν οι λίγοι που έχουν τα πολλά και έχαναν οι πολλοί που έχουν τα λίγα. Δεν μπορεί λοιπόν αν δεν πληρώσουν οι πλούσιοι να βγούμε από το μνημόνιο κι αυτή είναι μια βασική προγραμματική διαφορά.
Εν τούτοις όμως δήλωσα και ξαναδηλώνω ότι τα όπλα μας εμείς δε θα τα καταθέσουμε και αν το βράδυ των εκλογών υπάρχει ένα νέο πολιτικό σκηνικό, η εκλογική αριθμητική θα πάει περίπατο και η πολιτική αριθμητική πολλές φορές όταν έχουμε τέτοιες μεγάλες εξελίξεις δεν αθροίζει με βάση τη συλλογιστική του 1 + 1 κάνουν 2.
Το βράδυ των εκλογών αν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία δεν έχουν 151 στη Βουλή, θα έχουμε ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό τοπίο. Και ακόμα και αν αυτός ο εκλογικός νόμος με την εκλογική αριθμητική υστερεί από την Αριστερά τη δυνατότητα πλειοψηφίας στη Βουλή μπορούμε να τη διεκδικήσουμε και να την πετύχουμε. Αυτή είναι η δική μας θέση.
Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ»): Τα τελευταία 2 χρόνια καταγράφηκαν σφοδρές αντιπαραθέσεις στη Βουλή, έγιναν και πολλές παρεμβάσεις συνταγματολόγων σχετικά με τη συνταγματικότητα των δανειακών συμβάσεων και του περιεχομένου των μνημονίων. Έγινε πολύ συζήτηση για την εθνική κυριαρχία, για τις συλλογικές συμβάσεις, για την ποιότητα της δημοκρατίας, τον ορυκτό πλούτο.
Όλα αυτά τα θέματα επανέρχονται πολύ δυναμικά, ίσως καταιγιστικά στο προσκήνιο, με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο κ. Βενιζέλος προ ημερών παρουσίασε ήδη μια δέσμη προτάσεων. Θα ήθελα πρώτα να μου σχολιάσετε τις θέσεις του κ. Βενιζέλου και να μου πείτε τη δική σας οπτική σε σχέση με το γεγονός ότι η αναθεώρηση απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σιδέρη, μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι πέραν της κατανοητής κρισιμότητας της επιλογής την άλλη Κυριακή, που αφορά την πορεία του τόπου σε σχέση με το μνημόνιο, υπάρχει και μια αυξημένη κρισιμότητα σε σχέση με το γεγονός ότι με βάση στο Σύνταγμα η επόμενη Βουλή δύναται να είναι αναθεωρητική.
Δηλαδή αναθεώρηση γίνεται κάθε 5 χρόνια, η θεσμική διάρκεια της επόμενης Βουλής, η θητεία της, θα είναι τετραετής, συνεπώς σε 1 χρόνο από τώρα η επόμενη Βουλή και η επόμενη σύνθεση της θα μπορέσει να συζητήσει συνταγματικές αλλαγές. Και το κρίσιμο έγκειται στο γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς με τις υπογραφές τους στη δανειακή σύμβαση και στο μνημόνιο έχουν προαναγγείλει ότι θα εντάξουν στο ελληνικό Σύνταγμα αλλαγές που θα το μετατρέπουν σε Σύνταγμα των πιστωτών, σε Σύνταγμα των δανειστών.
Είναι η δέσμευση του κ. Βενιζέλου στο Eurogroup του Φεβρουαρίου, όπου είπε ότι πρώτα θα θεσμοθετήσει, θα κάνει νόμο του κράτους αυτό το ειδικό Ταμείο, όπου θα πηγαίνουν όλοι οι πόροι από τα δάνεια, αργότερα και από τη φορολογία, σε ένα Ταμείο που δεν διαχειρίζονται οι εκλεγμένοι του ελληνικού λαού αλλά οι πιστωτές μας, με στόχο να πηγαίνουν τα χρήματα κατά προτεραιότητα στους πιστωτές και μετά ότι περισσέψει για τους μισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος.
Είναι λοιπόν ύψιστης σημασίας το ποια θα είναι η σύνθεση της επόμενης εθνικής αντιπροσωπείας. Και το σημαντικό διακύβευμα είναι ένα. Τι θέλουμε να έχουμε; Ένα Σύνταγμα το οποίο θα το ορίζουν οι πιστωτές μας, που θα μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα αποικία εντός της Ευρωζώνης ή ένα Σύνταγμα που θα θεσμοθετήσει αλλαγές που θα βαθαίνουν τη δημοκρατία και την λαϊκή κυριαρχία;
Εμείς είμαστε με τη δεύτερη εκδοχή. Γι' αυτό το λόγο θα ανοίξουμε συγκεκριμένα και εξειδικευμένα αυτή τη συζήτηση. Την ερχόμενη Τετάρτη άλλωστε έχουμε προγραμματίσει και μια συνέντευξη Τύπου ειδικά για τα θέματα αυτά.
Αλλά προαναγγέλλω εκ των προτέρων ότι θα ζητήσουμε μετά τις εκλογές από τα κόμματα της Αριστεράς, το Κομμουνιστικό Κόμμα, τη Δημοκρατική Αριστερά και κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, από τους Οικολόγους Πράσινους, από όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του κόσμου να συγκροτήσουμε έναν ουσιαστικό διάλογο πάνω στις αναγκαίες και απαραίτητες αλλαγές στο Σύνταγμα, που θα πρέπει να προωθήσει ένα προοδευτικό, αντιμνημονιακό, δημοκρατικό τόξο.
Αλλαγές για το βάθεμα της δημοκρατίας, αλλαγές προκειμένου να δούμε πως θα διευρυνθούν τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα απέναντι στους δανειστές, στους πιστωτές και στους εταίρους. Και σʼ αυτό το διάλογο θα προσκαλέσουμε και προσωπικότητες, επιστήμονες, ώστε οι προτάσεις μας να είναι απόλυτα συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες.
Δεν θεωρούμε λοιπόν αμελητέο το ερώτημα σας, είναι καίριο το ερώτημα σας και πιστεύω ότι η δυνατότητα αλλαγής του Συντάγματος στη μια ή την άλλη κατεύθυνση βαραίνει ακόμα περισσότερο την ούτως ή άλλως κρίσιμη ψήφο της επόμενης Κυριακής.
Χ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (“MEGA”): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς επιμένετε σʼ αυτή τη συνεργασία, την ώρα που το Κομμουνιστικό Κόμμα εκλαμβάνει, όπως τουλάχιστον είπε η Γενική Γραμματέας του πριν από λίγες ημέρες, τη στήριξη από τους ψηφοφόρους ως στήριξη σε μια ξεχωριστή πολιτική πρόταση που δεν έχει σχέση με αυτό που δημοσίως δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσιγουρή, ειλικρινά ορισμένες φορές τη συλλογιστική της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος και της κας Παπαρήγα δεν μπορώ να την παρακολουθήσω. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι αυτή η συλλογιστική ορισμένες φορές φτάνει και στα όρια παράλογων και τοποθετήσεων που στερούνται λογικής βάσης, όπως το ότι αν η Αριστερά καταφέρει και γίνει κυβέρνηση δεν θα έχουμε καλή αντιπολίτευση.
Δικαιολογώ όμως αυτές τις τοποθετήσεις, γιατί βρισκόμαστε στην αιχμή ενός προεκλογικού αγώνα και όλοι διεκδικούν να αιτιολογήσουν τις επιλογές τους είτε ήταν δίκαιες είτε ήταν άδικες. Η επόμενη μέρα των εκλογών όμως θα είναι μια ξεχωριστή και διαφορετική μέρα. Και επιτρέψτε μου να σας πω, αντλώ αυτή τη βεβαιότητα, διότι παρά τις διαφορές μας, τις σημαντικές διαφορές που έχουμε με το Κομμουνιστικό Κόμμα, έχουμε μελετήσει την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, ήμασταν κι εμείς κομμάτι της.
Ξέρουμε ποια ήταν η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος σε κρίσιμες στιγμές, όταν απέναντι στην άνοδο του φασισμού προέταξε το λαϊκό μέτωπο, όταν αργότερα δημιούργησε το ΕΑΜ, όταν αργότερα στα χρόνια της μεταπολίτευσης με ηγέτη τον Χαρίλαο Φλωράκη άσκησε μια ουσιαστική πολιτική συμμαχιών προκειμένου να διευκολύνει το λαϊκό κίνημα να έχει κατακτήσεις.
Ξέρουμε όμως και το πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω ένα απόσπασμα από το 15ο συνέδριο του ΚΚΕ, το πρόγραμμα του. Λέει λοιπόν:
«Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το Κοινοβούλιο χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα. Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση της χώρας και την εξάρτηση από συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει την ανάγκη γενικότερης ρήξης. Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση. Με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη επαναστατικής διαδικασίας»
Κύριε Τσιγουρή, εμείς αναρωτιόμαστε. Αν όχι τώρα πότε; Και αν όχι εμείς ποιοι; Δεν μπορεί να περιμένουμε να διαμορφωθούν οι συνθήκες. Διότι αν περιμένουμε να διαμορφωθούν οι συνθήκες δεν θα έχουμε υποκείμενο.
Ο λαός μας πεθαίνει. Ο λαός μας θα πεινάσει. Θα φύγουν μετανάστες στο εξωτερικό οι νέοι άνθρωποι. Θα εξαθλιωθούν οι εργαζόμενοι. Και δεν μπορεί να περιμένουμε να εξαθλιωθεί και ο τελευταίος εργαζόμενος για να διαμορφωθούν οι συνθήκες.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι την επομένη των εκλογών ο ελληνικός λαός με την ψήφο του θα υποδείξει, θα αναγκάσει τις δυνάμεις της Αριστεράς σε μια κυβέρνηση που θα ανατρέψει την πορεία του λαού μας προς τη δυστυχία.
Δ. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ («ΑΝΤΕΝΝΑ»): Καλό σας μεσημέρι. Κάνατε σαφές ότι τα κοινά της Αριστεράς, των κομμάτων της Αριστεράς είναι δεδομένα, είναι η ρίζα κοινή και από κει και πέρα μπορεί να υπάρξει μια ενδεχόμενη συνεργασία. Ωστόσο κατά καιρούς υπάρχει ένας «ανταγωνισμός» επιτρέψτε μου για το ποιος είναι πιο αριστερός από τον άλλον, σε πράξεις, σε ιδέες, σε θεωρία.
Έτσι λοιπόν σε αυτή την προεκλογική περίοδο φτάσαμε, αντί το μείζον θέμα να είναι πως η Αριστερά μπορεί να ενωθεί ενάντια στα αστικά κόμματα, να το πω έτσι, να συζητάμε για τον αρραβώνα εντός ή εκτός εισαγωγικών Τσίπρα – Καμμένου, δίνοντας λαβές για σχόλια τύπου «το ζευγάρι που θα μονοπωλήσει τα θέατρα, τις επιθεωρήσεις το καλοκαίρι» εκ μέρους του κ. Σαμαρά.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: ΚΙρία Βογιατζάκη, στον κ. Σαμαρά και στον κ. Βενιζέλο και τα πανικόβλητα μέσα της διαπλοκής που τους στηρίζουν, πανικόβλητα γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν την εξουσία τους που είχαν επί 35 συναπτά χρόνια, δεν χρειάζεται κανείς να δώσει λαβές. Τις λαβές τις βρίσκουν από μόνοι τους.
Ξέρετε όμως κάτι; Ακόμα και όταν προσπαθούν να δυσφημίσουν, να διαστρεβλώσουν, να διαμορφώσουν ψευδή εικόνα, τους γυρίζει μπούμερανγκ διότι δεν πείθουν πια. Ξέρετε, σημασία έχει και ποιος είναι αυτός που προσπαθεί να σε δυσφημήσει ή να σε διαστρεβλώσει και για κακή τους τύχη έχουν ευλογήσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που τους στηρίζουν όλες τις ιστορικές πολιτικές κολοτούμπες που έκαναν τα τελευταία δύο χρόνια προκειμένου να στηρίξουν κυβερνήσεις της διαπλοκής και των συμφερόντων του μνημονίου των δανειστών.
Όταν οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα μη τυχόν και ο ΣΥΡΙΖΑ απεμπολήσει τις ιδεολογικές του αρχές, αλλά είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ευλόγησαν Κυβέρνηση με Καρατζαφέρη, Βορίδη και Γεωργιάδη. Οι ίδιοι άνθρωποι που με την επιμονή τους να δημαγωγεί στο μεταναστευτικό κινδυνεύουν να βάλουν στη Βουλή το αυγό του φιδιού την Χρυσή Αυγή.
Όταν μας χτυπάνε λοιπόν μʼ αυτό τον τρόπο αυτοί οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα έχουν χτυπήσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν έχει μείνει κοινωνική κατηγορία δίχως να την έχουν λοιδορήσει, δυσφημήσει, χτυπήσει ως συντεχνίες, ως ανθρώπους που θέλουν τα συντεχνιακά τους αιτήματα και δεν βλέπουν το συμφέρον του τόπου, του λαού και της οικονομίας που θα μας σώσει με το μνημόνιο και τώρα αυτοί αντιδρούν στο μνημόνιο, όταν λοιπόν τα έχουν κάνει όλα αυτά, πόσο αξιόπιστοι μπορεί να είναι;
Ξέρετε κάτι; Τους το λέμε καθαρά. Αν συνεχίσουν μʼ αυτό τον τρόπο να βάζουν στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έστω και διαστρεβλωμένη, έστω και συκοφαντημένη και την προοπτική κυβέρνησης αριστεράς, τότε θα την φέρουν πολύ πιο κοντά στο να γίνει πραγματικότητα. Τους προκαλούμε να συνεχίσουν. Εμείς είμαστε ευτυχείς που πέντε μέρες, έξι μέρες πριν την κάλπη στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ενότητα της αριστεράς, για κυβέρνηση της αριστεράς, πράγμα το οποίο στο υποσυνείδητο της κοινωνίας λειτουργεί με το να ακυρώνει το κυρίαρχο επιχείρημα που εξαπολύει τελευταίες τρεις μέρες το τρομοκρατικό, μη ψηφίσετε αριστερά γιατί κινδυνεύει ο τόπος με ακυβερνησία και με χάος. Ο λαός μας ξέρει πια, ότι ακυβερνησία και χάος θα έχουμε εάν επικροτηθούν οι δυνάμεις που μας οδήγησαν στο χάος με τις επιλογές τους.
κ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA»): Κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα με πολύ προσοχή, θα σταθώ σε ένα σημείο, σε μια αναφορά σας. Απευθύνεστε σε όλους τους απογοητευμένους πολίτες ακόμα και στον συντηρητικό ψηφοφόρο. Ας πάρουμε λοιπόν τον συντηρητικό ψηφοφόρο ο οποίος το ξέρετε πολύ καλά ότι λέει ότι η απουσία του κράτους βεβαίως αλλά και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησαν όταν καιγόταν η Αθήνα από μπαχαλάκηδες και πλιατσικολόγους. Η απουσία του κράτους στο λαθρομεταναστευτικό αλλά και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησαν όταν γινόταν η Υπατία και όταν κάθε λογής παράνομος καταλύει το κέντρο. Οι ίδιοι ψηφοφόροι που απευθύνεστε σήμερα οι συντηρητικοί, ας πάρουμε μόνο αυτούς πιστεύω ότι είναι περισσότεροι, λένε ότι η απουσία του κράτους, η μειωμένη δημοκρατία, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ έχουν φέρει τη Χρυσή Αυγή να υποκαθιστά την αστυνομία στον Άγιο Παντελεήμονα και να συνοδεύει γριές και γέρους για να πάρουν τη σύνταξή τους από την τράπεζα.
Θέλω να απαντήσετε σʼ αυτούς τους ψηφοφόρους και να προεκτείνω το ερώτημα. Σας άκουσα με πολύ προσοχή, θέλω να σας ρωτήσω αν πράγματι η κάλπη και η ζωή και ο λαός, σας δώσουν τη δύναμη να σχηματίσετε κυβέρνηση ισχυρή αριστερής πλειοψηφίας και ζητήσετε ψήφο εμπιστοσύνης και σηκώσει το χέρι του ο κ. Καμένος και σας την δώσει και σηκώσει το χέρι του αν η Χρυσή Αυγή μπει στη Βουλή και η Χρυσή Αυγή, όχι για να σας χαιρετήσει για ψήφο εμπιστοσύνης, τι πρέπει να κάνετε;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αλειφερόπουλε δεν περίμενα ένα τέτοιο ερώτημα από σας, όταν βλέπετε όταν βλέπετε ότι δίπλα μου κάθεται ο Μανώλης Γλέζος. Ένα σύμβολο αντίστασης, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη. Ο άνθρωπος που εκείνα τα κρίσιμα χρόνια όταν αυτό πληρωνόταν με τη ζωή, αντιστάθηκε και κατέβασε τη σημαία με την σβάστικα μαζί με τον Λάκη Σάντα από την Ακρόπολη.
Δεν περίμενα λοιπόν εσείς στα πλαίσια μιας δημιουργίας εντυπώσεων λίγο πριν τις εκλογές να ταυτίζετε την δική μας την πρόταση με τους νοσταλγούς του Χίλτερ που ενδεχομένως θα μπουν στη Βουλή, όχι με δική μας ευθύνη.
κ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τους ταυτίζω, η κοινοβουλευτική διαδικασία, εάν μπει η Χρυσή Αυγή το επιτρέπει.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επιτρέψτε μου να απαντήσω λοιπόν. Δεν μπορεί να εκχυδαΐζουμε τον πολιτικό βίο. Και δεν μπορεί να τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Ο συντηρητικός κόσμος λοιπόν θα μας στηρίξει όχι για νʼ αλλάξουμε θέσεις και αξίες, γνωρίζει ποιες είναι οι αξίες μας και δεν θέλει από μας να γίνουμε σαν και τους άλλους που να λέμε ψέματα προεκλογικά για να πάρουμε την ψήφο.
Ξέρετε τι μου απαντάνε ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που με βρίσκουν στο δρόμο; Ότι εμείς μπορεί να διαφωνούμε μαζί σας σε ορισμένα θέματα όπως το μεταναστευτικό, δεν σας ζητάμε νʼ αλλάξετε άποψη σʼ αυτά, ένα θα ζητάμε, να μην μας κοροϊδέψετε, να μην γίνετε και εσείς σαν τους άλλους, να μην μας πουλήσετε, να μην τους πούμε ψέματα μας ζητάνε, να μην τους λέμε τώρα ότι θα στηρίξουμε μ ʽ όλες μας τις δυνάμεις τη δυνατότητα νʼ ανατραπεί αυτή η πορεία προς την δυστυχία και αύριο στην κρίσιμη στροφή να τους πουλήσουμε και εμείς γιατί θα γλυκαθούμε τάχα από την εξουσία, αυτό περιμένουν από μας.
Σε ότι αφορά την ουσία όμως του ερωτήματός σας, για την απουσία κράτους, αστυνόμευσης στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και σε άλλες περιοχές, για το μεγάλο πρόβλημα αυτό το μεταναστευτικό εμείς δίνουμε συγκροτημένες και συγκεκριμένες απαντήσεις. Απαντήσεις που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχουν δημαγωγικό περιεχόμενο και χαρακτήρα.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά αφορά και όλη την Ευρώπη, είναι υπʼ αριθμόν ένα πρόβλημα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Πώς θα λυθεί άραγε; Μπορεί να λυθεί με επιχειρήσεις – σκούπα σαν αυτές που δημαγωγικά κάνει ο κ. Χρυσοχοΐδης παραμονή των εκλογών μπας και σβήσει από πάνω του την ρετσινιά ότι δεν διάβασε το μνημόνιο; Που παίρνει κακόμοιρους ανθρώπους από τη μια άκρη και τους αφήνει μετά από τρεις ώρες στην άλλη άκρη της πόλης;
Μπορεί να λυθεί με στρατόπεδα συγκέντρωσης; Θα κάνουμε όλη την Ελλάδα ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης; Ή μήπως μπορεί να λυθεί με σύνορα και φράχτες σε μια νησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα, για ανθρώπους που κάνουν πάνω από 2.500 χιλιόμετρα με τα πόδια κατατρεγμένοι προκειμένου να βρουν στον ήλιο μοίρα και δεν θέλουν να έρθουν εδώ, η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών δεν θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα, δεν είδαν τις καμπάνιες του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού «ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα». Ξέρουν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που περνάει τεράστια κρίση. Θέλουν να πάνε στη Γερμανία, θέλουν να πάνε στη Γαλλία, θέλουν να πάνε στην Αγγλία εκεί όπου θα βρουν δουλειές.
Αλλά η υπογραφή που έβαλε ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κ. Παπανδρέου στη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, μετατρέπει την Ελλάδα σε μια απέραντη αποθήκη ψυχών. Δεν επιτρέπει σʼ αυτούς τους ανθρώπους να πάρουν ταξιδιωτικά έγγραφα και να φύγουν.
Εμείς λοιπόν λέμε ότι ναι, θα καταγγείλουμε αυτή τη συνθήκη και ταυτόχρονα θα διεκδικήσουμε μια διαφορετική μεταναστευτική πολιτική, τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και στη χώρα μας.
Το ζήτημα της αστυνόμευσης και της έλλειψης αστυνόμευσης εκεί που παράγεται το έγκλημα δεν οφείλεται στην αριστερά. Οφείλεται σʼ αυτούς που έχουν γεμίσει την Αθήνα με χιλιάδες αστυνομικούς για να κυνηγάνε διαδηλωτές και εκεί όπου παράγεται το έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ένας αστυνομικός.
Εμείς λοιπόν έχουμε μια ολοκληρωμένη δέσμη προτάσεων. Μια δέσμη προτάσεων που έχει στον πυρήνα το ουμανιστικό περιεχόμενο των αξιών μας, αλλά ταυτόχρονα και ένα ρεαλιστικό σχέδιο όχι για την αντιμετώπιση εξ ολοκλήρου του προβλήματος, αλλά για την ανακούφιση αυτών των περιοχών. Γιατί εξ ολοκλήρου το πρόβλημα κ. Αλειφερόπουλε δεν αντιμετωπίζεται εύκολα.
Όσο η Ελλάδα στέλνει στρατεύματα στο Αφγανιστάν για να βομβαρδίζονται εκεί άμαχοι, τόσο περισσότερο θα έχουμε ρεύματα μεταναστευτικότητας από το Αφγανιστάν και από άλλες περιοχές και εδώ στην Ελλάδα.
κα ΣΦΕΤΣΑ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Τσίπρα έστω λοιπόν να δεχθούμε ότι το φάντασμα της κυβέρνησης της Αριστεράς γίνεται πραγματικότητα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω τι σας κάνει να πιστεύετε ότι εσείς θα μπορείτε να διαπραγματευθείτε καλύτερα και αποτελεσματικότερα με τους δανειστές και τι σας κάνει να πιστεύετε ότι η κα Μέρκελ από σας θα δεχθεί την εφαρμογή μιας πιο φιλολαϊκής πολιτικής και δεν το δέχεται σήμερα από τον κ. Βενιζέλο ή από τον κ. Σαμαρά;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Σφέτσα πρέπει να πω και να παραδεχθώ ότι ορισμένες φορές τα επιχειρήματα που διατυπώνει η κα Παπαρήγα γίνονται επιχειρήματα κυρίαρχα στους πολιτικούς μας αντιπάλους. Διότι αυτό είναι ένα επιχείρημα το οποίο έχει διατυπώσει η κα Παπαρήγα, γιατί εμείς να είμαστε πιο αποτελεσματικοί διαπραγματευτές από τους άλλους.
Ακούστε, εμείς γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι η διαπραγμάτευση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ζήτημα πολιτικών συσχετισμών, είναι και ζήτημα βούλησης, είναι και ζήτημα στρατηγικής. Κυρίως όμως ξέρουμε ότι στο πεδίο της διαπραγμάτευσης για να είσαι αποτελεσματικός, πρέπει να έχεις ένα παράγοντα στο επίκεντρο, που είναι ο λαϊκός παράγοντας. Χωρίς αυτόν δεν θα πετύχεις καμιά διαπραγμάτευση.
Μέχρι σήμερα αυτοί που μας κυβερνάγανε πήγαιναν στις Βρυξέλλες για να πουν όπως ο κ. Βενιζέλος είπε άλλωστε, αυτά που οι πιστωτές μας και οι εταίροι ήθελαν να ακούσουν. Και γυρνάγανε εδώ μεταφέροντας τα εκβιαστικά διλήμματα και τα επιχειρήματα αυτών προς τον ελληνικό λαό. Δεν πήγαν ούτε μια στιγμή εκεί για να πουν τις κόκκινες γραμμές έστω, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα του ελληνικού λαού.
Επιπλέον πρέπει να σας πω, αυτό που είχε πει ο κ. Βενιζέλος, να μπουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Αυτό τι σημαίνει; Αυτό σημαίνει ότι μια κυβέρνηση που θέλει να διεκδικήσει, δεν μπορεί να φοβάται το λαό. Αυτοί που μας κυβερνάγανε 2 χρόνια τώρα έτρεμαν το λαό. Τον πνίγανε με χημικά στο Σύνταγμα και στις άλλες πλατείες κάθε φορά που έβγαινε να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματά του.
Όμως το σημαντικότερο είναι αυτό που θα σας πω. Πρέπει να κατανοήσουμε. Εμείς δεν μιλάμε για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Το μνημόνιο δεν διαπραγματεύεται, η κόλαση δεν διαπραγματεύεται. Μιλάμε για ακύρωση του μνημονίου, καταγγελία της δανειακής σύμβασης και πολιτική διαπραγμάτευση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Διότι, τούτη την ώρα το μέλλον της χώρας μας σε μεγάλο βαθμό κρίνεται από τη δυνατότητα που θα έχουμε να επαναδιαπραγματευτούμε τους όρους ένταξής μας στον ευρωπαϊκό και διεθνή καταμερισμό εργασίας, στις διεθνείς εξελίξεις.
Μετά και το PSI και αυτή την μεγάλη αποτυχία της κυβέρνησης Παπαδήμου, το μεγάλο μέρος του χρέους είναι θεσμικό. Είναι διακρατικό. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη προοπτική βιωσιμότητας για τη χώρα αν δεν υπάρξει ισχυρή διαπραγμάτευση και επαναπροσδιορισμό των σχέσεων της χώρας με τις άλλες χώρες της Ευρώπης, με την ίδια την Ευρώπη αλλά και σε διεθνές επίπεδο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Συνεπώς εμείς αυτό που απαντάμε στο κρίσιμο ερώτημά σας, είναι ότι εάν ο λαός δώσει ισχυρή εντολή και στήριξη, εάν ο λαός δεν εξαντλήσει αυτή τη στήριξη μονάχα στην κάλπη αλλά συνεχίσει με τη διαρκή παρουσία του στους κοινωνικούς αγώνες να στηρίζει μια πολιτική διεκδίκησης της χώρας, τότε μπορούμε, ναι μπορούμε να έχουμε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση και στο πρόβλημα του χρέους, αντίστοιχη με αυτές που δόθηκαν πολιτικές λύσεις και σε μια σειρά από άλλες περιπτώσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη μας αλλά και στην ίδια την καρδιά της Ευρώπης.
Δείτε το παράδειγμα της Ισλανδίας δυο χρόνια πριν όπου το δημοψήφισμα ανάγκασε τους πιστωτές να κάτσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ξανά. Το όχι του ισλανδικού λαού το κατάφερε αυτό.
Δείτε το ιστορικά χρήσιμο παράδειγμα της Γερμανίας, πώς η Γερμανία έβγαλε από πάνω της τον βραχνά του χρέους μετά τον πόλεμο και ανοικοδόμησε την οικονομία της με μια διεθνή διάσκεψη για το χρέος με 23 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου κατάφερε και πέτυχε διαγραφή του 62,5% του χρέους της και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης και όχι με μνημόνια της λιτότητας.
Εμείς θεωρούμε ότι αυτός είναι ο δρόμος. Προφανώς και δεν θα είναι εύκολος δρόμος, θα είναι δύσκολος δρόμος. Αλλά είναι ένας δρόμος δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας.
κα ΜΑΪΛΗ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Κύριε Τσίπρα λέτε ότι αν σχηματίσετε κυβέρνηση θα πάρετε μέτρα κατάργησης του μνημονίου και ανακούφισης – να το πούμε έτσι – του λαού. Πώς να σας πιστέψει όμως ο λαός όταν σε μια σειρά σωματεία και Ομοσπονδίες οι δυνάμεις σας, σε συνεργασία και με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις υπογράφουν συλλογικές συμβάσεων μειώσεων μισθών;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Οι δυνάμεις που στηρίζονται από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε όλους τους κοινωνικούς χώρους έχουν αναδειχθεί ως πρωταγωνίστριες δυνάμεις στην αντίσταση του λαού μας και όχι στο συμβιβασμό όλα αυτά τα χρόνια, αυτά τα δύο χρόνια.
Και θα πρέπει να σας πω ότι καλό θα ήταν να έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία όταν κάνουμε τέτοιες καταγγελίες και καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε και στελέχη συνδικαλιστικά όλων των άλλων πολιτικών χώρων, όταν προσάπτετε σε στελέχη συνδικαλιστικά του ΣΥΡΙΖΑ, του Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου κατηγορίες συμπόρευσης με την εργοδοσία και υπογραφή συμβάσεων με άλλες δυνάμεις, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην καλύπτονται από ατομικές συμβάσεις. Το αντίθετο έχουν κάνει στους μαζικούς και συλλογικούς χώρους.
Όμως επιτρέψτε μου να σας πω, διευρύνοντας το ερώτημά σας. Ακόμα και έτσι να είναι και να έχετε δίκιο σε αυτά που λέτε, πιστεύετε ότι τούτη την ώρα το κρίσιμο είναι να πιαστούμε κάνοντας την τρίχα τριχιά από την πιθανότητα κάποιο στέλεχος συνδικαλιστικό σε ένα μαζικό χώρο να έκανε λάθος ή το κυρίαρχο επιχείρημα που ακούμε αυτές τις μέρες, δεν μπορούμε λέει να συνεργαστούμε για να σώσουμε τη χώρα και το λαό από το μνημόνιο, γιατί στην Ικαρία δεν βγάλαμε μαζί το δήμαρχο και ήμασταν απέναντι.
Προσέξτε, έχω την αίσθηση ότι αυτά δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα, διότι το μέλλον του τόπου κρίνεται αύριο και όχι ο Δήμαρχος της Ικαρίας. Ούτε εμείς βγήκαμε να πούμε ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε τώρα γιατί στην Καισαριανή, στο δεύτερο γύρο όταν βγήκε υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος της Αριστεράς, στην ανταρτομάνα Καισαριανή, στον ιστορικό αυτό δήμο, η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε λευκό και δεν στήριξε τον αριστερό υποψήφιο. Να το κρατάμε και εμείς γινάτι αυτό και να λέμε δεν μπορούμε τώρα να συνεργαστούμε να σώσουμε το λαό.
Ή να πούμε ότι στην Ικαρία στο ίδιο το παράδειγμα αυτό, επειδή στο δεύτερο γύρο ο κ. Καμμένος υποστήριξε δημόσια τον υποψήφιο του Κομμουνιστικού Κόμματος αυτό είναι κατήφορος και τότε ο Καμμένος δεν ήταν αντιμνημονιακός, ήταν στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας.
Ξέρω ότι μπορεί να υπάρξουν πολλές αφορμές. Ξέρω ότι μπορεί να υπάρξουν πολλά προσχήματα για να μπορέσει κανείς να δικαιολογήσει μια αδικαιολόγητη στάση. Τούτη την ώρα όμως αυτό που κρίνεται αύριο, είναι το μέλλον του τόπου και του λαού μας και δεν μπορεί να υπάρξει ανατροπή της πορείας του λαού μας προς τη δυστυχία δίχως κυβέρνηση της Αριστεράς και καλούμε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να έρθουν να κάτσουμε σε ένα τραπέζι έστω την επομένη των εκλογών, για να βρούμε τους όρους αυτής της κυβέρνησης, ώστε να είναι αποτελεσματικοί.
Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ («ΕΘΝΟΣ»): Θα ήθελα ένα σχόλιο να κάνετε με αυτή την ανάρτηση που ανέβασαν η «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» για εσάς και για τον κ. Γλέζο ότι θα σας κάνουν «με τα κρεμμυδάκια» την επόμενη ημέρα στη Βουλή.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσούτσια να σας πω, καλά για τον Μανώλη τον Γλέζο θα ήθελα να του δώσω δυο λεπτά το λόγο να πει ο ίδιος. Ο Μανώλης Γλέζος δεν φοβήθηκε εκείνα τα χρόνια όπως χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, που έδωσαν τη ζωή τους, που δεν φοβήθηκαν ούτε τον κατακτητή αλλά ούτε και αυτούς που φοράγανε κουκούλα και κατέδιδαν τους αγωνιστές, θα φοβηθεί τώρα;
Δεν θέλω όμως να μιλήσω για τον εαυτό μου. Θέλω να σας πω ότι η «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» είναι μια οργάνωση στα όρια της παραβατικότητας και της νομιμότητας. Καταλαβαίνω όμως ότι υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας, οι οποίοι θεωρούν ότι η ψήφος στη «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» μπορεί να είναι μια ψήφος τιμωρίας του πολιτικού συστήματος. Κάνουν λάθος.
Το πολιτικό σύστημα δεν θα πειραχτεί καθόλου αν η «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» μπει στο Κοινοβούλιο. Δεν νοιάζεται αν αυτό είναι στίγμα για τη δημοκρατία μας και για τους αγώνες του λαού μας. Το πολιτικό σύστημα επί δύο χρόνια τώρα και οι μεγάλοι αυτοί οργανικοί, διανοούμενοι του συστήματος γράφανε δεκάδες άρθρα, για το πώς ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ταυτιστεί με τη βία και το μεγάλο πρόβλημα να έχουμε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες και το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα η βία που αναδεικνύεται μέσα από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ένα άρθρο δεν έχουν γράψει για την πιθανότητα το αυγό του φιδιού, που εκεί δεν μιλάμε για βία της αποδοκιμασίας, εκεί μιλάμε για βία της φαλτσέτας, ούτε μια ενόχληση δεν είχαν.
Άρα λοιπόν, επιτρέψτε μου να σας πω, η Χρυσή Αυγή είναι η σκοτεινή έκφραση του πολιτικού συστήματος. Δεν είναι μια αντιπολιτική επιλογή, δεν είναι μια αντισυστημική επιλογή.
Ενδεχομένως να είναι μια επιλογή την οποία θʼ αξιοποιήσει το σύστημα για να πει «ορίστε, τα άκρα ανεβαίνουν». Άρα μπορεί να τους αρέσει κιόλας, να το χαίρονται που βλέπουν την πιθανότητα εισόδου της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.
Θέλω όμως νʼ απευθυνθώ σʼ αυτούς τους ανθρώπους και να τους πω ότι δεν τιμωρούν το πολιτικό σύστημα έτσι, τον εαυτό τους τιμωρούν. Την Ιστορία του τόπου και τη Δημοκρατία. Πριν από λίγο έμαθα ότι στο ΔΙΑΝΑ, έναν ιστορικό τόπο αντίστασης του λαού μας απέναντι στο χιτλερισμό, στο ναζισμό, βγήκαν απλοί άνθρωποι, καθημερινοί, και αποτρέψανε αυτή τη χιτλερική Οργάνωση να κάνει πολιτική εκδήλωση.
Και δε μπορώ να πιστέψω ότι θα υπάρξει έστω και ένας Έλληνας ή Ελληνίδα στα Καλάβρυτα, στο Διάνο, στο Δίστομο, που θα ψηφίσει για να μπει στη Βουλή αυτή η Οργάνωση με τους αγκυλωτούς σταυρούς στις σημαίες της. Είμαι βέβαιος ότι τελικά ο ελληνικός λαός θα είναι ωριμότερος και ψυχραιμότερος και θα κατευθύνει την ψήφο του εκεί όπου θα είναι πραγματικά χρήσιμη και πραγματικά θα δημιουργήσει προβλήματα στο σύστημα.
Θα ήθελα όμως να δώσουμε το λόγο στο Μανώλη Γλέζο.
Μ. ΓΛΕΖΟΣ: Δυστυχώς λείπει ο συνάδελφος που έκανε την ερώτηση, για να του δώσω μια καίρια απάντηση. Ο Χρύσανθος, ο Μητροπολίτης Αθηνών και πάσης Ελλάδος, αυτές τις μέρες πριν από 71 χρόνια, κλήθηκε από το Γερμανό Διοικητή Αθηνών να τελέσει λειτουργία υπέρ της εισόδου των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα και την κατοχή της Ελλάδος. Η απάντηση του Χρύσανθου ήταν: «Η Ελληνική Εκκλησία τελεί δοξολογίες για την απελευθέρωση των λαών και όχι για το σκλαβωμό τους».
Το ίδιο είναι και η απάντηση η δική μας. Η Εκκλησία του λαού, όπως έχουμε την υπερηφάνεια να λέμε, τελεί δοξολογίες για την απελευθέρωση των λαών και όχι για την κατάκτησή τους από ξένες δυνάμεις. Πριν λίγες μέρες, στη Βυτίνα, στη Δημοσιά της Βυτίνας, πετάχτηκε ένας νέος, ο Μάθιος Πόταγας, 17 χρόνων, σήκωσε το χέρι του και φώναξε στη γερμανική φάλαγγα αρμάτων μάχης Αδόλφος Χίτλερ, το εξής: «Σταματήστε! Δε θα μας σκλαβώσετε! Αυτή τη στιγμή είμαι μόνος, με ακολουθεί ολόκληρος ο ελληνικός λαός».
Ας μου επιτραπεί νʼ αναλύσω το σύνθημά του. «Σταματήστε!». Σταμάτησε τη φάλαγγα. «Δε θα μας σκλαβώσετε». Μπορεί να μας νικήσατε, αλλά την ψυχή μας δεν τη σκλαβώσατε. «Αυτή τη στιγμή είμαι μόνος», διπλό το μήνυμα στους Γερμανούς, «αλλά με ακολουθεί ολόκληρος ο ελληνικός λαός». Και προς τον ελληνικό λαό: Εγώ θυσιάζομαι, κάνε κι εσύ το χρέος σου.
Ο Γερμανός Διοικητής, ρώτησε το διερμηνέα του τι λέει αυτό το παιδί. Όταν του εξήγησε ο διερμηνέας, με το αυτόματο τον εκτέλεσε και δε στάθηκε μονάχα εκεί, διέταξε τους στρατιώτες του και πήραν έναν ογκόλιθο και έλιωσαν το κεφάλι του νεκρού Πόταγα.
Πληροφορούμε λοιπόν όλους που θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε προτεκτοράτο και όλους εκείνους οι οποίοι θέλουν να κάνουν την Ελλάδα φασιστική, ότι το μήνυμα του Μάθιου Πόταγα και το μήνυμα του Μητροπολίτη Αθηνών Χρύσανθου είναι εκείνο όχι απλώς που μας εμπνέει, είναι εκείνο που μας συνέχει. Είναι μέσα στο δικό μας αίμα, ως συνεχιστές εκείνης της εποχής.
Και για να μην ξαναπάρω το λόγο, δεν ξέρω πόσα από τα τηλεοπτικά συνεργεία θα τολμήσουν να δείξουν αυτά που λέω, θέλω να κλείσω μʼ ένα επιστέγασμα: Απʼ όλη την περιοδεία που έκανα, έρχομαι από τη Δράμα, τη Θεσσαλονίκη, τα Τρίκαλα, την Καρδίτσα, σήμερα το πρωί έδωσε συνέντευξη Τύπου, σας πληροφορώ εκείνο που διαπιστώνω είναι ένα: Ότι ο ελληνικός λαός, θέλουν δεν το θέλουν, θα ψηφίσει Αριστερά και θα βάλει σταυρό στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το σταυρό στο ΣΥΡΙΖΑ θα τον βάλει διότι είναι η μόνη δύναμη της Αριστεράς που καλεί όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να συνεργαστούν προκειμένου νʼ αντιμετωπίσουμε τη νέα λαίλαπα που έχει ξεσπάσει εναντίον του λαού μας.
Ζητώ συγνώμη αγαπητοί συνάδελφοι, ξέρω ότι εσείς θα κάνετε το χρέος σας, αλλά δεν ξέρω πόσο τα συμφέροντα της τρόικας και των άλλων θα περάσουν έστω και μια κουβέντα από αυτά που είπα, στα δικά τους τηλεοπτικά κανάλια.
Γ. ΜΕΛΙΓΚΩΝΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, σε επίπεδο εσωτερικής πολιτικής έχετε ταυτίσει τον κ. Βενιζέλο με τον κ. Σαμαρά.
Ωστόσο, επειδή μπορεί, δυνητικά, στην Ευρώπη τα πράγματα να μην είναι τα ίδια και επειδή μόλις πριν από 20 λεπτά μας είπατε ότι η διαπραγμάτευση σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ζήτημα πολιτικών συσχετισμών, αφού το κόμμα σας δεν υποστηρίζει την έξοδο από το ευρώ αλλά έχει προσανατολιστεί σε μια άλλη ευρωπαϊκή όμως λύση, θέλω να σας ρωτήσω αν θεωρείτε ότι ο Ολάντ στη Γαλλία μπορεί να κάνει την αλλαγή, αν δηλαδή σε περίπτωση που ήσαστε στη θέση του Μελανσόν θα στηρίζατε τώρα στο 2ο γύρο τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών. Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δε μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι ο Ολάντ θα κάνει την αλλαγή διότι έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Αν συμπεριφερθεί κι αυτός σαν τον Παπανδρέου, προεκλογικά «λεφτά υπάρχουν» και «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» αλλά μετεκλογικά «βαρβαρότητα», δε θα γίνει καμία αλλαγή.
Αλλά πρέπει να σας πω ότι η σημαντική ενίσχυση της ανυποχώρητης Αριστεράς, του Ζαν Λικ Μελανσόν και του Ενωτικού Μετώπου που τριπλασίασε τις δυνάμεις της Αριστεράς και κυρίως έβαλε στο επίκεντρο της προεκλογικής ατζέντας αιτήματα και διεκδικήσεις που εδώ πολλές φορές μας κατηγορούν, αν τα λέμε εμείς, ότι είναι ακραία, αιτήματα τα οποία τα υιοθέτησε ο Ολάντ..
Ξέρετε τι λέει ο Ολάντ στην προεκλογική αυτή καμπάνια; Τι αναγκάζεται να πει; Αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας που συνυπέγραψαν Μέρκελ και Σαρκοζί. Αυτό εδώ ο Βενιζέλος όχι δεν πρόκειται να το πει, αλλά το ψήφισε νύχτα. Τρεις μέρες πριν κλείσει η Βουλή. Και βγαίνει τώρα η Μέρκελ στον Ολάντ και του λέει «τι είναι αυτά που λες; Αφού ο Βενιζέλος, ο δικός σου στην Ελλάδα το ψήφισε, εσύ πώς θα το αναδιαπραγματευθείς;»
Επιπλέον, ο Ολάντ αναγκάζεται από τη μεγάλη ενίσχυση της ανυποχώρητης Αριστεράς να λέει, φορολογία στους πλούσιους, όσοι έχουν εισόδημα πάνω από 1 εκατομμύριο, 75% φορολογία. Κοιτάξτε, δεν είναι ο Ολάντ ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι εξελίξεις στην Ευρώπη και στον κόσμο που αναγκάζουν τις ιδέες και τις θέσεις μας να βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης.
Είναι η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, είναι η συστημική αυτή κρίση του καπιταλισμού που τους αναγκάζει αυτές τις ιδέες, τις προτάσεις που εμείς πρώτοι ανοίξαμε στη συζήτηση, να βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο της συζήτησης σε όλη την Ευρώπη και στην ατζέντα των προεκλογικών αναμετρήσεων.
Και να σας πω και κάτι άλλο: Ο Ολάντ τουλάχιστον δεν κυνηγάει από πίσω τον Σαρκοζί για να συγκυβερνήσουν. Ο Βενιζέλος κυνηγάει από πίσω το Σαμαρά για να συγκυβερνήσουν. Τον κυνηγάει από πίσω. Δεν υπάρχει Έλληνας που να μη γνωρίζει ότι ψηφίζοντας Βενιζέλο παίρνει πακέτο το Σαμαρά ή το αντίστροφο. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Είναι σαν τις πιτσαρίες που δίνουν μία δώρο..
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου είναι πια το κόμμα του μνημονίου. Δεν έχει καμία σχέση ακόμα και με αξίες της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας.
Δεν μπορώ λοιπόν να σας εγγυηθώ για το τι θα κάνει ο Ολάντ, ούτε μπορώ να βάλω το χέρι στη φωτιά, ούτε είμαι εγώ αυτός ο οποίος θα κρίνω και θα σχολιάσω τον τρόπο με τον οποίο οι σύντροφοί μας στη Γαλλία παίρνουν συλλογικές τις αποφάσεις τους, όπως και αυτοί αν και βρισκόμαστε στο ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα, αλλά ούτε αυτοί θα μας εξαναγκάσουν εμάς για τις επιλογές μας την επομένη των εκλογών.
Δε θα κρίνω εγώ τι θα κάνουν, εγώ κρίνω όμως και λέω και τους συγχαίρω γιατί δώσανε έναν πολύ σημαντικό αγώνα και κατάφεραν να έχουν ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα και μετατόπισαν την πολιτική συζήτηση της Γαλλίας σε θέσεις και σε προτάσεις της Αριστεράς, που είναι απαραίτητες και χρήσιμες για την επόμενη μέρα της Γαλλίας της Ευρώπης και της Ελλάδας φυσικά.
Χ. ΜΠΟΚΑΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Θεωρείτε ότι ήταν λάθος η πρόταση της διαδικασίας στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, με αφορμή και τους κλυδωνισμούς που παρατηρήθηκαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ; Σήμερα φάνηκε να κρατάτε αποστάσεις περιορίζοντας μεταξύ άλλων το εύρος συνεργασιών από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα αριστερά της Αριστεράς.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Μπόκα βλέπω δεν παρακολουθείτε τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δηλώσεις μου, δεν διαβάζετε τις συνεντεύξεις μου, διαβάζετε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Σας δικαιολογώ, λογικό είναι, παρόλα αυτά θα ήθελα να σας πω.
Εμείς εδώ και ένα χρόνο έχουμε απευθυνθεί συγκεκριμένα στις δυνάμεις της Αριστεράς και προτείνουμε συνεργασία για Κυβέρνηση της Αριστεράς. Αυτό στο οποίο αναφέρεστε είναι η απόφασή μας αν μας δώσει ένα όπλο ο λαός να μην το παραδώσουμε και να διεκδικήσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Γιατί θέλετε να μας στερήσετε αυτή τη δυνατότητα;
Κάποιοι βγαίνουν μάλιστα και λένε ότι αυτό είναι συνταγματική εκτροπή, τρομάζουν στην ιδέα. Τρομάζουν στην ιδέα ότι η Αριστερά θα έχει τη δυνατότητα στον τόπο να σχηματίσει Κυβέρνηση και θα τη φέρει ο λαός σε επίπεδο τέτοιο ώστε να της δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τη διερευνητική εντολή.
Κι ακόμα περισσότερο τρομάζουν στην ιδέα ότι θα καλέσουμε εμείς και το λαό να στηρίξει μια τέτοια προοπτική και να αγωνίζεται και να είναι μαζί μας όταν θα διεκδικήσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και μας λένε αυτό είναι θεσμική εκτροπή. Άκουσα σήμερα τον κ. Βενιζέλο να λέει «θεσμικό παραλήρημα».
Ποιοι; Αυτοί που φέρανε άρον-άρον με τις πυτζάμες έναν εκπρόσωπο των τραπεζών για να τον κάνουν Πρωθυπουργό σε μια νύχτα, παρακάμπτοντας όλες τις προβλεπόμενες συνταγματικές διαδικασίες, τώρα φοβούνται μην τυχόν και η Αριστερά αν πάρει εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης παρακάμψουμε το Σύνταγμα και κάνουμε συνταγματική εκτροπή. Για όνομα του Θεού.
Θέλω να σας πω όμως κάτι. Το βράδυ των εκλογών αν οι δημοσκοπήσεις επαληθευτούν και ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία δεν έχουν 151 και δίνεται η δυνατότητα στην Αριστερά ενωμένη να έχει είτε τη δεδηλωμένη είτε αν όχι εξαιτίας του εκλογικού νόμου που δίνει δώρο πακέτο 50 έδρες, που μπορεί να τις δώσει στον κ. Σαμαρά, οι δημοσκοπήσεις αυτό δείχνουν δυστυχώς.
Εμείς θα παλέψουμε για να το αντιστρέψουμε αυτό, αλλά αν αυτό συμβεί επαναλαμβάνω μην κάνετε συλλογισμούς με βάση μία στατική εκλογική αριθμητική. Εάν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία δεν έχουν 151 το βράδυ των εκλογών και δεν έχουν νομιμοποίηση στην πολιτική τους, πιστεύετε ότι θα παραμείνουν τα κόμματα αυτά ως έχουν, με τους ίδιους Αρχηγούς;
Η επόμενη μέρα θα είναι μια ριζικά διαφορετική μέρα, ο λαός μας θα βάλει τη σφραγίδα του σε μια νέα μεταπολίτευση. Και γιατί να μας αποτρέψετε από το ενδεχόμενο, ναι, να ζητήσουμε στήριξη και να τη δεχθούμε αυτή τη στήριξη; Γιατί μας αποτρέψετε; Το ΠΑΣΟΚ μπήκε στις προηγούμενες εκλογές με 160 και βγήκε με 120 Βουλευτές, που πήγαν οι άλλοι 40; Πείτε μου εσείς.
Εάν ο λαός μας δώσει με την ετυμηγορία του εντολή απονομιμοποίησης του μνημονίου και εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς, δε θα είναι οι τεχνικές λεπτομέρειες που θα μας εμποδίσουν να προχωρήσουμε σε αυτό. Και βεβαίως θα επιλέξουμε, θα έχουμε δυνατότητες επιλογής, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να αξιοποιήσουμε αυτή την εντολή και να μην την επιστρέψουμε πίσω.
Π. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ («ΡΑΔΙΟ 105,5»): Κύριε Πρόεδρε τα ασφαλιστικά ταμεία μετρούν απώλειες 7 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, λόγω ανεργίας, μείωσης μισθών και ελαστικών μορφών απασχόλησης. Η τεράστια τρύπα του ασφαλιστικού συστήματος προμηνύει νέο ψαλίδισμα των ήδη πενιχρών συντάξεων, αλλά και άλλων παροχών.
Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας που θα αναλάμβανε ένα ασφαλιστικό σύστημα υπό κατάρρευση πως θα διαδώσει τις σημερινές συντάξεις σε αυτά τα επίπεδα κι αν είναι δυνατόν πως θα αποκαταστήσει συνταξιούχους που εξαιτίας των οριζόντων περικοπών βρίσκονται στα όρια της πείνας και σε ποιο χρονικό διάστημα βέβαια;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σαββόπουλε, αυτά είναι τα δύσκολα κι εδώ δε θέλω να χρησιμοποιήσω μια φράση η οποία έχει ξεφτιλιστεί διότι τη λένε συνέχεια «παραλάβαμε χάος», αλλά εδώ έχουμε το χάος μπροστά μας και εμείς δε θέλουμε να πούμε στον ελληνικό λαό ότι ξέρετε, με το που θα μας στηρίξετε εμάς και με το που θα βγει η Κυβέρνηση της Αριστεράς, με το μαγικό ραβδί την επόμενη μέρα όλα θα αλλάξουν.
Επαναλαμβάνω θα είναι δύσκολος ο δρόμος και θα είναι δύσκολος διότι τώρα δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού, είμαστε μέσα στη χαράδρα κι εμείς λέμε με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό όχι λεφτά υπάρχουν γενικά, αλλά ότι τα λεφτά τα παράγουν η παραγωγή του πλούτου και η παραγωγή του πλούτου είναι οι εργαζόμενοι κι εμείς αυτούς θα στηρίξουμε.
Θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα σύστημα ισονομίας ισότητας και δικαιοσύνης, θα προχωρήσουμε σε έναν βασικό μας στόχο, τη δημιουργία ασπίδας προστασίας στους μη έχοντες και στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων, πως; Εξοικονομώντας πόρους με δύο τρόπους: Ο ένας τρόπος είναι αυτό που εμείς ονομάζουμε αναδιανομή του πλούτου, πρέπει να σταματήσει σε αυτή τη χώρα να φορολογείται η φτώχια και πρέπει επιτέλους να φορολογηθεί και ο πλούτος.
Οι έχοντες και κατέχοντες πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη, πρέπει να φορολογηθούν, να γίνει περιουσιολόγιο, να ξέρουμε για τον καθένα και την καθεμιά, για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ποια είναι η φοροδοτική τους ικανότητα. Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το πράγμα, όχι μονάχα για τους Πολιτικούς πόθεν έσχες, για όλους κι αν κάνουν ψευδείς δηλώσεις να απειλούνται με δήμευση της περιουσίας τους.
Να ξέρουμε ότι θα φορολογείται όχι μόνο η ακίνητη περιουσία εντός της χώρας, αλλά και εκτός της χώρας, γι΄ αυτό και χρειάζονται και οι διακρατικές συμφωνίες να ξέρουμε ότι θα φορολογείται και η κινητή περιουσία, τα ομόλογα, όχι μονάχα οι καταθέσεις και με αυτόν τον τρόπο να έχουμε τη δυνατότητα διαμόρφωσης ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος με προοδευτική φορολογική κλίμακα, που θα είναι χαμηλή για τα χαμηλά εισοδήματα και υψηλότερη για τα μεγάλα εισοδήματα.
Ταυτόχρονα, θα διεκδικήσουμε πόρους από αυτό που εμείς ονομάζουμε μορατόριουμ ή αναστολή πληρωμών. Δεν είναι δυνατόν στο δίλημμα αν θα στηρίξουμε ασφαλιστικά ταμεία μισθούς και συντάξεις ή αν θα στηρίξουμε την κοινωνία που κατεδαφίζεται ή τους πιστωτές, εμείς να ταλαντευόμαστε.
Δεν ταλαντευόμαστε σε αυτό, ούτε ένα ευρώ δε θα φύγει από τη χώρα με Κυβέρνηση της Αριστεράς, για να πάει στους τοκογλύφους και τους πιστωτές, μέχρις ότου μπορέσουμε να πατήσουμε στα πόδια μας, να ανοικοδομήσουμε την οικονομία και την κοινωνία.
Μου λέτε για το ασφαλιστικό σύστημα που καταρρέει. Βεβαίως και καταρρέει, όταν έχουν κουρέψει τα ομόλογα από τα ασφαλιστικά ταμεία για να ανακεφαλαιοποιούν μόνο τις τράπεζες, όταν κουρεύουν των ταμείων τα ομόλογα και των μικροομολογιούχων αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο βεβαίως και καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα.
Αλλά εμείς θα εξοικονομήσουμε πόρους για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος και θα εξοικονομήσουμε πόρους με τους δύο βασικούς πυλώνες και άξονες που σας είπα, αλλά και με τη δυνατότητα να βρούμε και νέους πόρους για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Να σας πω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Έχουν φτιάξει τώρα αυτό το Πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ, εκποίηση δηλαδή του δημόσιου πλούτου, για να πηγαίνουν όλα στους πιστωτές. Έχουν υποσχεθεί ότι θα εκποιήσουν επίσης ότι άλλο δημόσιο υπάρχει και μπορεί να είναι κερδοφόρο, για να τα δίνουν στους πιστωτές. Δίνουν 50 δις στις τράπεζες και τις μετοχές τις κρατάνε οι ιδιώτες που τις φαλίρισαν.
Εμείς λοιπόν λέμε: Αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου σημαίνει τα κέρδη να έχουν κοινωνική ανταποδοτικότητα, στα ασφαλιστικά ταμεία λοιπόν τα κέρδη. Εμείς λέμε: Εθνικοποίηση κοινωνικοποίηση των τραπεζών, ούτως ώστε να σταματήσει αυτό το μεγάλο σκάνδαλο, 200 δις έχουν πάρει μέσα σε τρία χρόνια.
Ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε έστω τα ελάχιστα που μπορούμε να αποφύγουμε ως κόστη πια, είναι από δω και στο εξής τα κέρδη των τραπεζών να πηγαίνουν στην κοινωνία κι όχι στις τσέπες αυτών που τις φαλίρισαν κι όταν μπορέσει να ισορροπήσει το δημόσιο τραπεζικό σύστημα να δοθεί η δυνατότητα τα κέρδη να πηγαίνουν στα ασφαλιστικά ταμεία. Έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για να στηρίξουμε τις συντάξεις, τους μισθούς.
Το κυριότερο όμως είναι αυτό που είπα και στην προηγούμενη απάντηση. Εμείς θα καταργήσουμε αυτό το ταμείο. Θα καταργήσουμε το ταμείο που κατά προτεραιότητα θα πληρώνει πιστωτές και ό,τι περισσέψει για μισθούς και συντάξεις. Άρα γι' αυτό και είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη, ή μάλλον να το πω αλλιώς, γι' αυτό και μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι η μόνη κυβέρνηση η οποία μπορεί να εγγυηθεί μισθούς και συντάξεις, σε αντίθεση με τη μνημονιακή συγκυβέρνηση Βενιζέλου και Σαμαρά που θα τις εξαφανίσει.
κα ΜΠΙΤΣΙΚΑ («ΒΗΜΑ»): Ήθελα να ρωτήσω για το χρέος. Εσείς μιλάτε για αναστολή πληρωμών για ένα διάστημα. Έχετε αναφερθεί και στο λογιστικό έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζετε το χρέος, δεν αναγνωρίζετε κάποιο τμήμα του;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Μπίτσικα, το χρέος είναι μια ταξική σχέση, κι αν θέλετε είναι κι ένα εργαλείο αυτή τη στιγμή υποδούλωσης των λαών, ένα εργαλείο χειραγώγησης των λαών, και λέμε κάτι πάρα πολύ απλό. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε με το χρέος είναι ένα διεθνή λογιστικό έλεγχο για να δούμε τι από αυτό είναι νόμιμο και τι είναι παράνομο. Εσείς τι θα κάνατε αν σας ερχόταν ένας λογαριασμός σε ένα τραπέζι τον οποίο θεωρούσατε υπερβολικό; Θα φωνάζετε πίσω το γκαρσόνι και θα του λέγατε «πες μου, αυτά τα πήρα που μου χρεώνεις»;
Το δεύτερο πράγμα όμως που θα κάνουμε είναι να διεκδικήσουμε πολιτική, βιώσιμη και δίκαιη λύση στο ζήτημα του χρέους. Καμία άλλη περίπτωση δεν γνωρίζουμε εμείς, επαναλαμβάνω, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, διότι η οικονομική και πολιτική ιστορία δεν ξεκινάει με το χρέος της Ελλάδας.
Καμία άλλη περίπτωση δεν έχουμε εμείς που να λύθηκε πρόβλημα χρέους με πάνω από 160% του ΑΕΠ, δηλαδή μη βιώσιμο, με τον τρόπο που προσπαθούν τώρα υποτίθεται να το λύσουν στην Ελλάδα. Δηλαδή με νέα δάνεια που φορτώνουν ακόμα περισσότερο το χρέος και μας βυθίζουν στην ύφεση, και με τη λογική ότι θα πληρώνουμε μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Πολιτική λύση βρέθηκε κάθε φορά όπου υπήρχε δημοσιονομικός εκτροχιασμός σε μια σειρά από χώρες, όχι μόνο της Λατινικής Αμερικής ή της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά και της Ευρώπης.
Θα διεκδικήσουμε λοιπόν δίκαιη και βιώσιμη λύση στο χρέος σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, αλλά θέλω να σας πω και κάτι ακόμα. Εμείς ήμασταν οι πρώτοι που είπαμε το πολύ απλό, ότι η κρίση δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα. Δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα.
Το ελληνικό πρόβλημα είναι μέρος ενός σύνθετου ευρωπαϊκού προβλήματος, και δικαιωθήκαμε σ' αυτό. Δείτε τι γίνεται σε όλη την Ευρώπη. Απλά εμείς είμαστε κάποια βήματα πιο μπροστά. Τώρα σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό βρίσκεται η Ισπανία που ακολουθεί μέτρα λιτότητας. Στην Πορτογαλία μιλάμε για αναδιάρθρωση του χρέους. Η Ιταλία κρέμεται σε μια κλωστή, έχει χρέος 1,9 τρις, όχι 350 δις που έχουμε εμείς.
Με ποια λογική λοιπόν και ποια ευθύνη οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα αντιμετώπισαν εξειδικευμένα το πρόβλημα, δέχθηκαν να αντιμετωπιστεί εξειδικευμένα ως ελληνικό πρόβλημα ενώ είναι μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού προβλήματος;
Άρα η διαπραγμάτευση για δίκαιη λύση στο χρέος θα βρεθεί μόνο στο σύνολο σε ευρωπαϊκό πλαίσιο και σε διεθνές πλαίσιο όπως σας είπα και πιο πριν. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι η πρότασή μας είναι εμπεριστατωμένη, συγκεκριμένη και λαμβάνει υπόψη της πλήρως και την πλούσια διεθνή ιστορία.
ΒΑΓΓ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ («ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»): Κύριε Πρόεδρε, γνωριζόμαστε καλά. Νομίζω ότι ξέρετε ότι μου αρέσει να ποδοσφαιροποιώ την πολιτική ζωή του τόπου. Επειδή προχθές η κα Αλέκα Παπαρήγα χαρακτήρισε, της θύμισε την Μπάγιερν με το ΚΚΕ ως αντεπίθεση - αντεπίθεση – αντεπίθεση. Δώστε μου την είδηση της ημέρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ποια ομάδα είναι; Τι σας θυμίζει;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παπαδημητρίου, εγώ με τις γερμανικές ομάδες δεν τα πάω πολύ καλά διότι δεν έχουν καμία φαντασία ξέρετε. Παίζουν συνέχεια άμυνα, απλά καταφέρνουν στο τέλος να πηγαίνουν το παιχνίδι στα πέναλτι και να κερδίζουν στα πέναλτι.
Εμάς το παιχνίδι μας έχει φαντασία. Άρα θα μπορούσα να παρομοιάσω το ΣΥΡΙΖΑ με την Μπαρτσελώνα, πράγμα όμως το οποίο δεν θα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο διότι η Μπαρτσελώνα αποκλείστηκε αλλά η Μπάγιερν είναι στον τελικό.
Ακούστε, αυτά είναι ευχάριστα πράγματα και θέλω να πω ότι αυτή ήταν και μία όψη της κας Παπαρήγα η οποία είναι πολύ διαφορετική με τη συνήθη. Το λέω αυτό διότι στην πολιτική πρέπει να υπάρχει και η ευχάριστη στιγμή, πρέπει να υπάρχει και αν θέλετε η όμορφη στιγμή, ο παραλληλισμός και εγώ τουλάχιστον δεν παίρνω προσωπικά ορισμένες φορές κάποιες εκφράσεις οι οποίες μπορεί να ακούγονται βαριές αλλά εγώ τις δικαιολογώ, εκφράσεις που θέλω να πιστεύω ότι, στο βαθμό που την έχω γνωρίσει και την ίδια, δεν αντιστοιχούν στην προσωπικότητά της και στο χαρακτήρα της.
Θα ήθελα λοιπόν με μεγάλη χαρά να βρεθούμε στη δυνατότητα μετά τις εκλογές να κάτσουμε σε ένα τραπέζι – γνωρίζω ότι ξέρει πολύ καλά τα ποδοσφαιρικά πράγματα – για να κουβεντιάσουμε για το ευρωπαϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο, κυρίως όμως να βρούμε μια λύση για το πώς θα σωθεί ο λαός μας από αυτή τη λαίλαπα που έρχεται εάν δεν καταφέρουμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση της Αριστεράς και πρέπει να το κάνουμε. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές.
κ. ΓΚΙΟΚΑΣ («ΒΗΜΑ FM»): Κύριε Τσίπρα, γίνατε σαφής. Μιλάτε για καταγγελία του μνημονίου, όχι για επαναδιαπραγμάτευση. Σε κάθε περίπτωση αυτό θα πρέπει να γίνει σε συνεννόηση με τους εταίρους του κράτους. Αν αυτοί αρνηθούν, θα κάνετε αυτό για το οποίο σας κατηγορούν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία; Δηλαδή θα βγάλετε τη χώρα από το ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Γενικά υπάρχει σχέδιο Β;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Γκιόκα, να σας πω κάτι. Αυτό που μας κατηγορούν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, το φέρνουν ολοένα και πιο κοντά με τις αποφάσεις τους, διότι αν συνεχίσουμε έτσι, ξέρετε, τον Ιούνιο όλοι στην Ευρώπη συζητάνε για το τρίτο πακέτο, διότι το πρώτο και το δεύτερο, αν και γονάτισε την κοινωνία και την οικονομία, ήταν αναποτελεσματικά, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Κι αν συνεχίσουμε έτσι, φανταστείτε πώς θα είναι η χώρα σε ένα χρόνο.
Μία χώρα με μισθούς 300 – 400 ευρώ, με ανεργία στο 1,5 εκατομμύριο, με το πιο δυναμικό παραγωγικό κομμάτι, το πιο σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν για τη χώρα μας, τους νέους επιστήμονες έξω από τη χώρα.
Μια χώρα η οποία θα βρίσκεται σε κατάσταση κατάρρευσης και χρεοστασίου, που δεν θα έχει δημόσια νοσοκομεία, που δεν θα έχει κοινωνικό κράτος, θα είναι χώρα της Ευρώπης πιστεύετε εσείς; Με τα μνημόνια οδηγούν την Ελλάδα ολοένα και μακρύτερα από την Ευρώπη. Τη μετατρέπουν σε χώρα της Αφρικής. Γι' αυτό και πρέπει να τους σταματήσουμε.
Κι εγώ, ξέρετε κάτι, όταν ακούω από τον κ. Βενιζέλο να λέει ότι εμείς πηγαίνουμε πάντα και λέμε αυτά που θέλουν αυτοί να ακούσουν, πώς μπορώ να εμπιστευθώ ότι δεν θα είναι ο άνθρωπος που αν του το ζητήσουν μπορεί και να βγάλει τη χώρα από το ευρώ; Αυτοί θα το κάνουν αν το κάνουν.
Όμως εμείς έχουμε μια εκτίμηση, την οποία δεν τη στηρίζουμε ούτε στη χαρτομαντεία ούτε σε μεταφυσικού χαρακτήρα προφητείες. Εμείς λέμε το εξής απλό πράγμα. Το λέγαμε δυο χρόνια, ήρθε η κα Μέρκελ και μας το επιβεβαίωσε, ότι η Ελλάδα δεν φεύγει από το ευρώ, όχι για κανέναν άλλο λόγο, όχι γιατί μας λυπούνται, αλλά γιατί το κόστος γι' αυτούς θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το όφελος. Όσο κι αν νομίζουν ότι τώρα έχουν δέσει το γάιδαρό τους με τις υπογραφές Βενιζέλου και Σαμαρά. Ο ίδιος ο Οργανισμός, ο διεθνής των Τραπεζών, το IIF είπε ότι το κόστος θα είναι πάνω από 1 τρις.
Αντιλαμβάνεστε ότι είναι ένα δυσανάλογο κόστος και κυρίως το ρίσκο, διότι πράγματι έχει δίκιο η Μέρκελ σ' αυτό. Αν μία χώρα φύγει, οι αγορές θα ψάχνουν να βρουν την επόμενη. Και η Ιταλία, ξέρετε – επαναλαμβάνω – δεν έχει ένα αστείο χρέος.
Υπʼ αυτή την έννοια θα ήθελα να σας πω ότι για μας η ισότιμη σχέση μας στην Ευρωζώνη και στην Ευρώπη πρέπει να αποτελέσει ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Όχι όμως σε διαπραγματεύσεις με τους υπαλληλίσκους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό είναι μεγάλη ντροπή. Καθόταν ο Υπουργός των Οικονομικών ή ο Πρωθυπουργός σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης με κάποιους κύριους Τόμσεν, Ράιχενμπαχ, με κάποιους υπάλληλους, όχι εκλεγμένους.
Εάν πρέπει να διαπραγματευθεί κάπου η χώρα και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός των Οικονομικών, πρέπει να διαπραγματευθεί εκεί όπου υπάρχει πολιτική διαπραγμάτευση, στην Κομισιόν, στο Eurogroup, στη Σύνοδο Κορυφής. Και βεβαίως αν με ρωτάτε λοιπόν αν η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση πάρει το ρίσκο της διάλυσής της, τι θα κάνουμε εμείς. Τότε τα μεγέθη θα είναι άλλης κλίμακας. Οι εξελίξεις θα είναι μιας άλλης κλίμακας από αυτή που συζητάμε.
Η πιθανότητα διάλυσης του ευρώ, που είναι το δεύτερο αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο, δεν είναι ένα αστείο, ένα καλαμπούρι που μπορεί να συζητάμε εδώ. Είναι άλλου μεγέθους εξελίξεις αυτές που θα προκύψουν και βεβαίως σε κάθε περίπτωση εμείς λέμε ότι θα πρέπει να προστατεύσουμε τους αδύναμους και τον ελληνικό λαό από κάθε ενδεχόμενο.
Εμείς έχουμε σχέδιο προστασίας από κάθε ενδεχόμενο όταν σας λέμε ότι το μόνο που εγγυόμαστε είναι η κοινωνική δικαιοσύνη, αναδιανομή πλούτου, να σταματήσουν να πληρώνουν οι φτωχοί και να πληρώσουν οι πλούσιοι.
Εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε, μονάχα αυτό, ότι με μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα πεινάσει ο κόσμος. Θα υπάρχει ένα πιάτο φαί. Δεν θα υπάρξει σπίτι δίχως ηλεκτρικό ρεύμα και δίχως θέρμανση. Δεν θα υπάρχουν συνταξιούχοι δίχως αξιοπρεπή σύνταξη ή άνεργοι χωρίς αξιοπρεπές επίδομα.
Εμείς είμαστε οι μόνοι που αυτό μπορούμε να το εγγυηθούμε, διότι τα κόμματα του μνημονίου μπορούν να εγγυηθούν μονάχα ότι θα μείνει στο απυρόβλητο και δεν θα φορολογείται το μεγάλο κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, ότι δεν θα υπάρξει φορολογία σε όλους αυτούς που πλούτιζαν τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό μόνο μπορούν να εγγυηθούν. Το αποδείξανε όλα αυτά τα χρόνια.
κ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κύριε Πρόεδρε, μιλούσαμε για την χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος κατά τους προηγούμενους μήνες, γινόντουσαν διαδηλώσεις. Θα ήθελα λίγο να σταθούμε και στην χαμένη αξιοπιστία της Αριστεράς. Αναφερθήκατε πριν στην διαίρεσή της. Ηχεί κάπως παράξενα όταν και εσείς είστε προϊόν ως κόμμα διάσπασης, ενώ παράγωγα διάσπασης υπάρχουν και από τον ΣΥΡΙΖΑ οπότε εύκολα μπορεί να σας ρωτήσει κάποιος, αυτοί δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, μπορούν να κυβερνήσουν τον τόπο και αυτή τη χώρα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Κατσίγιαννη είναι ωραίο το ερώτημά σας, εύστοχο, θα ήθελα να σας πω όμως το εξής. Τούτη την κρίσιμη στιγμή βλέπουμε ότι καταφέρνουν όχι απλά να συνεννοηθούν, ακόμα και κοινό πρόγραμμα και κοινή στρατηγική. Οι δυο βασικοί αντίπαλοι της μεταπολίτευσης, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή το αστικό μπλοκ κάτω απʼ αυτές τις συνθήκες βρίσκει τρόπους συνεννόησης και συνεργασίας και δεν διστάζει να βάλει και τον Καρατζαφέρη στη κυβέρνηση, να τον βγάλει από τη κυβέρνηση, να κάνει μικρές συνταγματικές εκτροπές, τα καταφέρνουν αυτοί. Εμείς δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα προκειμένου να διεκδικήσουμε την αποτροπή αυτής της κοινωνικής καταστροφής;
Λέτε ότι είμαστε προϊόν διάσπασης, παλιάς διάσπασης. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια κοιτίδα από το Κομμουνιστικό Κίνημα. Ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Γιατί πλέον έχουμε τη χαρά και την τιμή να βρισκόμαστε στο ίδιο μετερίζι και από αγωνιστές από τον σοσιαλιστικό χώρο και από τον χώρο της Οικολογίας.
Θέλω να σας πω κάτι όμως. Τούτη την ώρα πραγματικά είναι κοντόφθαλμο να ψάχνουμε να βρούμε αυτά που μας χωρίζουν και πρέπει να βρούμε αυτά που μας ενώνουν. Ακόμα και αν έχουμε σημαντικές διαφωνίες. Η Αριστερά ήταν και παραμένει μια δύναμη με ιδιαίτερο πλουραλισμό στο εσωτερικό της και στην ιδιοσυγκρασία της. Δεν θέλουμε αυτό τον πλουραλισμό να τον πλήξουμε. Πληθυντική θα είναι μια αριστερή διακυβέρνηση όπως εμείς την οραματιζόμαστε.
Πιστεύουμε όμως ότι τούτη την κρίσιμη ώρα ο καθένας πρέπει νʼ αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Μιλήσατε για διασπάσεις. Ναι, έχουμε πολλές διασπάσεις, φθάνουν τόσες. Τώρα πρέπει να δούμε πώς θα ενώσουμε τον λαό και πώς θα συμπορευθούμε για να σώσουμε τον λαό. Όχι άλλες διασπάσεις. Τώρα είναι η ώρα της ενότητας.
κα ΚΑΝΤΟΝΑ: («ΚΟΝΤΡΑ»): Καλησπέρα σε όλους. Κύριε Πρόεδρε χθες μιλώντας από την Λαμία ήσασταν καταπέλτης τόσο για τους εκδότες όσο και για τους καναλάρχες. Μάλιστα είπατε ότι σας συκοφαντούν και σας πολεμάνε από τα κανάλια τους και τις εφημερίδες τους. Πιστεύετε τελικά ότι ο Τύπος παίζει τον ρόλο που του αρμόζει; Ελέγχει πράγματι την εξουσία κ. Τσίπρα ή μήπως έχει γίνει ένα μʼ αυτήν; Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μου δίνετε τη δυνατότητα να σας πω, ότι στη χώρα μας πέραν της τρόικας, πέραν των μνημονιακών κυβερνήσεων υπάρχει και ένα τρίγωνο της αμαρτίας, το οποίο εάν δεν καταφέρουμε να το ξηλώσουμε, να σταματήσει να διαφεντεύει την πολιτική ζωή του τόπου, όσο και αν διώξουμε την Τρόικα δεν θα τα καταφέρουμε και είναι το τρίγωνο της αμαρτίας που διαφεντεύει την πολιτική ζωή από την αντιπολίτευση και μετά.
Στη μια άκρη του τριγώνου βρίσκονται οι κυβερνήσεις. Αυτό το πολιτικό σύστημα του διακομματισμού που σήμερα καταρρέει. Στην άλλη κορφή βρίσκονται οι τράπεζες και στην τρίτη βρίσκονται τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όχι όλα, τα κυρίαρχα.
Οι κυβερνήσεις με τις αποφάσεις τους στηρίζουν τους τραπεζίτες. 200 δις αθροιστικά μαζί με τα 50 που θα πάρουν τώρα για την ανακεφαλαιοποίηση. Οι τραπεζίτες με τη σειρά τους έχουν στεγνώσει την αγορά, αλλά δίνουν δάνεια σε συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να μπορούν να επιβιώνουν, αυτά της αρεσκείας τους. Και αυτά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με νύχια και με δόντια προσπαθούν να στηρίξουν την άλλη κορυφή του τριγώνου, τις κυβερνήσεις και το σάπιο πολιτικό σύστημα που σήμερα καταρρέει.
Πρέπει να σας πω ότι εμείς δεν τρομάξαμε ούτε θα τρομάξουμε να συγκρουστούμε με τα μεγάλα συμφέροντα και να τα πούμε με το όνομα και το επώνυμό τους. Γιατί εμάς δεν μας έχει στο τσεπάκι του κανένας. Εμείς αντλούμε δύναμη, όχι από τα Μέσα Ενημέρωσης και τους επιχειρηματίες, αλλά από τον λαό. Αυτός είναι ο ρόλος μας, αυτή είναι η προοπτική μας.
Και πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν αυτοί που επί 35 χρόνια ήταν και είναι στην πραγματική εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι μόνο οι κυβερνήσεις, είναι και η οικονομική εξουσία, ότι έρχεται η ώρα της κρίσης και η ώρα του λαού. Έρχεται η ώρα που ο λαός θα επιβάλει τη δημοκρατία σʼ αυτό τον τόπο και η δημοκρατία έχει κανόνες, δεν είναι ανεξέλεγκτη. Δεν μπορεί κανείς να κάνει του κεφαλιού του.
Ακόμα και τα ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης κατέχουν δημόσια συχνότητα. Είναι δημόσιο αγαθό αυτό το οποίο προσφέρουν και πρέπει να ελέγχονται για τον πλουραλισμό τους για την αντικειμενικότητά τους. Έρχεται λοιπόν η ώρα για όλους μας κα Καντόνα.
κ. ΤΣΑΤΣΗΣ («ΧΡΗΜΑ PLUS»: Κύριε Πρόεδρε, θα επανέλθω σε ένα ερώτημα που κάνανε και άλλοι συνάδελφοι πριν με λίγο διαφορετικό τρόπο. Με δεδομένο το γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας στο πολιτικό σύστημα γιατί πιστεύετε ότι η συνεργασία των αντι-μνημονιακών δυνάμεων είναι εφικτή;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσάτση, αν ήταν εύκολη και εφικτή, τώρα θα ψάχναμε να βρούμε τον δεύτερο με τα κιάλια και δεν θα συζητούσαμε το αποτέλεσμα των εκλογών. Είναι δύσκολη, είναι πάρα πολύ δύσκολη γιʼ αυτό και εμείς με υπομονή και επιμονή και σταθερότητα χωρίς ταλαντεύσεις επιμένουμε σʼ αυτό τον στόχο. Στη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς. Γιατί ξέρουμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποτραπεί το μνημόνιο.
Σας είπα εισαγωγικά ποια είναι τα μέτρα που έχουν υπογράψει. Απλά κάνουν ένα διάλειμμα να ψηφίσει ο κόσμος, να νομιμοποιήσει τις υπογραφές τους και την άλλη μέρα να τα εφαρμόσουν.
Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί αυτό το έγκλημα είναι με κυβέρνηση της Αριστεράς. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Διότι οι νόμοι αντικαθίστανται με νόμους. Αρκεί μια κυβέρνηση της Αριστεράς; Όχι βεβαίως. Χρειάζεται και λαϊκή στήριξη, λαϊκό κίνημα και κοινωνικοί αγώνες. Αλλά δεν μπορείς μόνο με κοινωνικούς αγώνες, χρειάζεσαι και το αποκρυστάλλωμα των συσχετισμών, μια κυβέρνηση η οποία θα στηρίζεται στους κοινωνικούς αγώνες και στις λαϊκές δυνάμεις.
Μʼ αυτή την έννοια επιτρέψτε μου να σας πω ότι όσοι μας λένε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα και δεν υπάρχει νόημα να φτιάξουμε μια τέτοια κυβέρνηση διότι όταν ωριμάσουν οι συνθήκες και όταν το λαϊκό κίνημα καταφέρει, θα είναι σαν να μας περιγράφουν μια ευτυχισμένη μετά θάνατον ζωή.
Το ζήτημα είναι τώρα εμείς θέλουμε να ζήσουμε σήμερα. Για τη μετά θάνατον ζωή μπορεί να πάμε και στην εκκλησία, μπορεί να μας την περιγράψει και η εκκλησία και η θρησκεία. Τώρα είναι το θέμα τι θα γίνει. Εάν περιμένουμε έξι μήνες, ένα χρόνο, δυο χρόνια πώς θα είναι ο λαός μας μετά; Για ποιον λαό θα μιλάμε; Σε τι επίπεδο θα είναι;
Πρέπει να δώσουμε την μάχη να αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή. Υπʼ αυτή την έννοια θεωρώ ότι αυτή η κουλτούρα στην οποία αναφερθήκατε υπάρχουν σοβαροί λόγοι νʼ ανατραπεί. Και ένας μόνο μπορεί να ανατρέψει αυτή την κουλτούρα. Ο ίδιος ο λαός. Η εντολή του το βράδυ της 6ης του Μάη, αυτή και μόνο μπορεί να μας αναγκάσει όλους να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας και να δούμε ποιο είναι το κρίσιμο και ποιο είναι το σημαντικό.
κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ («902»): Χαίρετε. Να ρωτήσω λοιπόν σχετικά, είστε ξεκάθαρος ότι ούτε εσείς θέλετε να βγούμε έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε βέβαια - όπως είπατε – η κα Μέρκελ θεωρεί ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Πηγαίνετε λοιπόν, αυτή η κυβέρνηση που θα συγκροτηθεί πηγαίνει και διαπραγματεύεται και παίρνει ένα όχι από τους δανειστές. Γυρίζει πίσω και πρέπει να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα 12 με 14 δις ευρώ μέτρων. Τι κάνει αυτή η κυβέρνηση;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αναστασόπουλε σας εξήγησα ότι η ιδρυτική πράξη ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, μιας κυβέρνησης Αριστεράς, θα είναι η καταγγελία της δανειακής σύμβασης και η ακύρωση του μνημονίου μη μου λέτε για μέτρα, μη μου μιλάτε για μέτρα. Αν ήταν να τα εφαρμόσουμε εμείς τα μέτρα καλύτερα να τα εφαρμόσει ο Βενιζέλος. Αυτός ξέρει καλύτερα να εφαρμόζει μέτρα από μας. Εμείς δεν είμαστε ικανοί να εφαρμόζουμε μέτρα. Το θέμα είναι να αρνηθούμε τα μέτρα. Μʼ αυτή την έννοια σας λέω ότι το πρώτο βήμα, καταγγέλλουμε την δανειακή σύμβαση, εγώ ξέρετε με μια επιστολή που συντάξαμε ως Κοινοβουλευτική Ομάδα, εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, απευθύνθηκα στην κα Μέρκελ, στον κ. Σαρκοζί και στους 16 ηγέτες της Ευρωζώνης, αλλά και στην κα Λαγκάρντ, στον κ. Γιούνκερ, στον κ. Μπαρόζο στην οποία τι τους λέγαμε; Τους λέγαμε κάτι πολύ απλό, ξέρετε, μη θεωρείτε ότι η υπογραφή Βενιζέλου και Σαμαρά δεσμεύει τον ελληνικό λαό.
Αυτή η υπογραφή δεσμεύει τους ίδιους, τα κόμματά τους που καταρρέουν, το σάπιο πολιτικό σύστημα που εκφράζουν. Δεν δεσμεύει τον ελληνικό λαό. Και τους εξηγούσαμε ότι όταν έρθει η δυνατότητα να αποκατασταθεί η δημοκρατία στην Ελλάδα και ο λαός εκφραστεί μέσω της δικής του ετυμηγορίας μπορεί να στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Εσείς θα κάθεστε να θεωρείτε ότι οι υπογραφές τους είναι γνήσιες;
Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα και λυπάμαι πολύ που την υιοθετεί και ο κ. Κουβέλης αυτή την ιδέα. Είναι παραλογισμός να λέει προοδευτική κυβέρνηση αλλά που θα σεβαστεί τη δανειακή σύμβαση και την υπογραφή του Βενιζέλου και του Σαμαρά και θα εφαρμόσει το μνημόνιο.
Αυτά δεν γίνονται. Αυτά προσβάλουν τη νοημοσύνη μας. Και ψάχνει να βρει ισοδύναμα μέτρα. Σαν να ψάχνουμε να βρούμε ισοδύναμους πόνους. Να μη κόψουμε το μεγάλο δάχτυλο, να κόψουμε το μικρό δάχτυλο.
Πείτε μου εσείς ποιο θα είναι το ισοδύναμο. Αν και η λέξη ισοδύναμο έχει ενταχθεί στην πολιτική μας ορολογία από την τρόικα. Πείτε μου εσείς ποιο θα είναι το ισοδύναμο μέτρο των 150.000 απολύσεων στο δημόσιο τομέα, της νέας μείωσης μισθών και συντάξεων, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους. Υπάρχουν ισοδύναμα σʼ αυτά;
Το λέμε μια και ξεκάθαρα. Η ιδρυτική πράξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας είναι η ακύρωση του μνημονίου και η καταγγελία της δανειακής σύμβασης και μετά πολιτική διαπραγμάτευση. Πολιτική διαπραγμάτευση και στην Ευρώπη και σε διεθνές επίπεδο, με στόχο την εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης λύσης για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη.
Κα ακούστε το αυτό. Τα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών είναι στραμμένα πάνω μας στις 6 του Μάη. Διότι δεν δίνουμε αγώνα μονάχα για λογαριασμό των Ελλήνων και των Ελληνίδων, αλλά και λογαριασμό όλων των Ευρωπαίων πολιτών, αυτών που βγήκαν στο δρόμο τους προηγούμενους μήνες λέγοντας «είμαστε όλοι Έλληνες». Το θυμάστε αυτό; Μας κοιτάνε τώρα αυτοί, μας προσέχουν. Διότι αν εδώ ξεκινήσει η μεγάλη ανατροπή, θα γίνει ντόμινο και για τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κύριε Πρόεδρε, παρατηρώ με προσοχή τις δημόσιες παρεμβάσεις του «ΣΥΡΙΖΑ» και έχω διαπιστώσει μια σταδιακή έκπτωση σε ένα από τα βασικά σας συνθήματα σχετικά με το χρέος. Το 2010 κάνατε λόγο για στάση πληρωμών για το δημόσιο χρέος προς τους πιστωτές. Το 2011 μιλήσατε για τριετή αναστολή πληρωμών του δημοσίου χρέους.
Στην εκλογική διακήρυξη τώρα του 2012 αναφέρετε την αναστολή πληρωμών μόνο ως διαπραγματευτικό μέσο. Και ήθελα να ρωτήσω, γιʼ αυτή τη μετατόπιση ευθύνεται η πολιτική συμμαχιών σας το τελευταίο διάστημα; Και εν πάση περιπτώσει, ποιες προϋποθέσεις θέτετε για να επιβάλετε στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους προς τους πιστωτές;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Λαουτάρη, δεν υπάρχει μετατόπιση. Ήμασταν η πρώτη πολιτική δύναμη που έβαλε την ατζέντα στη χώρα μας, τη συζήτηση, την ανάγκη διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους, την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους.
Θυμάστε τι μας λέγανε τότε; Θυμάστε τι έλεγε ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Βενιζέλος τότε; Ότι είμαστε προδότες. Θυμάστε τι έλεγε ο κ. Σαμαράς; «Εμείς δεν έχουμε στην ορολογία μας και στο πολιτικό μας λεξιλόγιο τη λέξη αναδιάρθρωση». Και τώρα ζητάνε τη ψήφο του λαού. Αυτά λέγανε τότε.
Εμείς βγήκαμε και είπαμε ότι ένα χρέος 160-180% δεν αντιμετωπίζεται, παρά μονάχα με πολιτική λύση η οποία πρέπει να είναι βιώσιμη για τον ελληνικό λαό, να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και όχι των τραπεζιτών.
Και κάνανε το ακριβώς αντίθετο. Πήγαν τελικά στην αναδιάρθρωση, πήγαν στο «κούρεμα», με στόχο να σώσουν τις Τράπεζες, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια το λαό. Και τώρα αυτοί που μας κουνούσαν το δάχτυλο και μας λέγανε προδότες έρχονται να μας ισχυριστούν ότι θα μας ξανασώσουν. Μας έχουν σώσει ήδη δυο φορές.
Εμείς βάλαμε στη συζήτηση την έννοια της διαγραφής. Και θυμάμαι τότε ακόμα και δυνάμεις της Αριστεράς να ασκούσαν κριτική που ασχολούμαστε με το ζήτημα του χρέους. Ποιος το έβαλε πρώτος στη συζήτηση το ζήτημα του χρέους; Με τις εκατέρωθεν, πιθανώς και διαφορετικές προσεγγίσεις, αλλά εμείς το βάλαμε, ο δικός μας ο χώρος.
Και ο δικός μας ο χώρος προσπάθησε να αντλήσει από τις εμπειρίες, τις ιστορικές εμπειρίες άλλων χωρών που αντιμετώπισαν τέτοια προβλήματα. Εμείς φέραμε τη συζήτηση εδώ για το τι έγινε στην Αργεντινή, τι έγινε στο Εκουαδόρ, πως προσπάθησαν κυβερνήσεις φιλολαϊκές να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτά.
Και σήμερα λέμε το εξής. Με ρωτάτε γιατί υπάρχουν πολλές φορές διαφορετικές διατυπώσεις. Η κατεύθυνση είναι ίδια. Μα υπάρχουν διαφορετικές διατυπώσεις γιατί τα πράγματα δεν μένουν στατικά, διότι κάθε 2 μήνες έχουμε εξελίξεις. Αλλιώς ήταν τα πράγματα πριν από 2 χρόνια, αλλιώς ήταν πριν το PSI, αλλιώς είναι τώρα μετά το PSI.
Τώρα το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας είναι θεσμικό, είναι κρατικό. Διακρατικών σχέσεων πρόβλημα είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας. Δεν μπορείς να το αντιμετωπίζεις με τη λογική ότι θα το λύσεις μονάχα με μια μονομερή απόφαση απέναντι στους πιστωτές, τους ιδιώτες πιστωτές. Είναι και ζήτημα διακρατικών σχέσεων.
Γι' αυτό είπα ότι είναι και ζήτημα μιας συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης των όρων με τους οποίους η χώρα μας εντάσσεται στο διεθνές γίγνεσθαι, στο διεθνή και ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας. Μια ισχυρή επαναδιαπραγμάτευση των όρων ένταξης μας αν θέλετε στην ίδια την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. Κι εκεί πρέπει να κάνεις και συμμαχίες. Συμμαχίες με τις άλλες χώρες που έχουν το ίδιο πρόβλημα και κυρίως κοινωνικές συμμαχίες, να έχεις λαϊκό κίνημα να σε στηρίζει σʼ αυτή την προοπτική.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν εμείς λέμε ότι αυτό το χρέος είναι ταξικό, δεν το δημιούργησε ο λαός μας. Αυτοί που το δημιούργησαν, τώρα θέλουν να επωφεληθούν. Ήταν για να κάνουμε Ολυμπιάδες, για να παίρνουμε εξοπλιστικά προγράμματα, για να βγαίνουν οι μίζες κάτω από το τραπέζι. Γι' αυτό παίρνανε αυτά τα δάνεια και γι' αυτό και ζητάμε διεθνή λογιστικό έλεγχο.
Και σε κάθε περίπτωση λέμε, δίκαιη και βιώσιμη λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από μια πολιτική λύση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο όπως άλλωστε έχει συμβεί και στο παρελθόν σε άλλες χώρες.
κ. ΣΙΑΧΟΣ («ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»): Κύριε Πρόεδρε, όλο το προηγούμενο διάστημα με τις κινητοποιήσεις που είδαμε και με τις πλατείες ο λαός έβαλε και ουσιαστικά ζητήματα δημοκρατίας, εκπροσώπησης και ενός άλλου νέου μοντέλου πολιτικού συστήματος και συγκρότησης. Αυτά τα θέματα που είναι στον πυρήνα του πολιτικού συστήματος θεωρείτε ότι είναι από τα φλέγοντα θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθούμε στο επόμενο διάστημα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σιάχο, έχετε απόλυτο δίκιο. Όλα αυτά τα 2 χρόνια δεν είχαμε μονάχα τις κοινωνικές αντιστάσεις και την καταστολή από την πλευρά του κράτους. Όλα αυτά τα 2 χρόνια είχαμε και ένα παράδειγμα που μας έδωσε ο αντιστεκόμενος λαός μας για το πώς αυτοοργανώνεται, για το πώς αναδεικνύει νέες μορφές συγκρότησης κινηματικής, αλλά και για το πώς οργανώνεται σε επίπεδο γειτονιάς.
Παραδείγματα αλληλέγγυας οικονομίας εκεί όπου η κρίση μαστίζει τον διπλανό, τον συμπολίτη και πρέπει να δημιουργηθούν κοιτίδες προστασίας απέναντι στους συμπολίτες μας. Είχαμε παραδείγματα άμεσης δημοκρατίας στις συνελεύσεις του κινήματος όχι μονάχα στην πλατεία Συντάγματος, σε όλες τις πλατείες της χώρας.
Παραδείγματα που μας έχουν αναγκάσει να εξελίξουμε κι εμείς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την άποψη μας αν θέλετε για τη σχέση της πολιτικής με τα κόμματα και τη σχέση της πολιτικής με τα συνδικάτα. Να δούμε με ποια εργαλεία θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μια ανασυγκρότηση αυτής της σχέσης.
Εμείς λέμε ένα πράγμα: Η έξοδος από την κρίση δεν είναι η επιστροφή στο 2008 ή στο 2007. Πρέπει να αντλήσουμε την ευκαιρία να θέσουμε σε μια νέα βάση τη σχέση της πολιτικής με τον πολίτη, την εκπροσώπησή του. Υπάρχει μια κρίση εκπροσώπησης σήμερα.
Νομίζω ότι έχουμε κάνει βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα τα οποία όμως πρέπει να τα προχωρήσουμε. Βήματα για να αναδείξουμε όλες αυτές τις νέες μορφές επαφής του πολίτη με τα κοινά, για να αναδείξουμε την ανάγκη ελέγχου της εξουσίας από τους ίδιους τους πολίτες.
Αυτό το πολιτικό σύστημα πλέον είναι πνιγηρό. Πρέπει να δούμε και συγκεκριμένες μορφές μετασχηματισμού του, σε κατεύθυνση εμβάθυνσης της δημοκρατίας και διεύρυνσης των κοινωνικών δικαιωμάτων. Γι' αυτό και είπα στην αρχή ότι με αφορμή το γεγονός ότι η επόμενη Βουλή είναι αναθεωρητική, θα καταθέσουμε συγκεκριμένη δέσμη προτάσεων το επόμενο διάστημα, αλλά και θα ξεκινήσουμε έναν ουσιαστικό διάλογο με τις άλλες δυνάμεις τις προοδευτικές, τις δημοκρατικές, τις δυνάμεις της Αριστεράς για να δούμε πως από κοινού θα συμφωνήσουμε σε συγκεκριμένες βαθιές πολιτικές αλλαγές και τομές που χρειάζεται το πολιτικό μας σύστημα.
κα. ΓΚΙΚΑ («Protagon»): Κύριε Τσίπρα, θα ήθελα να κάνετε και τη δική σας αυτοκριτική. Η Αριστερά έχει ευθύνες, όταν σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τον τόπο είναι χωρισμένη στα δύο ή μάλλον στα τρία. Πως μπορείτε μετά τις εκλογές να τα βρείτε; Θα έπρεπε πριν τις εκλογές, φαντάζομαι, να έχετε κάνει αυτό που πρέπει να κάνετε.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Γκίκα, η παρουσία μας δυο χρόνια τώρα είναι μια διαρκής αυτοκριτική, πάνω σε αυτό το ερώτημα. Και μια διαρκής προσπάθεια να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Ευθύνες δεν έχει η Αριστερά για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, στο βαθμό που δεν διακυβέρνησε τον τόπο. Ευθύνες έχει γιατί δεν κατάφερε να αναδείξει στον ελληνικό λαό την κρισιμότητα των επιλογών και τον άφησε έρμαιο ενός πελατειακού πολιτικού συστήματος των δυο Κομμάτων εξουσίας, όμηρο σε αυτές τις πελατειακές σχέσεις.
Δεν κατάφερε να αναδείξει το εναλλακτικό σχέδιο και να το κάνει πειστικό και σήμερα η μεγάλη ευθύνη είναι ότι δεν καταφέρνουμε σε αυτές τις εκλογές να έχουμε ενωτική παρουσία όλων των δυνάμεων, ώστε να ανατρέψουμε με μεγάλη βεβαιότητα την καταστροφή. Όμως μας δίνεται μια ευκαιρία. Η ευκαιρία αυτή είναι με την ψήφο του λαού να δοθεί απάντηση και στο πρόβλημα και στην ευθύνη της ενότητας της Αριστεράς.
Γι' αυτό ζητάμε ενίσχυση της ενωτικής δύναμης της Αριστεράς, της δύναμης εκείνης που θα εργαστεί με πάθος και επιμονή την επόμενη μέρα, για να μπορέσουμε να βρούμε λύση, να βρούμε τη δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς που θα αποτρέψει την καταστροφή.
Γ. ΚΟΥΜΑΡΕΛΑΣ («TheNewDailyMail»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να σας κάνω προσωπική ερώτηση και μάλιστα μπορεί να μην είναι ποδοσφαιρική. Τα δυο τελευταία χρόνια λοιπόν οι νέοι θυσιάζονται στο βωμό της οικονομίας ως Ιφιγένειες. Εσείς ως νέος πολιτικός και ως νέος άνθρωπος τι μήνυμα τους στέλνετε; Τους στέλνετε μήνυμα ελπίδας;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Κουμαρέλα έχετε απόλυτο δίκιο. Είπα εν τη ρήμη του λόγου μου πριν από λίγο ότι το πιο σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας είναι οι νέοι επιστήμονες, είναι το ερευνητικό δυναμικό, το επιστημονικό δυναμικό της χώρας. Αιμορραγούμε αυτή τη στιγμή, φεύγουν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό.
Έχουμε ένα νέο κύμα μετανάστευσης και αυτή τη φορά αυτό το κύμα μετανάστευσης δεν είναι από ανειδίκευτους εργάτες όπως ήταν τη δεκαετία του ʼ50 και του ʼ60, είναι από ανθρώπους που μπορούν να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά για την ανάπτυξη της οικονομίας μας, της κοινωνίας μας. Και αυτό πρέπει να σταματήσει.
Και πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτόν τον πλούτο της χώρας μας είναι η πιο σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή για τη χώρα το επιστημονικό δυναμικό, οι νέοι επιστήμονες, τα νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό. Και για να σταματήσει αυτό, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα καθεστώς δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και αξιοπρέπειας.
Έχω πει κι άλλες φορές εμείς δεν διεκδικούμε να ποντάρουμε, δεν τζογάρουμε πάνω στην εξαθλίωση του λαού μας, στην εξαθλίωση ποντάρουν αυτοί που τη δημιουργούν με τις επιλογές τους γιατί θέλουν τους νέους αλλά και ολόκληρο τον λαό, να είναι εγκλωβισμένοι, όμηροι, να μην είναι ελεύθεροι να κάνουν επιλογές. Εμείς θέλουμε τον κόσμο να είναι ελεύθερος να κάνει επιλογές, γι' αυτό και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία Δικαιοσύνης και αξιοκρατίας.
Μου δίνετε όμως την ευκαιρία να σας πω ότι απέναντι σε αυτό το υπερσυντηρητικό πρότυπο τρίπτυχο που αναδεικνύει ο κ. Σαμαράς στις προεκλογικές του εκστρατείες «Θεός – πατρίδα – αγορά» αυτό λέει, εμείς προβάλλουμε ένα άλλο τρίπτυχο, το τρίπτυχο: «Άνθρωπος – κοινωνία – δημοκρατία».
Εμείς έχουμε στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Εμείς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη και εμείς ιδιαίτερα με τους νέους ανθρώπους θέλουμε να συγκροτήσουμε τη δυνατότητα μιας νέας δημοκρατικής και πολιτισμικής αναγέννησης της πατρίδας μας. Αυτός είναι ο στόχος μας.
Στόχος βεβαίως που δεν μπορεί να κριθεί μονάχα σε μια εκλογική αναμέτρηση. Δεν θα είναι όμως ένα μονόπρακτο η πάλη που θα δώσουμε για να ανασυγκροτήσουμε την πατρίδα μας, θα είναι ένας διαρκής αγώνας. Όμως θα είναι μια κρίσιμη επιλογή αυτή των επόμενων εκλογών και δεν πρέπει να χάσουμε αυτή την ευκαιρία.
ΑΛ. ΚΑΛΥΒΗΣ: Ικανοποιήθηκαν όλα τα αιτήματα για τις ερωτήσεις, ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας και για τη συζήτηση που είχαμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS