1. Εκτιμάτε ότι ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ
είναι υπαρκτός; Ή οι απειλές Μέρκελ, Σόιμπλε και άλλων είναι απειλές εν κενώ,
προκειμένου να επηρεάσουν τις προεκλογικές εξελίξεις στην Ελλάδα;
Εμείς εκτιμούμε πως αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, αυτός απορρέει πρωτίστως από την πολιτική του Μνημονίου. Αν αυτή η πολιτική συνεχισθεί θα γίνουμε ένα είδος προτεκτοράτου μέσα στην ΕΕ, υπό διαρκή λιτότητα, με μια οικονομία περιθωριακή και υπερχρεωμένη, ανήμπορη να παρακολουθήσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο ορατός, άμεσος και συγκεκριμένος κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Τα υπόλοιπα είναι εικασίες και κινδυνολογίες του καταρρέοντος δικομματισμού, που δεν έχει τίποτε να πει επί των πραγματικών προβλημάτων. Το μόνο με το οποίο ασχολούνται είναι να εκμαιεύσουν κάποια δήλωση του κ. Μπαρόζο κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και αυτός όμως διστάζει να παίξει τόσο ανοιχτά το παιχνίδι τους.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, απορρίπτει τις μονομερείς ενέργειες είτε αφορά το Μνημόνιο, είτε την καταγγελία του χρέους;
Το Μνημόνιο έχει αποδειχθεί ένα όπλο μαζικής κοινωνικής καταστροφής. Καταστρέφει την οικονομία και διαλύει την κοινωνία, χωρίς να καθιστά το χρέος βιώσιμο. Στη θέση του πρέπει να μπει ένα σχέδιο ανόρθωσης της κοινωνίας και ανασυγκρότησης της οικονομίας, ένα σχέδιο εσωτερικών αλλαγών σε όλους τους τομείς, με στόχο τη δημοσιονομική σταθεροποίηση και την ανάκαμψη των μισθών, της απασχόλησης και της οικονομίας, την καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων.
Υπάρχει επομένως ανάγκη μιας συνολικής αναδιαπραγμάτευσης του μέλλοντός μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε ετοιμότητα για μονομερείς ενέργειες, αν υποχρεωθούμε γιʼ αυτό.
3. Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψηφίσει τα μέτρα του Ιουνίου; Τι θα αντιπροτείνει στους εταίρους;
Αυτό που θα έπρεπε να είχαμε κάνει από το 2009, αν όχι ενωρίτερα:
Την επαναδιαπραγμάτευση των πάντων με στόχο μια βιώσιμη επανένταξή μας στον ευρωπαϊκό καταμερισμό της εργασίας, από τον οποίο έχουμε περιθωριοποιηθεί, με όρους ισοτιμίας και αξιοπρέπειας, και, στη βάση ενός μακροχρόνιου, 10-ετούς τουλάχιστον, σχεδίου κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Στο πλαίσιο αυτό, δεσμευόμαστε ασφαλώς να αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά και τα άλλα προβλήματα, με τρόπους όμως που θα αποφασίσουμε εμείς, και πάντως δεν θα πλήττουν τους μισθούς, τις συντάξεις και τις κοινωνικές δαπάνες.
4. Πολλοί, πάντως, σας κατηγορούν ότι προτείνετε «κομμουνισμό εντός του ευρώ». Ότι το πρόγραμμά σας, με επανακρατικοποίηση όσων επιχειρήσεων του δημοσίου έχουν ιδιωτικοποιηθεί, όχι απολύσεις συμβασιούχων, επιστροφή των λιμανιών στο κράτος κλπ, αποτελούν το «λεφτά υπάρχουν Νο 2». Αποτελούν αυτά όρο για κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές;
Πολλοί μας κατηγορούν για πολλά. Αλλά ποιοι είναι οι κατήγοροί μας; Είναι οι δυνάμεις που μας έφεραν ως εδώ. Μετά από 20 έτη «ισχυρής ανάπτυξης», όπως έλεγαν, μετά από τέσσερα ευρωπαϊκά πακέτα, μετά από χρόνια λιτότητας, κατάντησαν τη χώρα διεθνές πειραματόζωο να επαιτεί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά, ακόμη και τώρα, δεν διαθέτουν κανένα σχέδιο αποτροπής της καταστροφής.
Σε ό,τι αφορά τα «λεφτά» τώρα, η συζήτηση στη βάση του «λεφτά υπάρχουν» ή «λεφτά δεν υπάρχουν» ήταν εξαρχής άγονη και αποπροσανατολιστική. Το θέμα είναι πώς δημιουργείται ο πλούτος, από ποιους ελέγχεται και προς όφελος ποιων διανέμεται.
Ειδικά σήμερα, μετά τη συρρίκνωση της οικονομίας, την απαξίωση και τη φυγή σημαντικού μέρους του κινητού πλούτου στο εξωτερικό, το ζητούμενο είναι η δημιουργία νέου πλούτου και η δίκαιη διανομή του. Όρος και προϋπόθεση γιʼ αυτό είναι η καταπολέμηση των αδικιών και των ανισοτήτων, η δίκαιη και αναπτυξιακή αναδιανομή.
5. Ο Αλέκος Αλαβάνος, πάντως, δηλώνει πως η Αριστερά πρέπει να πει όλη την αλήθεια. Πως η καταγγελία του Μνημονίου οδηγεί σε έξοδο από το ευρώ. Γιατί το λέει τώρα ο πρώην Πρόεδρός σας; Και τι απαντάτε;
Διαφωνώ πλήρως με τις σημερινές απόψεις του Αλ. Αλαβάνου. Όμως το θέμα δεν είναι οι απόψεις, που για μένα είναι σεβαστές, αλλά η στάση απέναντι στις εξελίξεις, η στάση απέναντι στο δύσκολο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ό,τι αφορά την ουσία του θέματος, εμείς δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την ηττοπαθή θέση: Ευρώπη = λιτότητα. Συμμετέχουμε σε μια πανευρωπαϊκή προσπάθεια που θέλει να ανατρέψει αυτή την ταυτότητα. Αγωνιζόμαστε για διαφορετική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στον αντίποδα του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος. Προσβλέπουμε σε μια επαναθεμελίωση της Ένωσης της Ευρώπης στη βάση της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας και όχι σε μια Ευρώπη των εθνικών ανταγωνισμών.
6. Αν βγείτε πρώτο κόμμα, θα σχηματίσετε κυβέρνηση μόνο της αριστεράς; Αν δεν βγαίνουν οι αριθμοί;
Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ένα νέο τρόπο σκέψης. Η έξοδος από την κρίση δεν είναι μόνο θέμα «κουκιών» ούτε μπορεί να γίνει αν δεν κερδίσουμε την ενεργητική συμμετοχή και την ψυχική ταύτιση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας και της νέας γενιάς σε ένα σενάριο ελπίδας. Αυτό είναι η ουσία του προβλήματος και αυτό μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το επιχειρήσει σήμερα. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο μια άλλη πολιτική δύναμη. Είναι η έκφραση του κόσμου της εργασίας και των νέων γενεών.
Το εγχείρημα που η κοινωνία μας ανέθεσε είναι δύσκολο, αντιφατικό αλλά και ελπιδοφόρο. Αν επιτύχει, αν μπορέσουμε να εμπνεύσουμε μια άνοιξη και μια αναγέννηση, μέσα στην καρδιά της κρίσης και της απογοήτευσης, η κοινωνία θα πάει μπροστά, ακόμη και αν δεν μπορέσουμε να επιτύχουμε σε όλους μας τους στόχους.
7. Τις εξελίξεις στην κεντροδεξιά πώς τις κρίνετε;
Εμείς δεν εκπροσωπούμε μια ρεβανσιστική Αριστερά. Εμείς θέλουμε να ανοίξουμε νέους δρόμους για την κοινωνία αλλά και για την Αριστερά. Ούτε επιδιώκουμε έναν τυφλό ανταγωνισμό. Δεν θέλουμε επιστροφή σε καταστάσεις του παρελθόντος. Θέλουμε έναν ανταγωνισμό θέσεων και ιδεών, πολιτικό και προγραμματικό που θα αφήνει χώρο συνεννόησης, ακόμη και κοινής δράσης με όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε θέματα που έχουν να κάνουν με την αντίσταση στον έρποντα φασισμό και σε απειλές κατά της Δημοκρατίας.
Μας ενδιαφέρει λοιπόν μια προς αυτή την κατεύθυνση ανανέωση της πολιτικής μας ζωής. Δυστυχώς επί του παρόντος βλέπουμε προσπάθειες συντήρησης, αναπαλαίωσης και αντίστασης στην αναγκαία αλλαγή. Βλέπουμε αναβίωση φασιστικών και κρυφοχουντικών τάσεων. Προτείνουμε τέτοιες τάσεις να απομονωθούν.
8. Αλήθεια είναι στο πρόγραμμά σας το αναγκαστικό δάνειο των πολιτών;
Ο εσωτερικός αναγκαστικός δανεισμός είναι ένα από τα πολλά κλασικά μέτρα που αναφέρονται στα οικονομικά εγχειρίδια για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στο παρελθόν.
Στο βασικό μας σενάριο δεν περιλαμβάνονται τέτοια μέτρα. Αν όμως χρειασθεί να κλείσουμε το πρωτογενές έλλειμμα γρήγορα, για λόγους εθνικής ασφάλειας ή ύψιστης κοινωνικής ανάγκης, τότε, σε ένα τέτοιο «σχέδιο β΄», θα μελετηθούν και μη συμβατά μέτρα, όχι κατʼ ανάγκη το συγκεκριμένο στο οποίο αναφερθήκατε.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ένα τέτοιο σχέδιο θα καταρτισθεί μέσω κάποιου νομιμοποιημένου θεσμού, όπως το ΚΕΠΕ ή το ΣΟΕ, μέσα από επιστημονική επεξεργασία και πολιτικό διάλογο με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, δεδομένου ότι το θέμα δεν είναι κομματικό αλλά εθνικό.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS