Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος επισκέφθηκε σήμερα το 4ο ΤΕΕ Χαλανδρίου. Στη συνέχεια επισκέφθηκε, με τον Αγγελο Μανταδάκη, Γραμματέα Α' Αθήνας, το 87ο Διαπολιτισμικό Σχολείο Αθηνών, στο Γκάζι.
Μετά το τέλος της επίσκεψής του ο Πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωσε:
"Μια καινούργια χρονιά αρχίζει για τα σχολεία, αλλά τα προβλήματα εξακολουθούν να είναι γνωστά από παλιά. Παρατείνεται η εκπαιδευτική μιζέρια. Δεν γίνεται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Τα προβλήματα προετοιμασίας, που θα έπρεπε να έχουν λυθεί τους προηγούμενους μήνες και τα προηγούμενα χρόνια, θα εξακολουθήσουν τους επόμενους μήνες να ταλαιπωρούν με αποτέλεσμα και τα παιδιά και οι καθηγητές να χάσουν χρόνο.
Είναι θλιβερό στην Ελλάδα του 2001 να δίδεται μονάχα το 3,5% του ΑΕΠ για την Παιδεία, όταν το μέσο ευρωπαϊκό αντίστοιχο ποσοστό είναι 5,5%. Είναι επίσης αρνητικό στις ηλικίες 18- 24 χρόνων η Ελλάδα να έχει το 17,1% εκείνων οι οποίοι εγκαταλείπουν οριστικά κάθε διαδικασία εκπαίδευσης και να είναι στην 5η, τη δυσμενέστερη δηλαδή θέση μεταξύ όλων των χωρών της Ε.Ε.
5.500 αίθουσες λείπουν για το ολοήμερο σχολείο, το 30% των σχολείων έχουν διπλή και τριπλή βάρδια, 9.000 καθηγητές θα αναπληρωθούν στους επόμενους μήνες, 9.500 μαθητές εγκατέλειψαν το Γυμνάσιο, 17 Λύκεια έκλεισαν. 110 βιβλία δεν υπάρχουν στα ΤΕΕ, 101 βιβλία των ΤΕΕ και 8 των Λυκείων θα μοιραστούν μετά από μήνες. Αυτοί είναι οι αρνητικοί δείκτες που δείχνουν ότι στην παιδεία εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε την ίδια έλλειψη υποδομών, στρατηγικού σχεδιασμού, σύγχρονου εκπαιδευτικού προγράμματος και επαρκούς στελεχικού δυναμικού.
Και όμως η Παιδεία και η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό είναι οι πραγματικοί δείκτες της ανάπτυξης, οι δείκτες, δηλαδή, που εξασφαλίζουν κοινωνική συνοχή και πραγματική ισόρροπη πρόοδο. Δημόσιο αγαθό η Παιδεία, κοινωνική ευθύνη του κράτους η Παιδεία, πλην όμως, κακοπαθαίνει και όπως εύστοχα μου είπε ένας εκπαιδευτικός μπήκε στην εκπαίδευση το 1965, φεύγει από την εκπαίδευση και νιώθει ότι βράζει στο ίδιο ζουμί. Αυτή λοιπόν η διαρκής υποχώρηση στον τομέα της Παιδείας είναι το αρνητικό βίωμα που συνοδεύει μαθητές όλων των γενεών, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς.
Στα λόγια οι κυβερνήσεις δημαγωγούν για αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις. Στην πράξη, οι γενιές των μαθητών και οι οικογένειές τους δεινοπαθούν γιατί δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα από τη στιγμή που το κράτος και οι κυβερνήσεις δεν βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα την Παιδεία, την εκπαίδευση και το ανθρώπινο δυναμικό.
Για τον ΣΥΝ βασικός άξονας μιας δημοκρατικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που χρειάζεται η χώρα μας, είναι η ενιαία ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ποιοτικά αναβαθμισμένη που θα παρέχεται ως δημόσιο αγαθό σε όλους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς".
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS