Μιλώντας στο ρ/σ «Flash» (Σπ. Χαριτάτος), ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η βία είναι το γήπεδο της άκρας δεξιάς»
Τα φαινόμενα βίας του τελευταίου διαστήματος είναι ένα σημάδι κρίσης που καλπάζει και φουντώνει όσο φουντώνουν τα κοινωνικά προβλήματα, η ανεργία, η απελπισία, οι μεγάλες ανισότητες. Όσοι όμως έχουμε μυαλό στο κεφάλι μας πρέπει να φράξουμε το δρόμο σε αυτήν την έξαρση της βίας, στο φανατισμό, στο διχασμό, να μην ξεχνάμε ότι είμαστε μια χώρα που υπέφερε πολύ από εμφύλιες συγκρούσεις και να βρούμε το δρόμο με δημοκρατία, με δικαιοσύνη, με σκληρή αντιπαράθεση απόψεων αλλά χωρίς τον παράλογο δρόμο της βίας. Να πάμε προς τα μπρος και όχι προς τα πίσω. Η βία είναι το γήπεδο που καταργείται η λογική, το επιχείρημα. Και έχει πάρα πολλές μορφές. Η βία, ιστορικά, είναι το γήπεδο της άκρας δεξιάς.
Δημόσια κριτική στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ασχολίαστη όμως η ανυπαρξία προγράμματος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
Θέλουμε την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη, απαλλαγμένη από τη θηλιά του Μνημονίου, με ένα σχέδιο ανόρθωσης και ανάπτυξης της χώρας. Ισχυριζόμαστε ότι είμαστε οι καταλληλότεροι, οι μόνοι που μπορούμε να επαναδιαπραγματευθούμε αυτή τη δανειακή σύμβαση που μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Από κει και πέρα, σε όλα τα κόμματα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, κι αυτό που με ενοχλεί στο δημόσιο λόγο είναι η επιλεκτικότητα. «Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στα αλεύρια» λέει ο λαός, δηλαδή η ΝΔ για παράδειγμα, με ποιον θα διαπραγματευτεί σκληρά το μνημόνιο που η ίδια υπέγραψε, για το οποίο έστειλε εγγυητική επιστολή;
Με ενοχλεί, όπως και πολλούς πολίτες, ακόμη και αυτούς που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ότι υπάρχει ένα είδος δημόσιας κριτικής όπου όλοι ασχολούνται με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τις αποχρώσεις στις δηλώσεις των στελεχών του και κανείς δεν ασχολείται με τον ίδιο ή έστω ανάλογο τρόπο με τα «είπα-ξείπα» στη ΝΔ, με την ανυπαρξία προγράμματος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ακόμα δεν έχουν καταθέσει πρόγραμμα για τις εκλογές. Αν εξαιρέσετε τα 18 σημεία του κ. Σαμαρά και τα 10 σημεία του κ. Βενιζέλου, τα δύο αυτά κόμματα δεν έχουν πρόγραμμα για τις εκλογές.
Για τις υποτιθέμενες προσχωρήσεις: «Δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε “πλυντήριο” κανενός»
Είναι ψέματα όσα λέγονται για προσχωρήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Λαλιώτης το διέψευσε ο ίδιος και είπε «είμαι και παραμένω στο ΠΑΣΟΚ». Για τον κ. Κοτσακά που εμφανίζεται ως το δεξί χέρι του κ. Τσίπρα και ο οργανωτικός εγκέφαλος του ΣΥΡΙΖΑ, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι «είμαι συνταξιούχος, ζω στη Χίο, ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, αλλά δεν έχω καμία οργανωτική ανάμειξη». Αλλά τη διάψευσή του δεν την έπαιξαν όλοι αυτοί που αναπαράγουν αυτές τις φήμες. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που παλαιότερα ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, ψήφισαν στις 6 Μαΐου ΣΥΡΙΖΑ. Και θα γίνουν πολλοί περισσότεροι. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ανάμεσά τους και κάποιοι που υπήρξαν συνδικαλιστές.
Δε ζητάμε πιστοποιητικά πολιτικών και κοινωνικών φρονημάτων. Αλλά στο ποιοι είναι στην ηγεσία μας, στα ψηφοδέλτιά μας, ποιοι είναι το πρόσωπό μας, η «βιτρίνα» μας, έχουμε πολύ αυστηρά κριτήρια τα οποία σχετίζονται με τη διαδρομή του καθενός, γιατί δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε «πλυντήριο» κανενός. Κι αυτό ακριβώς εκτιμά ο κόσμος σε εμάς, γιʼ αυτό υπάρχει το ανοδικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και γιʼαυτό υπάρχει και η λύσσα ενός κατεστημένου απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ.
«Λογικές παραχωρήσεις σε ένα κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα»
Όποιο ποσοστό κι αν μας δώσουν οι πολίτες στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, εμείς θα επιδιώξουμε με λογικές παραχωρήσεις προς τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς να διαμορφώσουμε μια κοινή κυβέρνηση και ένα κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα. Είναι φυσικό, αν είμαστε πρώτοι, βάση, αφετηρία να είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν θέλουμε να συνεργαστούμε και με άλλους, π.χ τη Δημοκρατική Αριστερά ή να έχουμε στήριξη ή έστω ανοχή από το ΚΚΕ, να κάνουμε και λογικές παραχωρήσεις. Είναι άλλο πράμα να βάλεις ένα ποτήρι νερό σε μια νταμιτζάνα κρασί, λογικό είναι, και άλλο μια νταμιτζάνα νερό σε ένα ποτήρι κρασί.
Φυσικό είναι ότι δεν θα κάνουμε το δεύτερο. Πάντως, περίπτωση να βάλουμε νερό στο κρασί μας, με την έννοια να βάλουμε σε μια τέτοια κυβέρνηση μνημονιακούς υπουργούς, πρωταγωνιστές της υλοποίησης της πολιτικής του μνημονίου, δεν υπάρχει. Το αν θα δώσουν ανοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση, αριστερή, αντιμνημονιακή, προοδευτική, άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι δικό τους θέμα.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δήλωναν, όταν είχαμε 52 βουλευτές μετά την 6η Μαΐου, ότι ήταν έτοιμοι να δώσουν ανοχή σε μια κυβέρνηση Τσίπρα που θα είχε 52 βουλευτές στους 300. Αν αυτή η κυβέρνηση ξεκινήσει με 130 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι διατεθειμένοι να επαναλάβουν, πριν τις εκλογές, το ίδιο; Και τότε πως θα δικαιολογείται ο κ. Σαμαράς να μας βρίζει καθημερινώς ως δήθεν υποστηρικτές του αντάρτικου πόλεων και ταυτόχρονα να μας θέλει στη κυβέρνηση και με πρωθυπουργό Τσίπρα;
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS