Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (Κ. Σαββόπουλος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Εμείς έχουμε προβλέψει ότι η σημερινή κυβέρνηση θα αποδειχθεί σκληρά μνημονιακή. Τα τρία κόμματα που τη συγκροτούν πρέπει να απαντήσουν τι απέγινε η αναδιαπραγμάτευση του κ. Σαμαρά, η αναθεώρηση του κ. Βενιζέλου και η απαγκίστρωση του κ. Κουβέλη.
Διότι μέχρι τώρα έχουμε ένα πρώτο βήμα το οποίο «νερώνει» αυτές τις προεκλογικές δεσμεύσεις που είναι η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων.
Ένα δεύτερο βήμα είναι η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι όλα αυτά είναι σε βάθος 4ετίας, δηλαδή βαθιά στον καταψύκτη για τέσσερα χρόνια.
Το τρίτο βήμα είναι η επιστολή Σαμαρά προς τη Σύνοδο Κορυφής, η οποία δηλώνει όρκους πίστης όχι μόνο στους στόχους του δεύτερου μνημονίου αλλά και στις βασικές πολιτικές του και μάλιστα σε πλήρη αναντιστοιχία με όσα συνέβησαν στη συγκεκριμένη σύνοδο, όπου η κ. Μέρκελ για πρώτη φορά έκανε μια σημαντική υποχώρηση.
Είναι άξιο αναφοράς ότι η κυβέρνηση δε ζήτησε την ίση μεταχείριση με την Ιταλία και την Ισπανία, δηλαδή να βγάλει από την πλάτη του φορολογούμενου 50 δις που πηγαίνουν για την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών και προστίθενται στο δημόσιο χρέος, αλλά αντίθετα, χθες, ο κ. Χατζηδάκης στη δημόσια τηλεόραση είπε ότι «πρώτα πρέπει να κάνουμε όσα μας λέει η Τρόικα και μετά να ζητήσουμε την ίση μεταχείριση με την Ιταλία και την Ισπανία».
Αναρωτιέμαι μετά από αυτές τις διαδοχικές υποχωρήσεις, ποιο Θα είναι το περιεχόμενο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης στο τέλος της εβδομάδας. Η δική μας πρόβλεψη είναι ότι θα έχουμε μια σκληρά μνημονιακή κυβέρνηση να ελέγχουμε και να αντιπολιτευόμαστε από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Ο κ. Παπούλιας παρέδωσε απλώς την επιστολή Σαμαρά που ήταν «ταφόπλακα» για την επαναδιαπραγμάτευση, και την ώρα που ο Μόντι, ένας κεντροδεξιός τεχνοκράτης είπε «δεν θα φύγουμε από δω αν δεν βρούμε λύση», εκείνος αντί να ζητήσει τα στοιχειώδη, να μπει δηλαδή μια παράγραφος στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής που να επισημαίνει ότι η εξαίρεση από το δημόσιο χρέος των χρημάτων που δίνονται για την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών θα ισχύσει και για την περίπτωση προγραμμάτων που έχουν τεθεί ήδη σε ισχύ, όπως είναι η Ελλάδα, απλά παρέδωσε την επιστολή. Έχουν περάσει τόσες μέρες από την επιστολή Σαμαρά και δεν έχω ακούσει την παραμικρή κριτική ούτε από τον κ. Βενιζέλο ούτε από τον κ. Κουβέλη για το περιεχόμενό της. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλήρως συνυπεύθυνοι και συμφωνούν με το περιεχόμενό της.
Από τη στιγμή που τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗ.ΜΑΡ συμμετέχουν και στηρίζουν την κυβέρνηση είναι 100% συνυπεύθυνα με τη ΝΔ για ό,τι κάνει, καλό ή κακό. Η θεωρία του «στηρίζω, μετέχω αλλά κρατώ και τη μισή μου ουρά απέξω» δε στέκει. Για το μεν ΠΑΣΟΚ η επιλογή του κ. Βενιζέλου να μετέχει με προσωπικούς του φίλους τεχνοκράτες στην κυβέρνηση προκαλεί αντιδράσεις μέσα στο κόμμα του, για τη δε ΔΗΜ.ΑΡ που διήνυσε μεγαλύτερη απόσταση για να πει «ναι» στην κυβέρνηση, το επιχείρημα ότι είναι η «αντιμνημονιακή συνιστώσα μιας μνημονιακής κυβέρνησης» δεν είναι πειστικό.
Τα φαινόμενα εσωστρέφειας και διαφοροποιήσεων μέσα στη ΔΗΜ.ΑΡ είναι καρπός μιας περαιτέρω δεξιάς μετατόπισης του συγκεκριμένου κόμματος το οποίο εκφράζει πλέον ολοένα και περισσότερο απόψεις του πάλαι ποτέ σημιτικού εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ παρά τις αγωνιστικές παραδόσεις της ανανεωτικής αριστεράς.
Περνάμε από την εποχή των συνιστωσών και του 4% στη συνισταμένη του 27% που φιλοδοξεί να κάνει αντιπολίτευση αντάξια των προσδοκιών όσων μας έδωσαν αυτό το ποσοστό αλλά και να προετοιμαστεί να είναι η επόμενη κυβέρνηση του τόπου. Είναι ανάγκη και βούληση μας να εμπιστευτούμε τη δημοκρατία και τη συμμετοχή ολοένα και περισσότερων πολιτών για να συνδιαμορφώσουμε τη πλατιά δημοκρατική, αριστερή παράταξη που θα προωθήσει τη σύγχρονη ταυτότητα της Αριστεράς. Και αυτό το νέο εγχείρημα θα οικοδομηθεί με τη μαζική συμμετοχή και με το διάλογο χωρίς να φοβόμαστε ούτε τον κόσμο που καλούμε να συμμετάσχει ούτε τη διαφορετική άποψη. Όμως δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Φιλοδοξία μας είναι να φτιάξουμε μια πλατιά, ενωτική, δημοκρατική παράταξη που να χωράει άνετα από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία που αντιτίθεται στο Μνημόνιο και φεύγει από το μεταλλαγμένο κόμμα του κ. Βενιζέλου μέχρι τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας..
Ο ένας χρόνος παράτασης για τη δημοσιονομική προσαρμογή θεωρείται περίπου δεδομένος πριν από τις εκλογές. Η διεκδίκηση για τα δύο χρόνια δεν αλλάζει το πρόβλημα, όσο παραμένει η συνταγή του Μνημονίου που παράγει ύφεση, εκρηκτική ανεργία, άδικη κατανομή των βαρών και συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών με εξαχρείωση του ισχνού κοινωνικού κράτους.
Μόνο για το τρίτο τρίμηνο του 2012 που διανύουμε, το ΚΕΠΕ προβλέπει ύφεση πάνω από 9% και ύφεση πάνω από 7% για το σύνολο της τρέχουσας χρονιάς. Με αυτούς τους ρυθμούς υπάρχει δημοσιονομικός εκτροχιασμός και ανθρωπιστική κρίση.
Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει τίποτα, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της τρίμηνης προεκλογικής περιόδου, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς που έχει και τεράστιο οικονομικό κόστος ή για τον περιορισμό της σπατάλης ενός πελατειακού κράτους που έχει φτιαχτεί για να υπηρετεί εκτός από μίζες και ανάγκες του κυβερνώντος κόμματος.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS