Υπάρχει μια διαρκής μετατόπιση της κυβέρνησης και των συγκυβερνώντων κομμάτων από αυτά που είχαν υποσχεθεί προεκλογικά. Τότε, ο κ. Σαμαράς μιλούσε για αναδιαπραγμάτευση, ο κ. Βενιζέλος για αναθεώρηση και ο κ. Κουβέλης για απαγκίστρωση. Μετά τις εκλογές υπήρξε ένα κείμενο συμφωνίας των τριών κομμάτων, το οποίο «νέρωνε» κατά κάποιο τρόπο τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, ενώ στη συνέχεια ήρθε η επιστολή Σαμαρά προς τη Σύνοδο Κορυφής, η οποία έβαλε την «ταφόπλακα» στην επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, μεταθέτοντάς την στο αόριστο μέλλον.
Η επιστολή έλεγε «συμφωνούμε απολύτως με το οικονομικό πρόγραμμα, δηλαδή το δεύτερο Μνημόνιο, που αποτελεί ιδιοκτησία της ελληνικής κυβέρνησης, και δεσμευόμαστε όχι μόνο για τους στόχους αλλά και για τις βασικές πολιτικές που περιλαμβάνει το πρόγραμμα». Μετά τη χθεσινοβραδινή σύσκεψη Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη για την προετοιμασία των προγραμματικών δηλώσεων, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι τρεις αρχηγοί αποφάσισαν να μεταθέσουν για αργότερα, χωρίς να προσδιορίζουν το πότε, την επαναδιαπραγμάτευση και επίσης ότι ακόμη και τη διεκδίκηση της ίσης μεταχείρισης με Ισπανία και Ιταλία για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, την αφήνουν για αργότερα. Και τα δύο είναι σοβαρά λάθη.
Έχουμε υποσχεθεί, από την πρώτη στιγμή, ότι θα ασκήσουμε μία αντιπολίτευση η οποία θα εκπροσωπεί το 27%, θα είναι μαχητική, όπου πρέπει, θα είναι πάντα υπεύθυνη και δε θα διστάζει να λέει «όχι» αλλά και «ναι», όταν υπάρχει κάτι θετικό. Δεν είναι συνηθισμένο πράγμα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υπερψηφίζει τον πρόεδρο της Βουλής που υποδεικνύει η κυβέρνηση. Επίσης, εμείς είμαστε αυτοί που προκαλέσαμε την παραίτηση του κ. Βερνίκου από τη θέση του υφυπουργού Ναυτιλίας, και μάλιστα ο ίδιος ο κ. Βερνίκος εξήρε την υπεύθυνη στάση με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έθιξε το θέμα και τα «έριξε» αλλού.
Πάντως, το είδος της αντιπολίτευσης που θα ασκήσουμε θα εξαρτηθεί από δύο πράγματα: το ένα είναι το κυβερνητικό έργο. Όσο καλύτερη δουλειά κάνει η κυβέρνηση, τόσο λιγότερα θέματα θα έχουμε να ελέγχουμε. Το δεύτερο είναι ο τρόπος με τον οποίο η τρικομματική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την αξιωματική αντιπολίτευση, αν θα συνεχίσει δηλαδή να την εγκαλεί για πράγματα που ειπώθηκαν πριν τις εκλογές, τα οποία ήταν καθαρά συκοφαντίες, π.χ. αντάρτικο πόλεων, κουκουλοφόροι, κλπ. Πάντως, ποτέ κανείς στα σοβαρά δεν πίστεψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς, είχε σχέση με όλα αυτά.
Εμείς, το σαββατοκύριακο που μας πέρασε αποφασίσαμε και δρομολογήσαμε τη μετάβαση από το ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στο ΣΥΡΙΖΑ της συνισταμένης του 27% με έναν οδικό χάρτη που ξεκινά το φθινόπωρο και καταλήγει την επόμενη άνοιξη, με στόχο να διαμορφώσουμε, με δημοκρατικές διαδικασίες και μαζική συμμετοχή των πολιτών, την πλατιά, δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς, η οποία θα επιδιώξει να συμπεριλάβει αυτούς που μας έδωσαν το 27% και κινούνται από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία που είναι εναντίον του Μνημονίου μέχρι τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας που εμπνέονται από ένα όραμα σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Η αντιπροσώπευση στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει με άπλετες δημοκρατικές διαδικασίες που θα καθοριστούν τον προσεχή Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Το συντριπτικά κυρίαρχο στοιχείο θα είναι η άμεση εκλογή από τη βάση. Δε φοβόμαστε καθόλου, αντίθετα προσβλέπουμε στην άμεση συμμετοχή των πολιτών και την αυτο- οργάνωση. Πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αν δεν γίνουμε η Αριστερά του 21ου αιώνα, η δημοκρατική, η ευρωπαϊκή, η απαλλαγμένη από τις σκουριές του παρελθόντος, δε θα μπορέσουμε να έχουμε ανταπόκριση στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυναμώνει επειδή ωριμάζει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ του 2012 του 27% έχει διδαχθεί από λάθη και μονομέρειες του 2008. Αυτό που επικρατεί αυτή τη στιγμή είναι ευρύτατη συναίνεση και συνεχείς μετατοπίσεις μέσα από το διάλογο για τα πάντα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS