Η βασική αλλαγή που σημειώνεται αυτές τις μέρες είναι ότι η τρικομματική κυβέρνηση που υποσχέθηκε προεκλογικά επαναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση και απαγκίστρωση από το Μνημόνιο - λέξεις- κλειδιά που έχουν χρησιμοποιήσει ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης αντίστοιχα- με διαδοχικές μετατοπίσεις και ενέργειες έχει πάει σε μία πολιτική πιστής εφαρμογής του Μνημονίου και μετάθεσης όλων των αιτημάτων και προτάσεων για επαναδιαπραγμάτευση σε βάθος χρόνου. Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή με σταθμούς, πρώτον, το κείμενο της συμφωνίας το οποίο απέχει από τις προεκλογικές υποσχέσεις των τριών κομμάτων και δεύτερον την επιστολή Σαμαρά στη Σύνοδο Κορυφής, η οποία είναι η «ταφόπλακα» στο αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση. Εκτιμούμε ότι οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης θα είναι μνημονιακές και όχι αναδιαπραγματευτικές του Μνημονίου.
Η διαπραγμάτευση των τριών αρχηγών και των εκπροσώπων τους για το κείμενο των προγραμματικών δηλώσεων μεταθέτει και διάφορα στοιχεία της 9σέλιδης τρικομματικής συμφωνίας σε βάθος τετραετίας, δηλαδή βαθιά στον «καταψύκτη». Χαρακτηριστικά παραδείγματα η επέκταση του επιδόματος ανεργίας από τον 1 στα 2 χρόνια, η επαναφορά της ισχύος της μετενέργειας και των κλαδικών συμβάσεων στη θέση της καρατόμησης του κατώτατου μισθού και του επιδόματος ανεργίας κατά 22% και κατά 32% αντίστοιχα αλλά και η δέσμευση Σαμαρά ότι μία από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησής του θα είναι η συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής που θα ερευνήσει το πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο. Πάντως, όταν ακούμε ότι μία δέσμευση θα υλοποιηθεί σε βάθος τετραετίας θα πρέπει να αναφωνούμε «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι».
Έχει επικρατήσει γενικώς μια σχολή στην κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη των τριών πολιτικών αρχηγών που την απαρτίζουν, που λέει «πρώτα θα πρέπει να εφαρμοστεί για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα το Μνημόνιο, πιστά και απαρέγκλιτα και μετά θα διαπραγματευτούμε». Ακόμη και η διεκδίκηση ίσης μεταχείρισης με Ισπανία-Ιταλία για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών εγκαταλείφθηκε ως αίτημα και μετατέθηκε επίσης σε βάθος χρόνου.
Όταν πάει κανείς να πουλήσει όσο-όσο μία κερδοφόρα επιχείρηση όπως π.χ. την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης που είναι κερδοφόρα λόγω της ανόδου των τιμών της ζάχαρης, σε μία εποχή που οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις όλων των επιχειρήσεων αλλά και η αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου είναι κυριολεκτικά στα τάρταρα, είναι επιζήμιο και μπορεί να σημάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά για το Δημόσιο από τα ελάχιστα χρήματα που θα φέρει στα ταμεία του.
Εμάς μας ενδιαφέρει να σταματήσει ο κατήφορος της οικονομίας, να μειωθεί η ανεργία, να αλλάξει η κατανομή των βαρών, να σταματήσει η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, να επανέλθει η ισχύς των κλαδικών και συλλογικών συμβάσεων στη θέση των μεγάλων μειώσεων και επίσης να γίνουν εκείνες οι μεταρρυθμίσεις που υπόσχονται δεκαετίες, ακόμη και αιώνες τα κόμματα που κυβερνούν και οι πολιτικοί τους πρόγονοι, όπως το περιουσιολόγιο, το κτηματολόγιο, το φορολογικό, ο περιορισμός της διαφθοράς, η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων που χρόνια τώρα τα ακούμε και δεν τα βλέπουμε.
Χωρίς περιουσιολόγιο και κτηματολόγιο δεν μπορείς να φορολογήσεις δίκαια, να ελέγξεις τον πλούτο, ούτε να προστατέψεις από τις καταπατήσεις. Χθες βγήκε σχετική μελέτη από τον αρμόδιο φορέα που αναφέρει ότι το 1/3 των κτιρίων που ανήκουν στο Δημόσιο είναι καταπατημένα. Ποιος τα έκανε αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ;
Όλοι αυτοί οι «σουπερ-μεταρρυθμιστές» που κυβέρνησαν τη χώρα, και μιλούσαν για «επανίδρυση του κράτους»-Καραμανλής, και «ισχυρή Ελλάδα»- Σημίτης, πώς επέτρεψαν στο γνωστό κ. Ψωμιάδη από το 2000 μέχρι σήμερα ατιμωρητί να μην υποβάλλει φορολογική δήλωση και να μην ελέγχεται από κανέναν;
Σαφώς δεν είναι ο μοναδικός, αλλά όταν έχεις έναν άνθρωπο γνωστό στο πανελλήνιο για τις παραβατικές του συμπεριφορές, τις ποινικές του υποθέσεις κλπ και δεν τον έχεις ελέγξει ποτέ και διαπιστώνεις με έκπληξη, 12 χρόνια μετά, ότι ο συγκεκριμένος κύριος δεν καταθέτει καν φορολογική δήλωση, ένα άλλο μέλος δε, της οικογένειας του που διαθέτει εκατομμύρια ευρώ σε λογαριασμούς και ακίνητα καταθέτει φορολογική δήλωση 7.000 ευρώ, τότε κάτι δεν πάει καλά όχι μόνο με το φορολογικό σύστημα αλλά και με το πολιτικό σύστημα και τον τρόπο που διοικείται η χώρα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS