Ο κ. Στουρνάρας, εκλεκτός και των τριών αρχηγών της κυβέρνησης, δηλώνει σήμερα στους Financial Times ότι «δε μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από την τρόικα», προδιαγράφοντας όσα θα πει σήμερα ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις και αποκαλύπτοντας ότι η «επαναδιαπραγμάτευση» του κ. Σαμαρά, η «αναθεώρηση» του κ. Βενιζέλου και η «απαγκίστρωση» του κ. Κουβέλη από το Μνημόνιο ειπώθηκαν απλώς για τις ανάγκες της προεκλογικής περιόδου. Αντιθέτως, ο κ. Άκερμαν υποστηρίζει ότι χρειάζεται βαθύτερο «κούρεμα» του δημόσιου χρέους, όπως άλλωστε επισημαίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή. Μήπως θα ήταν καλύτερο να στείλουμε τον κ. Άκκερμαν να διαπραγματευτεί, αντί του κ. Στουρνάρα και του κ. Σαμαρά;
Από την άλλη μεριά, για να δείξει έναν μνημονιακό δυναμισμό η κυβέρνηση, σχεδιάζει αυτό που είπε ο κ. Ράιχενμπαχ, ότι θα συνεχιστεί η μείωση του κόστους εργασίας, που σημαίνει νέες ραγδαίες περικοπές μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και δεν πρόκειται ασφαλώς για εσωτερική υποτίμηση, γιατί εδώ έχουμε μεγάλο «κούρεμα» των αμοιβών με παράλληλη αύξηση των τιμών. Ο έλληνας πολίτης νιώθει ότι τον κλέβουν με τρεις τρόπους: ο ένας είναι μέσω της μείωσης των αποδοχών του, ο δεύτερος είναι μέσω της τρομακτικής αύξησης της φορολογίας και ο τρίτος τρόπος είναι ο πληθωρισμός ο οποίος εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρά τη μείωση του κόστους εργασίας και των αμοιβών.
Η επιλογή του κ. Σαμαρά να δει την τρόικα πριν τις προγραμματικές δηλώσεις έχει συνειδητά έναν ισχυρό πολιτικό και επικοινωνιακό συμβολισμό. Η κυβέρνηση θέλει να σώσει ένα σήμα ότι θα είναι μια σκληρά μνημονιακή κυβέρνηση και όχι εκείνη που θα επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Θα είναι κυβέρνηση που δεν θα κάνει τίποτα χωρίς το ok της τρόικα, που έχει αποφασίσει ότι το επόμενο διάστημα θα κάνει το «καλό παιδί» και τον «άριστο μαθητή», προκειμένου σε βάθος τετραετίας να θέσει κάποια θέματα προς τροποποίηση. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή και των τριών πολιτικών αρχηγών που την απαρτίζουν.
Έχουμε μια αλυσίδα μετατοπίσεων. Προεκλογικά είχαμε τα 11 σημεία από τα 18 του κ. Σαμαρά που αφορούσαν στην επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τα 6 του κ. Βενιζέλου ήταν για την αναθεώρηση του Μνημονίου, ενώ ο πιο «τολμηρός» κ. Κουβέλης μιλούσε ακόμη και για σταδιακή απαγκίστρωση. Μετά τις εκλογές τα συγκυβερνώντα κόμματα συμφώνησαν σε ένα 9σελιδο κείμενο προγραμματικής συμφωνίας, το οποίο είχε μια σοβαρή μετατόπιση από τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, ήταν δηλαδή αρκετά «νερωμένο», όμως σήμερα, από τις δηλώσεις του κ. Στουρνάρα και από όσα θα διατυπωθούν στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, διαπιστώνουμε ότι ακόμη και το μετεκλογικό κείμενο της τρικομματικής συμφωνίας έχει μετατεθεί σε βάθος τετραετίας, βαθιά δηλαδή στον ψυγειο-καταψύκτη.
Αυτό που προχωρεί τελικά, με την συμφωνία των τριών κομμάτων, είναι ένα μαζικό κύμα ιδιωτικοποιήσεων όσο-όσο, όπως-όπως, παρά το γεγονός ότι οι αποτιμήσεις των προς αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων είναι πολύ χαμηλές και στο χρηματιστήριο και στην αγορά κινητής και ακίνητης περιουσίας, και παρά το γεγονός ότι ορισμένες από αυτές τις επιχειρήσεις παίζουν ένα στρατηγικό ρόλο στη δομή και τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι π.χ η ΔΕΗ.
Εμείς έχουμε προδιαγράψει την αντιπολίτευσή μας μέσα και έξω από τη Βουλή που θα είναι ουσιαστική, αποτελεσματική, μαχητική, με εναλλακτικές προτάσεις και έλεγχο του κυβερνητικού έργου και πάντοτε με τη σοβαρότητα και την ευθύνη που μας δίνει το 27% και όχι το 4,5% του 2009. Θα μαρκάρουμε στενά την κυβέρνηση και στην κοινωνία και στο κοινοβούλιο, την ίδια ώρα που θα προετοιμάζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για το μετασχηματισμό του σε μία ενιαία πολιτική δύναμη με το συνέδριο της επόμενης άνοιξης αλλά και για να είναι ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης στις προσεχείς εκλογές, όποτε γίνουν αυτές. Σκοπεύουμε επίσης να ενισχύσουμε και πρωτοβουλίες για τη στήριξη δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς ζούμε μια ανθρωπιστική καταστροφή, η οποία αναμένεται να ενταθεί περαιτέρω εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής.
To Γραφείο Τύπου