Η εμμονή της νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας αλλά και προσωπικά του ίδιου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να προτάξει λίγες μέρες μετά τις εκλογές τη δυσμενή μεταβολή των όρων κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας είναι ενδεικτική της στάσης της νέας κυβέρνησης στο μεταναστευτικό ζήτημα. Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς επιλέγει να υποδαυλίσει την καλλιέργεια ρατσιστικών απόψεων μέσα στους κόλπους της κοινωνίας, προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την αποτυχημένη οικονομική πολιτική του. Όμως με τον τρόπο αυτόν ρίχνει νερό στο μύλο της ακροδεξιάς προπαγάνδας που εκπορεύεται από τις γνωστές ομάδες και κόμματα.
Πιστεύουμε ότι οι αλλαγές που επήλθαν στο θεσμικό καθεστώς της ιθαγένειας το Μάρτιο του 2010, αν και άτολμες σε σχέση με τις δικές μας προοδευτικές προτάσεις, αποτελούσαν μια ρηξικέλευτη τομή καθώς σηματοδοτούσαν τη μετάβαση από το “δίκαιο του αίματος” στο “δίκαιο της διαμονής”. Επίσης, έθεταν οριστικό τέλος στην αυθαίρετη και αντισυνταγματική πρακτική της Διοίκησης να απορρίπτει χωρίς αιτιολογία τα αιτήματα ακόμη και μεταναστών με πολυετή παρουσία στη χώρα μας , ενώ ρύθμιζαν για πρώτη φορά το θέμα των παιδιών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και εντάχτηκαν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η κυβέρνηση ψεύδεται ασύστολα όταν ισχυρίζεται ότι το νέο καθεστώς ιθαγένειας αποτελεί πόλο έλξης μεταναστών, διότι τα ίδια τα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι έγινε χρήση του μόνο από 7000 αλλοδαπούς, ακριβώς λόγω των υπέρμετρα αυστηρών προϋποθέσεων που εμπεριέχει. Αντί, λοιπόν, π.χ. η ελληνική Πολιτεία να καταργήσει τον άδικο όρο περί πεντάχρονης “νόμιμης” και όχι απλά πραγματικής διαμονής γονέων προκειμένου ένα παιδί που γεννιέται στη χώρα να αποκτάει την ιθαγένεια, αφού είναι αδιανόητο να θεωρείται υπεύθυνο ένα παιδί για νομικές εκκρεμότητες των γονέων του, οι προτάσεις του κ. Στυλιανίδη προβλέπουν προσαύξηση του χρόνου διαμονής γονέων σε επταετία, ενώ θεσπίζουν την υπερβολική προϋπόθεση της συμπλήρωσης του 18ου έτους για την απονομή της ιθαγένειας, δημιουργώντας παιδιά και εφήβους δύο ταχυτήτων (αναλόγως της καταγωγής του γονέα!!).
Αυτό όμως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι η σιωπή του ΠΑΣΟΚ, επί των ημερών του οποίου ψηφίστηκε ο νόμος Ραγκούση, αλλά κυρίως η ένοχη καθυπόταξη της ΔΗΜΑΡ στα κελεύσματα της δεξιάς κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Η απόλυτη υπαναχώρηση της ΔΗΜΑΡ και η πλήρης αποδοχή της σκληρής και μισαλλόδοξης ιδεολογικής ατζέντας της ΝΔ στο ζήτημα της ιθαγένειας απο τελεί πραγματικό πολιτικό στίγμα για ένα κόμμα που θέλει να αποκαλείται αριστερό και που τα στελέχη του είχαν συμβάλει στη θετική επεξεργασία των ρυθμίσεων Ραγκούση, παρουσιάζοντας μάλιστα και βελτιωτικές προτάσεις.
Τέλος, καλούμε την κυβέρνηση να πάψει να ασχολείται με ζητήματα που αποτελούν πλέον θεσμικές κατακτήσεις του δικαιικού μας συστήματος, και να εγκύψει με σοβαρότητα στο ουσιαστικό θέμα χάραξης, άσκησης και εφαρμογής ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής, που αφορά την καθημερινή ζωή μεταναστών και ελλήνων, με προτάσεις ουσιαστικής κοινωνικής ένταξης και προσφοράς λύσεων σε όλα τα επίπεδα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS