Την Κυριακή, στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε στους τέσσερις άξονες της κυβερνητικής πολιτικής για την Παιδεία. Μιας πολιτικής πλήρως εναρμονισμένης με τη μέχρι σήμερα επιχειρούμενη εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης απʼ τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Τον πρώτο άξονα, κατά την κυβέρνηση, αποτελούν οι άνθρωποι της εκπαίδευσης, τον κορυφαίο ρόλο των οποίων αναγνώρισε ο κύριος Αρβανιτόπουλος δηλώνοντας ότι θα έχουν διαρκή επιμόρφωση! Την ίδια όμως στιγμή, στο πλαίσιο των περικοπών, που φέτος εντείνονται εξαιτίας της συνεχιζόμενης εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, περικόπτονται όλες οι εκπαιδευτικές άδειες για μεταπτυχιακές σπουδές των εκπαιδευτικών και για πρώτη φορά ακόμη και των υποτρόφων του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Το υπουργείο Παιδείας, που έχει καταργήσει όλες τις μορφές μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, την εποχή που οι επιστήμες της αγωγής παρουσιάζουν ραγδαίες εξελίξεις, δεν επιτρέπεται να ακυρώνει ακόμη και την ελεύθερη επιλογή του ίδιου του εκπαιδευτικού για την επιμόρφωσή του.
Η περικοπή αυτή έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες εκπαιδευτικοί που πέτυχαν στις εξετάσεις σε διάφορα μεταπτυχιακά προγράμματα, να μην μπορούν να τα παρακολουθήσουν. Αν λοιπόν πραγματικά και όχι δημαγωγικά η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη μόρφωση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, οφείλει να χορηγήσει σήμερα τις απαραίτητες πιστώσεις για την ικανοποίηση όλων των αιτήσεων για εκπαιδευτικές άδειες.
Αξιολόγηση
Τόσο ο πρωθυπουργός το Σάββατο, που ανέφερε την αξιολόγηση ως 6ο βήμα άμεσης δράσης της κυβέρνησης, όσο και υπουργός Παιδείας την Κυριακή, μίλησαν για επίσπευση της συγκεκριμένης διαδικασίας στο Δημόσιο. Μίλησαν για την αξιολόγηση, που γνωρίζουμε πλέον καλά απʼ τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων πως δεν είναι ένα ουδέτερο εργαλείο. Είναι μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία που στόχο έχει τόσο τον περιορισμό - διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών όσο και τις απολύσεις προσωπικού στην προοπτική της μείωσης της συνολικής απασχόλησης στον δημόσιο τομέα κατά 150.000 εργαζομένους μέχρι το 2015.
Το θέμα έχει τεθεί με διοικητικούς και όχι ποιοτικούς όρους σε όλο τον δημόσιο τομέα, σε ιδιαίτερα ευαίσθητους χώρους όπως η εκπαίδευση και αποτελεί μέρος της προσπάθειας αντιδραστικής μεταρρύθμισης του κράτους συνολικά και της δημιουργίας ενός δημόσιου τομέα που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μάνατζερ και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ενός Δημοσίου στο οποίο θα κυριαρχούν οι ιδιώτες και οι ΜΚΟ.
Οι διάφορες ειδικές ομάδες εμπειρογνωμόνων της Ε.Ε. που θα αξιολογήσουν την αποδοτικότητα του δημόσιου τομέα αποδεικνύουν ότι η συζήτηση για την αξιολόγηση είναι συνυφασμένη με την πολιτική των Μνημονίων, του κλεισίματος σχολικών μονάδων, της ιδιωτικοποίησης δημόσιων υπηρεσιών και των μαζικών απολύσεων εργαζομένων.
Ως δεύτερος άξονας της κυβερνητικής πολιτικής για την Παιδεία χαρακτηρίστηκε η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης και η εξασφάλιση ισότητας ευκαιριών στη νέα γενιά! Μπορεί όμως να εξασφαλιστεί ισότητα ευκαιριών χωρίς να αλλάξει ριζικά η δομή του σημερινού εκπαιδευτικού συστήματος; Ενός συστήματος με αλλεπάλληλες εξετάσεις, που οδηγούν στη στείρα απομνημόνευση (την οποία ο υπουργός κατέκρινε στη Βουλή, δεν μας είπε όμως πώς θα την αποτρέψει και πώς θα στηρίξει την επιθυμητή καλλιέργεια της κριτικής σκέψης), στη βαθμοθηρία, στον ανταγωνισμό, στην ψυχική οδύνη και σε αποκλεισμούς;
Απρόσιτη εκπαίδευση
Οι μαθητές προέρχονται από οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, μορφωτικά άνισα περιβάλλοντα και η εκπαίδευση ήταν πάντα δαπανηρή και απρόσιτη για τις φτωχές οικογένειες, σήμερα, δε, γίνεται απρόσιτη και για τα μεσαία στρώματα. Σήμερα που η κατάσταση είναι χειρότερη από κάθε άλλη φορά, δεν είναι εξασφαλισμένα ούτε τα στοιχειώδη εφόδια των μαθητών, όπως είναι τα βιβλία! Ακούσαμε όμως απʼ τον υπουργό για τα ψηφιακά εργαλεία, για τα e-books που θα μπουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, για τα οποία είχαμε ακούσει βαρύγδουπα λόγια και απʼ την κυρία Διαμαντοπούλου. Μπορούμε με το ελκυστικό στα αυτιά «ψηφιακό σχολείο», αν και όποτε αυτό λειτουργήσει (!), να εξασφαλίσουμε ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση; Όλες οι έρευνες συγκλίνουν στο ότι η εκπαίδευση διευκολύνει την κοινωνική ανέλιξη των παιδιών από τα λαϊκά στρώματα σε έναν περιορισμένο βαθμό, μια και αυτή στον καπιταλισμό πρέπει και να φαίνεται ότι δεν αποκλείει αυτά τα παιδιά και να θέτει φραγμούς σε φιλοδοξίες και λαϊκές διεκδικήσεις επικίνδυνες για το σύστημα και να διαιωνίζει τους μύθους της αξιοκρατίας, της «ευφυΐας» κάποιων μαθητών, του «χαρίσματος» κάποιων άλλων. Ο μεγάλος όμως αριθμός των παιδιών από τα λαϊκά στρώματα εγκαταλείπει τη σχολική διαδικασία, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες που υπάρχουν (με στοιχεία προ της κρίσης και της άσκησης των μνημονιακών πολιτικών) – κάποιες από αυτές χρηματοδοτούμενες απʼ το υπουργείο Παιδείας.
Ως τέταρτος άξονας για την Παιδεία τέθηκε η υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής εφαρμογής «Ευρώπη 2020». Πρόκειται για μια στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βλέπει την εκπαίδευση κυρίως με επιχειρηματικούς όρους, άμεσα συνδεδεμένη με τους επιχειρηματικούς κύκλους.
Μια κυβέρνηση που δηλώνει ότι τα προτάγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εκπαίδευση αποτελούν και για την ίδια βασικούς στόχους και υποχρεώσεις, θα όφειλε πρωτίστως να τείνει να προσεγγίσει το ύψος των δημοσίων δαπανών για την Παιδεία, έστω αναλογικά, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, αυτού που σπαταλούν οι άλλες χώρες της Ε.Ε. Κάτι τέτοιο όμως ούτε το ακούσαμε απʼ την κυβέρνηση ούτε φαίνεται στον ορίζοντα. Μόνο με σημαντική χρηματοδότηση της Παιδείας και με ριζικές θεσμικές αλλαγές όπως το Ενιαίο Λύκειο Θεωρίας και Πράξης, η ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ («Ποντίκι» 26.4.2012 και 21.6.2012 αντίστοιχα) και άλλες για τις οποίες θα αναφερθούμε σε επόμενα κείμενά μας, μπορούν να υπάρξουν βήματα προς την επιθυμητή ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση. Γιατί με το σημερινό 2,5% του ΑΕΠ που δίνει το κράτος για την Παιδεία (μακράν η τελευταία χώρα στην Ε.Ε.), όταν οι μέσες αντίστοιχες δαπάνες των Ευρωπαίων είναι στο 5%, και με τις δομές του σημερινού σχολείου των ταξικών φραγμών και των μεγάλων ανισοτήτων, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι τέτοιο.
http://topontiki.gr/article/38121
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS