Την εβδομάδα που πέρασε υποτίθεται ότι θα βλέπαμε κάποιες προτεινόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης, με τις οποίες θα επιχειρούσε να λύσει κάποια από τα χρονίζοντα προβλήματα της εκπαίδευσης. Έτσι τουλάχιστον είχε πει ο Υπουργός στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, κατά τη διάρκεια συνάντησης ενημέρωσης την προηγούμενη εβδομάδα στο Υπουργείο. Στην προχθεσινή συνάντηση του με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία, ο Υπουργός επανέλαβε για τις κυβερνητικές ρυθμίσεις πάνω κάτω αυτά που είχε πει και στο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, μεταθέτοντας το χρονικό ορίζοντα τους για τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα δε με αυτά που ανακοίνωσαν τόσο ο πρόεδρος της ΔΟΕ (μέλος της ΠΑΣΚ) όσο και μέλη της διοίκησης της απ΄το χώρο των Παρεμβάσεων – Κινήσεων - Συσπειρώσεων, πέρα από διαβεβαιώσεις συμπάθειας απ΄τον Υπουργό που τονίζει με κάθε ευκαιρία πως προέρχεται απ΄το χώρο της εκπαίδευσης (είναι πανεπιστημιακός), δεν υπήρξε κάποια δέσμευση για κάποια πρωτοβουλία του σύμφωνη με τις προτάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η μόνη θετική πληροφόρηση που δόθηκε απ΄τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης, που μένει βέβαια να αποδειχθεί ως αληθινή, είναι ότι έχει ολοκληρωθεί το στάδιο παραγωγής των σχολικών βιβλίων και εκκρεμεί το θέμα της μεταφοράς και διανομής τους. Είναι ίσως το μόνο σημείο που, αν είναι πραγματικότητα, μπορεί να κάνει την Άννα Διαμαντοπούλου να νοιώθει κάπως άβολα, δεδομένων των 2 εκατομμυρίων που κόστισε στο ελληνικό δημόσιο πέρυσι η ανικανότητα της να προμηθεύσει τα σχολεία με βιβλία. Τόσα χρήματα είχε δώσει το Υπουργείο Εσωτερικών στους δήμους για να καλύψουν οικονομικά τις φωτοτυπίες των βιβλίων! Κατά τα άλλα και πέρα από τη διαφορετική αισθητική στην εκφορά του δημόσιου λόγου τους για την παιδεία, η πολιτική που συναινετικά ή έστω χωρίς ενθουσιασμό φαίνεται ότι θα υπηρετήσει ο σημερινός Υπουργός Παιδείας, θα είναι η ίδια ακριβώς την οποία υπηρέτησε με υπερβάλλον ζήλο η Α.Διαμαντοπούλου. Αυτή του σκληρού νεοφιλελευθερισμού που οδηγεί τη δημόσια παιδεία στην πλήρη αποδιάρθρωση, στην όξυνση των ταξικών και μορφωτικών ανισοτήτων, που δείχνει την έξοδο απ΄την εκπαιδευτική διαδικασία στους μαθητές των λαϊκών στρωμάτων, που δημιουργεί εκπαιδευτικούς με μειωμένη αυτοεκτίμηση και άθλιο βιοτικό επίπεδο.
Πλήρης διάλυση
Μια πολιτική με το νόμο 4009 για τα ΑΕΙ να έχει φθάσει τα Πανεπιστήμια στο χείλος του γκρεμού, με τη διοικητική αξιολόγηση της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και της κατηγοριοποίησης των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών να προωθείται με γρήγορους ρυθμούς, όπως είπαν άλλωστε ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Παιδείας στις προγραμματικές τους δηλώσεις στη Βουλή.
Με λογικές ΄΄άλλα λέω και άλλα κάνω΄΄, όπως για παράδειγμα τα εγκώμια του Υπουργού για τους εκπαιδευτικούς στις προγραμματικές του δηλώσεις στο βήμα της Βουλής, μαζί με τις δεσμεύσεις του για διαρκή επιμόρφωση τους, τη ίδια στιγμή που καταργεί όλες τις εκπαιδευτικές άδειες, ακόμη και όσων έχουν πάρει υποτροφία απ΄το ΙΚΥ. Πετάει έτσι στα σκουπίδια κόπους και θυσίες, έξοδα, που έχουν κάνει εκατοντάδες εκπαιδευτικοί στην προσπάθεια τους να βελτιωθούν και να προσφέρουν κάτι καλύτερο στο εκπαιδευτικό σύστημα. Τους αφήνει όμως ένα παραθυράκι για να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους, είναι αυτό της άδειας άνευ αποδοχών. Τι φάρσα! Στην εποχή της απόλυτης οικονομικής κατάπτωσης για τους μισθωτούς!
Για τα τεράστια κτιριακά και υλικοτεχνικά προβλήματα, δεδομένης της διαρκούς μείωσης των κρατικών δαπανών για την παιδεία που εδώ και πολλά χρόνια έχουν πιάσει πάτο, όταν είμαστε μακράν των άλλων οι τελευταίοι σε επίπεδο Ευρώπης (και όχι μόνο), δίνονται τζάμπα υποσχέσεις για αξιοποίηση του προγράμματος ΕΣΠΑ. Ενός προγράμματος απ΄το οποίο έχει απορροφηθεί λιγότερο απ΄το 30% των κονδυλίων του μέχρι φέτος, τον 5ο απ΄τα 8 χρόνια λειτουργίας του.
Για τους διορισμούς εκπαιδευτικών η κατάσταση παραμένει μια τραγωδία με 1065 άτομα να διορίζονται στις δυο πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που θα εργασθούν τη σχολική χρονιά που αρχίζει σε ενάμιση μήνα. Στα Πανεπιστήμια εκατοντάδες εκλεγμένα εδώ και χρόνια μέλη ΔΕΠ δεν βλέπουν διορισμό ούτε το 2013, η φοιτητική μέριμνα είναι ισχνή. Όλο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι δομημένο χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα για τα άτομα με αναπηρία. Για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού ακούσαμε απ΄τον Υπουργό ότι θα στηριχθεί κυρίως στο Οικουμενικό αλλά και στα άλλα Πατριαρχεία, με άλλα λόγια έχει αφεθεί ΄΄στο έλεος του Θεού΄΄! Την ίδια ώρα σειρά ελληνικών Λυκείων κλείνουν στη Γερμανία με βάση πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση, Έλληνες εκπαιδευτικοί κυρίως στη Δυτική Ευρώπη εξωθούνται σε επιστροφή διαλύοντας προγραμματισμούς που είχαν κάνει όταν πήραν την απόφαση της 5ετούς απόσπασης τους αλλά και σημερινές υποχρεώσεις που έχουν δημιουργήσει. Για τους Έλληνες οικονομικούς μετανάστες που στη χώρα υποδοχής τους η ελληνόγλωσση εκπαίδευση διαλύεται, διαγράφεται ένα πολύ ζοφερό μέλλον.
Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση
Η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση της υποταγής προσπαθεί και στην εκπαίδευση να εφαρμόσει απρόσκοπτα το έργο που έχουν χαράξει οι προηγούμενες, ίσως με διαφορετικό προσωπείο. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ δεν πρέπει να αφήσει περιθώρια για τσάι και συμπάθεια στα κυβερνητικά στελέχη που χωρίς να διανοηθούν την μικρότερη αλλαγή πλεύσης απ΄τις επιλογές της Τρόικα, επιχειρούν το μικρότερο δυνατό προσωπικό κόστος.
Σε κοινό βηματισμό με τη σκληρά δοκιμαζόμενη εκπαιδευτική κοινότητα, μαθητές, φοιτητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, μέσα και έξω απ΄τη Βουλή, με τη μεγάλη ανερχόμενη δυναμική του 27% της κοινωνίας που μπορεί να γιγαντώσει και να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα στο κίνημα πρώτα και μετά στην κάλπη, να τους σταματήσουμε, να δώσουμε ώθηση για μια δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλες και όλους.