Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ στα πλαίσια της καμπάνιας του κόμματος "ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" για το "Ευρωσύνταγμα", διοργάνωσε ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, την Τετάρτη 16 Μαρτίου 2005, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Β.Κωνσταντίνου 48).
Στη συνάντηση συμμετείχαν και μίλησαν:
Αλέκος Αλαβάνος, Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
Λόταρ Μπίσκι, Πρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού Γερμανίας
Μισέλ Βαξές, Βουλευτής του Γαλλικού Κ.Κ
Ίμα Μπαρμπαρόσα, μέλος της Γραμματείας της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Ιταλίας
Πέντρο Μαρσέτ, εκπρόσωπος της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Ακολουθούν οι ομιλίες:
"Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, ευχαριστούμε που είστε εδώ. Ο κύριος λόγος που είμαστε εδώ απόψε, είναι για να μάθουμε από την εμπειρία των συντρόφων μας. Εμείς εμπειρία σε σχέση με την προώθηση του Δημοψηφίσματος δεν έχουμε, παρ� όλα αυτά, είναι χρήσιμο νομίζω με την ευκαιρία αυτή να γίνουν μερικές επισημάνσεις.
Η πρώτη επισήμανση από την μεριά μου είναι, ότι αυτή την περίοδο κεντρικό θέμα των πολιτικών συζητήσεων στη χώρα μας θα έπρεπε να ήταν το θέμα του Ευρωσυντάγματος. Ελάχιστοι ασχολούνται με αυτό το ζήτημα το οποίο θα κρίνει συνολικά το μέλλον της Ευρώπης και της χώρας μας για δεκαετίες. Όπως βαδίζουμε ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ περισσότερα για τον κ. Βαβύλη και τους "12 αποστόλους" του Αρχιεπίσκοπου, παρά για ένα μείζον θέμα που θα σφραγίσει τη ζωή και το μέλλον του.
Έχει απομείνει σχεδόν μόνος του ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που επιχειρεί να εγγράψει το Ευρωσύνταγμα στην πολιτική ατζέντα ως κεντρικό θέμα των πολιτικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων.
Είμαστε οι μόνοι ουσιαστικά που έχουμε ξεκινήσει εκδηλώσεις σ� όλη την Ελλάδα με θέμα το Ευρωσύνταγμα.
Οι πρώτοι που το συζητήσαμε στο Συνέδριό μας. Οι πρώτοι που θέσαμε την ανάγκη δημοψηφίσματος και στην Ελλάδα προκειμένου να ενημερωθεί και να αποφανθεί επί αυτού ο ελληνικός λαός.
Δεν θέλουν το δημοψήφισμα, γιατί γνωρίζουν πως αν ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση, όπου οι πολίτες θα κρίνουν τελικά με βάση τις ανάγκες τους για απασχόληση, για κοινωνικό κράτος, για ελευθερίες, για ειρήνη θα εκπλαγούν όλοι από το ποσοστό του "όχι" παρά τη συμπαγή θέση του δικομματισμού υπέρ του "ναι".
Είμαστε, δυστυχώς, οι μόνοι που αυτή η θέση μας για το δημοψήφισμα δεν ήταν μια ακαδημαϊκή τοποθέτηση όπως αυτή του ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα, οπού ηγετικό στέλεχός του έφτασε στο σημείο να ζητάει δημοψήφισμα μετά την δικομματική έγκριση του Ευρωσυντάγματος από την Βουλή για να ενισχύσει περαιτέρω τη νομιμοποίηση του και με την λαϊκή συγκατάθεση.
Εμείς αναλάβαμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να διεκδικήσουμε το δημοψήφισμα όχι βέβαια για να επικυρώσει τα δικομματικά τετελεσμένα στη Βουλή, αλλά για να εκφράσει πρωτογενώς και κυρίαρχα τη βούλησή του ο ελληνικός λαός. Όχι με ένα "δημοψήφισμα - μαϊμού" εκ των υστέρων και μετά τα τετελεσμένα.
Στα πλαίσια αυτών των προσπαθειών μας εντάσσεται και η σημερινή εκδήλωση, με την οποία προσπαθούμε να αποδείξουμε από την σκοπιά της Αριστεράς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις αρνητικές συνέπειες της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης και για κάθε κράτος - μέλος, αλλά και για την Ένωση συνολικά.
Είμαστε χαρούμενοι και νιώθουμε τιμή όλοι μας που φιλοξενούμε εδώ ηγετικά στελέχη από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η Αριστερά στην Ευρώπη δεν είναι πια απομονωμένες νησίδες σε διάφορες εθνικές πραγματικότητες. Δεν χάνεται μέσα στην εθνική μοναχικότητά της. Είμαστε μαζί. Αναδεικνύουμε νέους δρόμους διεθνιστικής αλληλεγγύης, κοινής προγραμματικής παρέμβασης και συντονισμού δράσης.
Δεύτερον, σχετικά με την ουσία του Ευρωσυντάγματος. Το αποκαλούμενο Ευρωσύνταγμα έρχεται να ενσωματώσει, στην πραγματικότητα, όλες τις βασικές συνθήκες που διαμόρφωσαν το σημερινό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στη βάση της ανεξέλεγκτης αγοράς, του ανταγωνισμού και της αποδιάρθρωσης του κοινωνικού κράτους.
Νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πρόσδεση στους ατλαντικούς θεσμούς πάνε να σφραγίσουν την πορεία της Ευρώπης για τα χρόνια που έρχονται. Αυτή κατά τη γνώμη μας είναι η ουσία.
Με πρόσχημα το Ευρωσύνταγμα μας ζητούν να νομιμοποιήσουμε τους ιδεολογικούς και πολιτικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ακριβώς είναι σήμερα. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό.
Τρίτον, τις κυρίαρχες αντιλήψεις περί "ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού" και "άκρως ανταγωνιστικής κοινωνικής οικονομίας της αγοράς", όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη Συνθήκη, τις οποίες έρχεται να επικυρώσει και να εμβαθύνει το Ευρωσύνταγμα και να τους δώσει ανώτατη συνταγματική αξία, τις βρίσκουμε στη βάση των μεγάλων οικονομικών, κοινωνικών και οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα κράτη-μέλη, αλλά και η Ευρώπη ως σύνολο.
Εξαιτίας αυτών των επιλογών η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει σήμερα μια βαθύτατη κρίση. Κρίση οικονομική, αξιών, προσανατολισμού, προοπτικής. Απόσταση από τις ανησυχίες και τα οράματα της νέας γενιάς χωρίς τα οποία η Ευρώπη θα είναι καταδικασμένη πάντα να είναι η "γηραιά ήπειρος".
Η Ευρωπαϊκή Ένωση για πρώτη της φορά από το Β� Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίζει μια τόσο μακρόχρονη οικονομική καχεξία, μια πρωτοφανή κοινωνική αποδιάρθρωση. Οι αναπτυξιακοί ρυθμοί στην Ε.Ε. καθηλώνονται επί τόσα χρόνια σε τόσο χαμηλά επίπεδα. Παντού η ανεργία καλπάζει σε πρωτοφανή, για την μεταπολεμική περίοδο, επίπεδα. Το κοινωνικό κράτος υποβαθμίζεται και αποδομείται. Οι εργασιακές σχέσεις απορυθμίζονται. Η νέα φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες βρίσκονται σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Το περιβάλλον δέχεται σοβαρά πλήγματα.
Η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη όχι μόνο δεν απαντά σ� αυτά τα σύγχρονα μεγάλα αδιέξοδα της ευρωπαϊκής πορείας, αλλά πιστεύουμε ότι θα τα επιτείνει.
Η επιβολή στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας" του αμερικάνικου μοντέλου στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι ο δρόμος της Αριστεράς και το όραμά της για την ήπειρό μας.
Τέταρτον, η Ελλάδα βρίσκεται ήδη υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση για υπερβολικά ελλείμματα.
Η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη ως το πλαίσιο των εθνικών, οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών στη χώρα μας, μπορεί να βρίσκει σύμφωνους τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Να εκφράζει αυθεντικά τη συναίνεσή τους. Δεν απαντά, όμως, αυτό το ευρωπαϊκό πλαίσιο πολιτικών στα οξύτατα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας, τα οποία έτσι οδηγούνται σε νέα επιδείνωση.
Θα το πούμε ευθέως: Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη υπερκαθορίζει πολιτικές για την Ελλάδα που θα επιτείνουν την πτώση των αναπτυξιακών ρυθμών στην οποία έχουμε ήδη εισέλθει και θα ενισχύσουν την ανεργία και την κοινωνική αποδιάρθρωση.
Πριν βέβαια επικυρωθεί ακόμη η Συνταγματική Συνθήκη, έχει ανοίξει μια ολόκληρη συζήτηση για την αλλαγή του Συμφώνου της Σταθερότητας. Κι αυτό επιβεβαιώνει πόσο μακριά είναι η Συνθήκη αυτή από τα πραγματικά προβλήματα των οικονομιών και των πολιτών.
Εμείς καταθέσαμε τη δική μας εναλλακτική πρόταση στον αντίποδα της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, που προβλέπει την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και αντικατάσταση με ένα Σύμφωνο Απασχόλησης και Ανάπτυξης.
Για μας, για ένα κόμμα που στο επίκεντρο της δράσης του έχει βάλει την μάχη ενάντια στην ανεργία, είναι αδιανόητο οι χώρες - μέλη της Ε.Ε να κρίνονται με βάση το ύψος των ελλειμμάτων τους και όχι με βάση την ικανότητά τους να δημιουργούν θέσεις απασχόλησης, να αντιμετωπίζουν την ανεργία που γίνεται πηγή ανέχειας, φτώχειας, στερήσεων, θλίψης για όλο και περισσότερες οικογένειες στην χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πέμπτον, η συμφωνία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ στην Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη εκφράζει τη συναίνεση τους στο πλαίσιο των εθνικών πολιτικών που θα ακολουθήσει η χώρα τα επόμενα χρόνια. Αυτό το διπλό "ναι", από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο Ευρωσύνταγμα, αντιπροσωπεύει βαθύτερες συγκλίσεις και ακυρώνει τις οποιεσδήποτε μεταξύ τους διαφοροποιήσεις σε θέματα τουλάχιστον οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Το "ΝΑΙ" στο Ευρωσύνταγμα από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δίνει μια νέα σε βάθος χρόνου, υπερεθνική διάσταση του γνωστού μας φαινομένου του ελληνικού δικομματισμού. Εύστοχα κάνει σχετικές παρατηρήσεις ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ο Αντώνης ο Μανιτάκης και ας τις προσέξουμε:
Λέει: "Τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα δυνάμει του άρθρου ΙΙ-177 να ακολουθούν μια και μόνο οικονομική πολιτική, τη νεοφιλελεύθερη: Εκείνη που "ασκείται σύμφωνα με την αρχή της ανοικτής οικονομίας της αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό" χωρίς καμία κοινωνική δέσμευση. Τώρα με την αναγωγή του σε συνταγματική αρχή, ο ελεύθερος ανταγωνισμός τοποθετείται τυπικά και συμβολικά πάνω από τα εθνικά συντάγματα. Οι εθνικές κυβερνήσεις στερούνται της δυνατότητας να ασκούν οικονομική πολιτική άλλη από την φιλελεύθερη. Η οικονομική πολιτική τόσο για τα όργανα της Ε.Ε. όσο και για τις κυβερνήσεις των κρατών δεν μπορεί να είναι πλέον αντικείμενο πολιτικής αντιδικίας ή διαμάχης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, μεταξύ π.χ σοσιαλιστών και φιλελευθέρων. Η οικονομική πολιτική τίθεται εκτός πολιτικής και τοποθετείται στην κυριολεξία πάνω από την πολιτική".
Και έκτο και τελευταίο σημείο, η αντίθεσή μας στο Ευρωσύνταγμα δεν είναι μόνο άρνηση . Είναι θέση και πρόταση για μια διαφορετική κοινωνική και οικολογική Ευρώπη. Για να στηρίξουμε και να προωθήσουμε, όπως λέμε και στο προγραμματικό μας Συνέδριο, όλες τις κατακτήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Πολιτισμού που περιλαμβάνουν "το κοινωνικό κράτος", "ένα θεσμικό πλαίσιο που λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας του, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα κατοχυρωμένα, ισχυρά και, εν πολλοίς, πολιτικοποιημένα συνδικάτα, μια πολύμορφη Αριστερά με πλούσια ιστορική πείρα με πλατιά σεβαστή ιστορία και με ισχυρή φωνή, μια κοινωνία ικανή, ανοιχτή, ικανή να απορροφά γόνιμα το πλούτο που φέρνουν οι μετανάστες." Η θέση μας είναι θέση για την προώθηση μιας πολιτικής ενοποίησης χωρίς δημοκρατικά ελλείμματα, που θα στηρίζεται στην ενεργή συμμετοχή και αντιπροσώπευση των λαών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Είναι θέση και πρόταση για κοινούς αγώνες της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και των εργαζόμενων προκειμένου να δώσουμε πνοή στο όραμα και την προοπτική μιας ειρηνικής Ευρώπης μακριά από την ατλαντική κηδεμόνευση. Μιας Ευρώπης των λαών, των δικαιωμάτων, της απασχόλησης, του κοινωνικού κράτους, της αλληλεγγύης και της οικολογικής προστασίας.
Και καταλήγω με τα λόγια που αναφέρονται σε ένα σχέδιο, ακόμη, Διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς : "Ένα όχι σε αυτή τη Συνταγματική Συνθήκη δεν θα οδηγήσει σε "χάος". Θα δώσει ακριβώς την ευκαιρία στην Ευρώπη ανοίγοντας τον δρόμο σε μια νέα Συνθήκη, που θα είναι ρήγμα στις τρέχουσες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και θεσμούς, να προχωρήσει σε μια εναλλακτική πορεία. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για το μέλλον μας, αφού εμπεριέχει ένα σχέδιο κοινωνικής δικαιοσύνης, ατομικής ελευθερίας, βιώσιμης ειρήνης, στηριγμένο στην αντίληψη, ότι τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει στην Ευρώπη, χωρίς και ενάντια στους λαούς της."
Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς πρέπει να βρει τον κοινό του δρόμο με το κίνημα της ειρήνης, τους συνδικαλιστές, τις γυναίκες, τους πολλούς και τις πολλές ακτιβίστριες. Γιατί, 60 χρόνια μετά τον φασισμό του Χίτλερ και την έκρηξη της ατομικής βόμβας, η ρήση του Αϊνστάιν ότι "η σκέψη για το μέλλον πρέπει να καταστήσει τους πολέμους αδύνατους" είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Γιατί η Ευρώπη, ως πολιτικό εγχείρημα, οφείλει να είναι μια ιδέα για την ειρήνη.
Με το Ευρωσύνταγμα δεν επιχειρείται τίποτα άλλο παρά επικύρωση όλων των προηγούμενων Συνθηκών που οδηγούν στη μείωση του Κράτους-Δικαίου, των εργασιακών δικαιωμάτων, στη φιλελευθεροποίηση. Η Γερμανία, ναυαρχίδα της Ε.Ε., αποτελεί κλασικό παράδειγμα της αποτυχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με 7.000.000 ανέργους.
Όσον αφορά στο Ευρωσύνταγμα, ουσιαστικά πρόκειται για θεσμοποίηση του νεοφιλελευθερισμού μέσω Συνταγματικής Συνθήκης.
Το επίδικο δεν είναι μονάχα το να εκφραστούμε υπέρ ή κατά αλλά το ποια είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Η τελευταία δημοσκόπηση χθες στη Γαλλία δίνει 40% στο "ΟΧΙ" ενώ το 37% δεν εκφράζεται ακόμα. Μέσα σε τρεις μήνες το "ΟΧΙ" κέρδισε ένα 10%. Στις οθόνες της τηλεόρασης πριμοδοτείται το "ΝΑΙ" αλλά ολοένα κερδίζει έδαφος η συζήτηση που προωθείται στο λαό για μια εναλλακτική πρόταση και πολιτική ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων ενάντια σε ντιρεκτίβες όπως αυτή του Μπολκστάιν. Το "ΟΧΙ" μπορεί και πρέπει να κερδιθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία των μάχιμων αριστερών αντικαπιταλιστών. Η δική μας πρόταση Συντάγματος περιέχει ένα αλληλέγγυο, δημοκρατικό, οικολογικό μοντέλο Ευρώπης με προοπτικές ειρήνης και ανάπτυξης των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Επίσης, περιέχει την προώθηση της ευρωμεσογειακής συνεργασίας με όρους ισοτιμίας και γεφύρωσης του χάσματος Βορρά-Νότου.
Έχουμε κοινές θέσεις με τον ΣΥΝ. Με το Ευρωσύνταγμα οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν έχουν δικαίωμα στην ειρήνη όπως αυτό το δικαίωμα επικυρώνεται στο Ιταλικό Σύνταγμα αλλά και σε άλλα εθνικά Συντάγματα. Και αν παλαιότερα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη εκμεταλλεύτηκαν με την πολιτική των αποικιών άλλα μικρότερα, τώρα κάνουν το ίδιο, την ίδια πολιτική, δηλαδή, ασκούν όσον αφορά στους μετανάστες.
Η Κομμουνιστική Επανίδρυση θα επικεντρώσει τις δυνάμεις της σε δύο πράγματα: την άρνηση του πολέμου και την υπεράσπιση της ιδιότητας του ευρωπαίου πολίτη. Πραγματοποιούμε καμπάνια για τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών ώστε να επανεξεταστεί το Ευρωσύνταγμα ιδιαίτερα ως προς τα δύο αυτά σημεία.
Η Ευρώπη που μέχρι στιγμής έχει χτιστεί έχει χτιστεί και αφορά στους νεοφιλελεύθερους, τους Πράσινους, τους Χριστιανοδημοκράτες. Έχει φτιαχτεί χωρίς εμάς και όχι για μας. Είναι δικιά μας η ευθύνη, εμάς των αριστερών και των κομμουνιστών. Είναι δικιά μας η ευθύνη που δεν είχαμε εναλλακτική πρόταση. Με το κόμμα "Ευρωπαϊκή Αριστερά" αυτό μπορεί να γίνει πράξη.
Στο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ισπανία, παρ ότι μόνο η "Ενωμένη Αριστερά" και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας ήταν με το "ΟΧΙ" αυτό συγκέντρωσε 17%. Αυτό είναι σημαντικό. Η μάχη δεν τελείωσε με το δημοψήφισμα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS