Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
20/11/2001

Τα προβλήματα των εξεγερμένων αγροτών αποτελούν μείζονα θέματα κοινωνικής συνοχής και περιφερειακής οικονομικής ανάπτυξης

Η κυβέρνηση θέλει να καλύψει τις τρομακτικές ευθύνες που έχει για τα γενικότερα αδιέξοδα στα οποία οδηγείται η αγροτική οικονομία του τόπου μέσα από την επικοινωνιακή επανάληψη διλημμάτων του τύπου "να κλείσουν ή να μην κλείσουν οι δρόμοι" από τις κινητοποιήσεις των δικαιολογημένα αγανακτισμένων και εξεγερμένων καλλιεργητών του καπνού και του βαμβακιού. Ελπίζουμε να μην επαναληφθούν οι επικίνδυνες θεωρίες περί "κοινωνικού αυτοματισμού" και καλούμε την κυβέρνηση, έστω και τώρα, να εργαστεί ώστε να αρθούν τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγήσει η πολιτική της και να μείνουν ανοιχτοί οι δρόμοι του διαλόγου και της ικανοποίησης των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών στους αγώνες των οποίων συμπαραστεκόμαστε.

Ο ΣΥΝ δεν ανήκει στους Επιμηθείς, αλλά λειτουργήσαμε ως Προμηθείς όταν έγκαιρα υποβάλαμε στο Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής τις συνολικές προτάσεις για την αναδιάρθρωση και την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής, όταν έγκαιρα επεξεργαστήκαμε προτάσεις και για το βαμβάκι και για τον καπνό και για το λάδι. Αντίθετα η κυβέρνηση είναι απόλυτα εκτεθειμένη γιατί συμπεριφέρθηκε μοιρολατρικά και ακολούθησε το δρόμο του εφησυχασμού και της υποβάθμισης των προβλημάτων που έχουν τεθεί από την ΚΑΠ, ενώ γνωρίζει ότι τα προβλήματα αυτά είναι πιθανόν να οξυνθούν εν όψει και της ριζικής αναθεώρησης το 2006.

Ακόμα και ο απολογισμός για τα πρώτα μέτρα π ου προ ολίγων ετών είχαν κριθεί απ΄ όλους αναγκαία για την σαφή μείωση του κόστους παραγωγής ή και ο απολογισμός για το περίφημο Μητρώο Αγροτών που είναι αναγκαίο εργαλείο για την εφαρμογή και τον έλεγχο των αγροτικών πολιτικών και αναδιαρθρώσεων, είναι εξαιρετικά φτωχοί. Καθιστούν την κυβέρνηση υπόλογη στον αγροτικό κόσμο της χώρας πέραν των μεγάλων ευθυνών που έχει για την συνομολόγηση κανονισμών και πολιτικών στην Ε.Ε. που οδηγούν σε συρρίκνωση και αφανισμό των καλλιεργειών του βαμβακιού και του καπνού ή και των ιδιαίτερων ευθυνών που έχει για τις καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις του λαδιού και την ανύπαρκτη πολιτική τυποποίησης και εξαγωγών σ΄ αυτό το προϊόν.

Η κυβέρνηση τολμά να επιχειρηματολογεί, αρνητικά για τα συμφέροντα των ελλήνων καπνοκαλλιεργητών, στο όνομα των προσχηματικών και υποκριτικών απόψεων που κυριαρχούν σε αρμόδια όργανα της Ε.Ε. περί αντικαπνιστικής εκστρατείας και περί δήθεν ανοίγματος των αγορών στις τρίτες χώρες. Κρύβει όμως αυτή η προπαγάνδα το γεγονός ότι το 75-80% των εισαγωγών της Ε.Ε. γίνεται στη βάση διμερών συμφωνιών από τις ΗΠΑ για τον καπνό, όταν μάλιστα οι ίδιες οι ΗΠΑ προστατεύουν και επιδοτούν τις παραγωγές τους. Η όλη συζήτηση λοιπόν αφορά στο υπόλοιπο 20%, στο οποίο συνεισφέρει η Ελλάδα κατά 5% με καπνοκαλλιέργειες σε ημιάγονα και άγονα εδάφη στα οποία δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εναλλακτικών καλλιεργειών. Πού είναι λοιπόν η μέριμνα για την ενίσχυση και την ανάπτυξη των περιφερειών της Ε.Ε., όταν μάλιστα η Ελλάδα έχει την πλειοψηφία των περιφερειών της στην κλίμακα των λιγότερο αναπτυγμένων;

Το αίτημα για άμεση αναβολή της ισχύος του νέου ακόμα πιο αρνητικού κανονισμού στον οποίο συναίνεσε η ελληνική κυβέρνηση για την βαμβακοπαραγωγή αποτελεί προϋπόθεση για τον αναγκαίο και ουσιαστικό διάλογο για το σύνολο της αγροτικής οικονομίας και για τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις που θα αποτρέψουν την συρρίκνωσή της και την παραπέρα υποβάθμιση της ζωής των αγροτικών νοικοκυριών.

Τα προβλήματα των εξεγερμένων αγροτών δεν επιδέχονται επικοινωνιακές, πολιτικάντικες ή και στενά κομματικές προσεγγίσεις. Γιατί αποτελούν μείζονα θέματα κοινωνικής συνοχής και περιφερειακής οικονομικής ανάπτυξης.

Αν πράγματι όλοι θεωρούν ως εθνικό ζήτημα την αγροτική οικονομία, θα πρέπει η κυβέρνηση να αναγνωρίσει τα αδιέξοδα της μέχρι σήμερα πολιτικής της και να διεκδικήσει, με τις κατάλληλες συμμαχίες στην Ε.Ε. τα συγκεκριμένα μέτρα και τις πολιτικές που θα ενισχύσουν το εισόδημα των αγροτών και την αγροτική παραγωγή. Και ταυτόχρονα να εφαρμόσει κατά προτεραιότητα εθνικές πολιτικές ενθάρρυνσης και εκσυγχρονισμού της αγροτικής οικονομίας για το σύνολο των παραγόμενων προϊόντων, έτσι ώστε να επιτευχθούν αναδιαρθρώσεις για τον εκσυγχρονισμό της και για να αντέξει η αγροτιά στο νέο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.

To Γραφείο Τύπου