Να πω δυο λόγια και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας. Για εμάς είναι πάρα πολύ σημαντική, διότι γνωρίζουμε ότι αντιπολίτευση δεν γίνεται μονάχα στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου ή από βήματος Βουλής. Αντιπολίτευση και ουσιαστικός έλεγχος, με προοπτική όμως κατάθεσης ρεαλιστικών εναλλακτικών προτάσεων, γίνεται μέσα στους κοινωνικούς χώρους.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαδικασία εν κρυπτώ εκποίησης και λεηλασίας του δημόσιου πλούτου. Δεν μας ξαφνιάζει, όμως επιτρέψτε μου να πω, μας θυμώνει. Είμαστε θυμωμένοι με όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα. Αγανακτισμένοι θα έλεγε κανείς. Διότι καταστρατηγούνται στοιχειώδεις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Διότι αποφασίζονται εν κρυπτώ κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Το αν το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας θα είναι μοχλός ανάπτυξης, μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση ή θα είναι μια μαύρη τρύπα, όπου ο δημόσιος πλούτος θα πηγαίνει βορά στις ανάγκες των τραπεζιτών και το κόστος θα πηγαίνει στις πλάτες του ελληνικού λαού, είναι πάρα πολύ κρίσιμο ζήτημα.
Την προηγούμενη Παρασκευή, με μια δημοσιοποίηση απόφασης στο φύλλο εφημερίδας της κυβέρνησης, ενημερωθήκαμε όλοι, χωρίς να έχει ειπωθεί καμία κουβέντα στο Κοινοβούλιο, ότι αποφασίστηκε η πώληση - η παραχώρηση θα λέγαμε εμείς - της Αγροτικής Τράπεζας, μιας βιώσιμης σε προοπτικής τριετίας τράπεζας, η οποία έχει υποστεί πολύ μεγάλες ζημιές από το PSI, της μόνης εναπομείνουσας δημόσιας τράπεζας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μαζί με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Αποφασίστηκε λοιπόν και δημοσιοποιήθηκε στο φύλλο της εφημερίδας της κυβέρνησης, χωρίς να ακουστεί ούτε μια λέξη στο χώρο της Βουλής. Και παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν τις εκλογές και οι τρεις αρχηγοί που σήμερα βρίσκονται στα τρία κόμματα που κυβερνούν, αλλά και αμέσως μετά τις εκλογές, κατά τη διάρκεια της προγραμματικής συμφωνίας που είχαν, ρητώς είχε ανακοινωθεί ότι θα ανακεφαλαιοποιηθεί η Αγροτική Τράπεζα, για να μείνει πυλώνας ανάπτυξης της υπαίθρου και της αγροτικής οικονομίας.
Και αναρωτιόμαστε τι άλλαξε, από τις προεκλογικές δεσμεύσεις και τις μετεκλογικές προγραμματικές συμφωνίες μέχρι την προηγούμενη Παρασκευή, όπου δημοσιοποιήθηκε μία απόφαση εν κρυπτώ; Πιστεύουμε ότι αυτό που ζήσαμε την προηγούμενη Παρασκευή ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία υποβάθμισης του Κοινοβουλίου και της Δημοκρατίας. Και αυτή η διαδικασία υποβάθμισης του Κοινοβουλίου συνεχίζεται. Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, χθες, επικαλέστηκε κώλυμα προκειμένου να μην προσέλθει στη Βουλή να απαντήσει σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ του Βαγγέλη Αποστόλου, σχετικά με την εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας. Για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά, υπουργός σε επίκαιρη ερώτηση απαντά γραπτώς. Στις επίκαιρες ερωτήσεις έρχεται ο υπουργός και απαντάει. Και απάντησε γραπτώς, στην ουσία ότι δεν τον αφήνει ο Υπουργός των Οικονομικών να έρθει στη Βουλή και να απαντήσει. Αυτό είναι διακωμώδηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Αλλά θέλω να μπω στην ουσία. Διότι, εδώ δεν κρύβεται μόνο ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Πρώτος κρύβεται ο Πρωθυπουργός. Δεν έρχεται να απαντήσει σε επίκαιρες ερωτήσεις, στη λεγόμενη ώρα του Πρωθυπουργού. Διότι που να βρει ώρα για τη Βουλή, όταν τον απασχολεί η τρόικα Και κυρίως δεν έρχονται να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις στα ερωτήματα που τους έχουμε θέσει ο Υπουργός Οικονομικών, αλλά και αυτός που έχει τη μέγιστη ευθύνη. Βεβαίως, κρύβεται πίσω από ένα νόμο που έφερε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ως Υπουργός Οικονομικών, μνημονιακό νόμο αμφιβόλου συνταγματικότητας, βάσει του οποίου έχει το δικαίωμα η Τράπεζα της Ελλάδας να παίρνει αποφάσεις, χωρίς να δίνει στοιχειώδεις εξηγήσεις.
Όμως, ανεξάρτητα με το αν του παρέχεται του κ.Προβόπουλου αυτό το νομικό δικαίωμα, αν κρύβεται δηλαδή πίσω από το νόμο, εμείς θα απαντήσουμε ότι «ότι είναι νόμιμο, δεν είναι και ηθικό». Είναι, λοιπόν, ηθικό να μην γνωρίζει ο ελληνικός λαός και τα πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές την έκθεση της Black Rock για το τραπεζικό σύστημα; Είναι ηθικό να δίνονται πιστοποιητικά βιωσιμότητας στις τέσσερις τράπεζες και να μην δίνεται στην Αγροτική και αυτά τα πιστοποιητικά βιωσιμότητας να μην δίνονται στη δημοσιότητα; Εδώ βγαίνουμε έξω και από κάθε διεθνή κανόνα για τη διαφάνεια.
Προσπαθούμε, λοιπόν,και με αυτή τη συνάντηση μαζί σας σήμερα, να αναζητήσουμε απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα:
Πρώτον, πως γίνεται αποδεκτή η προσφορά μιας ιδιωτικής τράπεζας, που διαθέτει κεφαλαιακή επάρκεια με ενίσχυση από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή με λεφτά τα οποία θα χρεωθούν στους έλληνες φορολογούμενους, για την απορρόφηση κρατικής τράπεζας η οποία κρατική τράπεζα υπέστη ζημία από το PSI, από το κούρεμα των ομολόγων, η οποία δεν αποκατεστάθη όπως αποκαταστάθηκαν οι υπόλοιπες τέσσερις τράπεζες;
Δεύτερον, με βάση ποια κριτήρια κρίθηκαν βιώσιμες οι τέσσερις τράπεζες και μή βιώσιμη η Αγροτική;
Τρίτον, που είναι αυτές οι εκθέσεις των συμβούλων για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα λεγόμενα επιχειρηματικά σχέδια, τα business plans, τα capital plans, όπως επιβάλλουν οι διεθνείς κανόνες; Πότε θα δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία;
Ελπίζουμε ότι θα μας δώσουν κάποιες απαντήσεις, ο Υπουργός Οικονομικών και ο κ. Προβόπουλος, την Παρασκευή, οπότε, και μετά και μετά την πίεση που ασκήσαμε, δέησαν να έρθουν στη Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων.
Να μάθουμε, επίσης, ποιο είναι το τίμημα που κατέβαλλε η Τράπεζα Πειραιώς για να αποκτήσει το καλό τμήμα της Αγροτικής Τράπεζας. Και να μάθουμε, επίσης, με ποιο σκεπτικό η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην ανακεφαλαιοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας.
Αγαπητοί φίλοι, εμείς θεωρούμε ότι αυτή η εξέλιξη είναι μια εξέλιξη πάρα πολύ σημαντική. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο σκάνδαλο. Σε ένα σκάνδαλο που προδίδει ότι αυτοί που πραγματικά κυβερνάνε τη χώρα, δεν είναι οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί των τριών κομμάτων. Αυτοί που πραγματικά κυβερνάνε τη χώρα, είναι μια ομάδα φτωχευμένων τραπεζιτών οι οποίοι παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις, διατηρούν ζωντανές τις τράπεζές τους με ζεστό δημόσιο χρήμα, προχωρούν σε αποφάσεις οι οποίες προκαλούν τους Έλληνες πολίτες.
Όμως, σε τελική ανάλυση, εμείς λέμε ότι «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο». Και λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, διότι μπορεί αυτή τη στιγμή με αυτές τις εν κρυπτώ αποφάσεις να λεηλατούν, να οικειοποιούνται δημόσιο χρήμα ιδιώτες μέτοχοι, όμως συνολικά η χώρα και η οικονομία βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Η λεηλασία δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Και γιʼ αυτό το λόγο εμείς θεωρούμε κρίσιμο η σημερινή συνάντηση μαζί σας να μην έχει ένα διαδικαστικό χαρακτήρα. Αλλά να αποφασίσουμε τα επόμενα βήματα ενός μετώπου αντίστασης, αλλά και παραγωγής εναλλακτικών προτάσεων και πολιτικής.
Πολύ σύντομα το τραπεζικό σύστημα της χώρας, δυστυχώς, θα είναι ένα κουφάρι. Αλλά πολύ σύντομα, μέσα από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, θα τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο με κοινωνική διαφάνεια και θα αποτελέσει βασικό μοχλό ανάπτυξης και κοινωνικής ανταποδοτικότητας.
Το ζήτημα για εμάς είναι, μέσα από το διάλογο και τη συνεργασία να αποκτήσουμε εκείνη τη σοφία και την ωριμότητα, ώστε να επενδύσουμε σε πρακτικές και στρατηγικές που θα πιάσουν τόπο.
Για μας η αγροτική οικονομία μπορεί να γίνει ένας πυλώνας ανάπτυξης. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η χώρα μας οφείλει να τα αξιοποιήσει σε μια προοπτική παραγωγικής ανασυγκρότησης. Εκεί είναι η σκέψη μας, εκεί είναι το μέλημά μας, δεν είμαστε στη Βουλή μόνο για να ασκούμε αντιπολίτευση, ούτε θα παίξουμε το ρόλο του εισαγγελέα. Αυτόν τον ρόλο πολύ σύντομα θα κληθούν κάποιοι να τον αναλάβουν. Θα τον αναλάβουν αυτοί οι οποίοι θεσμικά έχουν αυτόν τον ρόλο. Πολύ σύντομα, πιστέψτε με.
Διότι η ιστορία της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου είναι μια ιστορία που ξεκινάει από τα τέλη του 2009, έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την ιστορία, δηλαδή στη χρεωκοπία της χώρας, καθοριστικό ρόλο η Τράπεζα της Ελλάδας και οι επιλογές της, οι επιλογές τότε που έδιναν παράθυρο στην κερδοσκοπία με το Τ+10 επιλογές που συνεχίστηκαν με την ευνοϊκή μεταχείριση ιδιωτικών τραπεζικών ομίλων εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος επιλογές, που προχώρησαν και αφορούσαν στο PSI μια διαδικασία που οδήγησε σε πτώχευση τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια τραπεζικά συστήματα και κορυφώνονται τώρα με την επιλογή -εν κρυπτώ μάλιστα- και σε αντίθεση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις, εκποίησης της μόνης βιώσιμης δημόσιας τράπεζας.
Είμαστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι πολύ σύντομα θα ασχοληθούν με τον έλεγχο αυτών των υποθέσεων οι θεσμοί που πρέπει να ασχοληθούν, αυτοί της δικαιοσύνης. Δεν είναι δικιά μας δουλειά αυτήν. Δικιά μας δουλειά, όμως, θα είναι - και θα είναι δύσκολη δουλειά - να μπορέσουμε μέσα από τα ερείπια να ανασυγκροτήσουμε την παραγωγική δυνατότητα της πατρίδας μας. Και γιʼ αυτό σας χρειαζόμαστε σύμμαχους. Θέλουμε τον αγροτικό κόσμο σύμμαχο, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, θέλουμε σύμμαχο τον τοπική αυτοδιοίκηση, τους συνδικαλιστικούς φορείς, και πιστεύω ότι αυτή η συνάντηση που ξεκινάει σήμερα πρέπει να έχει βάθος να έχει πορεία, να έχει προοπτική.
Διότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει αν δεν συνεργαστούμε όλοι, προκειμένου να ανοικοδομήσουμε - όπως είπα πιο πριν - την ελληνική οικονομία με τις σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες που έχει μια από αυτές είναι και ο αγροτικός κόσμος. Θα σταθούμε εμπόδιο στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας με όση δύναμη έχουμε εντός και εκτός Βουλής και κυρίως θα σταθούμε εμπόδιο στην εκποίηση κερδοφόρων συνεταιριστικών επιχειρήσεων όπως η Δωδώνη, όπως η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Πιστεύουμε ότι πολύ σύντομα αυτοί οι αγώνες θα είναι νικηφόροι.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS