Για τα νέα μέτρα
Και μόνο στο άκουσμα των μέτρων αντιλαμβάνεται ο καθένας τι σημαίνει για τη ζωή του και τι σημαίνει συνολικά για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Ήσασταν, νομίζω, αρκετά αποκαλυπτικοί στο προηγούμενο ρεπορτάζ που παρακολούθησα περιμένοντας να πάρουμε τη θέση μας σε αυτή τη συζήτηση. Η αναφορά στο παράδειγμα που ακούστηκε ότι αυτά τα μέτρα ισοδυναμούν σαν το σύνολο των συνταξιούχων του ΙΚΑ, να μηδενίζονται τα εισοδήματά τους και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό, πέρα από τους ίδιους, και τι θα σημαίνει για την ίδια την οικονομία όταν ξαφνικά αρπάζεις αυτό το ποσό μέσα από τη λειτουργία της ίδιας της αγοράς και της οικονομίας, νομίζω ότι το αντιλαμβάνονται πια όλοι.
Βρισκόμαστε, δυστυχώς, στην κορύφωση ενός τραγικού αδιεξόδου μιας πολιτικής που εφαρμόζεται σχεδόν 2,5 χρόνια, χωρίς καμία προοπτική εξόδου από αυτή την κρίση. Χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα, παρά μόνο την πλήρη ισοπέδωση.
Εδώ πέρα βλέπετε ότι έχουμε το εξής πρωτότυπο, να ξεκινάμε από ένα πακέτο μέτρων ύψους 11,5 δις και να είναι πλήρως άγνωστο το ποιο θα είναι το ταβάνι, ποια θα είναι η οροφή. Κατʼ αρχήν τα 11,5 δις πριν λίγες μέρες ήταν 13,5 δις. Το Σαββατοκύριακο υπήρξαν εκτενή ρεπορτάζ στις οικονομικές εφημερίδες, ότι στο σύνολο της εφαρμογής του προγράμματος, πολύ δε περισσότερο αν υπάρξει και επιμήκυνση, αυτά θα φτάσουν σχεδόν τα 20 δις. Και όλα αυτά από μια κυβέρνηση, η οποία έχει κάνει κουρελόχαρτο την προγραμματική της συμφωνία, τη βάση, δηλαδή, της συγκρότησής της και έχει γράψει κυριολεκτικά στα παλιά της τα παπούτσια όσα προεκλογικά έλεγε περί ακύρωσης μέτρων, περί αναδιαπραγμάτευσης. Όλα αυτά, δηλαδή, τα οποία ήταν οι λόγοι, που ψηφίστηκε και διαμορφώθηκε αυτή η κυβέρνηση.
Άρα, αυτή τη στιγμή τίθεται εκ των πραγμάτων ένα θέμα πολιτικής νομιμοποίησης αυτών των μέτρων. Αν ο κόσμος γνώριζε τι τον περίμενε και αν αυτά είχαν ειπωθεί προεκλογικά – που δεν είναι λογιστική συζήτηση, είναι πραγματική –είμαι βέβαιος ότι δεν θα υπήρχαν αυτοί οι πολιτικοί συσχετισμοί.
Σοφία Βούλτεψη : Μα είχαν ειπωθεί, ήταν γνωστά.
Όχι ήταν τα 18 σημεία που είπατε, τα οποία βρίσκονται σε αντιδιαστολή με αυτά που εφαρμόζετε.
Εν πάση περιπτώσει, άκουσα τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος είπε το εξής: «όταν ξεκινάς να κάνεις ένα πακέτο μέτρων 11,5 δις, τα παίρνεις από παντού». Ούτε, λοιπόν, ισοδύναμα υπήρξαν, ούτε μη οριζόντιες περικοπές. Υπάρχει μια άγρια ισοπεδωτική πολιτική, η οποία οδηγεί σε αυτό τον φαύλο κύκλο της οικονομίας με περισσότερη ύφεση, περισσότερη ανεργία, που τελικά απομακρύνει τη χώρα από την Ευρωζώνη.
Τα μέτρα αυτά έχει αποδειχθεί ότι δεν μειώνουν το χρέος αλλά αποσκοπούν στο να εφαρμόσουμε, τελικά, μια σκληρή πολιτική που οδηγεί στην πλήρη εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η υλοποίηση αυτής της πολιτικής μας οδηγεί σε απομάκρυνση από την Ευρωζώνη. Και αυτή η πολιτική, όπως εφαρμόζεται στην Ελλάδα και εξοντώνει κυριολεκτικά και την οικονομία της και την κοινωνία, τηρουμένων των αναλογιών με τον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό, υλοποιείται παρʼ ότι δεν υπάρχουν τα ίδια χαρακτηριστικά στις οικονομίες της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Ουσιαστικά αποδομεί συνολικά την Ευρώπη. Είναι ο ακραίος αντικοινωνικός φιλελευθερισμός, που εκφράζεται μέσω της κας Μέρκελ και κινδυνεύει να οδηγήσει σε έναν συνολικό εκτροχιασμό.
Άρα, λοιπόν, έχουμε μια πολιτική που διαλύει την Ελλάδα και αποδομεί την Ευρώπη. Αυτή την πολιτική την υπηρετεί και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος και ο «δήθεν» ευρωπαϊστής κ. Κουβέλης. Ο, δε, κ. Κουβέλης αυτή τη στιγμή κάνει και τη «βρώμικη» δουλειά. Έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί την αιχμή του δόρατος της πιο ακραίας ταξικής πολιτικής.
Ακούω όλα αυτά τα παραμύθια περί ανάπτυξης αλλά διαπιστώνω ότι θα ψηφίσετε μέτρα που μειώνουν τις δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς δεν έχει καμία σχέση με όσα εφαρμόζετε. Γιʼ αυτό γνωρίζετε ότι θα σας αμφισβητούν συνολικά όλοι και βρίσκεστε αυτή τη στιγμή σε μια άνευ προηγουμένου κρίση ταυτότητας και δεν μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αυτό που ήσασταν πριν και αυτό που υπηρετείτε τώρα.
Που είναι ο δίκαιος επιμερισμός στη λήψη των μέτρων; Τα 500 ευρώ κατώτατος μισθός; Αυτή τη μάχη δίνετε; Είναι γλυκιά η εξουσία και ειλικρινά είστε αγνώριστοι. Ως ηγεσία της Δημοκρατικής Αριστεράς είστε αγνώριστοι.
Ουδείς αναμάρτητος είπε ο κ. Σαμαράς μπροστά σε όλες τις κάμερες. Έλεγε ότι θα κάνει Εξεταστική για το πρώτο μνημόνιο, ως αρχηγός της Ν.Δ., και τώρα λέει ότι «η ιστορία μου, αμαρτία μου».
Για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ
Δεν βρίσκω κακό το να είσαι αλληλέγγυος σε αυτούς, οι οποίοι πλήττονται ανεπανόρθωτα από την κρίση.
Είμαστε ένας χώρος, ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει κάνει ένα ποιοτικό άλμα και προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του κόσμου που έχουν γεννηθεί μέσα από την κρίση. Υπάρχει ένα κοινωνικό-ταξικό πρόσημο στο νέο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια προσπάθεια για τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης παράταξης της Αριστεράς, η οποία θέλει να εκφράσει κατά προτεραιότητα τον κόσμο της εργασίας.
Η φοροδιαφυγή, που ακούω δεξιά μου και αριστερά μου να πιπιλίζεται, είναι ταυτισμένη με τη λειτουργία αυτού του φαύλου πολιτικού συστήματος των τελευταίων δεκαετιών και έχει αποτυπωθεί στο παράδοξο γεγονός τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ότι τα δικά μας έσοδα από τη φορολογία υπολείπονται κατά 10 μονάδες, ως ποσοστό του ΑΕΠ, από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.
Η δήλωση του κ. Δρίτσα ήταν με απόλυτη σαφήνεια – και παρακαλώ να ακουστεί – μιλάει για την ανάγκη καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Αλλά, αυτό δεν γίνεται με σόου. Δεν ήξερα ότι θα πρέπει να πηγαίνουμε κάθε φορά να γίνεται με εφόρμηση των ΜΑΤ. Ούτε θα πρέπει να ενοχοποιείτε μια ολόκληρη τοπική κοινωνία. Έτσι δεν είναι; Να πληρώσουν όσοι πρέπει να πληρώσουν. Όχι χαριστικές φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, που από τον καιρό του Αλογοσκούφη γίνονται σε όλα τα φορολογικά νομοσχέδια και να δούμε και τις προτάσεις ευαισθησίας της Δημοκρατικής Αριστεράς, οι οποίες πλέον έχουν εξανεμιστεί.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS