Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είμαστε σήμερα, όλες και όλοι, εδώ.
Στην τιμημένη Κοκκινιά.
Σʼ αυτή τη γειτονιά, που κάθε δρόμος και κάθε σοκάκι της αναβλύζει Ιστορία.
Ιστορία αγώνων και μαρτυρίου.
Ιστορία γραμμένη στο μπλόκο.
Από τους καθημερινούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας.
Από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ.
Ιστορία θυσίας για την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία.
Είμαστε σήμερα, όλες και όλοι, εδώ.
Ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση των συντρόφων μας του Νέου Αγωνιστή.
Που μαζί διαμορφώνουμε την ενωτική, προοδευτική και αριστερή δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Την προοπτική εξουσίας για το λαό μας.
Δεν είμαστε εδώ για να αναπολήσουμε ούτε για να προσπαθήσουμε να οικειοποιηθούμε μια διακήρυξη αρχών που δεν ήταν η αφήγηση της δικής μας Αριστεράς.
Παρόλο που η ίδια η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη αντλεί από το ιδεολογικό, προγραμματικό και αγωνιστικό απόθεμα της ιστορικής Αριστεράς.
Από το ΕΑΜ και την ΕΔΑ.
Είμαστε σήμερα εδώ, όλες και όλοι.
Γιατί μας ενώνει η ισχυρή δέσμευσή μας στη συγκρότηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς που θα κυβερνήσει τον τόπο για να σταματήσει τη λεηλασία του λαού μας.
Γιατί μας ενώνει η ισχυρή δέσμευσή μας στην προγραμματική και πολιτική ενότητα όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων.
Η ισχυρή δέσμευσή μας στις αξίες και τις αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της δημοκρατικής διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.
Η ισχυρή δέσμευσή μας στη διαμόρφωση μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας για την ανατροπή:
Για την ακύρωση του Μνημονίου και την αντικατάστασή του με ένα εθνικό σχέδιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Για την ανατροπή του φαύλου, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου και τη δημοκρατική ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος.
Με την απλή αναλογική παντού.
Και με τη θεσμικά οργανωμένη συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που τους αφορούν.
Για την πατριωτική και δημοκρατική ενότητα όλων.
Για να ανακτήσει ο λαός μας την εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπειά του.
Σʼ αυτήν τη νέα οργανική κοινωνική και πολιτική ενότητα των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού, η διακήρυξη των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη παραμένει ένα κριτικά αξιοποιήσιμο και επίκαιρο προγραμματικό κείμενο αναφοράς.
Και την επικαιρότητα της 3ης του Σεπτέμβρη ανέδειξε – όσο παράξενο κι αν ακούγεται – το σημερινό ΠΑΣΟΚ.
Όχι γιατί την εγκατέλειψε.
Αυτό είναι δική του, εσωτερική υπόθεση.
Αλλά γιατί παρέδωσε το πολιτικό τέκνο της.
Την αλλαγή της 18ης Οκτώβρη του ʼ81.
Ως λάφυρο στην τρόικα των δανειστών.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Στοχοποιεί και μεθοδικά ξηλώνει μία προς μία τις κοινωνικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού στη δεκαετία του ʼ80.
Και αυτό δεν είναι δική του υπόθεση.
Αυτό είναι δική μας υπόθεση.
Μας αφορά και μας κινητοποιεί όλες και όλους.
Η εκκαθάριση εισοδημάτων και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η μεταφορά εισοδήματος και πλούτου από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στην μικρή και άπληστη ολιγαρχία του «λόμπι της χρεοκοπίας».
Σʼ εκείνους, δηλαδή, τους επιχειρηματικούς κύκλους που αντιμετώπισαν τη κρίση ως ευκαιρία και το μνημόνιο ως δώρο θεού για να ανατρέψουν τις εργασιακές σχέσεις, για να οικειοποιηθούν δημόσια περιουσία, για να κερδοσκοπήσουν με την χρεοκοπία και τη δυστυχία της πατρίδας μας.
Και στη συνέχεια έδωσαν λυσσαλέα μάχη, λάσπης και φόβου.
Για να αποτρέψουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία.
Στις 17 Ιουνίου.
Έδωσαν λυσσαλέα μάχη υπέρ του παλιού πολιτικού κόσμου.
Και ιδιαίτερα υπέρ κυρίου Σαμαρά.
Που τώρα τους ανταποδίδει την προστασία.
Ρίχνοντας ο ίδιος λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Και προσπαθώντας να σκεπάσει από κάτω της αυτήν την εύγλωττη σύμπτωση συμφερόντων.
Μας αφορά όλους η εξαθλίωση των συνταξιούχων – και ιδιαίτερα των χαμηλοσυνταξιούχων.
Η εξαθλίωση των μισθωτών – και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων.
Η αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Με το θάνατο του εμποράκου.
Το μαρασμό του αυτοαπασχολούμενου και του μικρομεσαίου επιχειρηματία.
Οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιδρομές. Ιδιαίτερα στα μεσαία κοινωνικά στρώματα. Με τη μικρή ιδιοκτησία.
Και με τα εισοδήματα αξιοπρεπούς διαβίωσης, μέχρι το 2009.
Τα νέα μέτρα λιτότητας διαδοχικών φάσεων.
Που θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα ?11,5 δις.
Και που, φυσικά, δεν θα είναι τα τελευταία.
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που μας το λένε.
Τώρα, όμως, ξέρουμε ότι η ύφεση καταπίνει τις θυσίες και γεννάει νέες περικοπές.
Αυτή η αδίστακτη και ανελέητη συντριβή των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Η κονιορτοποίηση των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.
Έχει την υπογραφή και του ΠΑΣΟΚ.
Που, για μία ακόμα φορά θα ψηφίσει τη λαίλαπα στη Βουλή.
Έχει την υπογραφή του φυσικού αυτουργού του Μνημονίου.
Του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Είναι πιο φανερό κι από τον ήλιο.
Ότι η μνημονιακή αφήγηση του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν εμπνέεται από την 3η του Σεπτέμβρη.
Ορόσημο του σημερινού ΠΑΣΟΚ είναι η 23η Απριλίου του 2010.
Είναι εκείνη η αποφράδα μέρα.
Που από το ακριτικό Καστελόριζο.
Ο τότε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργός της χώρας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ανακοίνωσε την παράδοση του λαού και του τόπου στο ΔΝΤ και τους δανειστές.
Είναι η μέρα που το ΠΑΣΟΚ έβαλε τον τόπο σε μια μεγάλη και οδυνηρή περιπέτεια.
Και αναρωτιέμαι σήμερα μαζί σας, ποια είναι άραγε λαθροχειρία;
Να συζητά η αριστερά και οι τίμιοι αγωνιστές του σοσιαλιστικού χώρου για τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη ή να προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ του κυρίου Βενιζέλου και της παρέας του προσπαθεί να συνδέσει την 3η του Σεπτέμβρη με το Μνημόνιο.
Αυτό κι αν είναι μεθοδευμένη πολιτική λαθροχειρία.
Για να συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες τους για το σημερινό κατάντημα της χώρας.
Φίλες και φίλοι
Η διακήρυξη των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη, όπως και κάθε πολιτική διακήρυξη που ενέπνευσε λαϊκούς αγώνες και σφράγισε την ιστορία του τόπου, δεν έχει κληρονόμους και δικαιούχους.
Δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία από κληρονομιά οποιουδήποτε.
Είναι κτήμα του ελληνικού λαού.
Που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά της.
Που της έδωσε πολιτική δυναμική και προοπτική εξουσίας.
Ας θυμηθούμε τη δέσμευση της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη ότι:
«η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας».
Σήμερα, η ολοένα μεγαλύτερη συστράτευση των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Των εργαζόμενων με επισφάλεια.
Των άνεργων.
Των αγροτών.
Των επαγγελματιών.
Των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και της νεολαίας.
Η συστράτευσή τους με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Ανοίγει ξανά την προοπτική για να έρθει σύντομα ο λαός μας στην εξουσία.
Και η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της αλλαγής του ʼ81, σφυρηλατείται σήμερα στη διαχωριστική γραμμή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου.
Ανασυγκροτείται σε νέα κοινωνική πλειοψηφία της ανατροπής.
Ανταποκρίνεται στο ενωτικό.
Στο πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Δίνει σάρκα και οστά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Που αναπνέει με τα οράματα, τους πόθους, τις ανάγκες και τις προσδοκίες του λαού μας.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Έχει φτάσει η ώρα για την Αριστερά.
Χωρίς τα συμπλέγματα και τις υπεραπλουστεύσεις του παρελθόντος, να αποτιμήσει τη συνεισφορά του ΠΑΣΟΚ του ʼ74 και της 3ης του Σεπτέμβρη.
Είναι πολιτική ανάγκη να το κάνουμε.
Επειδή το ΠΑΣΟΚ που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια:
το ΠΑΣΟΚ του διαπλεκόμενου και διεφθαρμένου εκσυγχρονισμού,
το ΠΑΣΟΚ των ιδιωτικοποιήσεων και του Χρηματιστηρίου,
το ΠΑΣΟΚ της Siemens και των μεγάλων συμφερόντων.
Ελάχιστη σχέση έχει με την περίοδο της δυναμικής, ριζοσπαστικής συμβολής του στον εκδημοκρατισμό της χώρας.
Στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια.
Οφείλουμε ως Αριστερά να σκύψουμε στα προτάγματα της ριζοσπαστικής φάσης του ΠΑΣΟΚ.
Να ξαναδούμε ελλείψεις, ατέλειες και σφάλματα.
Να δώσουμε μια εναλλακτική προοπτική στην κοινωνία που στενάζει κάτω από τον βρόγχο των πολιτικών του Μνημονίου.
Και θα το κάνουμε αυτό.
Ακριβώς επειδή δεν είμαστε το νέο ΠΑΣΟΚ, όπως διατείνονται τα μέσα της διαπλοκής.
Ούτε, άλλωστε, θέλουμε να γίνουμε ένα νέο ΠΑΣΟΚ.
Εμείς τις δεσμεύσεις μας προς τον ελληνικό λαό τις εννοούμε.
Και θα τις μετουσιώσουμε σε κυβερνητικό έργο.
Δεν θέλουμε να εκφυλιστούμε από ριζοσπαστικό κίνημα σε πολιτικό φορέα αυτοαναφορικού κυβερνητισμού.
Ξεκομμένο από τα κοινωνικά συμφέροντα των εργαζομένων.
Δεν θέλουμε να εκφυλιστούμε σε τεχνικούς της εξουσίας.
Δεν θέλουμε να εκπροσωπούμε την ηγεμονία των νεόπλουτων μικροαστών.
Πάνω στους ανθρώπους που ζουν από το δικό τους μόχθο.
Δεν θέλουμε να διαπνεόμαστε από την καθεστωτική λογική.
Χωρίς δέσμευση από ιδεολογικές αναφορές και κοινωνικές προτεραιότητες.
Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Θέλουμε να γίνουμε το μαζικό και λαϊκό αριστερό κίνημα που θα εκφράσει τη θέληση του λαού για κοινωνική αλλαγή.
Γιʼ αυτό το λόγο και αντλούμε την έμπνευσή μας από τη συνολική ριζοσπαστική παράδοση της χώρας.
Από όλα τα ρεύματα και τις τάσεις της Αριστεράς και του προοδευτικού κινήματος.
Από την ενότητα των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού, σʼ ένα μεγάλο πολιτικό μέτωπο.
Είμαστε το νέο που ασφυκτιά στην καταχνιά του παλαιού και αγωνίζεται για να ελευθερωθεί.
Εκφράζουμε τη δυναμική Ελλάδα.
Την Ελλάδα του μόχθου και του καθημερινού αγώνα.
Και το κυριότερο.
Δεν φοβόμαστε την κοινωνία.
Αντλούμε πολύτιμη εμπειρία από την καθημερινή πάλη.
Εμπλουτίζουμε το λόγο και τις πρακτικές μας από την κοινωνική πρωτοβουλία.
Και είμαστε εδώ για να μείνουμε.
Για νʼ αλλάξουμε το παρόν και το μέλλον του λαού και του τόπου.
Για νʼ ανοίξουμε τις μεγάλες λεωφόρους της κοινωνικής ασφάλειας, αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.
Της αναπτυξιακής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Για να οικοδομήσουμε ένα κράτος δικαίου.
Για να μπορούν οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας να ονειρεύονται.
Ξαναδιαβάζουμε, λοιπόν, τις διακηρύξεις, τις θέσεις, τις ιδέες όλων των ρευμάτων του λαϊκού κινήματος.
Όχι για να τις αντιγράφουμε μηχανικά.
Αλλά για να τις ενσωματώνουμε δημιουργικά στη δική μας απελευθερωτική αφήγηση.
Για εμάς, σήμερα, Εθνική Ανεξαρτησία σημαίνει:
άρση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις.
Γιατί η χώρα έχει περιέλθει σε επονείδιστη θέση, αδυνατώντας να ασκήσει αυτεξούσια πολιτική.
Ο εθνικός πλούτος γίνεται λάφυρο.
Για να καλυφθούν οι δανειακές υποχρεώσεις προς τους διεθνείς τοκογλύφους.
Διάφοροι ανεπαρκείς τεχνοκρατίσκοι.
Μη δημοκρατικά εκλεγμένοι και νομιμοποιημένοι.
Έρχονται και επιβάλλουν στους υπουργούς και τις δημόσιες υπηρεσίες πολιτικές και καθήκοντα.
Και προετοιμάζουν το επόμενο βήμα.
Για τη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία της Ευρωζώνης.
Τις ειδικές οικονομικές ζώνες.
Στη νότια Κρήτη, στη νότια Πελοπόννησο και αλλού.
Υπό τη διοίκηση των δανειστών.
Όπως μας ενημερώνει ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – ο κύριος Μάρτιν Σουλτς.
Ενημερώνουμε κι εμείς τον κύριο Σουλτς ότι η Ελλάδα δεν τεμαχίζεται και δεν εκχωρείται.
Σε οποιονδήποτε.
Με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Και για οποιοδήποτε τίμημα.
Ακόμη κι αν οι τρεις πρόθυμοι συγκυβερνήτες της συναινούν.
Γιατί ο περήφανος ελληνικός λαός.
Λέει: όχι.
Λέει: φτάνει πια.
Λέει: ως εδώ και μη παρέκει.
Είναι πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα.
Να αντισταθεί στην εξαθλίωση και την ταπείνωση.
Να αντισταθεί σε ό,τι προσβάλλει την αξιοπρέπεια και τη νοημοσύνη μας.
1. Γιατί αμέσως μετά τις εκλογές.
Τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης.
Δεν θέλησαν να αξιοποιήσουν τις μεγάλες δυνατότητες διαπραγμάτευσης που είχε τότε η χώρα.
Για την αντικατάσταση του αποτυχημένου Μνημονίου.
2. Γιατί το Μνημόνιο απαξιώνει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης του τόπου.
Όχι μόνον με τη βαθιά και παρατεταμμένη ύφεση.
Αλλά και με την άμεση απαξίωση των νέων αναπτυξιακών κοιτασμάτων.
Και ιδιαίτερα του ανθρώπινου δυναμικού. Και των νέων.
3. Γιατί η γενική εκποίηση της χώρας.
Με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις ειδικές οικονομικές ζώνες.
Θα φέρει πρόσθετα οφέλη στους δανειστές και τη μικρή και διαπλεκόμενη εγχώρια ολιγαρχία.
Αλλά θα φέρει και τον οριστικό μαρασμό του λαού και του τόπου.
Γιʼ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ απευθύνει πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο.
Σε κάθε Ελληνίδα.
Σε κάθε Έλληνα.
Ανεξάρτητα από την κομματική επιλογή τους:
Γκρεμίστε αυτούς που γκρεμίζουν τον τόπο.
Μην αφήστε τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης Σαμαρά να βάλουν τίτλους τέλους στις ελπίδες και τις ζωές σας.
Με τα νέα μέτρα.
Που θα ξεδιπλωθούν σε πολλά, διαδοχικά στάδια.
Και θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα ?11,5 δις που μας λένε.
Και ελάτε τώρα μαζί μας.
Να δουλέψουμε.
Όλες και όλοι μαζί για την Ελλάδα.
Για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανσυγκρότησή της.
Για εμάς, σήμερα, η επικαιρότητα της Λαϊκής Κυριαρχίας είναι αυτονόητη, όταν
βιώνουμε την αποδυνάμωσή της.
Κιʼ αυτό γιατί παραβιάζουν τη δημοκρατική αρχή και το Σύνταγμα κυβερνήσεις με νωπή εντολή, που δεν εφαρμόζουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους.
Όπως η συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Που υφάρπαξε την ψήφο του λαού.
Με τις προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της κυβερνώσας πρώην Αριστεράς του κ. Κουβέλη για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και απαγκίστρωση απʼ αυτό.
Και μετεκλογικά μετέτρεψε την περήφανη επαναδιαπραγμάτευση στην ταπεινωτική δημόσια συγνώμη του κυρίου Σαμαρά προς την κυρία Μέρκελ με το «ουδείς αναμάρτητος».
Και αυτές οι κυβερνήσεις της εξαπάτησης του λαού παραβιάζουν ακόμη πιο ωμά την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
Όταν, μετεκλογικά, αντιμετωπίζουν με λάσπη, αυταρχισμό και βία κάθε προσπάθεια λαϊκής αντίδρασης.
Πρέπει να ξαναμιλήσουμε για την λαϊκή κυριαρχία.
Να ξαναφέρουμε την κοινωνία στο προσκήνιο.
Τον λαό που γέμισε τις πλατείες.
Που κατέβηκε σε πορείες.
Που ύψωσε τη φωνή του και δεν τρόμαξε μπροστά στην κλιμακούμενη τρομοκρατία.
Για εμάς, σήμερα, το αίτημα της Κοινωνικής Απελευθέρωσης αναδύεται αυτούσιο.
Οι βαθιές συνέπειες των Μνημονίων φέρνουν σήμερα στο επίκεντρο, όσο ποτέ άλλοτε από το ʼ74, το αίτημα για κοινωνική απελευθέρωση και αλλαγή.
Όταν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ζούμε στο βασίλειο της αδικίας.
Όταν βλέπουμε το εισόδημά μας να μειώνεται μέρα με τη μέρα.
Όταν οι Κοινωνικές κατακτήσεις να γκρεμίζονται.
¨Όταν τα όνειρα να ποδοπατούνται.
Όταν οι θυσίες δεν πιάνουν τόπο.
Την ίδια στιγμή που η άπληστη ντόπια και ξένη ολιγαρχία κερδίζει από την κρίση.
Βλέπουμε τις τράπεζες να χρηματοδοτούνται, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία διαλύονται.
Βλέπουμε την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και την αποδόμηση της ζωής μας.
Ο άκρατος καταναλωτισμός με δανεικά, που θεοποιήθηκε από τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό, έχει φτάσει στα όριά του.
Το ίδιο όμως και η κοινωνία μας.
Η ελληνική κοινωνία αποζητά τη χειραφέτησή της.
Θέλει να απελευθερωθεί από τα δεσμά της υποταγής σε κάθε λογής μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που τη βυθίζουν στη φτώχεια.
Θέλει να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον.
Δεσμευόμαστε, λοιπόν, να αγωνιστούμε για μια κοινωνία θεμελιωμένη στις αξίες της δημοκρατίας, της ισότητας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της σοσιαλιστικής προοπτικής.
Στρατευόμαστε στην ιστορική υπόθεση της πραγματικής πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής, με την εντιμότητα και την αφοσίωση που χαρακτηρίζει το όλον της Αριστεράς.
Στον αγώνα για μια κοινωνία των ανθρώπινων αναγκών.
Είναι, τέλος, επιβεβλημένη η προάσπιση της Δημοκρατικής Διαδικασίας.
Το πολιτικό μας σύστημα περιορίζει τη δημοκρατική λειτουργία.
Βλέπουμε τον κατʼ εξοχήν θεσμό της Δημοκρατίας – το Κοινοβούλιο – να υποβαθμίζεται.
Βλέπουμε κόμματα υποταγμένα στις επιλογές μιας μη εκλεγμένης ευρωπαϊκής και ντόπιας γραφειοκρατικής ολιγαρχίας.
Βιώνουμε την παραχάραξη της βούλησης του ελληνικού λαού.
Για εμάς, η επανεκκίνηση της δημοκρατικής διαδικασίας είναι το βασικό εργαλείο για την υλοποίηση του πολιτικού μας προγράμματος.
Θέλουμε την κοινωνία μαζί μας.
Με ενεργή δημοκρατική συμμετοχή.
Θεματοφύλακα του πολιτικού σχεδίου για την κοινωνική αλλαγή.
Η Αριστερά ήταν πάντα εκείνη η πολιτική δύναμη που αγωνίζεται για τη διεύρυνση και την εδραίωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Τώρα που η αγοραία λογική στη διαχείριση της κρίσης απειλεί το δημοκρατικό κεκτημένο.
Τώρα είναι ξανά η ώρα της Αριστεράς.
Για να υπερασπιστεί κατακτήσεις δεκαετιών. Και να προωθήσει νέα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα.
Δεν φιλοδοξούμε να λειτουργήσουμε ως μια πεφωτισμένη πολιτική πρωτοπορία.
Γιατί στη δική μας αντίληψη η συμμετοχή των πολιτών είναι ο πνεύμονας της αριστερής πολιτικής.
Αλλά η δημοκρατική διαδικασία είναι προϋπόθεση και για την πραγματική ενότητα των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συγκροτεί αυτήν την περίοδο τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Για να δώσει νέα προοπτική στις ιδέες και τα όνειρά μας.
Απευθυνόμαστε σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα.
Να γίνει μέρος αυτής της προσπάθειας.
Σας καλούμε και εσάς να έρθετε μαζί μας.
Για να φτιάξουμε, όλες και όλοι μαζί, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ των ελπίδων και των προσδοκιών μας.
Ο αγώνας μας για μια νέα Ελλάδα, απαλλαγμένη από τα Μνημόνια και την ξένη εξάρτηση.
Ο αγώνας μας για μια Ελλάδα εθνικά περήφανη και κοινωνικά δίκαιη.
Για μια Ελλάδα πραγματικά ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσο δύσκολος κι αν είναι.
Θα είναι νικηφόρος.
Καλούμε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα σε κοινή πορεία.
Για να κάνουμε μαζί πράξη.
Τη μεγάλη.
Την ιστορική ανατροπή που έχει ανάγκη η κοινωνία και ο τόπος μας.
Για νʼ αλλάξουμε τη ζωή κάθε νέου, άνεργου, μισθωτού, συνταξιούχου, μικρού και μεσαίου επαγγελματία.
Για να κάνουμε μαζί το όνειρο πραγματικότητα.
Τη νέα Ελλάδα.
Της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης και της σοσιαλιστικής προοπτικής.
Στην Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.
Όλες και όλοι μαζί προχωράμε.
Με τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Για το λαό στην εξουσία.
Γεια σας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS