Κοινή συνέντευξη Τύπου έδωσαν ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο Ευρωβουλευτής Μιχάλης Παπαγιαννάκης και οι Αναστασία Ανδρεαδάκη, πρώην βουλευτής, Νίκος Ηλιόπουλος και Γιάννης Σχίζας, εκπρόσωποι των "Οικολόγων- Εναλλακτικών".
Στη συνέντευξη Τύπου ανακοινώθηκε η εκλογική συνεργασία του ΣΥΝ με τους "Οικολόγους Εναλλακτικούς
Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλός τόνισε:
Φίλες και φίλοι, η συνεργασία
που σήμερα ανακοινώνουμε έχει μια εντελώς
ξεχωριστή σημασία, αποτελεί για μας ένα ποιοτικό
βήμα. Η συνάντηση των αντιλήψεων και των δυνάμεων
της Αριστεράς και της Οικολογίας, είναι ένα από
τα μεγάλα στρατηγικά προβλήματα της εποχής μας.
Εμείς από τη δική μας πλευρά έχουμε καταλήξει στο
συμπέρασμα ότι σύγχρονη Αριστερά, χωρίς
αφομοίωση των οικολογικών αντιλήψεων, δεν μπορεί
να νοηθεί. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η
ανατροπή των όρων ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, η
δραματική αλλαγή στις σχέσεις του ανθρώπου με τη
φύση, αλλά και του ατόμου με την κοινωνία, είναι
οι συνέπειες ενός μοντέλου ανάπτυξης, που
θεοποιεί την αγορά, τη λογική μεγιστοποίησης του
κέρδους και τη λογική του ασυγκράτητου
ανταγωνισμού.
Είναι οι συνέπειες ενός καπιταλιστικού
συστήματος που στις σημερινές συνθήκες της
παγκοσμιοποίησης τείνει να προσλάβει την πιο
άγρια μορφή του.
Με αυτή την έννοια η σύγκρουσή μας με αυτό το
σύστημα, δεν μπορεί να μείνει μόνο στη σφαίρα της
οικονομίας, δεν μπορεί να μείνει μόνο στη σφαίρα
των παραδοσιακών, κοινωνικών και πολιτικών
δικαιωμάτων.
Το πεδίο σύγκρουσης της Αριστεράς με το κυρίαρχο
καπιταλιστικό σύστημα και τις δυνάμεις του,
γίνεται ολοένα και ευρύτερο, ακριβώς γιατί
ολοένα και ευρύτερες και καθολικότερες, είναι οι
συνέπειες της λογικής και της λειτουργίας του.
Η συνάντηση της Αριστεράς με την Οικολογία είναι
ένα πρόβλημα που απασχολεί σήμερα έντονα το
σύνολο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ιδιαίτερα στο
ρεύμα της νέας Ευρωπαϊκής Αριστεράς που μετέχει
ο Συνασπισμός, έχουμε πολύ πετυχημένα
παραδείγματα Κομμάτων της Πράσινης Αριστεράς,
που ανοίγουν ελπιδοφόρους ορίζοντες.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εμείς τοποθετούμε τη
συνεργασία μας στις εκλογές με δυνάμεις του
οικολογικού χώρου. Η συνεργασία μας αυτή για τις
εκλογές είναι ένα αποφασιστικό βήμα. Έχει την
προοπτική του. Στόχος μας είναι μέσα από αυτή τη
συνεργασία, να οικοδομήσουμε ένα μεγάλο
συνασπισμό της Αριστεράς και της Οικολογίας.
Γιατί η συνάντηση των δυνάμεων της σύγχρονης
Αριστεράς και της Οικολογίας, είναι το στοιχείο
εκείνο που ανανεώνει την πολιτική, που ανανεώνει
τις ανθρώπινες σχέσεις, που δίνει ορίζοντες
οραματικούς, σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως η
περίοδο την οποία διανύει η ανθρωπότητα. Σας
ευχαριστώ πάρα πολύ.
Εκ μέρους των "Οικολόγων -Εναλλακτικών" τονίστηκε:
Νίκος Ηλιόπουλος:
Προερχόμαστε από τους
Οικολόγους Εναλλακτικούς το '89-'90 και συνεχίζουμε
τους ίδιους αγώνες για την ποιότητα ζωής και την
πολιτικοποίηση της Οικολογίας. Συνεχίζουμε με
τις ίδιες αρχές και τις ίδιες αξίες, εκπέμποντας
το στίγμα της ριζοσπαστικής Οικολογίας.
Συνεχίζουμε, παρά τους διάφορους ρεαλισμούς που
κυκλοφορούν, προτείνοντάς μας την παθητική
προσαρμογή στους συσχετισμούς δυνάμεων. Παρά τις
αλλαγές του συμβιβασμού, της αποδοχής των
τετελεσμένων γεγονότων, των πλειοψηφικών
συναινέσεων που παρέχονται ερήμην των αναγκών
του μέλλοντος.
Διατηρούμε την ιδιαιτερότητά μας ως ομάδα
πολιτικής Οικολογίας, αυτό όμως δεν μας
εμποδίζει από το να κάνουμε τακτικές συμμαχίες,
όπως επίσης και από το να διαμορφώνουμε μια
αντίληψη περί στρατηγικών συμμαχιών, δηλαδή
συμμαχιών με δυνάμεις με τις οποίες μπορούμε να
έχουμε μια μακροχρόνια σύμπραξη και ένα
ιδιαίτερα πυκνό διάλογο.
Μια τέτοια δύναμη -κατά την άποψή μας- είναι ο
Συνασπισμός. Για μας, οικολογία σημαίνει
σεμνότητα, αίσθηση του μέτρου, ηθική εγρήγορση
στα ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο και τη φύση,
αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και ανιδιοτέλεια.
Γι' αυτό πιστεύουμε ότι ο λόγος μας πρέπει να
είναι συνεπής με την Αλήθεια, αντίπαλος με την
έπαρση και το στόμφο, εκφραστής των βαθύτερων
αναγκών. Στην τρέχουσα περίοδο, η ανάδειξη των
προβλημάτων ποιότητας ζωής και η εισαγωγή της
οικολογικής, σε όλα τα μεγάλα προβλήματα του
δημόσιου βίου, προϋποθέτει την αντιπαράθεση με
τις δυνάμεις της κυβερνητικής Οικολογίας.
Μιας οικολογίας που ποιείται την νήσσα απέναντι
στις μεγάλες κυβερνητικές επιλογές του
παρελθόντος και που αναλαμβάνει ευχαρίστως ένα
ρόλο εξωραϊστικό και κατευναστικό. Η
αντιπαράθεσή μας αφορά επίσης και την ευρύτερη
τεχνοκρατική οικολογία, που αποδέχεται πλήρως τα
συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά πλαίσια και
προσαρμόζεται στο ρόλο του εξειδικευμένου
μικροδιαχειριστή του περιβάλλοντος.
Ακόμα η προσοχή μας είναι στραμμένη προς τα
χρόνια φαινόμενα της παρα-οικολογίας, που
εκπροσωπείται από γραφικούς τύπους, ή από
δικομανιακές παρέες, χωρίς πρακτικό και
θεωρητικό έργο. Η ευθύνη διαφόρων πολιτικών
κύκλων, όπως και διαφόρων Μέσων Μαζικής
Ενημέρωσης είναι στην προκειμένη περίπτωση
σημαντική.
Ο ευτελισμός της οικολογίας σε δραχμοθηρία ή η
υποβάθμισή της στο έργο του γελωτοποιού, της
πολιτικής αγοράς πλήττει σε τελευταία ανάλυση,
την ποιότητα της δημόσιας ζωής και παρεμποδίζει
την έκφραση των νεωτεριστικών δυνάμεων της
κοινωνίας.
Δυνάμεων, που καταγγέλλουν την οικονομιστική και
χρηματιστηριακή ψύχωση, τα ψευτο-οράματα των
φορέων και υποτελών του δικομματισμού, τη
διασπορά ψευδαισθήσεων στον κόσμο της εργασίας
και του πολιτισμού.
Οι Εκλογές του Απριλίου του 2000 έρχονται σ' ένα
επικοινωνιακό τοπίο που κανοναρχείται από τα
μεγάλα συμφέροντα, από τις μεγάλες επιχειρήσεις
εξωραϊσμού έργων αμφίβολης σκοπιμότητας και
αποτελεσματικότητας, από την αναγωγή της ΟΝΕ σε
θεραπευτική πανάκεια κάθε διαρθρωτικής νόσου
και κάθε δυσλειτουργίας.
Η Κυβέρνηση διαφημίζει έργα -όπως το Μετρό- με
πολύ μικρή αποτελεσματικότητα των τεράστιων
κυκλοφοριακών αναγκών. Καυχησιολογεί για τα
πεπραγμένα της στην Αττική, αφού προηγουμένως
έχει μετατρέψει το χώρο της, σε μαύρη τρύπα που
έλκει πληθυσμούς και δραστηριότητες,
αποστραγγίζοντας την ελληνική περιφέρεια.
Προβάλλει την Ολυμπιάδα του 2004, αποσιωπώντας τις
επιπτώσεις της στο περιβάλλον. Και παραμένοντας
αδιάλλακτη απέναντι στα αιτήματα εναλλακτικών
χωροθετήσεων των έργων. Ευαγγελίζεται προς
ολόκληρη την κοινωνία το βασίλειο του
καταναλωτή, χωρίς να προωθεί τη διαφάνεια στον
τομέα της παραγωγής τροφίμων και χωρίς να
αποκρούει την εισαγωγή αμφίβολων προϊόντων και
μεθόδων, όπως αυτών που προέρχονται από
γενετικές επεμβάσεις.
Σε μια τέτοια συγκυρία μαζικής παραγωγής
πολιτικών παραισθησιογόνων, η συστράτευση με τις
δυνάμεις της κοινωνικής αλλαγής είναι
απαραίτητη. Εμείς δεν εξαντλούμε το χώρο της
πολιτικής οικολογίας και πολύ περισσότερο το
χώρο της μαχόμενης οικολογίας του
περιβαλλοντικού ακτιβισμού.
Δεν είμαστε παρά ένα μικρό τμήμα της ευρύτερης
κοινωνικής δυναμικής, που εκδηλώνει
φυσιολατρικά αισθήματα, που σέβεται την έξω από
τον άνθρωπο ζωή, που ονειρεύεται άλλη ποιότητα
και άλλη αισθητική στις πόλεις και στην ύπαιθρο,
που προσδοκά άλλες μορφές επικοινωνίας, με το
χώρο και την κοινωνία.
Όμως πιστεύουμε ότι η σύζευξη όλης αυτής της
ευαισθησίας με τις ευαισθησίες του κόσμου της
Αριστεράς, θα είναι αποτρεπτική στο παρόν και
γόνιμη για το μέλλον. Αποτρεπτική, για τα σχέδια
των δυνάμεων του δικομματισμού και γόνιμη από
την άποψη νέων πολιτικών σχηματισμών και
διαδρομών.
Συνεργαζόμαστε με τον Συνασπισμό χωρίς
ανταλλάγματα και πολιτικές αντιπαροχές. Και
καλούμε στην ίδια δημιουργική και φιλική
συνεργασία, όλους τους ανθρώπους που αγωνίζονται
για καλύτερη ποιότητα ζωής.
Αναστασία Aνδρεαδάκη:
Κυρίες και κύριοι, η ιδέα μιας
συνάντησης της Αριστεράς με την Οικολογία, όπως
ξέρετε δεν είναι καινούρια, και η ανάγκη να
υπάρξει το κίνημα στους θεσμούς είναι μεγάλη.
Κακά είναι τα ψέματα, κινηματική πολιτική έξω από
τους θεσμούς, με το κίνημα των πολιτών στην
κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, δεν γίνεται.
Είναι μερικά πράγματα που πρέπει πια να τα δούμε
σοβαρά, για να μην υπάρχουν στον τόπο δύο κόμματα
που θα εναλλάσσονται στην εξουσία και οι πολίτες
θα είναι στη γωνία.
Όλα δείχνουν πως η επιλογή μας είναι σωστή και
είμαστε αισιόδοξοι για την παρουσία του
Συνασπισμού και των δυνάμεων της Οικολογίας και
της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην επόμενη Βουλή.
Επιπλέον, θα ήθελα να σας πω, για όσους δεν το
ξέρουν, ότι υπάρχει ήδη μια συνεργασία με τον
Συνασπισμό στις νομαρχιακές εκλογές του '98 και η
παρουσία των Οικολόγων υπάρχει και εκεί, στον
Πειραιά, που του εκπροσωπώ εγώ, η Αναστασία
Ανδρεαδάκη.
Η συνεργασία μας ήδη είναι σε ένα πάρα πολύ καλό
δρόμο. Αυτά θα ήθελα να σας πω εγώ από την πλευρά
μου και δεν θα σας κουράσω άλλο.
Γιάννης Σχίζας:
Αυτή η συγκυρία πραγματικά
επιβάλλει μια συστράτευση όλων των δυνάμεων της
κοινωνικής αλλαγής. Κατά κάποιο τρόπο έχουμε να
κάνουμε με μια ιδιόμορφη επανάληψη της ιστορίας.
Επανάληψη, η οποία μας παραπέμπει στους χρόνους
της πρώτης καραμανλικής 8ετίας, που ήταν χρόνοι
μιας επιδεικτικής παραγωγής μεγάλων δημόσιων
έργων οδοποιίας, επεμβάσεων στη φύση, επικάλυψης
του Ιλισού και πολλών ακόμη και διάφορων
καταστροφών όπως ήταν και η καταστροφή των
οδεύσεων του τραμ εκείνη την περίοδο.
Η επανάληψη της ιστορίας, αυτή τη στιγμή έχει
ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά, παρεμφερή με την
τότε περίοδο. Και τώρα έχουμε μια απίστευτη
έπαρση για τα έργα τα οποία συντελούνται, πολλά
από τα οποία συντελούνται με τη βοήθεια των
ευρωπαϊκών πόρων. Και τώρα έχουμε πάλι μια μεγάλη
αλαζονεία όσον αφορά τις επεμβάσεις που γίνονται
στο φυσικό περιβάλλον, πολλές από τις οποίες
προβάλλονται ως ουδέτερες.
Ακολούθησαν ερωτήσεις δημοσιογράφων:
Για τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις και τη στάση του ΣΥΝ
Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:
Την προσπάθεια μας για την ενίσχυση του
Συνασπισμού και όλων των δυνάμεων που
συσπειρώνονται με τον Συνασπισμό σε αυτές τις
εκλογές, θα την δώσουμε με τις ιδέες μας, με τους
κοινούς μας αγώνες, με τις θέσεις μας. Δεν θα την
δώσουμε την εκλογική μάχη με τις δημοσκοπήσεις,
με τις εντυπώσεις και τις σκηνοθετημένες
παραστάσεις.
Τα δυο μεγάλα κόμματα αναπαράγουν αυτά από τα
οποία συντηρούνται. Και ένα στοιχείο είναι η
πόλωση την οποίαν επιδιώκουν. Εμάς μας
ενδιαφέρει να προωθήσουμε την παρουσία μας και
τις θέσεις μας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η
ελληνική κοινωνία δεν περιχαρακώνεται, δεν
πολώνεται στον βαθμό που θα ήθελαν τα δυο μεγάλα
κόμματα και ολοένα και περισσότερο
αμφισβητείται αυτή η παντοδυναμία του
δικομματισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι γύρω από το Συνασπισμό
συσπειρώνονται ζωντανές δυνάμεις, δυνάμεις
ευαισθησίας, ποιότητας, ριζοσπαστικής παρουσίας.
Και σήμερα περισσότερο από ποτέ, όλοι μαζί
παλεύουμε για να δείξουμε ότι αυτά τα φαινόμενα
της ακραίας πόλωσης έρχονται από το παρελθόν και
οδεύουν προς το παρελθόν. Και εμείς θέλουμε να
ανοίξουμε δρόμους προς το μέλλον. Και θα
ανοίξουμε δρόμους προς το μέλλον.
Για τις οικολογικές κινήσεις της περιφέρειας
Γ.ΣΧΙΖΑΣ:
Αυτό είναι μια δύσκολη ερώτηση, με την
έννοια ότι εμείς από την αρχή της συνεργασίας μας
με τον ΣΥΝ αρνηθήκαμε να παίζουμε έναν ρόλο
πολιτικού μεσάζοντα και να μιλάμε για λογαριασμό
τρίτων, χωρίς, μάλιστα, να έχουμε την
εξουσιοδότησή τους.
Συνεπώς εγώ αυτό το οποίο μπορώ να σας απαντήσω
είναι μόνο από τη σκοπιά ενός ανθρώπου που
πληροφορεί. Μπορώ, λοιπόν, να σας πληροφορήσω για
διάφορες κινήσεις της περιφέρειας, όπως αυτές
που υπάρχουν στην Θεσσαλονίκη. Υπάρχει το γνωστό
σχήμα που έχει εκλέξει μάλιστα και τον Μιχάλη
Τρεμόπουλο ως νομαρχιακό σύμβουλο.
Υπάρχουν σημαντικά έντυπα τα οποία είναι
ταυτόχρονα και εστίες δράσης και κοινωνικής
παρέμβασης, όπως είναι η "Νέα Οικολογία",
όπως είναι η "Οικοτοπία", όπως είναι το
"Καλημέρα κυρά γη" της Δράμας, όπως είναι το
"Όργανο για την οικολογική γεωργία",
αναπτύξει ένα σημαντικό προβληματισμό με
πανελλαδική εμβέλεια.
Όπως είναι ο "Οιωνός" της Ορνιθολογικής
Εταιρείας ο οποίος ξεκινώντας από μια ταπεινή
αφετηρία, προστασία κάποιων απειλουμένων ειδών,
προχωράει σε πολύ γενικότερους συλλογισμούς για
τη χωροταξία, για τη διαχείριση των φυσικών πόρων
και για όλα αυτά τα όμορα ζητήματα που συνδέονται
εκεί.
Θα έλεγα επίσης ότι θα μπορούσα να ονομάσω την
Οικολογική Κίνηση Καλαμάτας, η οποία έχει και
εκδοτικό έργο, να ονομάσω την "Κίνηση της
Ζακύνθου" που είναι μια αξιόλογη, να αναφερθώ
μόνο σε τούτο, ότι πριν από 2-3 μήνες είχε γίνει
στον Παρνασσό, ένα γεγονός για την προστασία του
Παρνασσού από κάποια σχέδια, που οδηγούσαν
τελικά στον κατακερματισμό του πυρήνα του
εθνικού δρυμού σε εμβόλιμες οικιστικές χρήσεις
στον πυρήνα.
Συγκεντρώθηκαν 500 άτομα γι' αυτό το θέμα απ' όλη
την Ελλάδα, τα οποία 500 άτομα δεν ήρθαν ως φτωχοί
τω πνεύματι, ως οικολόγοι που ενδιαφέρονται να
πάρουν τα βουνά μόνο, αλλά ως φορείς ενός
πνεύματος και θα έλεγα πολύ καλλιεργημένου
πνεύματος.
Ο κατάλογος θα ήταν πολύ μεγάλος, γι' αυτό ήθελα
να υπογραμμίσω ότι σε αντίθεση με την πολιτική
δυναμική που δεν δημιουργήθηκε, υπάρχει μια
σημαντική κοινωνική δυναμική που δεν την
προσεγγίζει ο δικομματισμός, γιατί είναι άλλες
οι στοχεύσεις του.
Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:
Όχι μόνο δεν την προσεγγίζει ο δικομματισμός
αλλά υπάρχουν ορισμένοι αλαζόνες της εξουσίας οι
οποίοι μιλούν για όλες αυτές τις δυνάμεις της
ριζοσπαστικής παρέμβασης και της οικολογικής
ευαισθησίας, της Ανανεωτικής Αριστεράς και των
κοινωνικών κινημάτων, με περιφρονητικό τρόπο
λέγοντας ότι είναι τα υπολείμματα της Ελλάδας.
Εμείς επιμένουμε για την ανάγκη ύφους και ήθους
στην εξουσία, για την ανάγκη αισθητικής και
πολιτισμού στην πολιτική. Και αυτός ο κοινωνικός
και πολιτικός ριζοσπαστισμός, είναι φλέβα
ανανέωσης, είναι φλέβα δημιουργική και δεν
μπορεί να την πετσοκόβει η οποιαδήποτε
δικομματική αλαζονεία, ο οποιοσδήποτε επηρμένος
τρόπος ορισμένων που θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν
υπάρχει παρά μονάχα για να τους ανήκει.
Γι' αυτό και από την πλευρά μας θέλουμε αυτή την
ποιοτική διαφορά να καταδείξουμε. Η Οικολογία
που αγωνιά και αγωνίζεται, η Οικολογία που
εμπλουτίζει δημιουργικά τα δεδομένα της
κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας δεν
έχει καμία σχέση με όλους αυτούς οι οποίοι
πλαισιώνουν μηχανισμούς που ενώ καταστρέφουν το
περιβάλλον και την φύση, δεν παύουν να φλυαρούν
για την οικολογία με ψευδώνυμους όρους όπως
κάνουν με ψευδώνυμους όρους και για άλλες ιδέες
και για άλλες αρχές.
Για τους ευρωπαίους Οικολόγους
Γ.ΣΧIΖΑΣ:
Στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που έχουν ένα
στοιχείο μεταϋλικής ανάπτυξης το λένε στην
θεωρία, θα το πω έτσι απλά ότι στοχεύουν, κυρίως η
βελτίωση της ζωής στρέφεται προς την ζήτηση
υπηρεσιών και αιτημάτων για την σωστή διαχείριση
του χώρου. Στρέφονται δηλαδή για την διεκδίκηση
καλύτερης ποιότητας ζωής.
Υπάρχει οπωσδήποτε μεγαλύτερη ζήτηση για την
Εφαρμοσμένη Οικολογία και αυτό ως ένα βαθμό
εξηγεί το ότι χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η
Αγγλία, ως ένα βαθμό και η Αμερική ακόμη, βρέθηκαν
να πρωτοστατούν και στο γίγνεσθαι των
οικολογικών ιδεών αλλά και σε διάφορες
οικολογικές πρακτικές. Και στην πολιτική τους
απήχηση.
Δηλαδή εμείς μάθαμε κυρίως βέβαια την Γερμανία
αλλά στην Αγγλία υπήρξε ένα σημαντικό ρεύμα σε
ευρωεκλογές και μάλιστα δηλωτικό της
υποστήριξης της ευρωπαϊκής ενοποίησης σε μια
χώρα σεσημασμένη για τις αποσχιστικές
νοοτροπίες που έχει σε σχέση με τον ευρωπαϊκό
κορμό. Αυτός είναι ο λόγος που εξηγεί την άνοδό
τους έτσι πάρα πολύ χονδρικά.
Τώρα το αν είμαστε ευχαριστημένοι. Εγώ προσωπικά
θα έλεγα όχι απόλυτα. Φυσικά, μιλάω για τον εαυτό
μου και δεν μπορώ να δεσμεύσω κάποιους. Όχι
απόλυτα διότι και πέρυσι με την αφορμή των
βομβαρδισμών ενώ όφειλαν να πρωτοστατήσουν σε
αυτό το ρεύμα διαμαρτυρίας και επίσης όφειλαν να
ενισχύσουν την ευρωπαϊκή ταυτότητα έναντι της
αμερικανικής ηγεμονίας η οποία χωρίς
αντιστάσεις είχε μια εξέλιξη, ξεσάλωσε
κυριολεκτικά, βρέθηκαν μπλεγμένοι σε έναν
εσωτερικό διάλογο ο οποίος μείωσε κατά πολύ την
αποτελεσματικότητά τους και δεν έφερε το μήνυμά
τους στο ευρύτερο κοινό.
Σε γενικές γραμμές, τα ευρωπαϊκά πράσινα κόμματα
κατά πλειοψηφία αντιτάχθηκαν στην επέμβαση στη
Γιουγκοσλαβία και σχολίασαν αρνητικά τους
βομβαρδισμούς. Αλλά επαναλαμβάνω, δεν είμαι
ευχαριστημένος. Θα περίμενα πολύ περισσότερα
πράγματα. Να μπούνε μπροστά σε αυτό το κύμα το
ειρηνιστικό και της υπεράσπισης των διεθνών
θεσμίσεων, όπως του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Μ.ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ:
Βέβαια εμένα δεν μου πέφτει λογαριασμός να
μιλήσω για το φέρσιμο των συντρόφων Οικολόγων
Εναλλακτικών αλλά νομίζω ότι και καλά κάνουν οι
ίδιοι να είναι πολύ απαιτητικοί φυσικά. Ωστόσο
στην Ελλάδα παρουσιάστηκε μια στρεβλή εικόνα και
συνεχίζει να παρουσιάζεται μια στρεβλή εικόνα.
Και δεν την θεωρώ ότι είναι και ανιδιοτελής.
Αντι-πράσινη, ας το πούμε έτσι, από πολλές
πλευρές. Και από τις πλευρές που ενδιαφέρονται να
μην γίνονται πολλές κουβέντες για την Οικολογία
στην Ελλάδα και από ορισμένες δήθεν αριστερές
πλευρές που ανησυχούν μην χάσουν κανένα δωμάτιο
από την πολυκατοικία τους, διότι αρχίζω από αυτό
που είπε ο Γιάννης.
Πρώτον, οι περισσότερες πράσινες δυνάμεις
στάθηκαν εναντίον του πολέμου, και σκληρά. Και
στην Γερμανία που πήραν πλειοψηφία ή τέλος
πάντων ελαφρά υπέρ, η μειοψηφία ήταν εξαιρετικά
υψηλή. Θα θυμάστε και τα ποσοστά και τα γεγονότα.
Αλλά δεν είναι μόνο το θέμα του πολέμου, που ήταν
βεβαίως κύριο και σημαντικό.
Στα καθημερινά ζητήματα της άσκησης πολιτικής,
που είναι εξαιρετικά δύσκολα. Και το ξέρει,
έρχομαι τώρα -με συγχωρείτε για την καθυστέρηση-
από μια συνάντηση του Ε.Κ.Α., του συνδικαλιστικού
κινήματος, με ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές
οργανώσεις που ξέρουν πάρα πολύ καλά πόσο
εξαιρετικά δύσκολο ένα πραγματάκι είναι να το
μετακινήσεις όταν υπάρχει μια κυρίαρχη
ιδεολογία, μια κυρίαρχη πολιτική που γίνεται εδώ
και τόσα χρόνια κλπ.
Σε αυτά τα ζητήματα οι Πράσινοι στο Βέλγιο οι
οποίοι μετέχουν στην κυβέρνηση, είναι εκείνοι
που είναι στο ξεκίνημα της αποκάλυψης όλων των
σκανδάλων και της διαμόρφωσης νέων πολιτικών.
Και μην νομίζετε ότι αυτό είναι κάτι απλό, βγήκες
είπες μια κουβέντα και αμέσως άλλαξαν τα
πράγματα. Είναι η οργάνωση της γεωργίας, της
κτηνοτροφίας, της βιομηχανίας τροφίμων και, και,
και.
Οι Πράσινοι της Γαλλίας είναι εκείνοι οι οποίοι
στην Γαλλία αν έχει ζήσει κανείς σας, θα ξέρει τι
σημαίνει αυτό. Μια ΔΕΗ Γαλλική η οποία είναι η
αυτοκρατορία εντός ενός μικρού κράτους, που
βάλανε επιτέλους για πρώτη φορά σε συζήτηση το
θέμα και με κάποιες προοπτικές, της απόρριψης της
ατομικής ενέργειας.
Όπως οι Πράσινοι Γερμανοί το πέτυχαν αυτό και με
ανακοίνωση κανονική, δηλαδή πρόγραμμα 10ετές, το
οποίο είχαν επίσης επιτύχει παλαιότερα οι
Πράσινοι στην Σουηδία. Με συγχωρείτε αλλά αυτά
-θα μπορούσα να μπω και σε άλλα ζητήματα, να μην
σας κουράσω- είναι εξαιρετικές συμβολές,
σημαντικότατες, συμπληρώνουν, βελτιώνουν,
διορθώνουν τις όσες και η Αριστερά με την
κλασικότερη έννοια, η πολιτική Αριστερά τέλος
πάντων, η σοσιαλιστική, η κομμουνιστική και άλλη
και το συνδικαλιστικό κίνημα έχουν πετύχει σε
αυτές τις χώρες. Φυσικά δεν πρόκειται για πλήρη
ανατροπή αλλά είναι στο κάτω-κάτω και ένα νεότατο
σε ηλικία κίνημα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS