Όλος αυτός ο τραγέλαφος για μια λίστα που υπάρχει, απʼ ότι φαίνεται, εδώ και χρόνια στα χέρια των ελληνικών κυβερνήσεων, της διοίκησης και της ΕΥΠ δίνει μια εικόνα κράτους-«οπερέτας» αλλά κυρίως δείχνει τη διαφορά που χωρίζει το σύστημα της Ελλάδας από άλλες χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία, η Γαλλία. Η λίστα Φαλτσιάνι υπάρχει από το 2009, οι άλλες χώρες την αξιοποίησαν και έχουν μαζέψει ήδη πολλά λεφτά από τους δικούς τους φοροφυγάδες. Στην Ελλάδα, προφανώς, υπήρξαν πιέσεις από ονόματα που ήταν μέσα στη λίστα, πολιτικοί, επιχειρηματίες, κλπ, έτσι ώστε το πράγμα να «κουκουλωθεί».
Η χθεσινή και προχθεσινή εικόνα ο ένας να δείχνει τον άλλον και όλοι μαζί να προσπαθούν να κρύψουν το πρόβλημα εξοργίζει, προκαλεί.Είναι υποχρέωση της δικαιοσύνης να ασχοληθεί με το θέμα και να καταλογίσει ευθύνες γιατί η συγκάλυψη αυτού του θέματος είναι προκλητική.
Να μην μάθουμε απλώς, αλλά οι έλεγχοι να αποδώσουν λεφτά και στο δημόσιοΗ δικαιοσύνη πρέπει να αξιολογήσει, να κρίνει να καταλογίσει ποιοι φέρουν ευθύνη. Αυτή είναι η μία δουλειά. Η δεύτερη δουλειά είναι να κάνουμε ό,τι έκαναν οι άλλες χώρες. Να βρούμε δηλαδή χρήματα από αυτούς τους φοροφυγάδες και επιτέλους, επειδή μιλάμε για χρήματα από μία μόνο τράπεζα, να βρούμε και τα υπόλοιπα. Ακούσαμε χθες τον κ. Βενιζέλο να παραπέμπει με ένα ακόμη «ΘΑ», για εκατοστή φορά, τη συμφωνία με την Ελβετία που θα υπογραφεί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Νοέμβρη του 2011 είχαμε ζητήσει με επίκαιρη ερώτηση από τον τότε υπουργό των οικονομικών κ. Βενιζέλο την λίστα. Η ερώτηση δεν απαντήθηκε ποτέ γιατί αναβλήθηκε με κυβερνητική πρωτοβουλία η απάντησή της.
Εμείς θα δώσουμε συνέχεια και με κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες: να ασχοληθεί η δικαιοσύνη, να έρθει η λίστα στη Βουλή έτσι ώστε να ασχοληθεί η επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και φυσικά θα πιέσουμε ώστε να έρθουν λεφτά και στο δημόσιο ταμείο.
Να μην μάθουμε απλώς, έστω και με καθυστέρηση, αλλά οι έλεγχοι να αποδώσουν λεφτά και για το δημόσιο.Υπάρχουν χώρες που μάζεψαν με αυτήν την μέθοδο πάνω από ένα δις, ενώ άλλες, εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Όλοι πια ομολογούν ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει όσο αφορά στις προβλέψειςΗ τρόικα, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι η κυβέρνηση εγκατέλειψε τις προεκλογικές αλλά και τις μετεκλογικές της δεσμεύσεις για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, κάνει η ίδια επαναδιαπραγμάτευση προς το χειρότερο. Αυτή είναι η μία πλευρά. Υπάρχει επίσης μια δεύτερη πλευρά, αυτή της διαμάχης μεταξύ ΔΝΤ και ΕΚΤ για το αν χρειάζεται και νέο κούρεμα το ελληνικό χρέος, με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα. Το ΔΝΤ κλίνει προς αυτήν την κατεύθυνση, γεγονός που εξηγεί και την καθυστέρηση και την σκληρότητα στη συμπεριφορά του Τόμσεν που εκπροσωπεί το ΔΝΤ. Αλλά
όλοι πια ομολογούν ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει όσο αφορά στις προβλέψεις.Το μόνο που έχουν πετύχει με τις πολιτικές τους είναι η υλοποίηση ενός άγριου σχεδίου, που δεν έχει καν τελειώσει, για μία μαζική, βίαιη υποτίμηση του μισθού, της σύνταξης και του κοινωνικού κράτους. Πάνε να δημιουργήσουν μία ύφεση που θα ξεπεράσει ακόμη κι εκείνη της αμερικάνικης οικονομίας στην κρίση του ʼ29. Είναι ασύλληπτο.
Δεν υπάρχει χώρα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που να έχει καταγράψει στην Ευρώπη τέτοια εκρηκτική ύφεση, όση η Ελλάδα. Γεγονός βέβαια που ενέχει κίνδυνο ακόμη και για τη δημοκρατία.
3/10/2012
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS