Η απόφαση της διυπουργικής επιτροπής στις 9 Αυγούστου 2012, η οποία εγκρίνει με τη μέθοδο των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) τα 60 εκατ. ευρώ για την κατασκευή εργοστασίου διαχείρισης στερεών αποβλήτων στου Φλόκα, έβαλε τη σφραγίδα της ιδιωτικοποίησης σε όλες τις διαδικασίες διαχείρισης των απορριμμάτων. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός προβλέπει αντίστοιχα εργοστάσια να κατασκευαστούν, μέσω ΣΔΙΤ, και στους τρεις νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (Αχαΐα, Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία).
Με τον τρόπο αυτό δίνεται ένα μεγάλο δώρο στους εθνικούς και υπερεθνικούς εργολάβους και τα σκουπίδια γίνονται η Νο1 επιχείρηση από την οποία ξεκινά η ιδιωτικοποίηση τομέων που έως σήμερα διαχειρίζονται οι δήμοι (σκουπίδια και τομέας Καθαριότητας σήμερα, νερό και δίκτυο ύδρευσης αύριο), ενταγμένα στη γενικότερη πολιτική που η τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού εφαρμόζει για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σήμερα ο Δήμος Πατρέων μπαίνει μπροστινός στην εφαρμογή της διυπουργικής απόφασης, με μοναδικό επιχείρημα το αδιέξοδο που υπάρχει στη διαχείριση των απορριμμάτων, για το οποίο όμως οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες. Μπαίνει μπροστινός στην εφαρμογή μιας απόφασης που ούτε εγγυάται τη μη καύση, με ό,τι αυτό σημαίνει για το περιβάλλον, ούτε δίνει καμία βαρύτητα στην ανακύκλωση, όταν μάλιστα ο μέσος όρος ανακύκλωσης στην Ελλάδα είναι 4% και ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός 30%. Μπαίνει μπροστινός στην εφαρμογή μιας απόφασης που θα πολλαπλασιάσει τα δημοτικά τέλη για τους δημότες της Πάτρας και σίγουρα θα τα πενταπλασιάσει για τους δημότες των μικρότερων δήμων.
Πρόκειται για αποδοχή ενός επικίνδυνου δρόμου: εκείνου της ιδιωτικοποίησης αλλά και ισοπέδωσης του δημοτικού έργου.
Από τη συγκεκριμένη επιλογή «ξεχνιέται» ότι χωρίς διαχωρισμό στην πηγή, χωρίς επεξεργασία, χωρίς επανάκτηση υλικών (αδρανή και σκουπίδια) και χωρίς συμμετοχή των δημοτών στην ανακύκλωση, κανένας σχεδιασμός δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών.
Κυρίως, όμως, «ξεχνιέται» ότι ο μη δημόσιος χαρακτήρας του έργου, ενταγμένος στον υπάρχοντα περιφερειακό σχεδιασμό, σημαίνει δραματικές αλλαγές στην ίδια τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έστω όπως την ξέραμε έως σήμερα.
Η εμπλοκή του Δήμου Πατρέων με το εργοστάσιο απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ είναι δεσμευτική επιλογή για πολλά χρόνια. Τούτη την ώρα ο Δήμος θα πρέπει να επιλέξει: ή θα διαμαρτύρεται για τις περικοπές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή θα αγωνιστεί για μια άλλη πολιτική. Ή θα διεκδικήσει άλλη λύση στο ζήτημα των απορριμμάτων ή θα συναινέσει στο συγκεκριμένο σχεδιασμό, υλοποιώντας το σχέδιο κυβέρνησης και τρόικας για τέλος της Αυτοδιοίκησης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS