Ο αμετανόητα μνημονιακός Πρωθυπουργός δεν έχει να πει τίποτα προς τη χειμαζόμενη κοινωνία, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία. Δεν έχει μείνει καν με επιχειρήματα στο μνημονιακό οπλοστάσιο για να δικαιολογήσει τις αδικαιολόγητες νέες περικοπές, τις απολύσεις, τους φόρους, την κατάργηση των επιδομάτων, τη διάλυση της υγείας και της παιδείας. Του έχουν μείνει μόνο οι αόριστες υποσχέσεις για μια ανάπτυξη που συνεχώς έρχεται, αλλά χάνει συνεχώς το δρόμο της, και οι εκβιασμοί για την καταστροφή που θα επέλθει με την κατάρρευση της κυβέρνησής του.
Η καταστροφή όμως, είναι εδώ εξαιτίας της συνέχισης της μνημονιακής πολιτικής και η πεποίθηση του κ. Σαμαρά περί «τελευταίου κάβου που περνά η χώρα» είναι αντίστοιχης αξιοπιστίας με τις αντιμνημονιακές του κορώνες όσο ήταν στην αντιπολίτευση και τις προεκλογικές του υποσχέσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης. Η δε προσπάθειά του να εξισώσει τους αγώνες των εργαζομένων με τη δράση φασιστικών ομάδων, θα μπορούσε απλώς να εκληφθεί ως το τελευταίο σωσίβιο ενός Πρωθυπουργού που θα ακολουθήσει σύντομα την τύχη του κ. Παπανδρέου, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη και προσβλητική για την ίδια τη δημοκρατία.
14/10/2012
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS