Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια ακόμα φορά έδειξαν ότι δεν έχουν ούτε την βούληση, ούτε την ικανότητα να απαντήσουν στα πραγματικά προβλήματα που βιώνουν με όλο και πιο τραγικό τρόπο οι λαοί της ηπείρου μας.
Ενώ βλέπουν ότι βρισκόμαστε στη δίνη μιας βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, αρνούνται να την αντιμετωπίσουν ως συνολικό ευρωπαϊκό φαινόμενο.
Η νεοφιλελεύθερη ηγεσία της Ε.Ε., με “μπροστάρη” τη Γερμανική κυβέρνηση, αντιμετωπίζει την κρίση χρέους ως ευκαιρία κερδοσκοπίας και αναστήλωσης του τραπεζικού συστήματος αναθέτοντας στους τραπεζίτες την διαχείριση του.
Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε μια σειρά χώρες όπως η Ισπανία αλλά και στην ίδια την Γερμανία μεταφέρουν το κόστος διάσωσης των τραπεζιτών στους λαούς.
Κανείς δεν συζητά για την πραγματική σύγκλιση των οικονομιών. Αντιθέτως, προωθούνται σχέδια για θεσμοθέτηση μιας Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων.
Καμιά συζήτηση δεν γίνεται για την προστασία της δημοκρατίας και για απαλλαγή της Ε.Ε. από τα μεγάλα δημοκρατικά της ελλείμματα. Αντιθέτως, προωθούνται σχέδια που ενισχύουν τον αυταρχισμό και τις αντιδημοκρατικές πρακτικές, με ιδέες σαν και αυτές που καλλιεργούν ο κ. Σόϊμπλε με την κα Μέρκελ και που υιοθετήθηκαν τον περασμένο Οκτώβρη με το “Συμβούλιο για το ευρώ”, στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.
Η ελληνική τρικομματική κυβέρνηση μιλά για “βελτιωμένο κλίμα” προκειμένου να δικαιολογήσει την πλήρη σύμπλευση της με τις επιταγές των δανειστών και των κερδοσκόπων.
Ωστόσο, η τρόικα και όσοι κερδοσκοπούν από τα αδιέξοδα προγράμματα προσαρμογής που έχουν εφαρμοστεί στην χώρα μας, δεν κάνει βήμα πίσω από την απαίτηση της για τα 13,5 δις που θα οδηγήσουν σε απόγνωση το λαό και σε πλήρες αδιέξοδο την χώρα, αφού όλοι πια συνομολογούν πως ούτε αυτό το πρόγραμμα “βγαίνει”.
Η ελληνική κυβέρνηση όμως είναι πρόθυμη να επιβάλει τα νέα μέτρα, προκειμένου να πάρει την δόση των 31,5 δις, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι δεν πρόκειται τίποτε να πάει στη πραγματική οικονομία, όπως δεν πήγε τίποτε από τα τεράστια ποσά που μέχρι σήμερα δόθηκαν είτε με χρηματοδοτήσεις είτε με εγγυήσεις στους τραπεζίτες.
Ο λαός μας το αμέσως προσεχές διάστημα θα υποστεί τον εκβιασμό που υπέστη και στα προηγούμενα μνημόνια με τα γνωστά πλέον επιχειρήματα- διλήμματα. “Αν δεν ψηφιστούν τα μέτρα δεν θα πάρουμε την δόση. Αν δεν πάρουμε την δόση θα πάθουμε ασφυξία και θα μπει σε αμφισβήτηση η παραμονή μας στο ευρώ”.
Δεν λένε την αλήθεια. Ότι δηλαδή και τα νέα μέτρα οδηγούν σε αύξηση της ανεργίας σε παρατεταμένη ύφεση.
Ο λαός μας αλλά και οι λαοί της Ευρώπης έχουν γίνει πιο φτωχοί, αλλά και πιο σοφοί.
Τώρα ξέρουν ότι τα νέα αδιέξοδα που προδιαγράφονται για τον λαό μας, αλλά και για τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσα από ενωτικούς, πανευρωπαϊκούς αγώνες ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια της χρεοκοπίας.
Στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΕΕ, οι λαοί απαντούν ήδη με τις μεγάλες διαδηλώσεις των μαθητών στην Ισπανία και την Ιταλία, τις μαζικές κινητοποιήσεις και απεργίες εναντίον των μέτρων λιτότητας στη Μαδρίτη και τη Λισσαβόνα, με γενικές απεργίες στην Ελλάδα.
Η προκήρυξη της πρώτης κοινής Γενικής Απεργίας στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, στις 14 Νοεμβρίου, αποτελεί οδηγό για τα επόμενα βήματα των κινημάτων αντίστασης και ανοίγει το δρόμο για την ανάδειξη του εναλλακτικού σχεδίου για τις χώρες μας και την Ευρώπη συνολικά.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS