1. Για εμάς έκλεισε ένας κύκλος. Η ανανεωτική προωθητική δύναμη του Συνασπισμού εξαντλήθηκε. Μαζί εξασθένισε η κοινωνική και εκλογική του δυναμική.
2. Πολλοί είχαμε προειδοποιήσει. Ως Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση εκπέμψαμε σήμα κινδύνου αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Ζητήσαμε την επανίδρυση του Συνασπισμού και την επιστροφή στις ιδρυτικές του αφετηρίες. Αργότερα, ενόψει του αναβληθέντος Συνεδρίου, αξιώσαμε "Ολική Επαναφορά" στις ρίζες της ανανεωτικής αριστεράς, διατυπώνοντας την αξιακή, στρατηγική, προγραμματική και πολιτική πρόταση που την υπηρετούσαν.
Χωρίς να διστάζουμε να σημειώνουμε τις φωτεινές εξαιρέσεις στον κανόνα, τονίσαμε ότι ο Συνασπισμός από κόμμα της ανανεωτικής, δημοκρατικής, ευρωπαϊστικής, μεταρρυθμιστικής αριστεράς μετατρεπόταν, δυστυχώς, σε μια δύναμη με έντονα τα στοιχεία της δημαγωγίας και του τακτικισμού και με ιδεολογικό υποστήριγμα παρωχημένα και δογματικά στερεότυπα. Επισημάναμε ότι η πρωτοποριακή ιδρυτική μας στρατηγική του προοδευτικού εκσυγχρονισμού είτε λησμονιόταν συστηματικά είτε αντικαθίστατο από το συντηρητικό αναχρονισμό της αποδοχής κάθε αιτήματος. Επιμείναμε ότι η προγραμματική αντιπολίτευση, κατ' ουσίαν, γινόταν χωρίς πρόγραμμα, λόγω της εντεινόμενης προγραμματικής ατροφίας ενώ στην πράξη μετατρεπόταν σε "αντισημιτική" και μηδενιστική αντιπολίτευση. Επιστήσαμε την προσοχή για την εγκατάλειψη της εναλλακτικής πρότασης εξουσίας και της πολιτικής συμμαχιών, για το φλερτ με τη συγκρότηση "αριστερού πόλου" διαμαρτυρίας. Υποδείξαμε πως είναι λάθος η συρρίκνωση του στόχου της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού σε ένα στείρο "αντιδικομματισμό".
Υπογραμμίσαμε ότι η μετάλλαξη αυτή οφειλόταν στο φόβο που δημιουργήθηκε στην ηγεσία όσον αφορά την εγγύτητα του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος στις αντιλήψεις του κόσμου της ανανεωτικής αριστεράς. Φόβος που, τελικά, την οδήγησε σε αποσταθεροποίηση του "σκληρού πυρήνα" της ανανεωτικής αριστεράς και σε σπασμωδική αναζήτηση άλλου κοινού. Αναζήτηση που την έφερε, εξ αντικειμένου, εγγύτερα σε αναχρονιστικές απόψεις, οι οποίες εκφράζονται πιο αυθεντικά από το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ.
3. Εδώ και καιρό υπήρχαν στον Συνασπισμό δύο αντίθετες στρατηγικές και κατευθύνσεις. Η στρατηγική, προγραμματική και πολιτική πρόταση των συντρόφων του "Αριστερού Ρεύματος" βρισκόταν, πράγματι, στον αντίποδα όσων εμείς -και άλλοι - εισηγούμασταν. Μεταξύ τους, έχει δημιουργηθεί, πλέον, ασυμβατότητα. Η κατάληξη αυτή ήρθε με την πάροδο του χρόνου, κυρίως, εξ αιτίας της έλλειψης βούλησης της ηγεσίας να λειτουργήσει με τη φυσιολογική δημοκρατική διαλεκτική, η οποία περιλαμβάνει τη συγκρότηση πλειοψηφιών και μειοψηφιών. Η λύση των παραλυτικών ισορροπιών αρχηγικού τύπου, που επιλέχθηκε για μεγάλο διάστημα, είχε ως αποτέλεσμα την απουσία ουσιαστικής συζήτησης των διαφορών, ακόμα και τη διάρρηξη των κωδίκων επικοινωνίας. Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου, οι ισορροπίες αυτές έγερναν όλο και περισσότερο προς τις θέσεις μιας δογματικής και ιστορικά ξεπερασμένης Αριστεράς.
4. Έπειτα ήρθε η βαριά ήττα των πρόσφατων εκλογών. Ο Συνασπισμός απώλεσε άνω του 40% της εκλογικής του δύναμης. Σχεδόν ένας στους τρεις ψηφοφόρους μας του '96 προτίμησε τον Κ.Σημίτη ενώ πολλοί από το 3,2% ψήφισαν ΣΥΝ "χωρίς βαθύτερη συναίνεση".
Η ηγεσία δεν μπόρεσε και πάλι να συναγάγει τα αναγκαία συμπεράσματα. Αντίθετα, επέρριψε τις ευθύνες πρωτίστως σε παράγοντες που ισχύουν δεκαετίες τώρα (δικομματισμός, εκλογικός νόμος, διλήμματα κ.ο.κ.) αλλά και στον "εσωτερικό εχθρό".
5. Αμέσως μετά την εκλογική ήττα ζητήσαμε επίμονα και σταθερά "στροφή 180 μοιρών", ώστε να σταματήσει η μετάλλαξη, να επιστρέψουμε στις ανανεωτικές, εκσυγχρονιστικές, ευρωπαϊστικές μας αφετηρίες και να δημιουργηθεί μια νέα, σταθερή πλειοψηφία. Δυστυχώς, η απάντηση από τους συντρόφους του "μεσαίου χώρου" του ΣΥΝ ήταν αρνητική. Είναι, πλέον, πιθανό η έως τώρα σιωπηρή διολίσθηση να γίνει σαφής εσωκομματική συμμαχία και πλειοψηφία. Στην άκρη αυτού του δρόμου βρίσκεται, όσο κι αν τώρα δεν ομολογείται ρητά, η στρατηγική του "αριστερού πόλου".
Η μέθοδος που προκρίθηκε για να προωθηθεί αυτή η πλειοψηφία και προοπτική είναι ένα Συνέδριο-αστραπή, με διακηρυγμένο στόχο, από ορισμένες κορυφαίες πλευρές, το "ξεκαθάρισμα λογαριασμών".
6. Ενας κύκλος έκλεισε. Δε φεύγουμε εμείς από την ανανεωτική αριστερά. Είναι ο Συνασπισμός που -δυστυχώς- απομακρύνεται απ' αυτήν.
Δεν έχει νόημα να ακυρώνει ο ένας τον άλλο. Οι σύντροφοι που ενστερνίζονται την άλλη στρατηγική προφανώς θέλουν να την υλοποιήσουν. Εμείς, από την άλλη, θέλουμε να εργαστούμε απερίσπαστοι στις κατευθύνσεις της ανανεωτικής αριστεράς και για τη διαμόρφωση του πολυκομματικού πόλου του προοδευτικού εκσυγχρονισμού.
Δεν επιθυμούμε να μπούμε στη λογική συμψηφισμών ανάμεσα σε ασύμβατες προτάσεις.
Δε θέλουμε να συμμετάσχουμε σε μάχες μηχανισμών, να ταμπουρωθούμε σε εσωκομματικά χαρακώματα.
Αρνούμαστε το ρόλο των "εσωτερικών εχθρών". Και από την πλευρά μας δε θεωρούμε εχθρό κανένα σύντροφο ή συντρόφισσα που αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια μαζί. Χωρίζουμε τους πολιτικούς μας δρόμους ήρεμα, νηφάλια και πολιτισμένα, για να διατηρήσουμε πολιτικές και ανθρώπινες σχέσεις, καθώς και όσους διαύλους επικοινωνίας επιβάλλει τόσο η μακρόχρονη συμπόρευσή μας όσο και το μέλλον που ενδέχεται να μας φέρει και πάλι κοντά.
7. Αποδεχόμαστε την πρόκληση να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις στην ανασυγκρότηση του ανανεωτικού χώρου και της ευρύτερης δημοκρατικής Αριστεράς.
Ενστερνιζόμαστε την προοπτική της δεύτερης μεταπολίτευσης, της ανασύνθεσης και του προγραμματικού συναγωνισμού στο χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Επιθυμούμε τη μετατροπή του άγονου δικομματισμού σε γόνιμο διπολισμό και τη συνδιαμόρφωση του πλουραλιστικού πόλου του προοδευτικού εκσυγχρονισμού, με όσες δυνάμεις έχουν την ίδια στόχευση.
Δεν πρόκειται να ιδιωτεύσουμε, θα δράσουμε ανεξάρτητα.
Δε θα πάμε σπίτια μας. Ούτε θα νοικιάσουμε διαμέρισμα στις πολυκατοικίες άλλων. Θα προσπαθήσουμε να χτίσουμε ένα νέο σπίτι, να συνδιαμορφώσουμε, μαζί με άλλους/ες κι από μηδενική βάση, ένα νέο δημόσιο χώρο. Για τους πολίτες της ανανεωτικής αριστεράς που νοιώθουν ανέστιοι είτε ψήφισαν Συνασπισμό "χωρίς βαθύτερη συναίνεση" είτε τον κ.Σημίτη, χωρίς να θέλγονται από το ΠΑΣΟΚ.
Για όλους αυτούς, για όλους εμάς, το νέο "κοινό σπίτι" της ανανεωτικής αριστεράς.
1) Αθανασόπουλος Παύλος
2) Αντωνάκου Δανάη
3) Γεωργακόπουλος Θανάσης
4) Γκαζής Μανώλης
5) Δρέττα Αθηνά
6) Καρυπίδης Γιώργος
7) Κασσαβέτης Δημοσθένης
8) Κατσαρός Τάκης
9) Κωστούλα Λέλα
10) Μπίστης Νίκος
11) Μπούκη Τερέζα
12) Σιάνου Φωτεινή
13) Σφακιανάκης Κώστας (Γρ. Ν.Ε. Ρεθύμνου)
14) Τρανταλίδης Μάνος
15) Τσακαλία Λία
16) Τσίκας Θόδωρος
17) Φρατζέσκος Θανάσης (μέλος Κεντρικής Εξελεγκτικής Επιτροπής)
18) Χλωμούδης Κώστας
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS