«Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων - καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των μνημονίων»
Καλούμαστε να τοποθετηθούμε, πάνω στην πρόταση νόμου που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας την 12-07-12, για την«Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων». Αυτή η πρόταση νόμου, θα έπρεπε να έχει εγκριθεί από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, νωρίτερα. Το γεγονός ότι καθυστέρησε τόσο πολύ, αποδεικνύει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης και την έλλειψη δημοκρατικής συνείδησης, από πλευράς των κυβερνώντων κομμάτων. Καλούμαστε κατά μια έννοια, εξ αφορμής αυτής της πρότασης νόμου, να συζητήσουμε για την πιο κρίσιμη πολιτική και ιδεολογική επιλογή της Ελλάδας, για το αν δηλαδή, θα υποκύψουμε στην ασύδοτη πολιτική του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού, με μη αναστρέψιμες ίσως συνέπειες για τον τόπο. Η συζήτηση αυτή όμως, για την κυβέρνηση θεωρείται περιττή, αφού επί της αρχής, έχει λήξει από καιρό. Εδώ και 30 χρόνια, ένα μόνο πράγμα θεωρείται αδιαπραγμάτευτο: η υποταγή μας στα συμφέροντα των ελλήνων και ξένων πλουσίων. Γιʼαυτό στο μεσοδιάστημα, μοναδική έγνοια της σημερινής κυβέρνησης, ήταν η μέριμνα για τη νομοθετική κάλυψη των ιδιωτικοποιήσεων, η μέριμνα για την αποδυνάμωση των κρατικών υποδομών, η μέριμνα για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η μέριμνα για την υποβάθμιση των δομών υγείας, παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας και η φροντίδα για την εκπλήρωση των ορέξεων της τρόικας και των ευρωπαϊκών - ελληνικών τραπεζικών ελίτ.
Ο κ. Σαμαράς όμως και η κυβέρνησή του, θα πρέπει να ξέρουν, ότι ύστατο επικυρωτικό και εκτελεστικό όργανο, είναι μόνο ο λαός και κανείς άλλος. Χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού, καμία νομοθετική πράξη και καμία εν λευκώ επιταγή, δεν είναι εφικτή. Το μνημόνιο λοιπόν, οι επιμέρους διατάξεις του, η περιβόητη ιστορία του χρέους και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής, δεν έχουν επικυρωθεί από τη βούληση του ελληνικού λαού και δεν έχουν την έγκριση της πλειοψηφίας των ελλήνων εργαζομένων. Εμείς σαν ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, θα παλέψουμε μέσα και έξω από τη βουλή, για την κατάργησή τους.
1.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε, πως φτάσαμε ως εδώ. Αρχικά κατασκευάστηκε περίτεχνα, το εισαγόμενο προϊόν του πανικού. Οι μαέστροι της διαστρέβλωσης και της ψεύτικης είδησης, έπιασαν δουλεία μέσα από τις οθόνες της τηλεόρασης και τα πρωτοσέλιδα. Οι διεθνείς αγορές είπαν πως έπαψαν να μας εμπιστεύονται. Οι ιδιωτικοί οίκοι αξιολόγησης, σαν συντονισμένη ορχήστρα, υποτίμησαν την δανειοληπτική ικανότητα της χώρας. Τα επιτόκια δανεισμού, έγιναν απαγορευτικά για κάθε τεχνοκράτη που ξέρει να μετράει καλά. Τα ξένα δημοσιεύματα περί οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας, οργίαζαν, και μαζί με αυτά κάθε λογής καταστροφικό σενάριο. Το δημόσιο χρέος έφτασε να είναι ανεξέλεγκτο και μη διαχειρίσμο στα επίπεδα του 145%. Η Ελλάδα λοιπόν, θεωρήθηκε ότι κινδυνεύει να απομονωθεί από τις διεθνείς αγορές, με το ενδεχόμενο αυτό να περιγράφεται σαν κάτι αντίστοιχο της καταστροφής του Νώε.
Το πρώτο βήμα επετεύχθη. Μαζί μʼαυτό, παγιώθηκε στην αντίληψη των ευρωπαίων εταίρων, ότι δεν είμαστε παραγωγικοί, ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις είναι πολύ μεγάλοι. Παγιώθηκε η προβοκατόρικη αντίληψη, ότι είμαστε μια χώρα που δεν παράγουμε τίποτα και καταναλώνουμε συνεχώς. Ότι ζήσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας. Ότι το δημόσιο είναι σπάταλο, υπέρογκο και οι δημόσιοι υπάλληλοι προνομιούχοι και διεφθαρμένοι. Ότι μαζί τα φάγαμε. Ότι είμαστε όλοι διεφθαρμένοι, γιατί όλοι με τον τρόπο μας κλέψαμε. Ότι οι έλληνες εργαζόμενοι, το μόνο που υπερασπίζονται είναι τη συνδικαλιστική και επαγγελματική τους συντεχνία.
Φτάσαμε λοιπόν κκ συνάδελφοι, στο σημείο, κάθε κινητοποίηση των εργαζομένων, να ορίζεται ως καταστροφική για την κοινωνία. Οι ναυτεργάτες, να είναι υπεύθυνοι για τα πλήγματα που έχει δεχθεί ο τουρισμός. Οι καθηγητές και οι πανεπιστημιακοί, να είναι υπεύθυνοι για την διάλυση της παιδείας. Οι οδηγοί φορτηγών, να είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση των ολιγοπωλίων του εμπορίου. Οι διεφθαρμένοι γιατροί, να είναι υπεύθυνοι για την υποβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων. Οι απεργοί οδηγοί απορριμματοφόρων, να είναι υπεύθυνοι για τη ψυχορραγούσα δημόσια υγεία. Οι ξένοι εργαζόμενοι και οι οικονομικοί μετανάστες ή οι μετανάστες πολέμου, να είναι υπεύθυνοι για την ανεργία και την εγκληματικότητα. Και τόσα άλλα.
Ο στόχος σας ήταν ολοφάνερος. Μέσα σε συνθήκες καταστροφολογίας και πανικού, ο κόσμος θα πρέπει να έχει ενοχές για αυτό που του συμβαίνει, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να στραφούν ενάντια στους ίδιους τους εαυτούς τους. Τα συνδικάτα θα πρέπει να χτυπηθούν.
Το κόλπο που στήσατε όμως, εσείς αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι των τροϊκανών κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, είναι σαν το ψέμα που έχει κοντά πόδια. Ο λαός , θα έρθει η στιγμή, όπου - πολύ σύντομα - θα σας κρίνει με τον πιο δίκαιο και συνάμα αυστηρό τρόπο και θα σας κατατάξει στις μελανές σελίδες της ιστορίας του ελληνικού έθνους.
2.
Γιατί, εσείς θέσατε το ψευδοδίλλημα: μνημόνιο ή χρεοκοπία. Γιατί, με δική σας ευθύνη και χωρίς να ρωτήσετε κανέναν, συστηματοποιήθηκε το πρόγραμμα της σκληρής λιτότητας, των οριζόντιων περικοπών και του κρατικού αυταρχισμού. Γιατί με δική σας ευθύνη, αποφασίσατε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να φτωχύνουν ακόμη περισσότερο, προκειμένου να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, προκειμένου να ισορροπήσουν οι δαπάνες του κράτους μέσα από περικοπές, απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί, με δική σας ευθύνη, ξεπουλάτε την Ελλάδα χωρίς ίχνος ενδοιασμού και εισάγετε τον εργασιακό μεσαίωνα στις παραγωγικές τάξεις της χώρας. Γιατί, με δική σας ευθύνη και χωρίς να ρωτήσετε κανέναν, αποφασίσατε να εκβιάσετε την κοινωνία, με το πρόσχημα της ασύντακτης χρεοκοπίας.
Με αυτά τα μέτρα, στήσατε την Ελλάδα στον τοίχο. Το μόνο που πετύχατε, είναι ένα υποτιθέμενο μοντέλο ανάπτυξης, με την κοινωνία γονατισμένη, προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάκαμψη και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το κόλπο σας λοιπόν, ξέχασε να συμπεριλάβει τους εργαζόμενους. Ξέχασε να συμπεριλάβει τις ελπίδες των μελλοντικών γενεών, για μια δίκαιη, ειρηνική και αξιοπρεπή ζωή.
Πως όμως θα καταφέρετε να πείσετε τον ελληνικό λαό, ότι δεν μας είπατε συνειδητά ψέματα; Εσείς δεν λέγατε ότι, ως άμεσος στόχος ορίζεται η δραστική μείωση του χρέους και η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος; Εσείς δεν λέγατε ότι, συμφωνείτε με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, πως μέσα σε δυο χρόνια η Ελλάδα θα ανακτήσει την πρόσβασή της, στις διεθνείς αγορές και θα περάσει ξανά σε αναπτυξιακή τροχιά; Σε τι από όλα αυτά επιβεβαιωθήκατε; Δυστυχώς, σε τίποτα. Έξι χρόνια προσαρμογής σε γενικευμένη λιτότητα, και το χρέος, όχι μόνο παραμένει αμετάβλητο, αλλά μέχρι το 2018, ενδέχεται από 145% να εκτιναχτεί στο 200% του ΑΕΠ. Εσείς δεν λέγατε ότι, η εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας, θα οδηγήσει σε δραστική μείωση των τιμών και σε εξαγωγικό δυναμισμό της οικονομίας; Σήμερα, ο επίσημος πληθωρισμός κυμαίνεται στο 2,7% και ποτέ δεν έπεσε κάτω από 1,8%. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα είναι ακριβότερη έως και 35% σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε, στα είδη πρώτης ανάγκης. Επίσης, κατά το 2010-2011, οι καθαρές εξαγωγές ανέρχονταν στο πενιχρό 0,74% του ΑΕΠ και σύμφωνα με την έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, η αύξηση των εξαγωγών το 2011 παρουσίασε φθίνουσα πορεία, ενώ οι εξαγωγές υπηρεσιών παρουσίασαν μείωση κατά 0,8%. Άρα αυτό που μας λέτε, ότι φτιάχνετε μια οικονομία με κινητήρια δύναμη τις εξαγωγές, είναι ψέμα.
Κάτι αντίστοιχο, συνέβη και με την ανεργία. Εσείς δεν λέγατε ότι, θα μειωθεί η ανεργία; Τα γεγονότα σας διαψεύδουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, οι άνεργοι στην Ελλάδα το 2010, ανέρχονταν σε 628.000 άτομα, ενώ ένα μόλις χρόνο μετά, αυξήθηκαν σε 877.000 άτομα. Η δε Ευρωζώνη, έφτασε τους 17, 5 εκατ. άνεργους, ποσοστό 11,1%. Η Ευρωπαϊκή επιτροπή προβλέπει πως το 2012, η ανεργία στην Ελλάδα θα φτάσει στο 20%, ενώ το Ινστιτούτο Εργασίας προβλέπει να φτάσει στο 25%. Για του λόγου το αληθές, στο πρώτο τρίμηνο του 2012, οι άνεργοι ανήλθαν στα 1.120.100 άτομα, αποτελώντας το 22,6% του εργατικού δυναμικού. Αν το συγκρίνουμε με την χρονιά που μπήκαμε στο ΔΝΤ (2010), η ανεργία μέσα σε δυο χρόνια αγγίζει σχεδόν 100% (!) αύξηση. Μετά την ψήφιση των μέτρων, η ανεργία στην Ελλάδα αναμένεται να ξεπεράσει και την ανεργία της Αμερικής στο μεγάλο κραχ του 1929 (24%). Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Στον τομέα των εργασιακών, τα πράγματα είναι εξίσου προκλητικά. Με την πολιτική που προωθείτε κκ συνάδελφοι, επιβάλετε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Αυθαιρετείτε στις πλάτες των ελλήνων εργαζομένων, για να εξυπηρετείτε τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων ελίτ, των ολιγοπωλίων στο τομέα των ΜΜΕ, του Εμπορίου, της Ανάπτυξης, της Ενέργειας, της Υγείας και του Τουρισμού. Θυσιάζεται τους εργαζόμενους, στο βωμό της κερδοσκοπίας του ελληνικού κεφαλαίου. Αυτή είναι η αλήθεια.
Υπηρετώντας πιστά τις επιταγές του Μνημονίου, θέλετε να μειώσετε την απασχόληση στο δημόσιο τομέα, κατά 150.000 θέσεις εργασίας, μέχρι το 2015. Θέλετε να μειώσετε τις αποδοχές, μέχρι και 50%, εφαρμόζοντας νομοθετικές παρεμβάσεις στους μισθούς και στα επιδόματα, εφαρμόζοντας την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των κανονισμών προσωπικού. Θέλετε να διευκολύνετε τις απολύσεις, παραβιάζοντας βασικούς άξονες του εργατικού δικαίου. Θέλετε να ενισχύσετε, τις ευέλικτες και επισφαλείς μορφές απασχόλησης.
Συρρικνώσατε τους μισθούς, από 15% έως και 50%. Εκτινάξατε το ποσοστό της ανασφάλιστης εργασίας, από το 22% στο 34%. Ως συνέπεια λοιπόν της πολιτικής σας, υποβαθμίσατε το ελληνικό εργατικό δυναμικό, υποβαθμίσατε την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, υποβαθμίσατε την ελληνική αγορά και τέλος την ελληνική κοινωνία. Αυτό είναι το όραμά σας;
Στον τομέα της Δημόσιας Υγείας,η εφαρμογή των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, έχουν οδηγήσει, στον αποκλεισμό από τις υπηρεσίες Υγείας, μεγάλων ομάδων πληθυσμού που βιώνουν τη φτώχεια ή βρέθηκαν να είναι ανασφάλιστοι λόγω ανεργίας. Έχουν οδηγήσει, στην αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων σε φάρμακα και εξετάσεις και στην επιβολή χαρατσιών στα Νοσοκομεία. Έχουν οδηγήσει, στην πλήρη αποδιοργάνωση του ΕΟΠΥΥ και των Νοσοκομείων, λόγω υποστελέχωσης, υποχρηματοδότησης και καταλήστευσης των ταμειακών τους αποθεμάτων. Έχουν οδηγήσει, τη συνολική δημόσια δαπάνη υγείας το 2013, σε ποσοστά κάτω του 4% του ΑΕΠ, γεγονός που θα μας φέρει κοντά στην χαμηλότερη θέση της κατάταξης ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ. Έχουν οδηγήσει, στη λεηλασία των αποδοχών των εργαζομένων στο ΕΣΥ. Έχουν οδηγήσει στη γενικευμένη περικοπή των φαρμακευτικών δαπανών, που πλήττει κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας.
Αυτά κκ συνάδελφοι, είναι ένα μικρό μόνο μέρος της συνολικής απορρύθμισης του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας. Αυτές είναι, οι ελάχιστες συνέπειες, που στα πλαίσια μιας ολιγόλεπτης ομιλίας, μπορεί κάποιος να παρουσιάσει.
3.
Στα πλαίσια λοιπόν της οδυνηρής αυτής κατάστασης για τη χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, έχει επανειλημμένα διατυπώσει τεκμηριωμένες προτάσεις, για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Η στάση του δεν είναι μόνο καταγγελτική, ούτε περιορίζεται μόνο σε αφοριστικές εξαγγελίες για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ακριβώς αυτή η προσπάθεια, να συνδυάσει τον καταγγελτικό λόγο, με τη δημιουργία μιας άμεσα εφαρμόσιμης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης του τόπου, είναι που έτυχε της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάτι.
Ήρθαμε σήμερα εδώ, για να υπερψηφίσουμε, την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων. Αποτελεί πάγια πεποίθησή μας η κατάργηση των μνημονίων και είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής μας. Συμφωνούμε λοιπόν ως προς την πρόταση του ΚΚΕ, οφείλουμε όμως να επισημάνουμε δυο πράγματα.
1) Ως προς το ζήτημα της Ε.Ε., εκτιμούμε ότι αν το πρόβλημα της Ελλάδας αποτυπωθεί ως αυστηρά δικό μας πρόβλημα δημοσιονομικής διαχείρισης, τότε θα είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια στα θεμελιώδη αίτια της κρίσης, που είναι η οικονομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού. Εμείς στα πλαίσια της διεθνιστικής μας αντίληψης και στα πλαίσια της αλληλεγγύης των κρατών, οφείλουμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια, για μια πανευρωπαϊκή αντίσταση των λαών, απέναντι στη λαίλαπα του καπιταλισμού. Μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες, μπορεί να ανατραπεί η υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
2) Ως προς το ζήτημα της ενότητας του αριστερού χώρου, εκτιμούμε ότι το ΚΚΕ θα έπρεπε να κάνει κάποια βήματα μπροστά και να εστιάσει στις άμεσες πολιτικές λύσεις εξόδου της χώρας από την κρίση. Αυτό βέβαια, προϋποθέτει μια άλλη μεθοδολογία, που να ενισχύει τα ενωτικά και όχι τα διασπαστικά στοιχεία, στο χώρο των κινημάτων. Σε κάθε περίπτωση, αισθανόμαστε αλληλέγγυοι και συνοδοιπόροι στους αγώνες της ζωής, με κάθε έλληνα εργαζόμενο πολίτη, ακόμα και αν οι διαφωνίες μας είναι ιδεολογικές. Κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν έχει το αλάθητο της αντικειμενικής ερμηνείας των πραγμάτων. Αυτή τη στιγμή, κοινός μας εχθρός, είναι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.
4.
Κλείνοντας λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω το εξής. Έχουμε κατά καιρούς διατυπώσει πολλές και άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις, για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
1. Να απαλλαγούμε από το χρέος. Το δημόσιο χρέος της χώρας, δεν είναι δημοσιονομικό. Είναι ταξικό χρέος. Είναι οι φόροι που ποτέ δεν πλήρωσαν οι πλούσιοι. Είναι οι απαλλαγές των κερδών του κεφαλαίου, είναι οι υπερβάσεις στα δημόσια έργα και η λεηλασία των Δημόσιων Ταμείων. Είναι οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες και τα οικονομικά σκάνδαλα της τελευταίας 20ετίας. Είναι το τοκογλυφικό σύστημα των τραπεζών. Η λύση λοιπόν είναι μία: διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, είτε βρίσκεται σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, είτε σε κράτη και αναστολή εξυπηρέτησης του υπόλοιπου, ώσπου να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη. Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα χρειάζεται να αξιοποιηθεί κάθε μέσο, ακόμα και η διακοπή της πληρωμής.
2. Να φορολογηθεί ο πλούτος και να καταργηθούν οι περιττές δαπάνες. Να αλλάξει η φορολογική κλίμακα και οσυντελεστής φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Να αρθεί το τραπεζικό και εμπορικό απόρρητο, να καταργηθεί το ειδικό καθεστώτος φορολογικής ασυλίας των οικονομικά ισχυρών παραγόντων και να καταγραφεί σε περιουσιολόγιο, ο συσσωρευμένος πλούτος.
3. Να αντιμετωπιστεί η μαζική εξαθλίωση. Ο κατώτερος μισθός να επανέλθει αμέσως στο ύψος που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση. Να ρυθμιστούν τα δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, με περίοδο χάριτος, επέκταση του χρόνου αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου. Να αυξηθεί και να επεκταθεί το επίδομα ανεργίας, σε όλους τους ασφαλισμένους και να χορηγείται για όλο το διάστημα της ανεργίας. Να ληφθούν άμεσα μέτρα, για τη μείωση των τιμών των βασικών αγαθών με ανάλογη μείωση ή όπου χρειάζεται, και μηδενισμό του ΦΠΑ. Να υπάρξουν ειδικά τιμολόγια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας για ευάλωτες κατηγορίες πολιτών και να καταργηθεί αμέσως το χαράτσι, επί της μικρής ακίνητης περιουσίας.
4. Να ανασυγκροτηθεί η αναπτυξιακή παραγωγή. Να δοθούνκίνητρα γιατην οριζόντια πρωτογενή παραγωγή. Να δοθούν κίνητρα επιστροφής των πολιτών, στο ύπαιθρο. Να αναπτυχθεί ο εναλλακτικός τουρισμός και οι μικρές μεταποιητικές μονάδες. Να ανασυγκροτηθούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στον έλεγχο και την ευθύνη του Δημοσίου, βασικές παραγωγικές μονάδες, κρίσιμες για την ανάπτυξη της οικονομίας, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ναυπηγεία, ορυκτός και ενεργειακός πλούτος.Να επιστρέψουν στο Δημόσιο οι Επιχειρήσεις και Οργανισμοί, που έχουν εν μέρει ή συνολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς κλπ).
5. Να εξασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα. Να καταργηθεί η πράξη Υπουργικού Συμβουλίου στις 14/2/2012, με την οποία μειώθηκαν ο κατώτερος μισθός κατά 22% (32% για τους νέους μέχρι 25 ετών) και καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις. Να επανέλθουν όλες οι διατάξεις που ίσχυαν για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τον ΟΜΕΔ και τη διαιτησία. Να τακτοποιηθούν άμεσα οι συμβασιούχοι του δημόσιου τομέα. Να γίνει δραστικόςπεριορισμός της μερικής απασχόλησης, με σκοπό την πλήρη κατάργησή της. Να ακυρωθεί η ρύθμιση για τη συνολική διευθέτηση του χρόνου εργασίας και να καταργηθεί η εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο. Να θεσπιστούν, ίσα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα για άνδρες και γυναίκες. Να διασφαλιστεί η ίση εργασιακή μεταχείριση, στους μετανάστες εργαζόμενους. Να ενισχυθεί το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, με επαρκή στελέχωση και άρτια υλικοτεχνική υποδομή.
6. Και όπως ήδη προανέφερα: Να εκδημοκρατιστεί και να αναμορφωθεί ριζικά το κράτος. Να αναβαθμιστεί η Υγεία, η Παιδεία και ο Πολιτισμός.
Κλείνω λοιπόν κκ συνάδελφοι, λέγοντας, πως ήρθε η ώρα της Αριστεράς. Ο ελληνικός λαός, οφείλει να τολμήσει την ανατροπή, οφείλει να αποτινάξει το ζυγό των εγχώριων και ευρωπαϊκών συμφερόντων, οφείλει να τολμήσει την αριστερή στροφή της μεταπολιτευτικής κοινωνίας, οφείλει να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο και οφείλει να εμπιστευτεί τις προτάσεις της Αριστεράς. Τα μνημόνια πρέπει να καταργηθούν και να υιοθετηθεί το πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, που προτείνουμε. «Κι αν η υπόθεσή μας χαθεί, θα παραμείνει εκκρεμής».
Σε αυτά τα πλαίσια, υπερψηφίζουμε την πρόταση νόμου που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, για την«Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων».
Ευχαριστώ