01/11/2012

Το Μέλλον των ΚΔΑΠ: Ασάφεια, Γενικολογίες και Εμπαιγμός από πλευράς Υπουργείο σε σχετική ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Γενικώς, οι απαντήσεις των Υπουργείων στα σαφή και συγκεκριμένα ερωτήματα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης διακρίνονται από ασάφεια και γενικολογία, οι οποίες καλύπτονται κάτω από ένα πέπλο σχολαστικισμού με την παράθεση δεκάδων νόμων και ΦΕΚ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τακτικής είναι η εκτενής απάντηση του Υπουργείου Εργασίας(αρ. πρωτ.540/23-10-2012) στην ερώτηση που κατατέθηκε από ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ (Βαμβακά, Γεωργοπούλου, Δριτσέλη, Κανελλοπούλου, Κουράκης, Κριτσωτάκης, Πάντζας, Συρμαλένιος, Φωτίου, αρ. πρωτ.2420/02-10-2012) για το μέλλον των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών(ΚΔΑΠ). Είναι προφανές ότι ο συντάκτης της απάντησης αυτής δεν διάβασε τα ερωτήματα που ετέθησαν:

1. «Προτίθεται το  Υπουργείο να μεταφέρει το πρόγραμμα των ΚΔΑΠ στο ΕΣΠΑ 2014– 2020, ώστε να ενεργοποιηθούν εκ νέου οι συμβάσεις των εργαζομένων   για  να μην προστεθούν και αυτοί στη τεράστια λίστα των απολυμένων αλλά και να συνεχίσουν να λειτουργούν τα ΚΔΑΠ; Εάν το ΕΣΠΑ παραταθεί την περίοδο 2013-2015, όπως είθισται στα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, προτίθεστε να συμπεριλάβετε την συγκεκριμένη πράξη στις χρηματοδοτήσεις της επέκτασης;
2. Η ΕΕΤΑΑ ως φορέας διαχείρισης μέχρι πέρυσι ζητούσε τη δημιουργία νέων ΚΔΑΠ για να μη μείνουν αδιάθετα κονδύλια. Ποια ενημέρωση έγινε στους δήμους  και πώς βοηθήθηκαν στη διατύπωση του προγράμματος ώστε να έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή διασπορά ΚΔΑΠ στους δήμους και να γίνει η μεγαλύτερη δυνατή απορρόφηση κονδυλίων από τα κοινοτικά προγράμματα; Πώς αιτιολογείται η αλλαγή στα αδιάθετα αποθεματικά του εν λόγω προγράμματος;
3. Θα υπάρξει πρόβλεψη νομικού πλαισίου για τον έλεγχο των φορέων υλοποίησης από τον φορέα διαχείρισης ώστε να διασφαλίζεται ότι τα κονδύλια που φθάνουν στους Δήμους για τα ΚΔΑΠ θα καλύπτουν αποκλειστικά τις δικές τους ανάγκες;» 

Στα ερωτήματα αυτά η απάντηση του Υπουργείου παρακάμπτει εκ του πονηρού το πρώτο ερώτημα που αφορά το μέλλον των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ μετά το 2013, αφήνοντας στην άγνοια και στην εργασιακή ανασφάλεια πάνω από 1100 εργαζομένους. Επίσης, ενώ η διετής παράταση των Πλαισίων Στήριξης (ΕΣΠΑ) αποτελεί μια συνήθη πρακτική, η οποία θα μπορούσε να δώσει έστω μια πρόσκαιρη λύση, ο Υπουργός δε δεσμεύεται ούτε καν για αυτό.

Φράσεις όπως, «στόχος της συγχρηματοδοτούμενης δράσης δεν είναι η επιχορήγηση της λειτουργίας των Δομών παροχής Φύλαξης και Φροντίδας. Στόχος της Δράσης είναι η εξυπηρέτηση των γυναικών στην προσπάθεια τους για την εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής που πραγματοποιείται μέσω της χορήγησης εντολών τοποθέτησης των παιδιών τους στις Δομές, εφόσον αυτές πληρούν τις προυποθέσεις υπαγωγής στο πρόγραμμα και κατατάσσονται σε αντίστοιχο μητρώο της ΕΕΤΑΑ» εμπαίζουν τη νοημοσύνη μας, εμπλέκοντας τις έννοιες του στόχου και των μέσων πραγμάτωσής του. Για κάθε εχέφρονα άνθρωπο είναι δεδομένο ότι χωρίς τη λειτουργία των δομών δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν οι μητέρες για τις οποίες επιθυμείται η εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.   

Το δε τρίτο ερώτημα που τέθηκε σχετικά με την ανυπαρξία νομικού πλαισίου ελέγχου των φορέων υλοποίησης από τον φορέα διαχείρισης, είναι  για τον Υπουργό ως μη γενόμενο.

Εμείς, στο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ κάνουμε σαφές ότι θα συνεχίσουμε να ρωτάμε και να απαιτούμε σταθερή και πλήρους ωραρίου απασχόληση καταρτισμένου προσωπικού και δομές κοινωνικής πρόνοιας που να ανακουφίζουν την οικογένεια και να προάγουν την εκπαίδευση και την κοινωνικοποίηση.