- κ. Σκουρλέτη, πρώτον, τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, πρόταση για εκλογές και πάλι; Και το «εκλογές και πάλι, τι διαφορετική λύση θα δώσει», λέει ένας πολίτης από την άλλη πλευρά; Πρόκειται να αναπτύξει τη χώρα; Πρόκειται να βρει θέσεις δουλειάς; Πρόκειται να αποκαταστήσει - και με τι λεφτά - τις αδικίες και τις οικονομικές μειώσεις; Πρόκειται ξαφνικά να βρεθεί η χώρα σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, επειδή θα αλλάξει η κυβέρνηση;
Ακούγοντας πριν τον κ. Τζαμτζή να επαναλαμβάνει, με τη δικιά του αφήγηση, το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα που ακούσαμε και από τον Πρωθυπουργό, χάος ή μνημόνιο, ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι πώς η σημερινή κυβέρνηση βλέπει τη σημερινή πραγματικότητα. Διότι το χάος και η κατάρρευση είναι μια εικόνα που συνεχώς τείνει να γίνει καθολική για το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Είναι το παράγωγο αυτής της πολιτικής που εφαρμόζεται όλα τα τελευταία χρόνια το μνημόνιο και που τώρα έρχεται σε μια εκδοχή ακόμα πιο σκληρή.
Πάλι θα αναφερθώ στην τελευταία παρέμβαση του Πρωθυπουργού, ο οποίος τι μας είπε; Μας είπε ότι η επαναδιαπραγμάτευση είναι ένας τσαμπουκάς, τον οποίο δεν μπορούνε να τον αντιληφθούν η κα Μέρκελ. Κι εγώ θέλω να θέσω το ερώτημα, όταν ο κ. Σαμαράς, στην πρώτη φάση, ως τότε αντιπολίτευση, μίλαγε για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, όταν στις τελευταίες εκλογές το σύνθημά του ήταν επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, τότε έθετε την χώρα σε κίνδυνο σε σχέση με τη συμμετοχή του στο ευρώ, όπως μας λέει τώρα; Γιατί τώρα αυτό μας λένε. Τώρα όσοι λένε ότι αυτά τα μέτρα είναι καταστροφικά, ότι δεν εξασφαλίζουν καμία βιωσιμότητα για το χρέος, ότι λειτουργούν ισοπεδωτικά για την κοινωνία και την οικονομία, μας λένε ότι διακινδυνεύουμε τη συμμετοχή μας στην Ευρώπη.
- Μα έγινε, λέει, επαναδιαπραγμάτευση. Αλλιώς τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.
Αυτό θα ήθελα πραγματικά να το δω και δημόσια διατυπωμένο. Γιατί εγώ όσες φορές είδα τον Πρωθυπουργό να συναντιέται με τους ευρωπαίους ομολόγους, να πηγαίνει στα διάφορα φόρα με την κα Μέρκελ, δεν είδα τίποτε άλλο από το να λέει, πιστή εφαρμογή, απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου και των όρων του, σε αντίθεση με αυτά τα οποία αποτελούσαν την προγραμματική βάση για να συγκροτηθεί η σημερινή κυβέρνηση. Και την ίδια στιγμή βγαίνει η κα Μέρκελ και με μια αλαζονεία, με έναν ξεδιάντροπο τρόπο λέει, κοιτάξτε να δείτε οι χώρες οι οποίες έχουν πάνω από 80 – 90 % χρέος έχουν απολέσει την εθνική τους κυριαρχία.
- Πόσο μάλλον εμείς.
Σε αυτά λοιπόν, δεν αισθάνεται την ανάγκη ο Πρωθυπουργός να τοποθετηθεί; Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν ήταν στη συνάντηση που έγινε στη Μάλτα ανάμεσα στους Γάλλους και τους Ιταλούς, που συζήτησαν για τα προβλήματα του Νότου; Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν έχει καταθέσει μια διαφορετική πρόταση για τα ζητήματα του χρέους σε επίπεδο Ευρώπης; Άρα, για ποια διαπραγμάτευση μιλάμε; Δεν υπήρξε διαπραγμάτευση.
Έρχομαι στο θέμα των εκλογών. Εμείς, από την επόμενη μέρα των τελευταίων εκλογών είπαμε ότι είναι αβέβαιη η ημερομηνία τους. Σήμερα, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, που θεωρούμε προϋπόθεση για την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας να σταματήσει αυτός ο κατήφορος και να μην εφαρμοστεί αυτό το πακέτο, τα πράγματα θα είναι πιο χειρότερα αν πάνε τεθούν σε εφαρμογή αυτά τα μέτρα….
- Να μην εφαρμοστεί αυτό πακέτο για να γίνει τι;
Για να σταματήσει ο κατήφορος, για να μπορέσουμε να αρχίσουμε μια πορεία ……Κατά συνέπεια, το κάλεσμά μας για έναν ειρηνικό, δημοκρατικό ξεσηκωμό, σημαίνει εκλογές. Η κυβέρνηση ούτως ή άλλως αποδομείται, αποσυντίθεται – το βλέπετε -, αυτή τη στιγμή απλά και μόνο κ. Σαμαράς θέλει να δορυφοροποιήσει τους δυο άλλους εταίρους. Το καταφέρνει ως ένα βαθμό.
- Άρα, οι διφωνίες που εκφράζονται δεν ήταν θεατρικό παιχνίδι;
Οι διαφωνίες που εκφράζονται, για μεν την ΔΗΜΑΡ το εργασιακό ήταν ένα φύλλο συκής για να κρύψει την επί της ουσίας συμφωνία των μέτρων. Βλέπετε το οξύμωρο σχήμα, από τη μία να ψηφίζουν τον προϋπολογισμό που υλοποιεί τα 9,5 δις από αυτά τα μέτρα τη χρονιά που έρχεται, και ταυτόχρονα να λέει για τα εργασιακά τα οποία σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό έχουν δρομολογηθεί από το Φεβρουάριο του 2012, ότι θα πει παρών, και να λέει ότι η συνοχή είναι πάνω από όλα της κυβέρνησης. Αυτό είναι σχιζοφρενικό σχήμα.
Δεν μιλάω για τον κ. Βενιζέλο, γιατί ο κ. Βενιζέλος είναι στυλοβάτης της μνημονιακής πολιτικής.
- Αν περάσουν αυτά τα μέτρα, γιατί υπάρχει και αυτή η τρίτη εκδοχή, εσείς λέτε να φύγουν τώρα να μην περάσουν αυτά τα μέτρα. Εγώ σας λέω ότι μπορεί να περάσουν τα μέτρα και να έχουμε εκλογές μετά. Εάν έρθετε στην εξουσία μετά με τα μέτρα ψηφισμένα, θα τα καταργήσετε;
Μα ακριβώς γιʼ αυτό λέμε να είναι πριν τα μέτρα. Οι εκλογές, αυτή τη στιγμή, έχουν μια παραπάνω σημασία. Εκλογές για να μην περάσουν τα μέτρα, για να σταματήσει ο κατήφορος.
- Θα σας πω ένα άλλο ερώτημα που ρωτήθηκε από πολλούς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό τον τρόπο οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση απέναντι στην κυβέρνηση με ένα κορυφαίο θέμα όπως αυτό, η προσφυγή στις κάλπες, με αυτό τον τρόπο όμως, στην πραγματικότητα συσπειρώνει την κυβερνητική πλειοψηφία. Για να περάσουν τα μέτρα σίγουρα.
Δεν βλέπω καμία συσπειρωμένη κυβερνητική πλειοψηφία.
- Οδηγεί, γιατί όταν ο άλλος δέχεται την επίθεση μαζεύεται αυτομάτως.
Είναι ένας συλλογισμός τον οποίο δεν τον αποδέχομαι. Δεν έχει καμία απολύτως βάση. Αλίμονο, αν δεν γίνουν τώρα εκλογές, όλος αυτός ο κόσμος τι του ζητάμε να κάνει;
……………………….
- Να απαντήσετε σε όλα τα προηγούμενα… Αλλά επειδή μπαίνουν και ορισμένα πρακτικής φύσεως θέματα και σωστά είπατε νωρίτερα ότι τα λεφτά τα 31,5 δις δεν θα πέσουν όλα στην αγορά, άκουσα βέβαια τον πρωθυπουργό να λέει ότι διεκδικούμε πρόσθετα χρήματα κ.λπ., είναι όμως και μια ερώτηση σε ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία να απαντήσει εκείνο πού θα βρει τα λεφτά. Δηλαδή τα 23,5 δις που είναι για τις τράπεζες και για την ανακεφαλαιοποίησή τους φαντάζομαι τα θέλουμε, τα 8,5 δις που είναι για να πληρώσουμε όλους όσους χρωστάει το κράτος επίσης φαντάζομαι ότι τα χρειαζόμαστε, για την πρόνοια, για τις συντάξεις κ.λπ. επίσης τα χρειαζόμαστε.. Η αντιπρόταση, να πέσει η κυβέρνηση, να διακόψουμε την επικοινωνία σε επίπεδο του χρέους εννοώ και του μνημονίου με την Ευρώπη και να πάμε σε μια άλλη πορεία, πρέπει να έχει και λεφτά. Από πού; …
Είναι η μοναδική πρόταση που πατάει στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα την οποία ποτέ δεν τη διάβασαν, δεν την αποδέχτηκαν και δεν την αξιοποίησαν τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπαδήμος. Γίνεται ένας διαγκωνισμός ανάμεσα στους τρεις για το ποιος είναι μνημονιακότερος, που αποκαλύπτει πως επί της ουσίας το μεν ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. ούτως ή άλλως λειτουργούσαν εδώ και δεκαετίες συμπληρωματικά στα πλαίσια ενός φαύλου δικομματικού συστήματος, τώρα πρόσφατα μπήκε σ΄αυτό το παιχνίδι και η ΔΗΜ.ΑΡ. παίρνοντας διαζύγιο, κατά τη γνώμη μου, της ιστορικής διαδρομής που μέχρι τώρα είχε.
Όλα όσα είπε προηγουμένως ο κ. Τζαμτζής είναι στην γνωστή προπαγάνδα που υπάρχει και την είδαμε και τον Μάιο και τον Ιούνιο. Θα περίμενα ο πρώτος που θα υποστεί αυτή την κριτική, έστω και παιδαριώδη, όπως ακούγεται από τον κ. Τζαμτζή να είναι ο κ. Σαμαράς ο οποίος, μέχρι που μπήκε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, έλεγε να βγει από το μνημόνιο. Τότε λοιπόν ήταν ανεύθυνος, τώρα έγινε ξαφνικά συνεπής.
Η πρότασή μας έχει δύο σκέλη. .. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι η πρόταση σήμερα των μνημονιακών εταίρων είναι το μνημόνιο που επεβλήθη από τους δανειστές. Αυτά είναι τα επιχειρήματά του. Είναι αυτά που έχει συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία ότι οδηγούν στην πλήρη κοινωνική και οικονομική ισοπέδωση.
Η πρότασή μας λοιπόν ήταν ευθύς εξ αρχής κατανοητή και σαφής, καταγγελία του μνημονίου, κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων, επαναδιαπραγμάτευση για το χρέος με σκοπό τη ριζική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους, ρήτρα ανάπτυξης η οποία έχει σχέση με την αποπληρωμή του υπολοίπου, αναφερθήκαμε στο παράδειγμα του ΄53 της Γερμανίας. Σας υπενθυμίζω την πρόσφατη παρουσίαση του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, ο οποίος είπε ότι, αν έβγαινε το Νοέμβριο του 2011 η Ελλάδα από το ευρώ, σήμαινε αυτόματα έξοδο της Γαλλίας…
- Αυτός ο υπουργός στον οποίον αναφερθήκατε όπως και όλοι οι άλλοι υπουργοί που τον ακολούθησαν, επιμένουν σε ένα βασικό, ναι, να αλλάξουν τα πράγματα κ.τ.λ. … όμως πρέπει να εφαρμόσετε και το μνημόνιο….. Η ερώτηση είναι σαφής. Εσείς μπορείτε να πάρετε ως κυβέρνηση όποια απόφαση θέλετε. Το θέμα είναι ότι όλοι μας συνομιλούμε με κάποιον από απέναντι. Η κατάργηση του συνομιλητή τι αποτελέσματα φέρνει;…
Δεν υπήρχε συνομιλητής. Η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποί της είχαν καθίσει με τους απέναντι. Από δω δεν υπήρχε κανείς για να προστατεύσει τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας. Κι αυτό το γνωρίζει ο λαός.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS