- κ. Σκουρλέτη, λένε πολλοί, ότι με το που ψηφίστηκαν τα μέτρα η τρόικα άρχισε πάλι τα δικά της.
Και αυτό τι δείχνει; Δείχνει ότι η τακτική του καλού μαθητή δεν απέδωσε. Ξέρετε πώς αντιμετωπίζουν κάθε φορά οι δυνάμεις επιβολής τους ψοφοδεείς συνεργάτες τους; Δεν τους έχουν σε εκτίμηση. Αυτό συμβαίνει εδώ πέρα.
Εδώ υπήρξε μια κυβέρνηση υποταγής, πλήρους αποδοχής των συμφερόντων και των επιχειρημάτων της τρόικας και τώρα, αυτή τη στιγμή, τους λένε καθίστε τώρα στην άκρη. Τι αναδεικνύει αυτό; Το αδιέξοδο μιας ολόκληρης τετράμηνης πολιτικής τακτικής, «διαπραγμάτευσης», που κάθε φορά που μαζευόντουσαν οι πολιτικοί αρχηγοί αυξανόντουσαν και τα δισεκατομμύρια των μέτρων. Ξεκινήσαμε από τα 11,5 τον Ιούλιο, αν θυμάστε, φτάσαμε στα 13,5 και τώρα υπάρχει η προοπτική των 19 με το τρίτο μνημόνιο.
- Ψυχολογικό λέτε ότι είναι δηλαδή;
Απόλυτα πολιτικό. Αποτυχία αυτής της στάσης που θεωρείται δεδομένη.
- Οι Ευρωπαίοι, έχετε υπόψη σας, γιατί το κάνουν αυτό; Δεν θα τους βόλευε να στηρίξουν λίγο αυτή την κυβέρνηση;….
Και από αυτήν την εικόνα πλέον και μετά την ψήφιση των μέτρων και τις χθεσινές δηλώσεις, αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση δεν είναι αναξιόπιστη μόνο στο εξωτερικό, αλλά είναι αναξιόπιστη και σε αυτούς οι οποίοι τη στηρίζουν, τους «μπαμπάδες» τους. Δεν την λαμβάνουν υπόψη τους. Αυτό δείχνει.
Γιατί το κάνουν αυτό αυτή τη στιγμή; Διότι υπάρχει πράγματι ένα έλλειμμα μιας σοβαρής βιώσιμης στρατηγικής εκ μέρους της Ευρώπης απέναντι στα ζητήματα της κρίσης.
- Άρα δεν έχει και η Ευρώπη στρατηγική;
Βεβαίως. Και το μόνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι η προσήλωση σε μια στρατηγική που αποφασίστηκε και τους ενοποιούσε όλους, αλλά που τώρα πια αμφισβητείται και από τις κυρίαρχες δυνάμεις, πριν από δυο - τρία χρόνια. Η Γερμανία εμμένει σε αυτή τη στρατηγική. Είναι πολύ επιφυλακτική στο να κάνει οτιδήποτε άλλο γιατί αυτό ξέρει ότι αποτελεί τετελεσμένο και δεδικασμένο για τις άλλες χώρες.
Άρα, το ζητούμενο ποιο είναι; Αυτό που από την πρώτη ημέρα είχαμε θέσει. Είναι η ανάγκη των πολιτικών λύσεων για να υπάρξει μία εναλλακτική βιώσιμη στρατηγική απέναντι στην οικονομική κρίση, η οποία να υπερβαίνει τις νεοφιλελεύθερες ακαμψίες. Αυτό είναι το θέμα. Όσο δεν το καταλαβαίνει η Ευρώπη, θα αποδομείται, θα εκτροχιάζεται και βεβαίως από τους πρώτους που θα εκτροχιαστούν είναι το βαγόνι που λέγεται «Ελλάδα».
Τι κάνει η κυβέρνηση; Τίποτα.
- Είμαστε μικροί για να τους επιβάλλουμε συνολικά να αλλάξουν…..
Αυτό είναι και καλό και κακό, ότι είμαστε μικροί.
- Στα πλαίσια αυτά το ότι είμαστε μικροί, το ερώτημα πάντα είναι τι γίνεται, τι πρέπει να κάνουμε εμείς.
Στην παρούσα φάση, αποδεικνύεται ότι το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί που είχε αυτή η κυβέρνηση, πάνω απʼ όλα, πέρα από τις αναλύσεις που έχουμε κάνει για την κρίση, αν η Ελλάδα έφευγε θα συμπαρέσυρε και άλλους κλπ, - αυτά ή τα αντιλαμβάνεται κανείς ή δεν τα αντιλαμβάνεται, εμείς τα λέγαμε από την πρώτη ημέρα – υπάρχει ένα αντικειμενικό όπλο που ήταν η ψήφος του Μαΐου και του Ιουνίου. Της γύρισαν την πλάτη.
Αν, λοιπόν, σήμερα πρέπει κάτι να γίνει, είναι αυτό το όπλο που είχαμε, που είναι καταχωνιασμένο, να το πιάσουμε, να το βγάλουμε έξω, δηλαδή προσφυγή στις κάλπες έτσι ώστε η ελληνική κοινωνία να δώσει το μήνυμα που πρέπει στους τροϊκανούς. Ότι εδώ πέρα αυτή η πολιτική έχει αποτύχει, και για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη, υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, δεν πάει παρά πέρα.
- Με ποιον θα κάνετε κυβέρνηση; Αν είστε αυτοδύναμοι εντάξει θα πάτε να κυβερνήσετε.
Αυτό είναι ένα ερώτημα πολύ κρίσιμο. Θεωρώ ότι το αισθητήριο του κόσμου αντιλαμβάνεται σήμερα ότι πρέπει να υπάρξει μια τέτοια δυναμική που να δώσει μια βιώσιμη κυβερνητική λύση. Κατά συνέπεια, αυτό θεωρώ ότι θα εκφραστεί.
- Αν χρειαστεί να ενωθείτε με τον Καμμένο για να κυβερνήσετε, θα το κάνετε;
Μου βάζετε ένα ερώτημα το οποίο αυτή τη στιγμή προγραμματικά και πολιτικά δεν έχει βάση. Με τον κ. Καμμένο γνωρίζετε ότι έχουμε πάρα πολλές διαφορές
- Άρα λέτε, ότι ο κόσμος θα το αντιληφθεί και θα σας δώσει αυτοδυναμία; Αυτό μας λέτε;
Μπορεί να υπάρξουν και άλλα σχήματα. Εδώ καταρρέει το σύμπαν εντός του μνημονιακού χώρου.
………………….
Θέλω να κάνω μια παρατήρηση σε σχέση με την ένταση του πολιτικού πολεμικού λόγου. Αυτό νομίζω ότι είναι αντίστοιχο της πολεμικής που προκύπτει από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Δεν έχουμε δει πιο άγρια πολιτική που να έχει υπάρξει τουλάχιστον μετά το ΄74, πιο ταξική πολιτική, πιο σκληρή πολιτική. Υπάρχει τίποτα πιο ακραίο, πιο βίαιο από την εφαρμοζόμενη πολιτική; Ο άλλος είναι 55 χρονών ελευθεροεπαγγελματίας, και ξαφνικά βρίσκεται με ένα δάνειο, δύο παιδιά…
Εμείς λοιπόν λέμε ότι έχουμε λύση και θέλουμε να τη δοκιμάσουμε..
……………………………
- Τώρα που είμαστε εντάξει σ΄ αυτά που ζητήσανε, τώρα μπορούμε να κάνουμε τσαμπουκά, ενώ πριν δεν μπορούσαμε..
Δεν είναι έτσι, γιατί έχεις ακυρώσει όλα τα διαπραγματευτικά σου όπλα. Όταν είσαι αναξιόπιστος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ουσιαστικά είσαι αφοπλισμένος, είσαι δεδομένος πλέον για την κυρία Μέρκελ. Είσαι αναξιόπιστος, δεν μετράς πολιτικά. Και βλέπουμε μια κυβέρνηση η οποία είναι οικτρή μειοψηφία μέσα στην κοινωνία. Ισχνή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και οικτρή μειοψηφία μέσα στην κοινωνία.
- Αν έχουν διάθεση πραγματικά να κάνουν τσαμπουκά και να πουν κανένα όχι, να πάτε κι εσείς μαζί…
Βεβαίως στην πολιτική ακύρωσης του μνημονίου. Ας παραιτηθούν λοιπόν και να πάμε όλοι μαζί…
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS