«Κύριε Υπουργέ,
Ακούγοντάς σας, θα έλεγα ότι αυτά που αισθάνομαι να σας πω, και όχι αυτά που θα σας πω εν συνεχεία με τη λογική, είναι δύο λέξεις: «Tι κρίμα». Το ίδιο αισθάνομαι όταν διαβάζω τις 13 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που έχετε υπογράψει, τρεις ως υπηρεσιακός Υπουργός Εσωτερικών και 10 ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Κυβέρνησης Σαμαρά.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι όταν ως Υπουργός του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, δεν έχετε φέρει στην Επιτροπή μας ούτε ένα νομοσχέδιο, για να συζητηθεί με την κοινοβουλευτική διαδικασία διαλόγου, που δεν είναι κακό, αλλά είναι στοιχείο της δημοκρατίας, όταν δεν έχει έρθει ούτε ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου σας στην Επιτροπή, είναι πραγματικά εξοργιστικό να έχετε εσείς συνυπογράψει, με την ιδιότητα και τη διαδρομή σας, 13 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου επί παντός του επιστητού. Οι πράξεις αυτές εκτείνονται από την παράταση ισχύος συγκεκριμένων νομοθετημάτων, μέχρι τη μεταφορά του χρόνου διενέργειας των αιτήσεων τακτικών κρίσεων στις ένοπλες δυνάμεις και στο λιμενικό σώμα, μέχρι ρυθμίσεις για επενδυτικά σχέδια, μεταθέσεις αξιωματικών της ελληνικής αστυνομίας, μεταφορά μαθητών, επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προηγούμενου μεσοπρόθεσμου, 2012-2015, κατάργηση του ελάχιστου ποσοστού συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς... Υπογράψατε πράξη νομοθετικού περιεχομένου ακόμη και για να δοθεί ασφαλιστική ενημερότητα στο κοινωφελές ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν, στις 30/10/12. Δεν ξέρω εάν αυτό εντάσσεται σε αυτό που αποκαλείτε κρίση και έτσι αντιμετωπίζετε την κρίση, είναι όμως βαθύτατα προσβλητικό για την κοινοβουλευτική λειτουργία του πολιτεύματος.
Σας θυμίζω ότι στην εγκύκλιο που εκδώσατε χθες, τα πειθαρχικά παραπτώματα, τα οποία μνημονεύετε και απαριθμείτε, ξεκινούν με τις πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην πατρίδα και τη δημοκρατία. Εντάσσω αυτού του είδους τον ονειδισμό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και διαδικασίας σε αυτές τις πράξεις. Είναι εκδηλώσεις άρνησης αναγνώρισης της συνταγματικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Είναι έλλειψη αφοσίωσης στην πατρίδα και στην δημοκρατία. Θα σας πω το εξής: Αναφερθήκατε στην ειλικρίνειά σας. Εμένα μου αρέσει να μην κάνω προσωποποιήσεις και να αναφέρομαι σε αυτό που λέμε αξιοπιστία, φερεγγυότητα, συνέπεια λόγων και έργων. Ειλικρινά πασχίζω τόση ώρα ακούγοντάς σας, να συνταιριάξω και να εναρμονίσω αυτά που σας άκουσα τώρα να λέτε, με ένα άρθρο στις 18/4/2010, στην Αυγή, το οποίο ήταν δικό σας, εσείς υπογράψατε, που αναφέρεται στο συνταγματικό δικαίωμα στη μονιμότητα. Σʼ αυτό λέτε τα εξής, για άλλο καθεστώς, πολύ πιο ήπιο από αυτό που τώρα εγκαθιδρύετε.
Λέτε, λοιπόν, σʼ αυτό σας το άρθρο: «οι υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι, λόγω νομοθετικής κατάργησης της θέσης τους, διαθέτουν άρα συνταγματικό δικαίωμα διορισμού ή επανένταξης, μετάταξη, γενικά στο δημόσιο, ακόμη και σε άλλη ή παρεμφερή με την καταργούμενη δημόσια υπηρεσία, εφόσον, μεταξύ των άλλων, όλα αυτά τα χρόνια τους δημιουργήθηκε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι το συνταγματικό τους δικαίωμα στη μονιμότητα δεν είναι δυνατόν να το θίξει ο κοινός νομοθέτης». Ακούστε πώς καταλήγετε: «το πόσο δίκαιη και δικαιολογημένη είναι αυτή η πεποίθηση των εν λόγω υπαλλήλων, είναι πιστεύω περιττό να το αναλύσω. Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο και μόνο η σκέψη του με ξεπερνά, ως νομικό, συνταγματολόγο, δημοκρατικό πολίτη».
Κύριε Υπουργέ, εμένα με ξεπερνά, το ότι έχοντας γράψει αυτά, έχοντας υπογράψει αυτό το κείμενο, σήμερα υπερασπίζεστε το καθεστώς απολύσεων, ως περίπου αυτονόητο και το επενδύετε και το περιτυλίγετε με διάφορα εξωραϊστικά επίθετα, τα οποία όμως αποκρύπτουν και συγκαλύπτουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει: Ότι, δηλαδή, προβαίνετε σε απολύσεις, το ότι βάζετε τη λέξη «αθρόες» και λέτε «δεν είναι αθρόες», νομίζω ότι δεν μπορεί να μετριάσει το απάνθρωπο του πράγματος, αυτό που εσείς είπατε ότι σας ξεπερνά ως νομικό, συνταγματολόγο και ως δημοκρατικό πολίτη, που δεν μπορούσε τον Απρίλιο του 2010 να φανταστεί ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το κάνει. Να που σήμερα είστε ο Υπουργός αυτής της Κυβέρνησης, που το διαπράττει.
Θέλω να αναφερθώ επίσης στην εισαγωγή που κάνατε και συγκεκριμένα, στο σεβασμό που είπατε ότι επιδεικνύετε στο Κοινοβούλιο και γιʼ αυτό ήρθατε σήμερα εδώ. Ήρθατε, κύριε Υπουργέ, επί ψηφισθεισών ρυθμίσεων τις οποίες φέρατε στη Βουλή, εσείς και όλα τα μέλη της κυβέρνησης που συνυπέγραψαν, άλλοι λέγοντας ότι τα υιοθετούν και άλλοι λέγοντας, όπως ο κ. Ρουπακιώτης, ότι «υπέγραψαν πράγματα τα οποία άλλοι έγραψαν», αφού τους «πάτησαν στο λαιμό». Φέρατε τα μέτρα αυτά και έρχεστε σήμερα επί ψηφισθεισών ρυθμίσεων να συζητήσουμε. Να συζητήσουμε τι; Οι ρυθμίσεις που αφορούν το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι η παράγραφος Ζ, υποπαράγραφος Ζ1, Ζ2 και όλα αυτά τα τεχνάσματα που μετήλθατε για να ενσωματωθούν 800 σελίδες νομοθεσίας, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και άλλες τόσες, καταργούμενες ή τροποποιούμενες, σε ένα άρθρο. Ετέθησαν όλοι οι βουλευτές υπό την Δαμόκλειο Σπάθη του «ναι ή όχι» και με το εκβιαστικό δίλημμα «ναι ή όχι». Σήμερα, λοιπόν, θα συζητήσουμε;
Αυτό έγινε, κύριε Υπουργέ, με το φόβητρο του Eurogroup προ 10ημέρου. Πέρασε και το επόμενο Eurogroup, πέρασαν δύο βδομάδες από την ψήφιση των μέτρων και θα είχαν έρθει με την τακτική διαδικασία στις επιτροπές και συζητηθεί και τίποτε επʼ αυτού δεν συνέβη από εκείνα τα κατεπείγοντα που επέβαλαν την παράκαμψη ακόμη και της συζήτησης των μέτρων στο Κοινοβούλιο. Γνωρίζετε ότι υπήρχαν 44 βουλευτές που δήλωσαν ότι θέλουν να μιλήσουν γιʼ αυτά τα μέτρα και δεν μίλησαν, διότι εφαρμόστηκε η διαδικασία του κατεπείγοντος. Αυτά όλα, λοιπόν, δεν μπορεί να τα καλλωπίζουμε και να τα βαφτίζουμε «σεβασμό στο Κοινοβούλιο». Νομίζω ότι εσείς πρώτος έπρεπε να έχετε αυτή την ευαισθησία, και να μην έρθετε σήμερα να μας πείτε ότι ήρθατε γιατί λογοδοτείτε στη Βουλή, κατόπιν εορτής.
Οτιδήποτε δεν πέρασε πριν από δύο βδομάδες, το περνάτε σωρηδόν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Την ίδια ώρα, κύριε Υπουργέ, που αναφέρεστε, ακόμη και στην άσκηση διαχείρισης από δημοσίους υπαλλήλους, έχετε επιτρέψει να μην λογοδοτούν για την οικονομική διαχείριση που έχουν ασκήσει οι πλέον υψηλά ιστάμενοι. Εκδόθηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου, προχρονολογήθηκε κιόλας, ενώ εκδόθηκε 31/10, πήρε ημερομηνία 30/10 -και ως Υπουργός Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, πρέπει να δώσετε μία εξήγηση γιʼ αυτό,- πράξη η οποία επέτρεψε εκ των υστέρων και αναδρομικά στον Υπουργό Οικονομικών, να μην έχει καταθέσει απολογισμό μέχρι σήμερα. Απολογισμό για το 2011. Οι επίορκοι στην μικρή υπηρεσία είναι αυτοί που σας απασχόλησαν; Εμείς δεν πειθόμαστε. Επιτρέπετε μέχρι σήμερα να μην έχει συζητήσει η Βουλή τον απολογισμό του 2011, του πρώτου πλήρους μνημονιακού έτους.
Επίσης, το να βαφτίζετε αυτή τη διαδικασία απόλυσης και μάλιστα επώδυνης και βασανιστικής, με την αγωνία μήπως και επανατοποθετηθεί κάποιος, πραγματικά είναι σε σύστοιχη προσέγγιση με το «μαύρο» χιούμορ που εφαρμόζει αυτή η κυβέρνηση, αλλά και η προηγούμενη. Βάφτισε νόμο «για την δίκαιη δίκη», το νόμο με τον οποίο εξόντωσε όλα τα δικαιώματα που είναι συστατικά της δίκαιης δίκης. Βάφτισε επιχείρηση «Ξένιος Δίας» την επιχείρηση ρατσιστικής επίθεσης και προσέγγισης του μεταναστευτικού. Βαφτίζετε «σωτηρία» την καταστροφή της χώρας και τώρα βαφτίζετε την απόλυση «κινητικότητα», σας άκουσα προηγουμένως να μιλάτε και για «προσωρινή κινητικότητα», σε λίγο θα αρχίσουμε να μιλάμε για «μετακινητικότητα», για «νεωτερική κινητικότητα» και άλλα όμορφα, τα οποία όμως, δεν μπορούν να αποκρύψουν αυτό το οποίο διαπράττετε.
Αναφερθήκατε, κύριε Μανιτάκη, στην ειλικρίνειά σας και θα σας διαβάσω τι είπατε στις προγραμματικές δηλώσεις. Λέτε ότι «αυτά είναι τα βήματα της μεταρρύθμισης που επιβάλλει η διοικητική λογική και το δημόσιο συμφέρον. Κάθε άλλη συζήτηση σήμερα, για μείωση ή απόλυση και μάλιστα 150.000 ή 15.000 υπαλλήλων ή και για εφεδρεία, είναι αυθαίρετη και αβάσιμη και ως εκ τούτου δεν εντάσσεται στον προγραμματισμό μας, ούτε είναι στις προθέσεις του Υπουργείου. Άλλωστε, η Κυβέρνηση δεσμεύεται, όπως το είπε και ο Πρωθυπουργός, από την προγραμματική συμφωνία των κομμάτων». Νομίζω ότι μετά από αυτό που έγινε και κάνατε, θα έπρεπε να έχετε παραιτηθεί. Άλλα λέγατε στις αρχές Ιουλίου στις προγραμματικές δηλώσεις.
Η Έκθεση της Τρόικας, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 10 Νοεμβρίου 2012, αναφέρει «αναμένεται πως μόνο ένας περιορισμένος αριθμός υπαλλήλων θα μεταφερθεί πίσω στο δημόσιο τομέα μέσα στην περίοδο του ενός έτους». Είναι το σημείο 55. Αυτά τα συζητήσατε με την Τρόικα, με την Task Force, για να καταλάβουμε; Ακόμη, πείτε σας παρακαλώ εδώ στην Επιτροπή μας, που ήρθατε να μας ενημερώσετε, τι συζητήσεις έχετε κάνει συγκεκριμένα με την Task Force με την οποία συνομιλείτε και συνεργάζεστε για το Υπουργείο σας;
Η τελευταία μου παρατήρηση είναι η εξής. Μιλήσατε για το καθεστώς της θέσεως σε αργία για τους δημοσίους υπαλλήλους, που κάποιοι χαρακτηρίζουν επίορκους και που και εσείς με τον τρόπο που αναφερθήκατε σε αυτούς παραβιάσατε το τεκμήριο αθωότητας που έχει ο κάθε πολίτης. Σας θυμίζω ότι αυτό δε λέγεται «δικαιωματοκρατία», κατά τον όρο που χρησιμοποιήσατε, αυτό είναι ο συνταγματικός πυρήνας σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία θωρακίζει το Σύνταγμά μας. Δεν άκουσα από τα χείλη σας τίποτα για την παρεοκρατία, για την φαυλοκρατία, την κομματοκρατία, την κλεπτοκρατία και ξαφνικά άκουσα από εσάς για την «δικαιωματοκρατία, που πρέπει να αντικατασταθεί από την δημοκρατία». Μα, μια δημοκρατία πρωτίστως σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών.
[…]
Eίπατε ότι θα κριθούν από το ΑΣΕΠ κ. Υπουργέ. Αναφορικά με το ΑΣΕΠ σας υπενθυμίζω ότι στα μισά του μέλη τουλάχιστον έχει λήξει η θητεία τους. Το ίδιο συμβαίνει με τα μέλη εκείνα των Ανεξάρτητων Αρχών, όπως εσείς. Ήσασταν Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεν έχετε αντικατασταθεί και δεν μπορεί να λειτουργήσει η Επιτροπή. Αυτό δεν είναι αντίληψη για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση.
Όσο για τον υπάλληλο, ο οποίος παραπέμπεται και έχει το δικαίωμα και το τεκμήριο αθωότητας, όταν του επιβάλλετε την αργία, δηλαδή αυτό που αποτελεί πειθαρχική ποινή και παρεπόμενη ποινή, με μόνη την παραπομπή, δεν μπορεί να αγνοείτε ότι πάρα πολλές πειθαρχικές διαδικασίες έχουν δρομολογηθεί ήδη για λόγους εκδικητικούς και απολύσεων.
[…]
Κύριε Υπουργέ, εκείνος που τίθεται σε αργία δεν παίρνει και τις αποδοχές του, όπως γνωρίζετε, ή παίρνει μειωμένες αποδοχές, όπως γνωρίζετε. Πείτε μου σας παρακαλώ, όταν με τους νόμους αυτούς «για τη δίκαιη δίκη», για να κάνει μια έφεση ή μια προσφυγή θέλει 300 ευρώ, δεν παραβιάζετε, όχι μόνο το τεκμήριο αθωότητάς του, αλλά και την πρόσβασή του και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη για την κατηγορία που αντιμετωπίζει; Δεν του αποστερείτε ακομη και τα μέσα εκείνα για να αμυνθεί και να υπερασπιστεί και τον εαυτό του; Αυτή είναι η αντίληψη για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση;
Θα κλείσω όπως ξεκίνησα: Τι κρίμα!»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS