Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
23/11/2012

Χαιρετισμός του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δημήτρη Βίτσα στην έναρξη του 30ου Πανελλαδικού Συνεδρίου της ΟΤΟΕ

Παραβιάζοντας απʼ την αρχή την συνηθισμένη δομή ενός χαιρετισμού, θέλω να ευχηθώ επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας. Για μας, για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, επιτυχία σημαίνει αποφάσεις που θα οδηγούν σε πρακτικές δράσεις με βάση το τρίπτυχο

Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Ανατροπή.

Το γεγονός ότι  η πολιτική της πιο βάρβαρης λιτότητας είναι κοινωνικά καταστροφική, άδικη, αδιέξοδη και αναποτελεσματική, αναφορικά με τους διακηρυγμένους στόχους της, είναι πια αυταπόδεικτο. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται, το εισόδημα μειώνεται.

Η ανεργία αυξάνεται, το κοινωνικό κράτος διαλύεται.

Η ύφεση αυξάνεται, η προσμονή ανάπτυξης ιδιωτικοποιείται.

Αποδεικνύεται, με όλους τους τρόπους, πως τα μνημόνια και τα εξ αυτών μέτρα δεν είναι, δεν ήταν ποτέ, μέσο διεξόδου από την κρίση, αλλά ο ίδιος ο στόχος για μια κοινωνία χωρίς δικαιώματα και με ελαχιστοποίηση στο όριο της απλής επιβίωσης και αναπαραγωγής της, την ίδια ώρα που θα δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για τη συντήρηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, πρώτα και κύρια του χρηματοπιστωτικού.

Εσείς ζείτε στη καρδιά αυτής της κατάστασης. Οι ιδιοκτήτες των τραπεζών ενισχύονται με δημόσιο, δανεικό βέβαια, χρήμα, ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, την ίδια στιγμή που διαλύονται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και η μετενέργεια, πέφτει τσεκούρι στους μισθούς.

Μπροστά στα μάτια σας εξελίσσεται ένα σχέδιο ταχείας εφαρμογής συγκέντρωσης του τραπεζικού  κεφαλαίου σε 3 βασικούς ομίλους, με αγοραίο προσανατολισμό, ενώ την ίδια ώρα σχεδιάζονται απολύσεις και εφεδρείες.

Έγκαιρα είχαμε τονίσει πως, υπό το νεοφιλελεύθερο καθεστώς, οι τράπεζες, αντί να ασκούν μια κοινωνικά αναγκαία λειτουργία,  αποκτούν κατά παραχώρηση τεράστια δύναμη, βρίσκονται πάνω από τον έλεγχο των κοινωνιών και τις ανάγκες τους, με τις κυβερνήσεις συχνότατα να λειτουργούν ως «τροχονόμος» στην υπηρεσία των τραπεζών.

Στη συζήτηση του προϋπολογισμού, ο Υπουργός Ανάπτυξης ανέδειξε εύγλωττα το ρόλο τους, όταν ανακοίνωσε με περηφάνια πως 41 τράπεζες θα συμβάλουν, με δανεισμό βεβαίως, στην υλοποίηση των συμβάσεων παραχώρησης και ανάμεσα τους Ισπανικές, Ιταλικές, Ιρλανδικές, Πορτογαλικές κ.λ.π. Αυτό αποδεικνύει πως για το τραπεζικό κεφάλαιο δεν υπάρχει χειμαζόμενη πατρίδα αλλά μονάχα κέρδος. Μην έχετε αμφιβολία πως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν θα συμβάλει στην ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των αγροτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων μετόχων με επιπλέον πίεση και εκβιασμό στους εργαζομένους, αλλά ακόμα και στους μικρομετόχους.

Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ισχυριζόμαστε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλος δρόμος.  Η λύση είναι πολιτική: Κυβέρνηση της Αριστεράς, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας.

Η ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η επιθετική επαναδιαπραγμάτευση με ρήτρα ανάπτυξης, είναι η βάση του προγράμματός μας. Η αναδιανομή του πλούτου, η κοινωνική δικαιοσύνη, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, η ανάκτηση και διεύρυνση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η στήριξη των μισθών και συντάξεων και, εν τέλει, η δημοκρατία,  είναι οι κατευθύνσεις αυτού του δρόμου.

Σ΄ αυτόν τον δρόμο χρειάζεται κοινωνική στήριξη και εργαλεία.

Μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι αναγκαία.

Βάση αυτής της αρχιτεκτονικής είναι: χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο.    

Συγχρόνως,  επιβάλλεται η δημιουργία τραπεζών Ειδικού Σκοπού, για να υποβοηθήσουν συγκεκριμένες παραγωγικές δραστηριότητες.

Πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των μικρών επιχειρήσεων, των αγροτών, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης δημόσιας πολιτικής, η οποία έχει ως στόχο να ανακουφίσει τους δανειολήπτες, να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης, και να βοηθήσει και τις ίδιες τις τράπεζες στην εξυγίανσή τους.

Πρέπει να υπάρξει αυστηρή τιμωρία σε τράπεζες και βεβαίως προληπτικά μέτρα για εκείνες οι οποίες υποθάλπουν ή υποβοηθούν τη φοροδιαφυγή.

Τέλος, βασική είναι και η εφαρμογή του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στις τράπεζες. Διεκδικούμε να γίνει αναβάθμιση του ρόλου των εργαζομένων στην πρώτη γραμμή για ευρεία κοινωνική συμμαχία, για ένα τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Σε μια τέτοια πορεία, τα συνδικάτα, όπως η ΟΤΟΕ, έχουν σημαντικό ρόλο. Αφενός φυσικά να διαμορφώσουν και να προωθήσουν την ατζέντα διεκδικήσεων των εργαζομένων. Αφετέρου, να αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος ενός πλατιού ριζοσπαστικού, αγωνιστικού, δημοκρατικού μετώπου, που θα στηρίξει πολιτικές επιλογές ρήξης και ανατροπής στην Ελλάδα, βαθιών αλλαγών στην Ευρώπη.