Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτό το τριήμερο μας δόθηκε η δυνατότητα να βάλουμε τις βάσεις για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα: Αριστερού, ριζοσπαστικού, δημοκρατικού. Ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία για όλους και όλες μας. Με ωριμότητα, με όραμα, με προτάσεις και πάνω απʼ όλα με αγωνιστική διάθεση και αποφασιστικότητα, που φανερώνει πως όλοι και όλες έχουμε συναίσθηση της ευθύνης, αλλά, κυρίως, έχουμε ήδη πάρει την μεγάλη απόφαση. Θα μπούμε εμείς μπροστά για να σταματήσει η καταστροφή. Για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, για να δώσουμε όλο μας το είναι, ώστε να ξαναφτιάξουμε αυτόν τον τόπο από την αρχή.
Έχουμε μια κυβέρνηση που για το χατίρι της κ. Μέρκελ είναι ικανή να τα σαρώσει όλα. Έχουν πια χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας και λογικής. Προχθές αποφάσισαν να φορολογούν από εδώ και στο εξής ακόμη και όσους έχουν τρίτο παιδί, αδιαφορώντας για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, αδιαφορώντας για την ίδια την επιβίωση του λαού μας.
Έχουμε μια κυβέρνηση που στερείται πια κάθε σοβαρότητας όταν εξαγγέλλει ότι δεν θα ανακοινώσει νέα μέτρα. Σήμερα, τους διαψεύδει ο ίδιος ο Σόιμπλε, με έγγραφό του που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας και προβλέπει ότι το χρέος, ακόμα και με τις σημερινές δικές τους αισιόδοξες προβλέψεις, δεν θα είναι 124% το 2020, αλλά 126 %. Αυτό σημαίνει 5 δις νέα μέτρα στη πλάτη του λαού μας. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και όσα θα προκύψουν από την ύφεση που για άλλη μια φορά υποεκτιμάται και την επακόλουθη υστέρηση των δημόσιων εσόδων. Και, επιπλέον, θα πρέπει να προσθέσουμε και όσα θα χρειαστούν από την απόκλιση από το στόχο των 31 δις επαναφοράς ομολόγων.
Τα δεδομένα αυτά σημαίνουν ότι πολύ σύντομα αυτή η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στην πίεση να φέρει νέα μέτρα. Και φυσικά επειδή το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η εύνοια των δανειστών για να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία, θα το κάνει, όπως και όλες τις προηγούμενες φορές δηλώνοντας ότι είναι τα τελευταία.
Ας το γνωρίζουν όμως από τώρα. Αυτή θα είναι η τελευταία της πράξη. Ο λαός μας δε πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια στην απόπειρα εξόντωσής του. Ούτε εμείς θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Τους λέμε λοιπόν από σήμερα.
Αφήστε κάθε σκέψη να γαντζωθείτε με το ζόρι στην εξουσία.
Η στρατηγική σας δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Η μόνη υπηρεσία που σας μένει πια να προσφέρετε στο τόπο και στη δημοκρατία είναι να μην αποδεχθείτε τη μη λύση που σας προσέφεραν στο Eurogroup και να ανοίξετε το δρόμο στο λαό μας να δώσει τη λύση με την ετυμηγορία του.
Η μόνη υπηρεσία που σας έμεινε είναι να οδηγήσετε τη χώρα με ομαλότητα σε εκλογές για να αναλάβουμε την ευθύνη να προστατέψουμε όσα δεn μπορέσατε και δεn θελήσατε εσείς να προστατέψετε.
Ξέρω, βέβαια, ότι αυτή η προτροπή προς το σύστημα των τριών κομμάτων που μας κυβερνάν, δύσκολα θα γίνει αποδεχτή. Πρώτον, γιατί δεν έχουν συναίσθηση της ευθύνης. Δεύτερον, γιατί ο φόβος που χρησιμοποίησαν ως όπλο έχει πια περάσει στους ίδιους. Να ξέρετε, όμως, ότι οι εξελίξεις είναι πιθανόν να προχωρήσουν ανεξάρτητα από τις προθέσεις και επιδιώξεις των τριών μνημονιακών.
Η κρίση δεν είναι ελληνική. Είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Οι αντιθέσεις ξεπερνάνε τις επιδιώξεις του εθνικού αστικού μπλοκ, γιʼ αυτό εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή. Να μην αιφνιδιαστούμε. Και κυρίως οφείλουμε να οργανώσουμε την πάλη του λαού, ώστε οι πολιτικές εξελίξεις που θα έρθουν να τον βρουν στο προσκήνιο ως πρωταγωνιστή και όχι στο περιθώριο, παθητικό θεατή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σʼ αυτήν την κατεύθυνση, ο πολιτικός οργανισμός που φτιάχνουμε είναι το πρώτο βήμα, το πρώτο στάδιο και μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι και αισιόδοξες γιʼ αυτό που χτίζουμε.
Άκουσα τις ομιλίες ανθρώπων από όλη την Ελλάδα και όλων των ηλικιών. Διέκρινα την αγωνία και την αποφασιστικότητά τους. Ακούσαμε τους νεολαίους να αμφισβητούν πρώτα εμάς και μετά τον κόσμο που πρέπει να αλλάξουν. Είμαστε περήφανοι για τα νέα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγωνίζονται χρόνια τώρα με πάθος και όραμα ενάντια στην βαρβαρότητα. Δεν πρέπει να τα διαψεύσουμε.
Ακούσαμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από την επαρχία να μιλάνε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες και την αγωνία τους για το πως θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Πρέπει να τους βοηθήσουμε.
Ακούσαμε τις ομιλίες των ανθρώπων μας από τους εργασιακούς χώρους και την θέλησή τους να μπουν μπροστά ώστε να αλλάξουν όλα στον τρόπο παρέμβασης και δουλειάς μας σε αυτούς τους χώρους. Πρέπει να τους εμπνεύσουμε.
Ακούσαμε παλαιοτέρους και νεότερους συντρόφους να καταθέτουν τις προτάσεις τους για την αλληλεγγύη και την παρέμβασή μας εκεί που η κοινωνία ξηλώνεται, εκεί που οι συμπολίτες μας μένουν απροστάτευτοι από την βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού. Πρέπει να τους ενισχύσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Νιώσαμε την αγωνία όλων για το πως θα εκφράσουμε καλύτερα και αποτελεσματικότερα τον κόσμο που μας πίστεψε, μας στήριξε και θέλει από εμάς όχι μια απλή ανάθεση έργου, αλλά τη συνεργασία μας πρώτα εντός μας και μετά στην κοινωνία, στη χώρα, σε όλη την Ευρώπη για ρήξεις, ανατροπές, νέες οριοθετήσεις.
Δεν σας κρύβω ότι με συγκίνησε η ομιλία ενός συντρόφου, που στο κατώφλι των 70 χρόνων του, ξαναοργανώθηκε. Επέστρεψε «για να ζήσει μαζί μας την εμπειρία για τη μεγάλη αριστερά».
Επέστρεψε γιατί πείστηκε, γιατί πιστεύει σε εμάς, γιατί πιστεύει ότι «αριστερό είναι ό,τι ενώνει, ό,τι εμπνέει, ό,τι κινητοποιεί». Δεν λέει αυτός ο σύντροφος τίποτε διαφορετικό από αυτό που λέει όλη η κοινωνία, οι συνάνθρωποι μας καθημερινά.
Αυτόν τον κόσμο δεν πρέπει να τον διαψεύσουμε. Αν «ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποιο και αν είναι το ερώτημα», τότε μέσα στον πολιτικό οργανισμό που φτιάχνουμε, μέσα στη χώρα, μέσα σε όλη την Ευρώπη, οι απαντήσεις είναι μπροστά μας.
Νέος φορέας από τα κάτω. Των ανθρώπων του, όχι των ειδικών. Αμεσοδημοκρατικός, όχι γραφειοκρατικός. Εναλλακτικός ,όχι δογματικός. Μηχανή παραγωγής ιδεών, όχι μηχανισμός στελεχών. Πολιτικός φορέας των εξελίξεων, όχι των συσχετισμών. Δίπλα και μέσα στα κοινωνικά κινήματα. Μέσα στις μεγάλες κοινωνικές διεργασίες. Η νέα πολιτική πρόταση για το σήμερα και το αύριο του λαού και του τόπου.
Με την προγραμματική επεξεργασία που μας πήγε όλους μαζί από το 4% στο 27% και αύριο θα μας πάει πανίσχυρους στην κυβέρνηση, θα βάλουμε τέλος στα μνημόνια της καταστροφής, της ύφεσης και της λιτότητας.
Στα τρία άλφα των αγορών και των «λύκων» αξιολόγησης, θα απαντήσουμε με τα δικά μας τρία άλφα.
Απασχόληση.
Ασφάλιση.
Αναδιανομή του πλούτου.
Στην βαρβαρότητα και στα τρία άλφα των τραπεζιτών θα απαντήσουμε με τα δικά μας τρία άλφα.
Αξιοπρέπεια.
Ανυπακοή.
Αλληλεγγύη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η αφήγησή μας και ανάλυσή μας δικαιώθηκε. Οι προβλέψεις μας δικαιώθηκαν. Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Πρέπει να δικαιώσουμε και τον κόσμο που μας πίστεψε και ελπίζει σε εμάς. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Πρώτα, όμως, ας συνειδητοποιήσουμε ότι ένας άλλος πολιτικός οργανισμός είναι εφικτός. Να τον φτιάξουμε. Ξεκινήσαμε ήδη, από τις προσυνεδριακές διαδικασίες. Σε αυτό το τριήμερο, αποδείξαμε ότι είμαστε έτοιμοι να υπερβούμε τις διαχωριστικές γραμμές που κληρονομήσαμε από την προηγούμενη κατάσταση. Με εμπιστοσύνη πρώτα στους ανθρώπους μας. Με εμπιστοσύνη στις ιδέες μας. Με εμπιστοσύνη στο όραμά μας για την ενότητα της αριστεράς. «Η ενότητα πάνω απ' όλα και πάση θυσία, πάντα με δημοκρατία» όπως είπε ο σύντροφος Δρίτσας. «Δεν θα ησυχάσουμε ποτέ» όπως είπε η συντρόφισσα Σακοράφα. Για έναν σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, όπως είπαν δεκάδες σύνεδροι που πήραν το λόγο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στο νέο φορέα που δημιουργούμε έχουν εισρεύσει δεκάδες χιλιάδες πολίτες, νέα μέλη, που δεν ήταν ποτέ στις οργανωτικές λίστες ούτε του ΣΥΝ ούτε των άλλων συνιστωσών, αλλά ούτε και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι χθες. Οι περισσότεροι ίσως να είχαν κάποια εμπειρία οργανωμένης ζωής σε κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Ακόμα, όμως, και της δεξιάς.
Θέλω να επισημάνω μια ομιλία που άκουσα χθες και με συγκίνησε ιδιαίτερα.
Μιας νέας συντρόφισσας που μας είπε ότι ήταν για πολλά χρόνια οργανωμένη στη Νέα Δημοκρατία, χωρίς να θεωρεί τον εαυτό της ούτε δεξιά, ούτε αριστερά.
Και χθες ευχαρίστησε τον ΣΥΡΙΖΑ που συνέβαλε, όπως χαρακτηριστικά είπε, στην απελευθέρωση της καταπιεσμένης αριστερής συνείδησής της.
Δείτε τι συμβαίνει γύρω μας. Χιλιάδες συμπολιτών μας επαναπροσδιορίζουν τη πολιτική τους συνείδηση με βάση το κοινωνικό τους συμφέρον και όχι με βάση τη μέχρι χθες πολιτική τους τοποθέτηση. Ανάμεσά μας είναι πια πάρα πολλοί αυτοί που εντάχθηκαν στις γραμμές μας, κάνοντας για πρώτη φορά το βήμα να ενταχθούν, να οργανωθούν σε πολιτικό φορέα.
Και είναι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοί που παρακολουθούν με ελπίδα και ενδιαφέρον την πορεία μας και είναι έτοιμοι να ενταχθούν για πρώτη φορά. Αυτόν τον κόσμο δεν αρκεί να τον οργανώσουμε αλλιώς, σε έναν ριζοσπαστικό, δημοκρατικό, πλουραλιστικό ενιαίο φορέα. Οφείλουμε και να τους μιλήσουμε αλλιώς. Να του μιλήσουμε για τις αξίες και τις διαδικασίες που αποτελούν τον πυρήνα της πρότασής μας για μια άλλη κοινωνία. Τις αξίες της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της άμεσης δημοκρατίας, της ανακλητότητας.
Είπα και στην εισαγωγική μου ομιλία πως αν θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, πρέπει πρώτα να καταφέρουμε να αλλάξουμε εμείς. Να φύγουμε μπροστά, να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και ενδεχομένως τις κατεστημένες συνήθειες μας. Ο νέος φορέας που θέλουμε να δημιουργήσουμε δεν μπορεί να είναι αντίγραφο στη δομή και λειτουργία των κόμματων του χθες. Όχι μόνο των αποτυχημένων κομματικών μοντέλων του αστικού μπλοκ, αλλά ακόμα και των δικών μας κομματικών μοντέλων. Να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και να πάρουμε το καλύτερο από κάθε εμπειρία. Να αξιολογήσουμε και να πάρουμε μαζί μας τα θετικά, αφήνοντας πίσω τα αρνητικά.
Ο ΣΥΝ, η μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε πολλά καινούργια στοιχεία στην πολιτική ζωή. Ήταν ο πυρήνας για την συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε ηγεσία που δεν υπέκυψε στις διαπλεκόμενες σειρήνες του εκσυγχρονισμού. Όταν πριν είκοσι χρόνια συγκροτήθηκε ο ΣΥΝ ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Δεν θα είναι, όμως, βήμα προς τα μπρος αν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίγραφο του παλιού ΣΥΝ. Αυτό θα είναι βήμα προς τα πίσω. Θα είναι αναπαλαίωση.
Η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν επίσης ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος.
Μας έμαθε, παρά τις διαφορές μας, να συνθέτουμε και να περπατάμε μαζί.
Όμως ούτε η αντιγραφή σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών θα είναι βήμα μπρος.
Θα είναι ανακαίνιση. Ας κρατήσουμε από τον ΣΥΝ το καταστατικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην διαφορετική άποψη. Αυτό το στοιχείο, που είναι πλούτος και όχι απειλή, οφείλουμε να το πάρουμε μαζί μας, να μην το αφήσουμε πίσω.
Ας αφήσουμε, όμως, πίσω μας τη μηχανιστική αναπαραγωγή όχι των απόψεων, αλλά των συσχετισμών, που δεν δημιουργεί πλαίσιο πολυφωνίας, αλλά εικόνα Βαβυλωνίας.
Ο νέος ενιαίος φορέας θα είναι πλουραλιστικός, αλλά ενιαίος. Δεν θα είναι πολλά κόμματα στη συσκευασία του ενός.
Ας κρατήσουμε, επίσης, από τον ΣΥΡΙΖΑ, την εξαντλητική διαδικασία της σύνθεσης που ταυτόχρονα είναι και διαδικασία όσμωσης, ανασύνθεσης δημιουργικής μετεξέλιξης.
Ας αφήσουμε, όμως, πίσω τη δημοκρατία των συνιστωσών και ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά.
Ας προχωρήσουμε στη δημοκρατία των μελών.
Ας κρατήσουμε, λοιπόν, τα καλύτερα και ας μη φοβηθούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Ας κρατήσουμε τον πλουραλισμό και την πολυφωνία. Ας κρατήσουμε τη δημιουργική σύνθεση. Και ας τα μπολιάσουμε με μια νέα κουλτούρα άμεσης δημοκρατίας. Της δημοκρατίας του διαρκούς ελέγχου και της ανακλητότητας από τη βάση. Της δημοκρατίας της διαρκούς παρέμβασης των μελών στις διαδικασίες των αντιπροσωπευτικών και εκτελεστικών οργάνων.
Ας κρατήσουμε ότι θετικό και ας μη φοβηθούμε το καινούργιο. Η γέννηση του καινούργιου, όμως, δεν είναι θέμα διαδικαστικό. Δεν κατοχυρώνεται με διατάγματα και καταστατικές αλλαγές. Είναι ζήτημα αντίληψης, νοοτροπίας. Είναι θέμα ηγεμονίας, όπως θα έλεγε και ο Γκράμσι που κερδίζεται διαρκώς μέσα στη ζωή, δεν επιβάλλεται.
Και ειδικότερα, ο ρόλος ο δικός μου δεν είναι ούτε να επιβάλω, ούτε να καταστέλλω τις νοοτροπίες ή τις συνήθειες του χθες. Ο ρόλος μου να δημιουργώ νέα υποδείγματα για το αύριο. Όχι να τα επιβάλω. Να δημιουργώ υποδείγματα και να πείθω.
Γιʼ αυτό, λοιπόν, αποφάσισα, για λόγους συμβολικούς, να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στη δημιουργία ενός νέου υποδείγματος. Να είμαι εγώ όχι πρώτος μεταξύ ίσων.
Ίσος μεταξύ ίσων. Να μην κάνω χρήση της απευθείας, αριστίνδην εκλογής μου στη νέα Κεντρική Επιτροπή μέσα από τους 75 που θα ορίσουν οι συνιστώσες, αλλά να θέσω υποψηφιότητα εκλογής στη νέα Κεντρική Επιτροπή. Αλλά να κριθώ και εγώ ως ίσος προς ίσους με όλους τους άλλους συντρόφους και συντρόφισσες.
Αυτό θέλω να είναι ένα μήνυμα ισονομίας, ένα μήνυμα δημοκρατίας, ένα μήνυμα ανακλητότητας, ένα μήνυμα ενότητας, ένα μήνυμα αποφασιστικότητας να αλλάξουμε, να πάμε μπροστά στηριζόμενοι στη βούληση των πολλών. Να πάμε μπροστά κάνοντας πράξη το σύνθημά μας: «ο ΣΥΡΙΖΑ είσαι ΕΣΥ». Ο ΣΥΡΙΖΑ είστε εσείς και εσείς θα κρίνετε και θα αποφασίζετε για όλα και για όλους.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν θα υποβάλλουμε τα διαπιστευτήριά μας στο σύστημα. Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω. Θα κάνουμε μαζί με το λαό πολλά βήματα μπροστά. Θα υπερβούμε τον εαυτό μας και τις στρεβλώσεις στη λειτουργία μας. Με το σταθερό κινηματικό προσανατολισμό και τη διαρκή και ανοιχτή προγραμματική μας εμβάθυνση, γίναμε πρωτοπορία της αριστεράς στην Ευρώπη.
Γίναμε παράδειγμα προς μίμηση για τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Δεν ξεχνάμε, όμως, ποτέ από που ξεκινήσαμε ως πολιτικός φορέας. Η κληρονομιά μας είναι οι αγώνες του λαού. Είναι η ψυχή μας. Δεν θα χάσουμε την ψυχή μας. Εμείς δεν θα προδώσουμε ποτέ τις ελπίδες και τις προσδοκίες του λαού μας. Θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα των καιρών και θα τα καταφέρουμε. Θα νικήσουμε.