Χαιρετισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου, βουλευτή Αʼ Αθηνών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ε.Κ.Μ. και υπεύθυνης Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου σε θέματα Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Ετήσια Γενική Συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (8-12-2012)
Κυρίες και Κύριοι Δικαστές,
Κυρίες και Κύριοι Εισαγγελείς,
Εκ μέρους και του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ., κ. Αλέξη Τσίπρα, σας ευχαριστώ για την πρόσκληση να παρευρεθούμε και να χαιρετίσουμε την σημερινή ετήσια Γενική Συνέλευσή σας, που διεξάγεται σε μια περίοδο ιστορικής δοκιμασίας για τον τόπο μας, για το λαό μας, για την κοινωνία, για τη δημοκρατία, για τη Δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη σήμερα βάλλεται πολλαπλώς. Όχι μόνον από την επίθεση στις αποδοχές των δικαστών, που αποτελούν συνταγματικώς κατοχυρωμένη λειτουργική εγγύηση ανεξαρτησίας τους, αλλά και από την υποβάθμιση των συνθηκών απονομής της Δικαιοσύνης, που αποτελούν θεσμική εγγύηση αξιοπιστίας της και ουσιαστική εγγύηση προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών σε μια ευνομούμενη πολιτεία, σε ένα κράτος δικαίου, σε μια δημοκρατία.
Η επίθεση στη Δικαιοσύνη αποτελεί επίθεση στη Δημοκρατία. Και για το λόγο αυτό, και επειδή η Δικαιοσύνη αποτελεί πυλώνα της Δημοκρατίας, ταχθήκαμε εξαρχής ανεπιφύλακτα αλληλέγγυοι στον αγώνα αξιοπρέπειας και δημοκρατίας που δίνετε εδώ και 3 μήνες, καλώντας σας ταυτόχρονα να υπερασπιστείτε, με τη στάση σας και με τις αποφάσεις σας, το Σύνταγμά μας και την χειμαζόμενη η ελληνική κοινωνία:
Να υπερασπιστείτε το Σύνταγμά μας και την κοινωνία απέναντι και στην αλαζονεία των άλλων εξουσιών. Αλαζονεία που εκφράσθηκε εκ μέρους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που στηρίζει την Κυβέρνηση, με την απόρριψη της ένστασης αντισυνταγματικότητας που προτείναμε κατά των κοινωνιοκτόνων και δικαιοκτόνων μέτρων. Αλαζονεία που εκφράσθηκε με την περιφρόνηση τόσο προς την ομόφωνη γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου περί της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων όσο και προς τις αποφάσεις της Επιτροπής Ευρωπαικού Κοινωνικού Χάρτη περί της παραβίασης του υπερνομοθετικού πλέγματος προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αλαζονεία που εκφράσθηκε και με την πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Οικονομικών, ότι θα αγνοήσει την απόφαση του Δικαστηρίου για το χαράτσι της ΔΕΗ.
Η Δικαιοσύνη, όπως όλοι οι λειτουργοί και οι συλλειτουργοί της γνωρίζουμε, δεν είναι μόνον η διαφύλαξη της νομιμότητας, αλλά και η διασφάλιση των συνταγματικών και δημοκρατικών επιταγών για ισονομία μεταξύ των πολιτών, για προστασία του πολίτη έναντι των αυταρχικών, καταχρηστικών και αντισυνταγματικών δράσεων της πολιτείας.
Το Σύνταγμά μας αναγνωρίζει και το δικαίωμα της αντίστασης και τα επιτρεπτά όρια της ανυπακοής. Και επιβάλλει, και για τους δικαστές, μια ουσιαστική στάθμιση της σύγκρουσης καθηκόντων, ακόμη και πέραν του τεθειμένου δικαίου.
Δεν θέλουμε δικαστές έμφοβους και περιδεείς, που συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις υπό τη δαμόκλειο σπάθη της πειθαρχικής δίωξης. Δεν θέλουμε δικαστές εξαρτημένους από τις υποσχέσεις, τις διαβεβαιώσεις ή τις εξαγγελίες της εκτελεστικής ή όποιας άλλης εξουσίας. Γιατί δικαστές που περιάγονται σε αυτήν την κατάσταση εξάρτησης και εκφοβισμού, είναι δικαστές που, μεθαύριο, θα πουν κάτι αντίστοιχο με αυτό που είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης ή ορισμένοι βουλευτές:
«Υπέγραψα μια δικαστική απόφαση που άλλοι έγραψαν» ή «Υπέγραψα μια δικαστική απόφαση με το πιστόλι στον κρόταφο»
Όταν η Πολιτεία συμπεριφέρεται αντισυνταγματικά, οι δικαστές δεν δικαιούνται απλώς, αλλά υποχρεούνται να αποκρούουν την αντισυνταγματικότητα και να υπερασπίζονται τον συνταγματικό πατριωτισμό που έχει διαποτίσει την νεότερη πολιτική μας ιστορία, αλλά και την ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα και όχι οι νόμοι της αγοράς. Το κεκτημένο διεθνούς προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί τη σύγχρονη και πανανθρώπινη πολιτισμική αξία και όχι οι αξίες του χρηματιστηρίου.
Ανεξάρτητη λειτουργία της Δικαιοσύνης σημαίνει ανεξάρτητη, αξιόπιστη, αξιοπρεπής λειτουργία του δικαστή, ουσιαστική αναγνώριση της θεσμικής και της κοινωνικής του οντότητας.
Η εξασφάλιση όλων των προυποθέσεων αυτοεκτίμησης των ίδιων των δικαστικών λειτουργών και εκτίμησης εκ μέρους των πολιτών δεν επαφίεται στην προαίρεση της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά στη συνείδηση και στη διεκδίκηση των δικαστών ως φορέων κοινωνικής αποστολής.
Η σωστή λειτουργία των θεσμών και της Δικαιοσύνης ως κορυφαίου θεσμού της Δημοκρατίας και ο υγιής δημόσιος βίος έχουν αυτοτελή πολιτισμική και δημοκρατική αξία, είναι εγγυήσεις διαφάνειας και κοινωνικής δικαίωσης, είναι διαπλαστικά στοιχεία του αισθήματος δικαιοσύνης.
Εν τέλει, είναι στοιχεία και εγγυήσεις κοινωνικής συνοχής, δημοκρατικής αξιοπιστίας και θεσμικής ακεραιότητας.
Αυτά όλα προυποθέτουν φρόνημα, ανεξαρτησία και βαθιά συνείδηση ότι η δημόσια αποστολή υπερέχει της τυπικής υπαλληλικής υπηρεσιακής διεκπεραίωσης του επαγγέλματος.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS