Το φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε στην Βουλή η τρικομματική κυβέρνηση περιλαμβάνει ρυθμίσεις που καταδικάζουν την προσπάθεια να αναπτυχθεί στην χώρα ο δυναμικός κλάδος της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Ο νόμος 4019/2011 διαμόρφωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση όσο και την σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, ο νόμος αποτελεί εργαλείο καταπολέμησης της ανεργίας και προώθησης της κοινωνικής ένταξης ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων. Στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο η κυβέρνηση αποφασίζει να εντάξει και αυτές τις κοινωνικές κατηγορίες σε αυτούς που θα πληρώσουν την κρίση. Σύμφωνα με τις αρχικές διατάξεις του νόμου τα κέρδη των Κοιν.Σ.Επ. αποδίδονταν κατά ποσοστό 5% για το σχηματισμό αποθεματικού, κατά 35% στους εργαζομένους ως κίνητρο παραγωγικότητας και το υπόλοιπο για δραστηριότητες της επιχείρησης και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Από τα παραπάνω τμήματα των κερδών μόνο όσα διανέμονταν ως «πριμ» παραγωγικότητας προς τους εργαζόμενους φορολογούνταν κανονικά από τον φόρο εισοδήματος. Με την παράγραφο 10 του άρθρου 2 του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις» καταργείται το ειδικό φορολογικό καθεστώς των κοινωνικών επιχειρήσεων και αποφασίζεται η αντιμετώπισή τους, σύμφωνα και με την αιτιολογική Έκθεση του νόμου, ως κανονικών συνεταιρισμών. Με αυτόν τον τρόπο αναιρείται το ουσιαστικότερο κίνητρο για τη δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων και ακυρώνεται το σκεπτικό της ίδιας της κυβερνητικής πολιτικής.
Θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν και παραμένει ότι οι θεσμοί της αλληλέγγυας οικονομίας και ο συνεργατικός τρόπος οργάνωσης μπορεί και πρέπει να επεκταθεί σε όλους τους κλάδους της παραγωγής ως απάντηση στη διογκούμενη μάστιγα της ανεργίας που έχει προκαλέσει η πολιτική των μνημονίων. Ως τέτοια, η αντίληψη ότι οι Κοιν.Σ.Επ. αποτελούν εργαλείο αποκλειστικά για την ένταξη στην αγορά εργασίας ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ήταν εξαιρετικά περιοριστική και αναντίστοιχη με τη δυναμική που έχει αναπτύξει ο κλάδος της κοινωνικής οικονομίας σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Δεν μπορεί όμως να παρά να προκαλεί έκπληξη η κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης που από τη μία προσπαθεί να κινητοποιήσει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στην κατεύθυνση της ίδρυσης κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, προσφέροντας ως ελάχιστο κίνητρο τις φοροαπαλλαγές που προέβλεπε ο νόμος 4019/2011, και την ίδια στιγμή αφαιρεί τα σχετικά κίνητρα που θα συνέβαλαν στην υλοποίηση του εν λόγω νόμου.
Οι αντιφάσεις στις οποίες υποπίπτει η κυβέρνηση αποκαλύπτουν τη συνειδητή επιλογή της να μην αντιμετωπίσει τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και την αντιμετώπιση χιλιάδων ανέργων ως δυνάμει πηγών φορολογητέου πλούτου που θα προκύψει από την κοινωνική συνεταιριστική δραστηριότητα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS