Μόλις στα 53 της χρόνια, η συντρόφισσα Μάρθα Πύλια έφυγε από τη ζωή, αφού πρώτα έδωσε, με παροιμιώδη μαχητικότητα, την άνιση μάχη με την επάρατη νόσο.
Η Μάρθα Πύλια γεννήθηκε στον Κορυδαλλό όπου εντάχθηκε, από τα γυμνασιακά της χρόνια, στον «Ρήγα Φεραίο». Σπούδασε στο Πάντειο, Οθωμανική Ιστορία στη Σορβόννη, καθώς και Οθωμανική και Τούρκικη Γλώσσα, στο Παρίσι και την Κωνσταντινούπολη.
Ήταν επίκουρη καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, εξέχον και μαχητικότατο μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων του, εκλεγμένη με τη «Συσπείρωση» στη Διοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣΔΕΠ, δίνοντας καθημερινές μάχες για μια ουσιαστικά δημοκρατική λειτουργία του πανεπιστημίου, ενώ, ταυτόχρονα, μετείχε πολιτικά στην τοπική κοινωνία της Ροδόπης, όπου ήταν και υποψήφια βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, στις εκλογές του 2009.
Ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής των «Αναγνώσεων» της Κυριακάτικης Αυγής παρενέβη πολύπλευρα, δίχως εκπτώσεις επιστημονικής ή ιδεολογικής τάξης, ιδίως σε ζητήματα δημόσιας χρήσης της Ιστορίας, παλεύοντας για την επικράτηση του ορθολογισμού σε μισαλλόδοξους καιρούς.
«Οι πολιτισμοί δεν είναι θνητοί», μας υπενθυμίζει ο αγαπημένος της Μπρωντέλ. «Επιζούν παρʼ όλες τις μεταμορφώσεις, τις καταστροφές. Στην κατάλληλη στιγμή ξαναγεννιούνται από τις στάχτες τους. Κατεστραμμένοι, τουλάχιστον φθαρμένοι, ξαναφυτρώνουν σαν την αγριάδα».
Οι άνθρωποι, πάλι, ζουν στην ανάμνηση του τελευταίου επιζώντα μάρτυρα της ύπαρξής τους. Ζουν στο στόμα του, για την ακρίβεια. Και ξαναζούν πολλές ζωές, τόσες όσες και οι φορές που μνημονεύονται. Και τη Μάρθα Πύλια οφείλουμε να τη μνημονεύουμε συχνά.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS