Στην Κρήτη, δεύτερη ελαιοπαραγωγική περιφέρεια της Ελλάδας, παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σημαντική αποστροφή και εγκατάλειψη της καλλιέργειας της ελιάς. Τα αίτια για τη σημαντική αυτή εγκατάλειψη είναι τόσο η τεράστια αύξηση στο κόστος καλλιέργειας, όσο και η συνεχής πτώση της τιμής του λαδιού. Με εμφανή την απουσία εθνικής στρατηγικής, έχοντας όμως κερδίσει συνολικά 7 ΠΟΠ, χάρη στο μεράκι και το ζήλο που έχουν δείξει μικρές ομάδες παραγώγων και οι ελάχιστοι εναπομείναντες υγιείς συνεταιρισμοί, το Κρητικό ελαιόλαδο έχει κατακτήσει με πολύ κόπο μια θέση στη διεθνή αγορά. Η πλειοψηφία των συνεταιρισμών, ωστόσο, παραμένει αναξιόπιστη και απαξιωμένη στα μάτια των παραγωγών, που βλέπουν τόσα χρόνια να κυριαρχεί η αδιαφάνεια και η κομματοκρατία στην οικονομική διαχείριση.
Οι τιμές παραγωγού τη φετινή χρονιά παρουσιάζουν μια καθοδική πορεία που οδηγεί σε απόγνωση τους παραγωγούς, αφού δεν μπορούν πλέον ούτε τις δαπάνες της συγκομιδής και της έκθλιψης να καλύψουν. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, αλλά και τις άλλες χώρες της Ε.Ε. οι τιμές που καταγράφονται είναι από 2,10 – 2,20? το κιλό έναντι 2,50? στην Πελοπόννησο και 2,80? στην Ισπανία. Η μεγάλη αυτή διαφορά αποδίδεται κατά πρώτο λόγο στην οικονομική πίεση που υφίστανται οι παραγωγοί εξαιτίας της κρίσης και της έλλειψης ρευστότητας, και κατά δεύτερο στις εναρμονισμένες πρακτικές όσων ελέγχουν το κύκλωμα εμπορίας.
Προς αυτή τη κατεύθυνση δυστυχώς συμβάλλουν τόσο η έλλειψη τυποποίησης όσο και η αδυναμία των συνεταιριστικών οργανώσεων να παρέμβουν στην αγορά του προϊόντος, αλλά και η ανυπαρξία πιστώσεων λόγω εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας.
Επιπροσθέτως, η ανυπαρξία σύγχρονων μεθόδων ελέγχου προέλευσης, καθώς και η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών, αφήνει ανοιχτές δυνατότητες «ελληνοποιήσεων» και δημιουργεί όρους αθέμιτου ανταγωνισμού για το Κρητικό ελαιόλαδο τόσο στην εσωτερική όσο και στη διεθνή αγορά.
Δυνατότητες παραποίησης, και επομένως αθέμιτου ανταγωνισμού, αφήνουν και τα μεγάλα όρια εστέρων που έχει προσδιορίσει η Ε.Ε. με αποτέλεσμα να διακινείται νόμιμα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με πολύ χαμηλότερες τιμές. Έτσι, οι παραγωγοί αφημένοι στην τύχη τους υποχρεώνονται να πωλούν όσο – όσο, για να ανταπεξέλθουν σε πιεστικές ζωτικές ανάγκες.
Ως συνέπεια των παραπάνω η ελαιοπαραγωγή, ένας από τους βασικούς πυλώνες της αγροτικής παραγωγής στην Κρήτη, να οδηγείται σε εγκατάλειψη.
Επειδή το Κρητικό ελαιόλαδο, κορυφαίο στοιχείο της διατροφικής αλυσίδας, παρά την εξαιρετική ποιότητα του, δεν έχει τύχει της ανάλογης αντιμετώπισης από την πολιτεία, γεγονός που το καθιστά στα χέρια των παραγωγών κομμάτι χρυσού χωρίς αντίκρισμα,
Επειδή η παραγωγή του διεθνώς αναγνωρισμένου Κρητικού ελαιόλαδου θα μπορούσε να είναι σπουδαίος αναπτυξιακός και εξαγωγικός μοχλός με τεράστια οφέλη τόσο για τους παραγωγούς όσο και για την εθνική οικονομία,
Επειδή η τυποποίηση και η ποιοτική αναγνώριση του προϊόντος είναι ο καλύτερος τρόπος για να πετύχει σημαντική απόδοση ο κόπος των παραγωγών του λαδιού,
Επειδή η αγορά του ελαιόλαδου χαρακτηρίζεται από πολυδιάσπαση από τη μεριά των παραγωγών και αδιαφάνεια από τη μεριά των μεσαζόντων,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
• Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την εξυγίανση στο κύκλωμα της συγκέντρωσης και εμπορίας του Κρητικού ελαιόλαδου, ώστε οι παραγωγοί να αντέξουν στην πίεση των μεσαζόντων;
• Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να πάρει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την κατοχύρωση του ποιοτικού Κρητικού ελαιόλαδου;
• Αν θα ενισχύσει και εκσυγχρονίσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ώστε να διασφαλιστεί διεθνώς η ποιότητα και η φήμη του έξτρα παρθένου Κρητικού ελαιόλαδου;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης
Μαρία Διακάκη
Μιχάλης Κριτσωτάκης
Ανδρέας Ξανθός
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS