Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της διήμερης συνεδρίασης της ΚΠΕ του ΣΥΝ, στην οποία συζητήθηκαν θέματα Αυτοδιοίκησης και Ευρωπαϊκής πολιτικής.
Στη συνεδρίαση συμμετείχαν και οι Γραμματείς των Νομαρχιακών Επιτροπών.
Η ΚΠΕ ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία τις εισηγήσεις τη Π.Γ. του κόμματος.
Ειδικότερα:
Η Απόφαση που περιλαμβάνει τις θέσεις του κόμματος για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Νίκαιας εγκρίθηκε με μία αρνητική ψήφο .
Η εισήγηση για τα θέματα Αυτοδιοίκησης, που θα αποτελέσει και εισηγητικό κείμενο της ΚΠΕ εν όψει του θεματικού Συνεδρίου του κόμματος που θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2001 εγκρίθηκε:
* Ως προς το προγραμματικό πλαίσιο με 1 κατά, 1 αποχή και 5 λευκά
* Ως προς την εκλογική τακτική με 16 κατά και 5 λευκά.
Συνοψίζοντας τις εργασίες της ΚΠΕ του ΣΥΝ, ο Πρόεδρος του κόμματος Νίκος Κωνσταντόπουλος τόνισε:
Για την πολιτική κατάσταση
Θα μου επιτρέψετε να κάνω ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις που έχουν σχέση και με όσα διαδραματίζονται σήμερα. Πριν από λίγο λέγαμε ότι το πολιτικό τοπίο βρίσκεται σε διέγερση, ότι δεν θα ηρεμήσει και ότι θα έχουμε κραδασμούς και προβλήματα. Στην πολιτική κατάσταση εφτά μήνες μετά τις εκλογές υπάρχουν πολλά στραβά κι ανάποδα που ενοχλούν τον κόσμο, ακριβώς γιατί και ο τελευταίος πολίτης καταλαβαίνει ότι αυτά ζημιώνουν το δημόσιο συμφέρον. Στη συνείδηση της κοινωνίας κυριαρχεί η δυσφορία και η ανασφάλεια. Στην εικόνα της χώρας επικρατεί η ρευστότητα σε κρίσιμους τομείς, εξωτερική πολιτική, ανάπτυξη, διαχείριση κοινοτικών πόρων, σχέσεις με την Ευρώπη, Βαλκάνια, Μ. Ανατολή, Ελληνοτουρκικά, κοινωνικές πιέσεις, ανισότητες.
Στην εικόνα της χώρας κυριαρχεί η ρευστότητα και στη συνείδηση της κοινωνίας η ανασφάλεια, την ίδια ώρα που στον δημόσιο βίο επιβάλλονται οι πρακτικές και οι αρπαχτές των πολιτικοοικονομικών λόμπυ της διαπλοκής που μετέχουν σε μία ιδιότυπη Ολυμπιάδα, σε μία ιδιότυπη κούρσα: "Όποιος ό,τι προλάβει, ο καθένας ει δυνατόν όλα, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος", βεβαίως. Αυτά που πράττει και παράγει η κυβέρνηση δεν πείθουν, δεν εμπνέουν, ούτε την πλειοψηφία εκείνων που είναι οπαδοί και φίλοι του ΠΑΣΟΚ.
Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, εμείς είπαμε και λέμε ότι υπάρχει πρόβλημα κοινωνικής και πολιτικής νομιμοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Η κυβέρνηση δεν ξεκινά μια νέα κούρσα. Παραπατάει κουρασμένη στη γνωστή από παλιά μονόδρομη κούρσα. Την ώρα που ο ένας μετά τον άλλον διάφοροι υπουργοί μιλάνε για "εθνικά στοιχήματα", με αυτές τις γνωστές κοινοτοπίες για έναν μεγαλοϊδεατισμό του ΠΑΣΟΚ, που είναι "μονάχα φλόγα και όχι στάχτη", την ίδια ώρα το ένα μετά το άλλο τα κυβερνητικά στελέχη παραιτούνται, αποπέμπονται, διαφωνούν, ανακυκλώνονται και φλυαρούν, κρατώντας ο καθένας για τον εαυτό του αποστάσεις ασφαλείας από την κυβερνητική πολιτική και προοπτικές προσωπικής στρατηγικής.
Σήμερα στις κυριακάτικες εφημερίδες, το ΠΑΣΟΚ δείχνει σαν ένα σκόρπιο μωσαϊκό, σαν μια χορωδία απόψεων που η κάθε μια φωνή έχει τον δικό της σκοπό. Υπάρχει στην κυβέρνηση ένας εσωτερικός βρασμός έτοιμος να εκραγεί.
Για την παραίτηση Πάγκαλου
Πριν από μία εβδομάδα, μιλώντας στη Γιορτή της Νεολαίας του ΣΥΝ, είπα ότι η κρίση που αυτή τη στιγμή εκδηλώνεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μια συνήθης κρίση. Έχει ένα πολύ σοβαρό ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο. Και για αυτό θα είναι μόνιμη. Θα συνοδεύει από εδώ και πέρα το ΠΑΣΟΚ με σοβαρές συνέπειες στην πολιτική ζωή.
Η παραίτηση της κας Λαιου προχθές, η απομάκρυνση του κ. Πάγκαλου σήμερα είναι εκδηλώσει του ίδιου φαινομένου. Και θα μπορούσε κανείς να βάλει εδώ και την παραίτηση ή απομάκρυνση του κ. Κατριβάνου και άλλων κυβερνητικών στελεχών. Ο κ. Σημίτης προφανώς επιλέγει να δείξει αποφασιστικότητα και αρχηγική πυγμή προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτόν τον βρασμό που φτάνει στα όρια της έκρηξης, προκειμένου να αντιμετωπίσει την πολυγλωσσία των πολλαπλών αντιθέσεων στους κόλπους της κυβέρνησης.
Το πρόβλημα, όμως, δεν λύνεται με θεαματικές κινήσεις πυγμής, ούτε με αλλαγές προσώπων. Το πρόβλημα είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική σε όλους τους τομείς και η έλλειψη ουσιαστικής συναίνεσης σε αυτή την πολιτική, ακόμα και από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, λοιπόν, ακριβώς γιατί συμβαίνουν τα όσα συμβαίνουν επιβάλλεται να τεθεί με έμφαση η ανάγκη, το αίτημα αλλαγής του πολιτικού συστήματος. Να τεθεί με έμφαση το αίτημα και η ανάγκη για την αλλαγή των κυβερνητικών πολιτικών.
Αποπέμπεται ο υπουργός, λέει, διότι διαφωνεί με τις προτάσεις για την εργασία, που τις ψήφισε ομόφωνα το υπουργικό συμβούλιο και για τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας και της Ολυμπιάδας. Με ποια εμπιστοσύνη ο πολίτης θα αποδεχθεί πολιτικές που εξαγγέλλονται στο όνομα της κυβερνητικής ομοφωνίας;
Παραιτείται ο υπουργός, διότι λέει προσωπικοί λόγοι μπαίνουν πάνω από τη μεγάλη ιδέα του νεωτερισμού της Ελλάδας και του εκσυγχρονισμού. Ενός νεωτερισμού , ο οποίος χάνει τον ανθρωπισμό του. Πώς ο πολίτης, λοιπόν, θα συμμορφωθεί και θα δώσει την κοινωνική του συναίνεση σε τέτοιες πολιτικές.
Για την πρόταση του ΣΥΝ για αλλαγή του πολιτικού συστήματος
Σήμερα είναι, λοιπόν, που πρέπει να βάλουμε με έμφαση την ανάγκη αλλαγής αυτού του πολιτικού συστήματος, αλλαγής των κυβερνητικών πολιτικών.
Σήμερα πρέπει να βάλουμε με έμφαση την εναλλακτική μας πρόταση για την ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος. Την εναλλακτική πρόταση για μια πραγματική προοδευτική προοπτική. Σήμερα να βγούμε και να ανοίξουμε στην κοινωνία την μεγάλη πολιτική συζήτηση για το πώς και για το γιατί, η εναλλακτική μας πρόταση πρέπει να οδηγήσει στον απεγκλωβισμό από τον μονόδρομο της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού είτε κεντροδεξιού είτε κεντροαριστερού. Για το πώς και το γιατί η εναλλακτική μας πρόταση πρέπει να επανατοποθετεί το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του με όρους κοινωνίας, ιδεών και πολιτικής και να το απαλλάσσει αυτό το πολιτικό σύστημα από τη νοσηρότητα της διαπλοκής και από τη βαρβαρότητα της υποταγής των κοινωνικών προβλημάτων στις σκοπιμότητες της αγοράς και των οικονομικών συμφερόντων.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι ο ΣΥΝ θα πρέπει να μεταβληθεί, να είναι ο φορέας της αμφισβήτησης της σημερινής παρακμής του δημοσίου βίου, της εναλλακτικής προοδευτικής προοπτικής με όρους που πραγματικά ξεπερνάν την κρίση του πολιτικού συστήματος και όχι με όρους που αναπαράγουν και ανακυκλώνουν αυτήν την κρίση.
Ο ΣΥΝ, ως κόμμα της σύγχρονης αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας οφείλει να ταυτίζεται με την ανάγκη ανασυγκρότησης της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, των δημοκρατικών μας θεσμών, της οικονομίας, της κοινωνίας και των πολιτικών μας θεσμών. Να δίνουμε εμείς το περιεχόμενο και τις προϋποθέσεις, να επεξεργαζόμαστε εμείς το περιεχόμενο και τις προϋποθέσεις αυτής της ανασυγκρότησης. Πολύ περισσότερο, γιατί έχουμε και μία ευθύνη ουσιαστικής συμβολής στην κοινωνία και μέσα στη Βουλή στις διαδικασίες αυτής της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Αυτή είναι η πολιτική πρόκληση που ανοίγεται μπροστά στον ΣΥΝ.
Για τις δηλώσεις της Μαρίας Δαμανάκη
Και εδώ θέλω να κάνω μια επισήμανση. Γιατί αυτά που τα βλέπουμε έξω και μας ενοχλούν και τα διακωμωδούμε, καλό είναι να μην συνοδεύουν και τη δική μας εικόνα. Πολύ απλά ανθρώπινα, σοβαρά. ʼκουσα χθες ότι η συντρόφισσα η Μαρία η Δαμανάκη σε μία συνέντευξη πρότεινε τη δημιουργία ενός νέου κόμματος. Δυστυχώς δεν είναι σήμερα εδώ και δεν θέλω εν απουσία της να δώσω συνέχεια. Όμως εδώ όλοι και όλες εργαζόμαστε για το παρόν και το μέλλον του ΣΥΝ της σύγχρονης Αριστεράς των δικαιωμάτων, των κινημάτων και της οικολογίας που επανατοποθετεί με όρους κοινωνίας και ιδεολογίας το πολιτικό σύστημα και αμφισβητεί τη σημερινή νοσηρότητα και βαρβαρότητα των πολιτικών που κυριαρχούν.
Εάν υπάρχει η άποψη για νέο κόμμα, πρέπει να τεθεί σοβαρά και να το συζητήσουμε. Εγώ πραγματικά θα ήθελα να την ακούσω εδώ αυτήν την πρόταση και όχι να την διαβάζω στις εφημερίδες ή να την ακούω στα ραδιόφωνα.
Γιατί πολλά λέγονται, για νέα κόμματα, θα κάνει και ο κύριος τάδε, θα κάνει και η κυρία δείνα, θα γίνει και έτσι, θα γίνει κι αλλιώς, θα πάει και ο ένας, θα πάει και ο άλλος και αντιλαμβάνεσθε ότι σε συνθήκες μιας τέτοιας ρευστότητας και ανασφάλειας, μιας τέτοιας πολιτικής κρίσης, ένα είναι που πρέπει εμείς από την πλευρά του ΣΥΝ να κατοχυρώσουμε τη συλλογική μας προσπάθεια σε αυτήν την πολιτική, κοινωνική και ιδεολογική προοπτική και από την άλλη πλευρά αυτό το κλίμα να μην μας ρευστοποιήσει και μας.
Γιατί βασική επιδίωξη θα είναι και η δική μας ρευστοποίηση. Και βασική ευθύνη μας θα είναι εμείς, ως σύγχρονη αριστερά να μη ρευστοποιηθούμε σε αυτό το αγοραίο παζάρι των δημοσίων εντυπώσεων.
Για την αντιπαράθεση κυβέρνησης-Δικαιοσύνης
Η αντιπαράθεση κυβέρνησης και κοινωνίας έχει ανοίξει μέτωπα. Η αντιπαράθεση κυβέρνησης και θεσμών επίσης. Η αντιπαράθεση κυβέρνησης και δικαιοσύνης είναι ένα ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει. Και αυτό γιατί από ό,τι φαίνεται τις επόμενες μέρες θα υπάρξει όξυνση σε αυτήν την αντιπαράθεση και είναι ανάγκη από την πλευρά μας να υπάρξει σαφήνεια και καθαρότητα ως προς την τοποθέτησή μας. Η ασυδοσία της εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι δημοκρατική αξία. Η ασυδοσία της εκτελεστικής εξουσίας δεν έχει ποτέ, καμιά νομιμοποίηση στο όνομα κανενός ανθρώπινου ή κοινωνικού δικαιώματος. Η ασυδοσία της εκτελεστικής εξουσίας είναι ένα κεντρικό στοιχείο, δυστυχώς, στην όλη αντίληψη της κυβερνητικής συμπεριφοράς του ΠΑΣΟΚ για το πολιτικό σύστημα και για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας .
Η άρνηση κάθε ελέγχου και κάθε φραγμού στη εξουσία της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δυστυχώς έχει διαποτίσει τον τρόπο με τον οποίο κυβερνά το ΠΑΣΟΚ πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα στρεβλώσεις "δημοκρατικές", να εμφανίζονται ως αξίες δημοκρατικές.
Το αξίωμα ότι "η πλειοψηφία κυβερνά και ότι η μειοψηφία απλώς ελέγχει" με το πολιτικό σύστημα που επιδιώκει και πλειοδοτεί τις αυτοδύναμες κομματικές πλειοψηφίες, που επιβάλλει αυτόν τον λεγόμενο πλειοψηφικό κοινοβουλευτισμό, σημαίνει ότι υπέρτατη αρχή πέρα από τις διακηρύξεις του Συντάγματος και τη λειτουργία των θεσμών, αναγορεύεται αυτή η κομματική πλειοψηφία που θεωρεί ότι τα πάντα της ανήκουν δικαιωματικά, ακόμα και η Ιστορία.
Aρα, λοιπόν, αυτή τη νοοτροπία είναι που πρέπει να την επισημάνουμε ως βλαπτική, αυτή η νοοτροπία, δυστυχώς, έχει διαποτίσει την κυβερνητική συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ. Και η επίθεση που σήμερα εξαπολύει η κυβέρνηση ακόμα και σε επίπεδο πρωθυπουργού εναντίον της Δικαιοσύνης δεν μπορεί να ερμηνευτεί μονάχα στη βάση αυτής της αντίληψης.
Πέραν από αυτήν την αντίληψη έχει αυτή η επίθεση και συγκεκριμένους στόχους. Από τη μια "αν υπάρχει πρόβλημα πηγαίνετε στη Δικαιοσύνη", από την άλλη όταν η Δικαιοσύνη λέει "υπάρχει πρόβλημα", "μην πολιτικοποιείτε τη Δικαιοσύνη και μην ποινικοποιείτε την πολιτική ζωή του τόπου". Αυτά είναι παιχνίδια που κοστίζουν και κόστισαν. Στόχος, λοιπόν, αυτής της νοοτροπίας και της πρακτικής είναι να εξουδετερώσει συγκεκριμένα προβλήματα και πρωτοβουλίες της Δικαιοσύνης που ασκώντας το καθήκον της έφερε τη Βουλή προ των ευθυνών της. Η Βουλή θα κληθεί να αντιμετωπίσει δύσκολα θέματα και πρέπει να τα αντιμετωπίσει. Είναι ο κυρίαρχος θεσμός. Και δεν μπορεί να οδηγούμε την Ελλάδα προς τον 21ο αιώνα με αυτήν την πρακτική παράγει τελικά μία εικόνα όπου όλοι είναι διαβλητοί, κανένας δεν εμπιστεύεται τίποτα και μονάχα η κυβέρνηση είναι εκείνη που αναγορεύεται σε αυθεντία και διεκδικεί τη θέση του απυρόβλητου.
Υπάρχουν, λοιπόν, εισαγγελικά πορίσματα που αυτή τη στιγμή εκκρεμούν στη Βουλή και που είναι πρόβλημα και για το ΠΑΣΟΚ και για κάθε κόμμα να τοποθετηθεί απέναντι σε αυτά και για τη Βουλή στο σύνολό της.
Έτσι λοιπόν σε κανένα σοβαρό και ευνομούμενο κράτος δεν θα μπορούσαν να παρακαμφθούν κινήσεις της Δικαιοσύνης που γίνονται με αποδέκτη τη Βουλή και αναφέρονται σε παράνομες πράξεις και ευθύνες φορέων της εκτελεστικής εξουσίας.
Η Βουλή, λοιπόν, θα συζητήσει και φοβάμαι ότι η κυβέρνηση μεθοδεύει ένα κλίμα έντασης και αποπροσανατολισμού. Οι θεωρίες περί ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής και πολιτικοποίησης της δικαιοσύνης είναι αστεία προσχήματα, προφάσεις εν αμαρτίαις και τίποτα άλλο, για να μην μπορεί να λειτουργεί δημοκρατικά η συντεταγμένη θεσμική πολιτεία, έτσι όπως η κοινωνική και λαίκή κυριαρχία έχει ζητήσει.
Η κυβέρνηση αντί να αναζητεί αυτές τις προφάσεις εν αμαρτίαις οφείλει με δική της πρωτοβουλία να προκαλέσει τη συζήτηση πάνω σε αυτά τα δυο πορίσματα. Οφείλει με δική της πρωτοβουλία να τα αντιμετωπίσει με ευθύνη και ευαισθησία, όπως περιμένει ο τελευταίος πολίτης. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι το ίδιο θα έπρεπε να κάνουν και οι αναφερόμενοι υπουργοί, τα κυβερνητικά στελέχη σε πράξεις των οποίων ή σε παραλείψεις των οποίων αναφέρονται αυτά τα πορίσματα .
Αυτό θα έκανε ο κάθε έντιμος πολίτης αυτής της χώρας. Θα ζητούσε να ξεκαθαρίσει το πρόβλημα που τον αφορά.
Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις δημοτικές εκλογές
Οι εκλογές για τους δήμούς και τις νομαρχίες τον Οκτώβριο του 2002, είναι οι πρώτες πολιτικές αντιπαραθέσεις μεγάλης κλίμακας που θα γίνουν καθώς μπαίνουμε στον 21ο αιώνα. Και εκεί είναι που θα πρέπει οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της σύγχρονης Αριστεράς να προβάλλουν και να στηρίξουν τη φερεγγυότητα και τη χρησιμότητα των ιδεών τους, των ιδεών της κοινωνίας των πολιτών, της σύγχρονης αριστεράς, αυτών των ιδεών που δεν βγαίνουν από του μουσείο της Ιστορίας, που πάντοτε γεννιούνται από την αστείρευτη μήτρα της κοινωνικής θέλησης να επιδιώκει έναν κόσμο δικαιότερο, δημιουργικότερο, λιγότερο καταστροφικό και περισσότερο ανθρώπινο.
Για τη Διακυβερνητική
Τα ζητήματα της Διακυβερνητικής και της πορείας ενοποίησης της Ευρώπης είναι καθοριστικής σημασίας για την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια, για την πολυπολιτισμικότητα των κοινωνιών, για τη διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων σε συνθήκες όξυνσης του ρατσισμού, του εθνικού και θρησκευτικού φανατισμού. Για τη διαμόρφωση πραγματικής συνεργασίας των λαών πέραν του διακυβερνητικού επιπέδου, μέσα από πολιτικές αποκρυσταλλώσεις, έτσι ώστε να μην προστίθεται διαρκώς κοντά στο κοινωνικό, πολιτικό και οικολογικό έλλειμμα και το έλλειμμα δημοκρατίας το οποίο χαρακτηρίζει τη σημερινή ευρωπαίκή πραγματικότητα. Ναι στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ομοσπονδίας, στον δρόμο της ενωμένης Ευρώπης από τα Ουράλια ως τον Ατλαντικό, με προτάγματα πολιτικά και κοινωνικά κάνοντας την ενωμένη Ευρώπη ένα εργαστήρι ιδεών και ένα κοινωνικό πεδίο εφαρμογής πολιτικών που δεν θα επιφυλάσσουν αυτό το δυσάρεστο σύμπτωμα που ζούμε όλοι, το σύμπτωμα των τρελών αγελάδων, το οποίο έχει έναν καθολικότερο συμβολισμό.
Και εμείς λέμε, ο νεωτερισμός δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αίρει τον ανθρωπισμό των ιδεών μας και των προσπαθειών μας. Γιατί και όταν βρέθηκε αυτή η τακτική που παρήγε τις τρελές αγελάδες, έξυπνη ιδέα θεωρήθηκε. Τώρα ο εφιάλτης ξυπνάει, διότι οι επιπτώσεις αυτής της έξυπνης ιδέας που μεγάλωνε το κέρδος αποδείχθηκε ότι είναι καταστρεπτικές για την ανθρωπότητα.
Για την αναθεώρηση του Συντάγματος
Για μας, ο αγώνας και η συζήτηση για μια αναθεώρηση σημαίνει προσπάθεια για τον επαναπροσδιορισμό του πολιτικού κοινωνικού και οικονομικού συστήματος μέσα από ουσιαστικές νέες θεσμικές κατακτήσεις, μέσα από διεύρυνση των θεσμών, μέσα από διεύρυνση του κοινωνικού κράτους. Γιατί σε αυτήν την περίοδο που γίνεται η αναθεώρηση του Συντάγματος, τι κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή; Η αμφισβήτηση και η κρίση θεμελιωδών αξιών της κοινωνικής, της οικονομικής και της πολιτικής δημοκρατίας. Στην πολιτική και κοινωνική σκηνή κυριαρχεί η απομείωση του κοινωνικού, του πολιτικού και του οικονομικού περιεχομένου της δημοκρατίας, η υποταγή της κοινωνίας, η έκπτωση των θεσμών. Για αυτό δεν θα πρέπει να κάνουμε μια αναθεώρηση, η οποία θα νομιμοποιήσει αυτές τις εκπτώσεις του δημοκρατικού μας θεσμικού οικοδομήματος. Αλλά θα επιδιώξουμε μια αναθεώρηση, η οποία θα εξασφαλίζει τις ουσιαστικές προϋποθέσεις και τους όρους που θα επιβεβαιώνουν την προοδευτική προοπτική, έτσι όπως με τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας έχουμε διακηρύξει.
Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι η δημοκρατικότητα του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό που διακυβεύεται σήμερα είναι η ικανότητα του πολιτικού συστήματος να λειτουργεί ως παραγωγός ιδεών και όρων προστασίας του δημοσίου βίου από όλες τις μεταλλαγές, οι οποίες συντελούνται. Γι' αυτό χρειάζεται να το αναδείξουμε αυτό το θέμα να μην επιτρέψουμε στα δύο μεγάλα κόμματα να το εγκλωβίσουν στις νομικές, κοινοβουλευτικού τύπου, στεγνές συζητήσεις.
Εκείνο που ζητάν σήμερα οι κοινωνίες είναι η αξιοπιστία των θεσμών, η διεύρυνση των δικαιωμάτων, η στήριξη της συνοχής και η εξασφάλιση της οικολογικής ποιότητας, γι'αυτό χρειάζονται οι καινούργιοι θεσμοί με ριζικές αναθεωρήσεις, με διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας.
Όλοι έχουμε την ευθύνη να διασφαλίσουμε αυτή την ουσιαστική συζήτηση και να την μετατρέψουμε σε πρωτοβουλίες βγαίνοντας προς τα έξω για την υλοποίησή τους Οφείλουμε να δούμε ότι η ρευστότητα που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου θα δημιουργεί γεγονότα που καλό είναι να τα έχουμε υποψιαστεί και να τα αναλύουμε για να τα αντιμετωπίζουμε, παρά να συρόμαστε από πίσω τους και να μας κλείνει τα μάτια η σκόνη που σηκώνεται όταν τα γεγονότα τρέχουν και εμείς μένουμε ξωπίσω.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS