Κατά τη χθεσινή (10.01.2013) συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής με ημερήσια διάταξη νομοθετικής εργασίας: Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις» η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Ηρακλείου Μαίρη Διακάκη τόνισε:
«Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τον πολιτικό χειρισμό φορολογικών ζητημάτων και δημοσίων εσόδων με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ -από τους κορυφαίους συντάκτες της οικονομικής πολιτικής της ύφεσης- στην πραγματικότητα αναδεικνύουν την ηθική και πολιτική έκπτωση όσων μας εγκαλούν.
Την ίδια στιγμή που με συστηματικό και αυταρχικό τρόπο αποδομούν την παραγωγική ικανότητα της χώρας, απορρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις και απομειώνουν με χαράτσια και φόρους το εισόδημα των εργαζόμενων τάξεων, την ίδια στιγμή που αποδομούν κάθε δημόσια λειτουργία ως ύποπτη διαφθοράς, σπατάλης και ανεπάρκειας αποδεικνύεται πως συστηματικά συνεχίζουν να οικοδομούν ένα σύστημα προστασίας των υμετέρων, ένα σύστημα ασυλίας για το συσσωρευμένο πλούτο, μια ιδιότυπη ηθική απαλλαγής ιδιοτελών και κερδοσκοπικών συμφερόντων και πρακτικών από την υποχρέωση φορολογικής συνεισφοράς στις κοινωνικές ανάγκες, μια ηθική απαλλαγής από κάθε έννοια δημόσιου ελέγχου και δημοκρατικής νομιμότητας των οικονομικών συναλλαγών, της άρχουσας τάξης και του πολιτικού προσωπικού της μέχρι χθες κυρίαρχης πολιτικής.
Είναι τουλάχιστον υποκριτική η επίκληση από μέρους της Κυβέρνησης η επανάληψη της επιχειρηματολογίας για την ανάγκη σταθερού φορολογικού συστήματος. Το διαρκώς αναθεωρούμενο και μεταρρυθμιζόμενο φορολογικό σύστημα δεν είναι έργο της Αριστεράς, δεν αντιστοιχεί τα κοινωνικά αιτήματα, αλλά είναι έργο των δικών σας πολιτικών.
Η ανεργία του 26,8%, η ύφεση, η μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι αυτή ακριβώς η πολιτική που συγκαλύπτει τη φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας.
Η μικρότερη σε σχέση με την αύξηση των συντελεστών αποδοτικότητα των φορολογικών εσόδων εξηγείται ως φαινόμενο που οφείλεται σε αρκετούς λόγους, όπως είναι η ύφεση, η μείωση του εισοδήματος των φορολογουμένων, η φοροδιαφυγή, η περιορισμένη ρευστότητα των επιχειρήσεων και των ιδιωτών και η καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων από τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος τα 2/3 της υστέρησης του συνόλου των εσόδων από έμμεσους και άμεσους φόρους αποδίδονται στην ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας.
Η προσπάθεια αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει σαν πρωταρχικό σκοπό την εμπέδωση της φορολογικής δικαιοσύνης μεταξύ των πολιτών.
Η εφαρμογή ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος πρέπει να συνδυαστεί με την εφαρμογή μέτρων που θα υποκαθιστούν την υφαρπαγή του κοινωνικού πλούτου που επί δεκαετίες συνέβαινε στην Ελλάδα.
Η φορολογία πρέπει να γίνει ένας πραγματικός μηχανισμός αναδιανομής του πλούτου προς τα κάτω.»
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ
Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΒ΄
Πέμπτη
10 Ιανουαρίου 2013
ΜΑΡΙΑ ΔΙΑΚΑΚΗ:
«Λόγω και του προχωρημένου της ώρας και επειδή η κόπωση είναι εμφανής σε όλους μας, θα φροντίσω να είμαι σύντομη και να επικεντρωθώ μόνο σε κάποια σημεία.
Ο επίσημος κυβερνητικός λόγος εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί με την πολιτική του παρέμβαση μέσα και έξω από τη Βουλή αποτρέπει αναπτυξιακές επενδύσεις, δημιουργεί κλίμα αποσταθεροποίησης μόνο και μόνο επειδή υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργαζόμενης κοινωνίας.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τον πολιτικό χειρισμό φορολογικών ζητημάτων και δημοσίων εσόδων με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ -από τους κορυφαίους συντάκτες της οικονομικής πολιτικής της ύφεσης- στην πραγματικότητα αναδεικνύουν την ηθική και πολιτική έκπτωση όσων μας εγκαλούν.
Την ίδια στιγμή που με συστηματικό και αυταρχικό τρόπο αποδομούν την παραγωγική ικανότητα της χώρας, απορρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις και απομειώνουν με χαράτσια και φόρους το εισόδημα των εργαζόμενων τάξεων, την ίδια στιγμή που αποδομούν κάθε δημόσια λειτουργία ως ύποπτη διαφθοράς, σπατάλης και ανεπάρκειας αποδεικνύεται πως συστηματικά συνεχίζουν να οικοδομούν ένα σύστημα προστασίας των υμετέρων, ένα σύστημα ασυλίας για το συσσωρευμένο πλούτο, μια ιδιότυπη ηθική απαλλαγής ιδιοτελών και κερδοσκοπικών συμφερόντων και πρακτικών από την υποχρέωση φορολογικής συνεισφοράς στις κοινωνικές ανάγκες, μια ηθική απαλλαγής από κάθε έννοια δημόσιου ελέγχου και δημοκρατικής νομιμότητας των οικονομικών συναλλαγών, της άρχουσας τάξης και του πολιτικού προσωπικού της μέχρι χθες κυρίαρχης πολιτικής.
Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ δεν αποτελεί μια τυχαία αστοχία στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών. Αποτελεί στοιχείο του στρεβλού και αντικοινωνικού αναπτυξιακού προτύπου που οικοδομήθηκε με κύριο συστατικό τη νομιμοποίηση της ιδιοτελούς λαφυραγώγησης του κοινωνικού πλούτου. Αποτελεί στοιχείο μιας συστηματικής πολιτικής συγκάλυψης του συστήματος διαπλοκής, οικονομικής εξουσίας, πολιτικής εξουσίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Είναι τουλάχιστον υποκριτική η επίκληση από μέρους της Κυβέρνησης η επανάληψη της επιχειρηματολογίας για την ανάγκη σταθερού φορολογικού συστήματος. Το διαρκώς αναθεωρούμενο και μεταρρυθμιζόμενο φορολογικό σύστημα δεν είναι έργο της Αριστεράς, δεν αντιστοιχεί τα κοινωνικά αιτήματα, αλλά είναι έργο των δικών σας πολιτικών.
Επαναλαμβάνετε την προχειρότητα και την αποσπασματικότητα των φορολογικών ρυθμίσεων του παρελθόντος με τροπολογίες, όχι μόνο την τελευταία στιγμή, αλλά και καθʼ υπέρβαση των προθεσμιών που θέτει ο Κανονισμός.
Αν υπάρχει μια πολιτική που αποδομεί την αναπτυξιακή δύναμη της χώρας, συρρικνώνει τα δημόσια έσοδα και αποκρύπτει φορολογητέα έσοδα, αυτή είναι η δική σας πολιτική.
Η ανεργία του 26,8%, η ύφεση, η μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι αυτή ακριβώς η πολιτική που συγκαλύπτει τη φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας.
Η διαρκής αναφορά στη φοροδιαφυγή από μέρους του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης ικανοποιεί μόνο τις τρέχουσες ανάγκες της πολιτικής σας επιχειρηματολογίας που αντιμετωπίζει συλλήβδην το σύνολο των πολιτών ως ενόχων φοροδιαφυγής. Εάν ήταν αλλιώς, θα υπήρχε έστω και μια διάταξη στο νομοσχέδιο που θα εισηγούνταν μέτρα είσπραξης βεβαιωμένων φόρων μεγαλοφειλετών, θα υπήρχαν κάποια μέτρα που θα συνιστούσαν μια απόπειρα σύλληψης φορολογητέας ύλης που διαφεύγει.
Αντί γιʼ αυτό, έχουμε τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης σε βάρος του κόσμου της εργασίας, σε βάρος των μικρών επιχειρήσεων, σε βάρος του παραγωγικού ιστού της κοινωνίας που συνεχώς καταρρέει.
Ο κύριος Υπουργός σε παρέμβαση που έκανε καταλόγισε εν ολίγοις έλλειψη σοβαρότητας και ρεαλισμού στην κριτική που άσκησε η Αριστερή Αντιπολίτευση. Μας επανέφερε στην πραγματικότητα, τονίζοντας το δημοσιονομικό χαρακτήρα των στόχων του υπό συζήτηση νομοσχεδίου που πρέπει να επιτευχθούν.
Για τους οπαδούς του ρεαλισμού των κοστολογημένων προτάσεων είναι ενδιαφέρουν η επαναλαμβανόμενη φράση της Έκθεσης Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων που συνοδεύει το νομοσχέδιο. Δεν υφίστανται ποσοτικοποιημένα και ποιοτικά στοιχεία των επιδιωκόμενων στόχων και αποτελεσμάτων.
Για την προσδοκώμενη αποτελεσματικότητα των σχετικών ρυθμίσεων, έστω με τη νεοφιλελεύθερη σήμανση αξίζει να υπενθυμίσουμε μια σχετική αξιολόγηση που περιείχαν τα κείμενα του Προϋπολογισμού που εν τάχει ψηφίστηκαν το Νοέμβριο.
Η μικρότερη σε σχέση με την αύξηση των συντελεστών αποδοτικότητα των φορολογικών εσόδων εξηγείται ως φαινόμενο που οφείλεται σε αρκετούς λόγους, όπως είναι η ύφεση, η μείωση του εισοδήματος των φορολογουμένων, η φοροδιαφυγή, η περιορισμένη ρευστότητα των επιχειρήσεων και των ιδιωτών και η καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων από τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος τα 2/3 της υστέρησης του συνόλου των εσόδων από έμμεσους και άμεσους φόρους αποδίδονται στην ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας.
Τι απʼ όσα περιγράφονται στις δικές σας εισηγήσεις έχει αλλάξει ώστε να μπορεί ο Υπουργός Οικονομικών να προβάλει τη ρεαλιστικότητα των στόχων του νομοσχεδίου;
ΜΑΡΙΑ ΔΙΑΚΑΚΗ: Αντιπαρέρχομαι εκείνων που τα έχουμε πει και στην Επιτροπή. Θα ήθελα, όμως, να πω μερικά πράγματα και να τα τονίσω.
Η δική μας αντίληψη για όλα αυτά στηρίζεται σʼ ένα διαφορετικό σύστημα αξιών. Η προσπάθεια αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει σαν πρωταρχικό σκοπό την εμπέδωση της φορολογικής δικαιοσύνης μεταξύ των πολιτών.
Η εισπρακτική επιτυχία ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος αποτελεί έναν ασφαλέστερα επιτεύξιμο στόχο, αφού ενσωματώνει την προστασία της εργασίας, τις έννοιες της προοδευτικότητας και την αναλογικότητας.
Η εφαρμογή ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος πρέπει να συνδυαστεί με την εφαρμογή μέτρων που θα υποκαθιστούν την υφαρπαγή του κοινωνικού πλούτου που επί δεκαετίες συνέβαινε στην Ελλάδα.
Η φορολογία πρέπει να γίνει ένας πραγματικός μηχανισμός αναδιανομής του πλούτου προς τα κάτω.
Θα σταματήσω εδώ. Επιφυλάσσομαι για την αυριανή Ολομέλεια.»