Στην Ελλάδα, που κατά κοινή ομολογία, το χαμηλό επίπεδο οδικής ασφάλειας οφείλεται στο γεγονός ότι τα οδικά ατυχήματα (ή τροχαία εγκλήματα κατά τον Πανελλαδικό Σύλλογο SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ) δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ επαρκώς αποτελεσματικά και ως μείζον κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα, μέχρι το 2010 είχαμε 1300 περίπου νεκρούς ετησίως στους δρόμους μας. Τα αποτελέσματα του Στρατηγικού Σχεδίου 2001-2010 μπορεί να κατέγραψαν μείωση σε βασικούς δείκτες οδικής ασφάλειας, αλλά οι βελτιώσεις αυτές παρέμειναν από τις χαμηλότερες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συνιστούν σημαντική απόκλιση από τον στόχο που τέθηκε στην Ελλάδα και διατήρησαν τη χώρα μας στις πρώτες θέσεις του προβλήματος μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε. Στον δε σχετικό πίνακα που δημοσίευσε το 2012 η κοινοτική βάση δεδομένων για τα τροχαία ατυχήματα με θάνατο ή τραυματισμό «CARE», παρατίθεται για το έτος 2011 ο αριθμός νεκρών από τα τροχαία «εγκλήματα» στις 15 παλαιότερες χώρες-μέλη της Ε.Ε., όπου στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα με 100 νεκρούς περίπου ανά εκατομμύριο κατοίκων για το έτος αυτό, ενώ στον αντίστοιχο κατάλογο των 27 χωρών-μελών είναι δεύτερη, απέχοντας ελάχιστα από την πρώτη Πολωνία. Αυτά, δείχνουν με τον πιο τραγικό τρόπο την εγκληματική αδιαφορία κράτους και Πολιτείας απέναντι στις συστηματικές ανθρωποθυσίες που συντελούνται στους δρόμους της χώρας, παρά την κατάθεση εμπεριστατωμένων προτάσεων από επιστημονικούς φορείς, εμπειρογνώμονες, συλλόγους θυμάτων, ΜΚΟ κλπ.
Ήδη στην ετήσια έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής του 2010, στο κείμενο θέσεων και προτάσεων του σχετικού Παρατηρητηρίου του ΤΕΕ για το Εθνικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας 2010-2020 και ειδικότερα στο πεδίο για τα νέα θεσμικά όργανα, γίνεται λόγος για την ανάγκη να τεθούν τα θέματα αυτά υπό την αιγίδα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ενώ μεταξύ άλλων προτείνεται η σύγκλιση της Διυπουργικής Επιτροπής με αντικείμενο : «τον συντονισμό και την άσκηση εθνικής πολιτικής για την Οδική Ασφάλεια, καθώς και την κατάρτιση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων Προγραμμάτων και την παρακολούθηση της εφαρμογής των» (βλ. παρακάτω το σχετικό οργανόγραμμα δομής του Στρατηγικού Σχεδίου 2011-2020).
Η συγκεκριμένη Δ.Ε.Ο.Α. λειτούργησε αρχικά και χωρίς μηχανισμό υποστήριξης την περίοδο 2001-2003 και συστάθηκε εκ νέου τον Ιανουάριο του 2010. Ενώ σωστά επισημαίνεται σε όλες τις εκθέσεις, ότι για να επιτελέσει την αποστολή της χρειάζεται να στελεχωθεί και να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Ειδική Γραμματεία της.
Φτάσαμε στις 05-12-2012 και πάλι στο πλαίσιο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής εκπονήθηκε και παρουσιάστηκε μελέτη του Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου για την «Ανάπτυξη Στρατηγικού Σχεδίου Βελτίωσης της Οδικής Ασφάλειας στην Ελλάδα», που στις κυριότερες αδυναμίες για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ατυχημάτων συγκαταλέγει την μη σύγκληση της Διυπουργικής Επιτροπής, παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις του αρμόδιου Υπουργού.
Ανάμεσα στις άλλες αδυναμίες που αναφέρονται στην παραπάνω έκθεση, ξεχωρίζουν : το χαμηλό επίπεδο Κυκλοφοριακής Εκπαίδευσης, η αποτυχία στην ουσιαστική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, η μη επαρκής στελέχωση της Ειδικής Γραμματείας της Διυπουργικής και η μη εξειδίκευση των προβλεπόμενων δράσεων από Δήμους και Περιφέρειες.
Βάσει των ανωτέρω, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί, ανά τομέα και αρμοδιότητα :
1. Γιατί δεν έχει μέχρι σήμερα συγκληθεί από το αρμόδιο Υπουργείο και πότε σκοπεύει να συγκροτήσει και να συγκαλέσει την αναγγελθείσα Διυπουργική Επιτροπή ;
2. Γιατί δεν προχωράει το υπουργείο στην επαρκή στελέχωση και άρα και στην ουσιαστική λειτουργία της Ειδικής Γραμματείας της ως άνω Επιτροπής ;
3. Πότε και πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να εντάξει τη λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Ο.Α. και όλων των εμπλεκόμενων Υπουργείων και υπηρεσιών, ώστε να συμβαδίζει με το πλαίσιο αναφοράς του προτεινόμενου Στρατηγικού Σχεδίου ;
4. Γιατί το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει καλέσει τις Περιφέρειες και τους Δήμους να προβούν στην απαραίτητη κατά τόπους εξειδίκευση των προβλεπομένων δράσεων, συγκροτώντας τοπικά επιχειρησιακά σχέδια οδικής ασφάλειας με βάση τον προτεινόμενο σχεδιασμό και πότε σκοπεύει να το κάνει ;
5. Πώς σκοπεύει η Κυβέρνηση να αναβαθμίσει το επίπεδο της κυκλοφοριακής εκπαίδευσης στην χώρα, με στόχο την εμπέδωση άλλων αξιακών προτύπων και συμπεριφορών, όχι μόνο μεμονωμένων οδηγών, αλλά και της οικογένειας, της κοινότητας και των δραστηριοποιούμενων φορέων ;
6. Γιατί στα πονήματα του Υπουργείου Παιδείας «Νέο Σχολείο: Πρώτα ο Μαθητής» και «Πρόταση για το Νέο Λύκειο» δεν υπάρχουν πουθενά στα κείμενα οι φράσεις «Οδική Ασφάλεια» και «Κυκλοφοριακή Αγωγή» ; Γιατί δεν επεκτείνεται το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής από τις μικρές τάξεις του Δημοτικού σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες μέχρι την ηλικία των 17 χρόνων, ως οργανικά ενταγμένο μάθημα στην εκπαιδευτική διαδικασία και παραμένει ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα της ευέλικτης ζώνης και στην προαίρεση του εκπαιδευτικού και άλλων παραγόντων, με αποτέλεσμα να μην παρέχεται ουσιαστικά εκπαίδευση στον τομέα αυτό ;
7. Σκοπεύουν τα Υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών να αξιοποιήσουν θέτοντας υπό την αιγίδα τους αξιόλογες πρωτοβουλίες φορέων και συλλόγων, όπως μεταξύ άλλων και αυτή που αναλαμβάνει και ζητεί εγγράφως βοήθεια, ο Σύλλογος Αρωγής και Αλληλεγγύης Οικογενειών Θυμάτων «ο Άγ. Χριστόφορος» στην Κρήτη, που αφορά σε πανελλήνιο διαγωνισμό παραγωγής οπτικοακουστικού προϊόντος ευαισθητοποίησης από μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές όλων των βαθμίδων στην Ελλάδα και την ομογένεια, με την υποστήριξη τοπικών φορέων ;
8. Πώς και πότε σκοπεύει το Υπουργείο Άμυνας να εντάξει την Οδική Ασφάλεια στην εκπαιδευτική διαδικασία των στρατευμένων νέων ;
9. Πώς ελπίζει το αρμόδιο Υπουργείο να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση των πολιτών, αν ανέχεται να καταστρατηγείται απόλυτα και σκανδαλωδώς η ειλημμένη υποχρέωση των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, που απορρέει από το πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας τους (ν.2328/95 – ΦΕΚ 159/Α/03.08.1995 – άρθρο 3 – παρ. 21) να αναμεταδίδουν δωρεάν και καθημερινά, μεταξύ άλλων μηνυμάτων κοινωνικού ενδιαφέροντος, και τα μηνύματα που άπτονται των κανόνων και συμπεριφορών Οδικής Ασφάλειας, στις prime time ζώνες ακροαματικότητας και τηλεθέασης ; Υπάρχει έλεγχος για την τήρηση αυτής της υποχρέωσης ; Ποιος, πώς, κάθε πότε διεξάγει τον έλεγχο αυτό και ποια είναι τα αποτελέσματά του ;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Ειρήνη-Ελένη Αγαθοπούλου
Ρένα Δούρου
Θοδωρής Δρίτσας
Κατερίνα Ιγγλέζη
Χαρά Καφαντάρη
Δημήτρης Κοδέλας
Σταύρος Κοντονής
Παναγιώτης Κουρουμπλής
Μιχάλης Κριτσωτάκης
Βασίλης Κυριακάκης
Νίκος Μιχαλάκης
Κώστας Μπάρκας
Ανδρέας Ξανθός
Δημήτρης Παπαδημούλης
Θανάσης Πετράκος
Στέφανος Σαμοϊλης
Σταθάς Γιάννης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS