Είναι γνωστό και προφανές ότι με το ΔΝΤ έχουμε πολύ σημαντικές διαφορές και αντιθέσεις. Από την πρώτη στιγμή διαφωνήσαμε και διαφωνούμε ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικά τα προγράμματα εσωτερικής υποτίμησης και λιτότητας.
Δυστυχώς, επιβεβαιωθήκαμε με δραματικό τρόπο. Ιδιαίτερα μετά τις δηλώσεις Μπλανσάρ για το λάθος της εκτίμησης του πολλαπλασιαστή της ύφεσης, διαπιστώνουμε ότι ένα τεχνοκρατικό λαθάκι έχει στοιχίσει πόνο και δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ωστόσο, έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι από τη σημερινή μας συζήτηση με την ηγεσία του ΔΝΤ, διαπιστώνουμε πρώτον ότι ακόμα και το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το πρόγραμμα δε βγαίνει δίχως γενναίο κούρεμα χρέους. Και δεύτερον ότι δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του ΔΝΤ, η περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Γεγονός που επιβεβαιώνει τους φόβους και τις εκτιμήσεις μας ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έκρυβαν στα συρτάρια, τις λίστες των πλούσιων φοροφυγάδων προκειμένου να μην πληρώσουν φόρους. Επίσης τους κάνανε το χατίρι να κόβουν τον 13ο και τον 14ο μισθό στο δημόσιο, προκειμένου να μειώσουν και τα έξοδά τους. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ταυτόχρονα πολύ μεγάλη ευθύνη, ακέραια ευθύνη για τις σκληρά ταξικές τους επιλογές και για τη δραματική κατάσταση που έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και ο ελληνικός λαός.
Τέλος, είχαμε την ευκαιρία να θέσουμε υπʼ όψιν της ηγεσίας του ΔΝΤ, τις ενστάσεις μας για το γεγονός ότι στην τελευταία του έκθεση υπεισέρχονται στην ελληνική πολιτική σκηνή, με έναν ιδιαίτερα άκομψο και άδικο τρόπο.
Η δημοκρατία δε θέτει σε κίνδυνο το πρόγραμμα στην Ελλάδα. Η δημοκρατία μπορεί να δώσει διέξοδο. Και μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα μπορεί να δώσει θετική διέξοδο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS