Στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου, που είναι το μοναδικό νοσηλευτικό Ίδρυμα του Νομού (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), υπήρχε ένας απαρχαιωμένος Οργανισμός (του 1986) που χρόνια αγωνιζόμασταν (οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου και η τοπική κοινωνία) να αναμορφωθεί και να βελτιωθεί.
Το αίτημα αυτό έγινε πιο επιτακτικό μετά την ολοκλήρωση της επέκτασης του νοσοκομείου ( που κράτησε 15 χρόνια) και την ανάγκη να καλυφθούν οι αυξημένες απαιτήσεις σε λειτουργίες και προσωπικό. Κάνοντας αρκετές «εκπτώσεις» από τα αρχικά σχέδια, τα θεσμοθετημένα όργανα του Νοσοκομείου (Επιστημονικό Συμβούλιο, Ιατρική Υπηρεσία, Διοικητικό Συμβούλιο) αλλά και τα Σωματεία των γιατρών και των εργαζομένων, κατέληξαν σε μια ρεαλιστική πρόταση που κατοχύρωνε τη σημερινή λειτουργία και άφηνε ένα περιθώριο μελλοντικής ανάπτυξης (π.χ. προέβλεπε Παθολογοανατομικό-Κυτταρολογικό Εργαστήριο).
Αντί γιʼ αυτό, είδαμε στην τελική απόφαση του Υπουργείου Υγείας να επικυρώνεται σχεδόν απαράλλακτο το σχέδιο της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας (Λοβέρδος) παρά τις διαβεβαιώσεις ότι θα ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της Διοίκησης. Έχουμε δηλαδή και ΕΜΠΑΙΓΜΟ και ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ. Γιατί «ακρωτηριάζεται» κυριολεκτικά το νοσοκομείο, όταν δεν περιλαμβάνονται σημαντικά τμήματα που κανείς δεν έχει αμφισβητήσει την αναγκαιότητα και την απόδοση τους (Ψυχιατρικός Τομέας με πολλαπλές δραστηριότητες, Πνευμονολογικό, ΩΡΛ, Γαστρεντερολογικό, Τμήμα Χημειοθεραπείας, Ανοσολογικό Εργαστήριο κλπ.), όταν συγχωνεύονται τμήματα με τελείως διαφορετικό επιστημονικό και κλινικό αντικείμενο (Αιματολογικό Εργαστήριο-Αιμοδοσία) και όταν χάνουν την αυτονομία τους τμήματα εξειδικευμένα όπως η ΜΤΝ.
Λείπουν τμήματα , όπως το Νευρολογικό και το Δερματολογικό, που υπήρχαν στο προηγούμενο Οργανισμό πριν 30 χρόνια. Ακόμα και το ιατρικό προσωπικό που προβλέπεται δεν αντιστοιχεί στον κανόνα κλίνες Χ 0,45(με βάση τις 220 κλίνες έπρεπε να είναι 99 και όχι 83).
Δεν πρόκειται για εξορθολογισμό και καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και των υποδομών, αυτή τη νέα μνημονιακή «καραμέλα», αλλά για σχέδιο σταδιακής κατάργησης τμημάτων και κλινικών που σε μια επόμενη φάση θα κριθούν με λογιστικούς όρους «μη βιώσιμες».
Είμαστε αρκετά υποψιασμένοι πια. Ότι σήμερα δεν αποτυπώνεται ρητά στα Οργανογράμματα της Δημόσιας Διοίκησης είναι υποψήφιο για κατάργηση. Άλλωστε πρόσφατα ο Όλι Ρεν επιβεβαίωσε ότι η απομάκρυνση 70.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 θα υλοποιηθεί μέσω των αλλαγών στα Οργανογράμματα των Υπηρεσιών.
Για τους γιατρούς και το προσωπικό του νοσοκομείου μας, αλλά και για την τοπική κοινωνία, ο νέος Οργανισμός αποτελεί «εχθρική κίνηση». Αντί για στήριξη ενός νοσοκομείου και ενός Νομού που υστερούσε σημαντικά σε στελέχωση, υποδομές και εξοπλισμό των υπηρεσιών υγείας(υπάρχουν οι συγκριτικοί πίνακες) «εισπράττουμε» υπονόμευση. Απαξιώνεται η δουλειά των εργαζομένων σε πολλά τμήματα, προσβάλλονται άνθρωποι με ήθος και ανιδιοτελή προσφορά δεκαετιών, δημιουργείται δικαιολογημένη ανασφάλεια για το αύριο και με τον Οργανισμό αυτό διαμορφώνεται ένα νοσοκομείο με αβέβαιο παρόν και ακόμα πιο απροσδιόριστο μέλλον.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν σκοπεύει το Υπουργείο να αναθεωρήσει και με ποια διαδικασία αυτούς τους Οργανισμούς μνημονιακής έμπνευσης και ειδικά για το Νοσοκομείο Ρεθύμνου, αν προτίθεται να αποδεχθεί τις παρατηρήσεις της Διοίκησης και των Οργάνων του Νοσοκομείου και να κατοχυρώσει πλήρως τα υφιστάμενα τμήματα και τις θέσεις εργασίας των προσωπικού, που σε συνθήκες εργασιακής εξόντωσης και μισθολογικής εξαθλίωσης κρατούν ακόμα όρθιο το Νοσοκομείο.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS