Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Είναι μεγάλη χαρά και τιμή να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή που μου κάνατε να με προσκαλέσετε να χαιρετίσω την 8η εκλογοαπολογιστική σας συνέλευση. Και θέλω εξ αρχής να σας πω ότι η παρουσία μου σήμερα εδώ έχει έναν χαρακτήρα συμβολικό αλλά και ουσιαστικό.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια απάνθρωπη πολιτική, με μια βάρβαρη πολιτική. Είναι προφανές ότι αυτοί που έχουν στοχοποιηθεί ακόμα περισσότερο είναι οι συμπολίτες μας εκείνοι που και πριν από την περίοδο του μνημονίου βρίσκονταν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Έχουν στοχοποιηθεί ακόμα περισσότερο οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Σήμερα, κάποιοι θεωρούν ότι είναι πολυτέλεια σε αυτόν τον τόπο να μιλάμε για δικαιώματα, να μιλούμε για την ανάγκη να μην υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού και πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Όμως ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Κι εσείς είστε αυτοί που μπορεί να αποτελέσετε την πρωτοπορία μέσα στους κοινωνικούς αγώνες της διεκδίκησης, γιατί γνωρίζετε πάρα πολύ καλά και από τα προηγούμενα χρόνια, τα χρόνια της ανάπτυξης, ότι χαμένοι αγώνες είναι οι αγώνες που δεν δίνονται. Κι ότι η μόνη προοπτική που έχουμε μπροστά μας για να σταματήσουμε την αδικία, τη βαρβαρότητα είναι να προχωρήσουμε ενωτικά, ενωμένοι στη διεκδίκηση του δίκιου μας.
Η ελληνική κοινωνία, τα τελευταία τρία χρόνια, βιώνει τις επιπτώσεις της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους που επιβάλλει η μνημονιακή πολιτική.
Ο κοινωνικός και εργασιακός μας πολιτισμός καταργείται στο βωμό μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, μιας πολιτικής που μοιράζει τη φτώχεια στους πολλούς, που μοιράζει τη φτώχεια και αφήνει στο απυρόβλητο τον πλούτο της φοροαποφυγής, της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής. Επί τρία συνεχόμενα χρόνια κρατούσαν στα συρτάρια τους τις λίστες των μεγαλοκαταθετών στις τράπεζες της Ελβετίας. Κι όταν ανεδείχθη αυτό το μεγάλο θέμα, κι είναι μεγάλη τιμή για το χώρο σας που ανεδείχθη από τις επίμονες προσπάθειες του Π. Κουρουμπλή, του βουλευτή Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, από τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις και την επιμονή του, όταν ανεδείχθη αυτό το θέμα, προσπάθησαν να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα. Να μιλάνε για λεπτομέρειες για το ποιος πήρε, πότε το πήρε, πότε αντέγραψε το περίφημο στικάκι και κανείς δεν μιλάει για την ουσία. Και η ουσία είναι ότι ακόμα και σήμερα, που η υπόθεση αυτή εξετάζεται, όπως εξετάζεται, από την Επιτροπή συγκάλυψης που έχει φτιάξει η πλειοψηφία της Βουλής, ο ΣΔΟΕ δεν προχωράει στον έλεγχο. Να μάθουμε ποιοι, πόσα κι αν αυτά τα χρήματα που έχουν στην κατοχή τους νόμιμα τα μεταβίβαζαν στο εξωτερικό ή είναι προϊόν εγκλήματος. Εκεί είναι η ουσία.
Η ουσία είναι ότι έχουν γονατίσει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων την ίδια στιγμή που κάνουν τα στραβά μάτια για τους κατόχους του πλούτου.
Ο αποτεφρωτήρας των κοινωνικών δικαιωμάτων πλήττει με μεγαλύτερη ένταση τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι τα άτομα με αναπηρία, οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι πολύτεκνοι .
Σήμερα διαβάσαμε σε όλα τα ΜΜΕ ότι η κοινωνία και τα νοικοκυριά βρίσκονται σε απόγνωση κι ας προσπαθούν να παρουσιάσουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης, μια επίπλαστη πραγματικότητα. Και ο ίδιος ο υπουργός των Οικονομικών ο κ. Στουρνάρας να μιλάει για ανάπτυξη. Ποια είναι η ανάπτυξη; Η εικονική ανάπτυξη που μπορεί κάποια στιγμή να δημιουργηθεί όταν θα έχει ισοπεδωθεί το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας; Όταν σήμερα πάνω από τους μισούς Έλληνες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Όταν τέσσερις στις δέκα οικογένειες έχουν ανέργους; Όταν τα νοικοκυριά εκπέμπουν SOS κι αυτοί μιλάνε για αλκυονίδες μέρες.
Κάποτε όμως τελειώνουν οι αλκυονίδες μέρες και έρχεται η βαρυχειμωνιά. Και η βαρυχειμωνιά αυτή κινδυνεύει να πλήξει τον μέσο Έλληνα, τον μέσο πολίτη, όχι μονάχα τα φτωχότερα στρώματα.
Το κοινωνικό κράτος υποκαθίσταται από τα φαινόμενα της νέας ακραίας φτώχειας, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού, που σπρώχνουν στο κοινωνικό περιθώριο τα πρόσωπα με αναπηρία και τις οικογένειές τους.
Το δικαίωμα στο κοινωνικό επίδομα -που καλύπτει επιπρόσθετες ανάγκες που παράγει αυτή καθεαυτή η αναπηρία- ενοχοποιείται.
Καλούνται σήμερα τα πρόσωπα με αναπηρία, δήθεν στο όνομα της απογραφής, να επανεξετάζονται με μια γραφειοκρατική διαδικασία που δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα.
Mε συνέπεια να είναι σήμερα συσσωρευμένες στις περίφημες επιτροπές των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) πάνω από 60.000 περιπτώσεις ανθρώπων στους οποίους, χωρίς δική τους ευθύνη, έχει κοπεί το επίδομα και περιμένουν όταν δεήσουν να εξετάσουν.
Κανείς όμως από την τροϊκανή κυβέρνηση δεν διερωτήθηκε πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι μέχρι τότε;
Το δικαίωμα στην εργασία των προσώπων με αναπηρία αποτελεί πλέον όνειρο θερινής νυκτός.
Όλοι οι σχετικοί νόμοι έχουν απαξιωθεί.
Οι δομές ημι-αυτόνομης στέγασης, που στηρίζουν τα πρόσωπα με αναπηρίες όπως είναι η νοητική υστέρηση, ο αυτισμός, το σύνδρομο Ντάουν και άλλες περιπτώσεις, βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση λόγω της έλλειψης οικονομικής στήριξης.
Έτσι καλούνται με τον πιο βάρβαρο τρόπο οι οικογένειες αυτών των προσώπων να επωμισθούν το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της βαριάς αναπηρίας και των επιπτώσεών της.
Αποκορύφωμα όλων αυτών των μέτρων, που οδηγούν τους αναπήρους σε πραγματικό κοινωνικό ολοκαύτωμα, αποτελεί ο εμπαιγμός σε ό, τι αφορά τις περικοπές, τόσο στους μισθούς των εργαζομένων αναπήρων όσο και στους συνταξιούχους ανάπηρους, ακόμα και σε αυτούς με αναπηρία πάνω από 80%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πιστεύει στην ύπαρξη του κοινωνικού κράτους, γιατί εμείς πιστεύουμε ότι είναι υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους πολίτες και πιστεύουμε ότι δεν μπορεί αυτός ο τόπος να γυρίσει 60 χρόνια πίσω.
Μας μιλούν για το ευρωπαϊκό όραμα, για την Ευρώπη των πολιτών. Μα η Ευρώπη ήταν αυτή που οικοδόμησε το κοινωνικό κράτος μετά τον πόλεμο. Ένα κοινωνικό κράτος που σήμερα το διαλύουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Και το διαλύουν κυρίως στον ευρωπαϊκό Νότο που τον έχουν μετατρέψει σε ένα πειραματόζωο, με πρώτη την πατρίδα μας. Που έγινε το πειραματόζωο των πιο βάρβαρων, αντιλαϊκών, απάνθρωπων πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί σε συνθήκες καπιταλισμού.
Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε συνθήκες πρωτοφανείς. Βιώνουμε το πιο άγριο πρόσωπο του καπιταλισμού. Και αναρωτιόμαστε αν μπορεί να συνεχιστεί αυτή τη πραγματικότητα. Είμαστε βέβαιοι ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι στο πείραμα που λέγεται Ελλάδα έχουν εργαστεί ψυχολόγοι, επικοινωνιολόγοι. Ενδιαφέρονται να δουν πώς μπορεί να αντιδράσει το πειραματόζωο κάτω από αυτές τις βάρβαρες πολιτικές. Έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν τα ανθρώπινα συναισθήματα προκειμένου να επιβάλουν την πολιτική τους, μια πολιτική που γεννά δισεκατομμύρια κερδών για τις τράπεζες, για το μεγάλο κεφάλαιο διεθνώς, για τις κερδοσκοπικές χρηματαγορές. Στην υπηρεσία τους είναι σίγουρα ψυχολόγοι και επικοινωνιολόγοι. Γιατί ασχολούνται ιδιαίτερα με τα ανθρώπινα συναισθήματα και κυρίως με τον φόβο.
Το μόνο που τους ενδιέφερε στην εκλογική αναμέτρηση του Μάη και του Ιούνη ήταν να φοβίσουν τους πολίτες προκειμένου να συνεχίσουν να κυβερνάνε με την ίδια αποτυχημένη συνταγή. Ο φόβος είναι ένα συντηρητικό συναίσθημα. Κάποτε ένας σπουδαίος πολιτικός είχε πει, το μόνο που πρέπει να φοβόμαστε είναι τον φόβο.
Θέλω να επαναλάβω σήμερα εδώ απέναντί σας αυτά τα λόγια. Απέναντι σε εσάς που κοιτάτε κατάματα τη ζωή και αγωνίζεστε και παλεύετε για να την κερδίσετε μέρα με τη μέρα. Το μόνο που πρέπει να νικήσουμε είναι τον φόβο. Αν νικήσουμε τον φόβο, αν συσπειρωθούμε όλοι μαζί, τότε θα κάνουμε αυτούς που διεξάγουν το πείραμα και μας θεωρούν πειραματόζωα, να φοβηθούν.
Θα τρομοκρατήσουμε αυτούς που μας τρομοκρατούν και πιστεύουν ότι θα συνηθίσουμε στη μιζέρια.
Φίλες και φίλοι, για μας λοιπόν το κοινωνικό κράτος είναι όραμα, είναι εργαλείο ανάπτυξης, γιατί πιστεύουμε σε μια πολιτεία κοινωνικοκεντρική, σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει την ιδιαιτερότητα ως δικαίωμα και όχι ως διάκριση.
Θεωρούμε ότι μια κοινωνία αλληλεγγύης και αλληλοαποδοχής, είναι μια κοινωνία που εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλων των πολιτών, χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς, στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που τους αφορούν.
Θεωρούμε κάθε άνθρωπο ικανό να προσφέρει παραγωγικά στον εαυτό του και στην κοινωνία, εξασφαλίζοντάς του όμως μέσα, υπηρεσίες και πρόσβαση σε όλους τους χώρους επιλογής του, αλλά και σε συστήματα εκπαίδευσης και ένταξης στην παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να αναπτύξει τις δημιουργικές του δυνατότητες.
Φίλες και φίλοι, για εμάς η στήριξη των αιτημάτων των ατόμων με αναπηρία δεν είναι μια τάση φιλανθρωπίας ή επικοινωνιακής πολιτικής ή λαϊκισμού. Θέλουν να μας πείσουν στις μέρες μας ότι όποιος στηρίζει τους συνανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι λαϊκιστής.
Για μας αποτελεί το μέσο για να ξαναοικοδομήσουμε την κοινωνία και την οικονομία μας.
Γι αυτό λοιπόν εμείς όχι απλά στηρίζουμε, όχι απλά υποστηρίζουμε, αλλά δεσμευόμαστε ότι πρώτη μας προτεραιότητα, μαζί με το λαό, είναι να οικοδομήσουμε μια κοινωνία δικαιοσύνης, με
- πολιτικές έγκαιρης διάγνωσης της αναπηρίας,
- πολιτικές μιας πραγματικής ειδικής αγωγής που θα εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις ομαλής και πλήρους ενσωμάτωσης,
- πολιτικές επιδομάτων τα οποία θα προσαυξάνονται με βάση το ποσοστό της αναπηρίας,
- την έκδοση μιας κάρτας αναπηρίας που θα απαλλάσσει πραγματικά και οριστικά το ανάπηρο πρόσωπο από το διασυρμό, την ταλαιπωρία και τις πελατειακές σχέσεις, και την κρατική γραφειοκρατία.
· Και βεβαίως την ένταξη των προσώπων με αναπηρία στην παραγωγική διαδικασία.
Φίλες και φίλοι οραματιζόμαστε και πιστεύουμε σε μια διαφορετική κοινωνία. Ξέρουμε όλοι μας ότι αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μπροστά μας δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Κατάφεραν μέσα σε δυόμισι χρόνια να γκρεμίσουν πολλά απ΄ όσα χρειάστηκαν δεκαετίες για να χτιστούν. Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να ενώσουμε δυνάμεις και να συγκρουστούμε. Και χρειαζόμαστε και τη δική σας στήριξη για να συγκρουστούμε.
Ξέρουμε ότι αυτή η κυβέρνηση, η τρόικα εσωτερικού, υποταγμένη πλήρως στα κελεύσματα της εξωτερικής τρόικας, δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά της. Τα ψωμιά της θα λιγοστεύουν όσο δεν αντιμετωπίζει την πραγματικότητα. Γιατί η επικοινωνία έχει τα όριά της. Γιατί η εικονική πραγματικότητα έχει τα όριά της όταν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ζουν στην ανέχεια, χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική.
Ξέρουμε ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μεγάλες δυσκολίες. Γιατί εμείς για πρώτη φορά με αυτοπεποίθηση θα συγκρουστούμε με μεγάλα συμφέροντα και κυρίως θα βρεθούμε μέσα στην Ευρώπη για να διεκδικήσουμε αυτά τα οποία δικαιούται ο ελληνικός λαός.
Σήμερα ο Πρωθυπουργός, σε μια σύνοδο κορυφής, για μια ακόμη φορά, θα βρεθεί εκεί ως κομπάρσος, ως παρατηρητής. Τη στιγμή που έχουν ισοπεδώσει την Ελλάδα, τη στιγμή που έχουν διαλύσει και λεηλατήσει την ελληνική κοινωνία μέσα από μια λιτότητα που έχει μειώσει 25% το ΑΕΠ, παίρνουν απόφαση να μειώσουν και τα κοινοτικά κονδύλια για την Ελλάδα. Και δεν βρίσκεται εκεί ένας πρωθυπουργός που θα τους πει, ως εδώ και να τους πει κατεβάστε τα μολύβια. Έχετε ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες άνεργους, έχετε ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες να παίρνουν κάτω από 600 ευρώ και έχετε αφήσει τα άτομα με αναπηρία να γίνονται επαίτες.
Χρειαζόμαστε λοιπόν τη δική σας υποστήριξη σε αυτή την προοπτική. Δεν μπορεί να παραδέχονται το λάθος και να λένε θα συνεχίσουμε να το εφαρμόζουμε. Γιατί; Γιατί έχουμε μια κυβέρνηση που είναι έτοιμη να συνεχίσει να εφαρμόζει το λάθος.
Ο κόμπος φτάνει στο χτένι και πολύ σύντομα, πιστέψτε με. Μπορεί πολλοί από σας να είστε απογοητευμένοι με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, να πιστεύετε ότι μας έχουν βάλει σε ένα λούκι από το οποίο δεν θα βγούμε εύκολα, όμως η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας είναι λίγο πριν ξημερώσει. Και τώρα βρισκόμαστε στην πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας, αλλά θα ξημερώσει για τον τόπο, θα ξημερώσει για το λαό μας Και θα οικοδομήσουμε μαζί μια κοινωνία που θασυγκρούεται διαρκώς με τις προκαταλήψεις, τα κοινωνικά στερεότυπα και τις κοινωνικές κατασκευές που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είμαστε αποφασισμένοι να εργασθούμε μαζί σας για μια κοινωνία, που θα είναι τόσο ισχυρή, όσο ισχυρότερο θα καθιστά το πιο αδύνατο μέλος της. Για μια κοινωνία ισονομίας και δικαιοσύνης αλλά και προκοπής.
Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλή δύναμη και καλούς αγώνες.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS