Προ ημερών, το υπουργείο Τουρισμού έφερε προς διαβούλευση το νομοσχέδιο με τίτλο «Αναδιάρθρωση Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, μείωση διοικητικών βαρών, απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας και λοιπές διατάξεις».
Δεδομένου ότι, το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί την πρώτη ουσιαστικά, προσπάθεια θεσμικής παρέμβασης της συγκυβέρνησης στον τουριστικό τομέα, ο κόσμος του τουρισμού (και βεβαίως, το Τμήμα Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ), εύλογα και με αγωνία, περίμενε να πληροφορηθεί εκείνες τις ενέργειες, τις οποίες η συγκυβέρνηση, κατά τις προγραμματικές της εξαγγελίες, είχε δεσμευτεί ότι θα συμβάλλουν στην τόνωση και ανάπτυξη της τουριστικής οικονομίας και της απασχόλησης.
Αντʼ αυτού όμως, ήρθε στα χέρια όλων μας ένα θεσμικό κείμενο, που χαρακτηρίζεται, όχι μόνο από εμφανή προχειρότητα και πλήθος νομοτεχνικών αστοχιών και απαράδεκτων διατάξεων, αλλά αντανακλά επίσης, στο σύνολό του, την παντελή έλλειψη μιας ολοκληρωμένης και σύγχρονης στρατηγικής της τουριστικής ανάπτυξης, με περιφερειακή, τοπική και κοινωνική διάσταση και – το κυριότερο – τη λογική του «ξεπουλήματος» της δημόσιας περιουσίας.
Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση του Μνημονίου, με εξαιρετική ομολογουμένως συνέπεια προς τις ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές της, εισηγείται «στρατηγικές» επιλογές και ειδικά μέτρα που αφορούν στην ουσιαστική αποδόμηση και απαξίωση των υφιστάμενων διοικητικών μηχανισμών και αρμοδιοτήτων του τουρισμού (ΥΠΟΤ, Ε.Ο.Τ.) με απώτερο στόχο την εκχώρηση των αρμοδιοτήτων αυτών στον ιδιωτικό τομέα (βλ. Marketing Greece, Τουριστική επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση), στην προώθηση τουριστικών επενδύσεων μαζικού χαρακτήρα (οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, «αξιοποίηση» ολυμπιακών ακινήτων, παραλιακό μέτωπο, γήπεδα γκολφ, εμπορικές χρήσεις κ.λπ.), στην πλήρη ελαστικοποίηση των περιβαλλοντικών εγκρίσεων των επενδύσεων αυτών στο όνομα μιας αυθαίρετα καθορισμένης «απλούστευσης» διαδικασιών, στη συγκέντρωση αποφασιστικών και εκτελεστικών αρμοδιοτήτων σε κοινωνικά μη νομιμοποιημένες δομές (π.χ. ΤΑΙΠΕΔ), στις προκλητικές φοροαπαλλαγές και ατέλειες των μεγαλοεπενδυτών, στην κατʼ ουσίαν νομιμοποίηση συντελεσμένων πολεοδομικών παραβάσεων και αυθαιρεσιών, στην πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και στον εκμηδενισμό της κοινωνικής συμμετοχής στον αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Το «στρατηγικό» αυτό «αναπτυξιακό» μοντέλο, βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στην Ισπανική και Πορτογαλική εμπειρία, οι οποίες, κατά γενική ομολογία, αποτελούν αποτυχημένα διεθνή παραδείγματα μίας κακώς εννοούμενης τουριστικής «ανάπτυξης» (π.χ. Condo Hotels, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, γήπεδα γκολφ κ.λπ.), από την οποία οι συγκεκριμένες χώρες ήδη υπαναχωρούν.
Εδώ αντιθέτως, η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ εμφανίζεται πρόθυμη να υιοθετήσει τις συγκεκριμένες πολιτικές, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα έχουν ολέθρια αποτελέσματα:
· για την παραγωγική δομή της τουριστικής αγοράς (ολιγοπώλια, υπερσυγκεντρώσεις, υπερσυσσώρευση, συρρίκνωση της μικρής τουριστικής, αγροτικής και μεταποιητικής επιχειρηματικότητας),
· για τον αστικό, ημι-αστικό, αγροτικό, ορεινό, ημι-ορεινό, παράκτιο και νησιωτικό χώρο (περιβαλλοντική υποβάθμιση, αύξηση συντελεστών δόμησης σε νησιά και σε ορεινές περιοχές, νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών, λειτουργικές τακτοποιήσεις, εκποίηση δημόσιων πόρων, δημιουργία ενεργοβόρων εγκαταστάσεων, αποκλεισμός πρόσβασης των πολιτών),
· για την ενδυνάμωση και στήριξη των τουριστικών προορισμών (μείωση τελών και φόρων υπέρ ΟΤΑ, προνομιακή μεταχείριση των «μεγαλοεπενδυτών»), και τελικά,
· για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των προορισμών αυτών, την ποιότητα του προσφερόμενου προϊόντος, την κοινωνική ανταποδοτικότητα και την αναδιανομή των ωφελειών.
Με δυο λόγια, η συγκυβέρνηση, συνεπής στον επικίνδυνο και «ολισθηρό» μνημονιακό δρόμο που έχει ήδη χαράξει προς χάριν των πιστωτών μας, ολοκληρώνει τις αντι-αναπτυξιακές και αντιλαϊκές της πολιτικές και στον τομέα του τουρισμού, στο όνομα μιας τουριστικής «ανάπτυξης» που αντιλαμβάνεται τη βιωσιμότητα των τουριστικών προορισμών ως πολυτέλεια, τους τουριστικούς πόρους ως εμπορεύσιμο προϊόν και τους εργαζόμενους ως σύγχρονους σκλάβους.
Το Τμήμα Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, απευθυνόμενο στον κόσμο του τουρισμού, δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες των τουριστικών προορισμών, των μικροεπαγγελματιών και των εργαζομένων του τομέα, υποβαθμίζει δραματικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και τοποθετείται απροκάλυπτα και με σαφήνεια ενάντια στο κοινωνικό και δημόσιο συμφέρον
Τμήμα Τουρισμού