- Πόσο ανήσυχος είστε μετά τις δηλώσεις Μέργου για τον κατώτατο μισθό και την επανεξέταση του νόμου για τις απεργίες;
Είμαι πάρα πολύ ανήσυχος, κύριε Χατζηνικολάου. Η αίσθησή μου είναι ότι ο κ. Βρούτσης, αλλά και ο κ. Μέργος, έπαιξαν ουσιαστικά τον ρόλο του λαγού ως προς τις πραγματικές προθέσεις τις κυβέρνησης. Ο μεν κ. Βρούτσης ουσιαστικά προανήγγειλε ότι, εκτός από το δικαίωμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας —το οποίο, όπως γνωρίζετε, ουσιαστικά έχει καταργηθεί στη χώρα μας και όλοι οι μισθοί πάνε προς τον κατώτερο—, θα καταργήσει άλλα δύο συνταγματικά δικαιώματα, αυτά της απεργίας και του συνδικαλισμού.
Όσον αφορά τον κ. Μέργο, στην ουσία ομολόγησε αυτό το οποίο έχουν συμφωνήσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις με την τρόικα. Στο 2ο μνημόνιο υπάρχει διάταξη —η οποία έχει ψηφιστεί δυστυχώς από την τότε πλειοψηφία της Βουλής (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) τον περασμένο Φλεβάρη του 2012— που αναφέρει ότι ο κατώτερος μισθός θα πάει σε επίπεδα ανταγωνιστικών προς την Ελλάδα χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, δηλαδή της Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Εσθονίας, Λεττονίας κλπ. Και εάν λάβουμε υπόψη —πρέπει να τονιστεί αυτό— ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας λήγει 31 Μαρτίου 2013 και ότι πλέον, με βάση μνημονιακό νόμο, δεν θα καθορίζεται με συμφωνία μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτικών φορέων αλλά με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, μετά από εισήγηση του υπουργού Εργασίας, αυτό σημαίνει ότι από 1η Απριλίου 2013 —και δεν πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο— θα μπορούν η εκάστοτε κυβέρνηση και ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας να καθορίζουν τον κατώτερο μισθό σε όποια επίπεδα θέλουν. Επομένως, η αλλαγή που έκαναν στον νόμο, να βγαίνει δηλαδή η απόφαση από το υπουργικό συμβούλιο και τον υπουργό Εργασίας, ακριβώς εκεί αποσκοπεί κατά τη γνώμη μου. Να φτάσουν τα επίπεδα του κατώτερου μισθού στην Ελλάδα στα 150-160 ευρώ. Γιʼ αυτό είμαστε πάρα πολύ ανήσυχοι στον ΣΥΡΙΖΑ και ήδη χθες με τις ανακοινώσεις μας καλέσαμε τον ελληνικό λαό να μην επαναπαύεται στις διαβεβαιώσεις του κ. Στουρνάρα ή του κ. Βρούτση ότι δεν τίθεται θέμα κατώτερου μισθού. Αλλά με τη μαζική και μαχητική συμμετοχή του στην πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 20 Φλεβάρη να δώσει τη δική του απάντηση στην κυβέρνηση, αγωνιζόμενος για το ψωμί του, για τη δουλειά του και για το μέλλον των παιδιών του.
- Κι ένα ερώτημα για την επόμενη μέρα: Με ποιους μπορεί να κάνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν βρεθεί να είναι το πρώτο κόμμα και να παίρνει το μπόνους των επιπλέον εδρών που δίνει ο σημερινός εκλογικός νόμος; Με ποιους θα συνεργαστείτε ή μπορεί να υπάρξει μια κυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ;
Εάν με ρωτάτε για κυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση είναι αδιαμφισβήτητη. Ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν θα δείτε μια τέτοια κυβέρνηση. Όπως γνωρίζετε, η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ —και οι αποφάσεις οι συλλογικές του ΣΥΡΙΖΑ— είναι ότι επιδιώκει τη συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και αντιμνημονιακές δυνάμεις, με βάση κοινό πρόγραμμα και την ενεργοποίηση και στήριξη του λαού, κορμός της οποίας θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον αναδειχθεί πρώτο κόμμα. Αυτή είναι η βασική μας επιδίωξη και επάνω σε αυτήν θα εργαστούμε το επόμενο διάστημα και πιστεύουμε ότι οι κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και ο λαός με την ψήφο και τους αγώνες του θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο. Θα μου πείτε βέβαια ότι τώρα δεν διαφαίνεται ένα τέτοιο σενάριο. Φαινόταν όμως στις αρχές του 2012 —τρεις-τέσσερις μήνες πριν τις εκλογές— ότι με την ψήφο του ελληνικού λαού ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί δεύτερο κόμμα, ότι θα εκτιναχθεί από το 4% στο 27% και ότι θα διεκδικήσει μέχρι την τελευταία στιγμή στην εκλογική κάλπη το να είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές και να σχηματίσει κυβέρνηση; Επομένως, ο πολιτικός χρόνος έχει πυκνώσει πάρα πολύ. Αλλάζουν σε μια στιγμή πράγματα στην Ελλάδα που παλιότερα άλλαζαν σε 10 χρόνια και πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός —εάν θέλει πραγματικά να αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά τον αναδείξει πρώτο κόμμα στις εκλογές— θα δημιουργήσει με την ψήφο του τις δυνατότητες εκείνες μέσα στην Αριστερά, στις προοδευτικές αντιμνημονιακές δυνάμεις, ώστε να σχηματιστεί μία τέτοια αριστερή κυβέρνηση, που θα απελευθερώσει και τον ίδιο τον λαό και τη χώρα, τόσο από τα μνημόνια όσο και από το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους, καθώς και από τους επαχθείς όρους των δανειακών συμβάσεων που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε μπανανία της Ευρώπης και σε αποικία της τρόικας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS