Εγώ ήρθα να μιλήσω μαζί σας για να πω δύο λόγια. Δύο λόγια, όμως, πολύ συγκεκριμένα, γιατί έχουμε κουβεντιάσει ξανά.
Θεωρώ αδιανόητο ο πρωθυπουργός της χώρας να μην δέχεται να σας συναντήσει. Να μην δέχεται να συναντήσει τους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής την ίδια στιγμή που συναντά κάθε παρατρεχάμενο στο Μέγαρο Μαξίμου, κάθε μεγαλοδημοσιογράφο, κάθε επιχειρηματία, και μάλιστα, μερικούς από αυτούς που χρωστάνε δισεκατομμύρια στο Δημόσιο, τους παίρνει μαζί του και στο Κατάρ σε διεθνείς επαφές.
Είναι αδιανόητο αυτή η κυβέρνηση να μην θέλει να έρθει σε διάλογο με τους ανθρώπους της παραγωγής σε αυτόν τον τόπο. Έπρεπε αυτός να έρθει εδώ και όχι να στέλνει τα ΜΑΤ.
Να έρθει εδώ να συζητήσει μαζί σας, τις δυσκολίες τις αντιξοότητες, αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Εάν δεν ανασυγκροτήσουμε την αγροτική παραγωγή θα είμαστε για πάντα μια αποικία χρέους. Αυτό θέλουν οι δανειστές μας. Οι δανειστές μας θέλουν αυτός ο τόπος να μην παράγει τίποτα, προκειμένου να μας έχουν διαρκώς εγκλωβισμένους με δάνεια και στο τέλος θα πάρουν και αυτό που ονομάζεται λαϊκή και εθνική κυριαρχία.
Εμείς δεν είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να ενισχύσουμε κάποια συντεχνιακά αιτήματα.
Είναι κραυγή αγωνίας για το αύριο αυτού του τόπου η δυνατότητα της αγροτιάς να μπορεί παράγει και να μείνει στα χωράφια.
Και θέλω να πω και πιο συγκεκριμένα πράγματα. Σας έδωσαν ψίχουλα, σας έδωσαν ψίχουλα για να γυρίσετε πίσω. Το μόνο που κάνουν είναι φέρνουν τα ΜΑΤ. Εάν δεν υπάρξει φθηνό πετρέλαιο, φθηνό ρεύμα και ρευστότητα στον παραγωγό, δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί η αγροτική οικονομία.
Και επαναλαμβάνω κάτι που είπα και στη Βοιωτία, στους συναδέλφους σας, το λέω και εδώ. Οι εποχές οι παλιές, που αντιμετώπιζαν τον αγροτικό κόσμο ως επαίτες δίνοντάς τους κάποιες επιδοτήσεις, έχουν περάσει. Και τώρα ο αγροτικός κόσμος ζητάει επιβίωση, τη δυνατότητα να παράξει, κι αυτό είναι εθνική ανάγκη.
Δεν μπορεί να δίνουμε αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και ο αγρότης να πληρώνει 1,5 ευρώ το πετρέλαιο. Είναι εθνική προτεραιότητα να μπορούμε να παράγουμε.
Προχτές στη Σύνοδο Κορυφής πανηγυρίσανε μετά επειδή πήραμε λίγο περισσότερα από αυτά που είχαν αποφασίσει να μας δώσουν το Νοέμβρη.
Δεν είπαν όμως δύο πράγματα και είναι πολύ σημαντικά και για σας: από το ειδικό αγροτικό ταμείο η αύξηση σε αυτά που προϋπολογίσανε για την Ελλάδα σε σχέση με τον Νοέμβρη είναι μηδέν. Για τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου ήταν από 500 έως 1,5 δις ευρώ.
Και δεύτερον, συνδέουν ακόμα και το Κοινωνικό Ταμείο της Ευρώπης, τα κονδύλια δηλαδή που έρχονται από την Ευρώπη με το Μνημόνιο, δηλαδή με τους στόχους ενός προγράμματος που οι ίδιοι παραδέχονται ότι έχει αποτύχει.
Και έρχομαι στο τελευταίο. Όλα σας τα αιτήματα συνδέονται με το Μνημόνιο. Πάρτε τα ένα ένα. Όσο υπάρχει Μνημόνιο και Τρόικα προοπτική για τους αγρότες δεν υπάρχει. Άρα λοιπόν πρέπει να συνειδητοποιήσετε κι εσείς ότι ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός. Αγροτιάς εργαζόμενων μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων, πρέπει να είναι κοινός. Και ο αγώνας είναι η ανατροπή του Μνημονίου και αυτής της πολιτικής, τώρα που αυτοί παραδέχονται το λάθος. Διότι, χθες βγήκε ένας κύριος με τρεις μισθούς και είπε ότι πρέπει να μειωθεί κι άλλο ο κατώτατος μισθός από τα 580 ευρώ. Θα μου πείτε αυτό τι σχέση έχει με τους αγρότες;
Έχει σχέση με τους αγρότες διότι που θα πουλήσετε εσείς τα προϊόντα σας σʼ αυτούς που είναι στη λίστα Λαγκάρντ; Στους μεγαλοκεφαλαιούχους; Τα προϊόντα σας θα τα πουλήσετε στους ανθρώπους των πόλεων, στη μεσαία και την αγροτική τάξη. Όταν λοιπόν πεινάει ο κόσμος της πόλης και εσείς δεν θα έχετε να πουλήσετε τα προϊόντα σας. Γιʼ αυτό είναι κοινός ο αγώνας. Αγροτιάς, μεσαίας διαστρωμάτωσης, εργαζόμενων ανέργων, και πρέπει να είμαστε σαν μια γροθιά σε αυτόν τον αγώνα
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS